ورزش برای آب کردن شکم
ورزش برای آب کردن شکم
آب کردن شکم ,ورزش برای آب کردن شکم,آب کردن شکم و پهلو ,آب کردن شکم بزرگ,راهکارهایی برای آب کردن شکم,روش هایی برای آب کردن شکم
توضیحاتی در مورد آب کردن شکم
ممکن است شما از آن دسته افرادی باشید که اکنون هم غذاهای این چنینی مانند ماهی سالمون، سبزیجات، آووکادو، لبنیات و خشکبار را برای داشتن شکمی تخت در رژیم لاغری شکم خود قرار داده باشید. بر اساس آخرین پژوهش‌ها، چندین خوراکی جدیدِ «شکم‌کوچک‌کن» به این فهرست اضافه شده است. این غذاها میل شما به کربوهیدرات و انواع دسرها را برطرف و حس چشایی‌تان را تقویت می‌کنند. در این مقاله می‌خواهیم ببینیم که برای لاغری شکم چه بخوریم.در این مطلب از سایت جسارت در مورد آب کردن شکم صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.
آب کردن شکم با روغن نارگیل
اگر می‌پرسید که برای لاغری شکم چه بخوریم ، باید گفت مطالعه روی زنان برزیلی نشان داده است که سایز کمر زنانی که طی یک دوره‌ی ۱۲ هفته‌ای از مکمل روغن نارگیل در رژیم غذایی استفاده کرده‌اند، کوچک شده است. روغن نارگیل شامل نوعی اسید چربِ اشباع شده به نام اسید لوریک (Lauric Acid) است که در بدن به سرعت تبدیل به انرژی می‌شود. این یعنی کالری اسید لوریک، پیش از اینکه تبدیل به چربی انباشته شود، می‌سوزد و تبدیل به انرژی می‌شود و باعث لاغری شکم شما می‌شود. لزومی ندارد آن را به شکل قرص مصرف کنید، کافی است روغن نارگیل تصفیه شده را جایگزین روغن‌های دیگر در دستور غذایتان کنید.
آب کردن شکم با خوراکی های بنفش و قرمز
دومین پاسخی که در جواب به سوال برای لاغری شکم چه بخوریم، می‌توان داد این است که بگوییم خوراکی‌های بنفش و قرمز! تحقیقات تازه‌ی مجله‌ی تغذیه‌ی بالینی اروپا (European Journal of Clinical Nutrition) نشان داد زنانی که در یک بازه‌ی زمانی ۳ ساله رژیم غذایی سرشار از محصولات قرمز یا بنفش‌رنگ مانند انگور، گوجه، بادمجان و کلم دارند، نسبت به زنانی که رژیم غذایی‌شان بیشتر شامل سبزیجات و میوه‌های سبز، زرد یا نارنجی بوده است، چربی شکمی کمتری داشته‌اند. برخی پژوهش‌ها ادعا می‌کنند وجود فلاونوئید در برخی از این محصولات مانع جذب چربی می‌شود یا بر فرآیند چربی سوزی تأثیر گذاشته و باعث لاغری شکم می‌شود.
آب کردن شکم با سرکه انار
یکی از خوراکی‌های مناسب برای رژیم لاغری شکم، سرکه انار است. بنا بر پژوهش محققین کُره‌ای مصرف ۳۰ میلی‌لیتر سرکه‌ی انار در زنانِ دچار اضافه وزن به مدت ۸ هفته، باعث کاهش ۳٫۷ درصدی چربی شکمی و در نهایت باعث لاغری شکم در آنها شده است. به گفته‌ی دکتر کارول جوهانسون (Carol Johnston)، استاد دانشگاه آریزونا، همه‌ی انواع سرکه دارای اسید اَستیک هستند که هم در هضم نشاسته تأثیر دارد و هم آنزیم مؤثر در چربی‌سوزی را تحریک می‌کند.
آب کردن شکم با غلات کامل
بر مبنای مطالعه‌ای در دانشگاه تافتز (Tufts University)، کسانی که روزی ۳ پُرس یا بیشتر غلات کامل مصرف می‌کنند، نسبت به کسانی که کمتر از نیم پُرس غلات کامل می‌خورند، ۱۰ درصد کمتر چربی شکمی دارند. رهبر این گروه تحقیق، دکتر نیکولا مک‌کُون (Nicola McKeown) می‌گوید: این مسئله ممکن است به دلیل اثر غلات کامل بر هورمون‌های کنترل اشتها و بروز احساس سیری باشد؛ یا به دلیل فیبر موجود در غلات کامل که با تحریک برخی هورمون‌ها، ذخیره‌ی چربی شکمی را کاهش می‌دهد. اما نکته‌ی قابل توجه این است که افرادی که غلات تصفیه شده مصرف کرده‌اند (انواع نان و شیرینی‌های سفید)، کاهشی در چربی شکمی‌شان نداشته‌اند. بنا بر توصیه‌ی دکتر مک‌کون بهتر است غلات تصفیه‌شده را با غلات کامل مانند برنج قهوه‌ای یا فارو (غذایی تهیه شده از انواع خاصی از گندم) جایگزین کنید.
آب کردن شکم با حبوبات
یکی از دوستداران لاغری شکم انواع حبوبات است. آنطور که مطالعات مجله‌ی اُبیسیتی (Obesity) نشان می‌دهد، به ازای مصرف ۱۰ گرم فیبر در هر روز، احتمال بروز چربی شکمی ۴ درصد کاهش می‌یابد. به گفته‌ی محققان، بهترین منبع فیبر انواع حبوبات هستند به ویژه عدس، لوبیای سیاه و لوبیای لیما (لوبیای عروس) که در هر نصف فنجان از آنها، ۷ تا ۸ گرم فیبر وجود دارد. سرپرست محققین اُبیسیتی، دکتر کریستن هیرستون (Kristen G. Hairston) معتقد است، لوبیای چشم‌بلبلی و لوبیا قرمز هم انتخاب‌های خوبی هستند زیرا به ازای هر نصف فنجان، ۴ تا ۵ گرم فیبر دارند.
آب کردن شکم باچیا
به گفته‌ی دکتر لیندسی براون (Lindsay Brown)، استاد دانشگاه کویینزلند، که درباره‌ی اثرات چیا در حذف چربی شکمی مطالعه کرده است، دانه‌ی چیا علاوه بر پروتئین و فیبر حاوی اسید چرب ALA (آلفا لینولنیک اسید) است که مانع احاطه شدن اعضای حیاتی موجود در ناحیه‌ی شکمی توسط چربی می‌شود. دانه‌های چیا را می‌توان با انواع اسموتی مخلوط کرد، همراه با ماست میل نمود یا از ترکیب آن با شیر بادام، کمی دارچین و عسل، نوعی پودینگ تهیه کرد.
آب کردن شکم با دارچین
برای چربی سوزی شکم دارچین زیاد مصرف کنید. دارچین یکی از مدافعان لاغری شکم است که در کابینت ادویه‌های‌تان خواهید یافت. دانشمندان ژاپنی در آزمایشی، چندین موش را تحت رژیم غذایی پرچرب و پرقند قرار دادند، به رژیم غذایی گروهی از موش‌ها روغن دارچین، که عطر و طعم گرم دارچین از آن است، اضافه کردند. پس از یک ماه، موش‌هایی که ترکیبات دارچین را مصرف کرده بودند، چربی شکمی کمتری داشتند. کارشناسان معتقدند این ماده در از بین بردن توده‌های چربی مؤثر است. کری گنز (Keri Gans) نویسنده‌ی «یک تغییر غذاییِ کوچک» توصیه می‌کند در غذاهای روزانه‌ی خود برای کمی دارچین، به اندازه‌ی یک قاشق چایخوری، جا باز کنید.
راهکارهایی برای آب کردن شکم
شاید عجیب به‌نظر برسد اما ترفندهای ساده‌ای برای کوچک کردن شکم وجود دارد. تعادل را به سیستم گوارش خود باز گردانید، سوخت‌وسازتان را افزایش دهید، میزان نفخ معده را کاهش دهید و نتایج را در کمتر از یک روز مشاهده کنید. ۱. چای افزایش‌دهنده‌ی سوخت‌وساز درست کنید اگر با خواص زنجبیل آشنایی داشته باشید، احتمالا درباره‌ی زنجبیل و لاغری هم چیزهایی می‌دانید. سیستم گوارشی تنبل، سوخت‌وساز پایینی دارد. صبح خود را با یک لیوان چای زنجبیل آغاز کنید. این نوشیدنی سبب بهبود عملکرد دستگاه گوارش و ازبین‌بردن اشتها برای نمک و شکر می‌شود. نصف قاشق چایخوری زنجبیل رنده‌شده را همراه با یک لیوان آب بجوشایند و با چای کیسه‌ای محبوب‌تان میل کنید. ۲. حمام نمک اپسوم بگیرید قرارگرفتن داخل وان همیشه آرامش‌بخش است و اضافه‌کردن ۲ فنجان نمک اپسوم باعث جلوگیری از تورم آب اضافی در شکم شما می‌شود. برای جلوگیری از کم‌آبی این کار را هفته‌ای یک‌بار انجام بدهید. ۳. موز مصرف کنید خواص موز برای سلامتی بسیارند. موز سرشار از پتاسیم است که به کنترل مایعات در بدن و صاف‌کردن شکم کمک می‌کند (اگر با مضرات کمبود پتاسیم یا هیپوکالمی آشنا باشید، حتما مصرف این ماده را جدی می‌گیرید). علاوه بر این، بعضی‌ها معتقدند رژیم موز به لاغر شدن‌شان کمک می‌کند. ۴. تعدادی از سبزیجات را مصرف نکنید هر چند سبزیجات سرشار از مواد مغذی هستند اما آنها موادی دارند که سبب نفخ می‌شوند، مانند: پیاز سفید، ذرت، کلم بروکلی، کنگر فرنگی، گل کلم، کلم، اسفناج خام و قارچ دکمه‌ای. ۵. آدامس نجوید نه‌تنها جویدن آدامس سبب افزایش ورود هوا به معده می‌شود، بلکه اغلب آدامس‌ها دارای شکر و شیرین‌کننده‌های مصنوعی مثل سوربیتول و زایلیتول هستند که باعث نفخ می‌شوند. اگر واقعا به مصرف آدامس نیاز دارید، از انواع ارگانیک آن استفاده کنید. این نوع آدامس‌ها کالری کمی دارند و در ترکیبات آنها از شیرین‌کننده‌ها که سبب بادکردن بدن می‌شوند استفاده نمی‌کنند. ۶. از شکلات‌های پروتئینی استفاده نکنید وقتی شکلاتی پروتئینی را باز می‌کنید، احتمالا به حبوبات فکر نمی‌کنید اما اغلب آنها از دانه‌ی سویا درست می‌شوند؛ ماده‌ای که باعث ایجاد گاز معده می‌شود. مانند سایر حبوبات، سویا حاوی الیگوساکارید‌ها و مولکو‌ل‌های شکر است که بدن نمی‌تواند به‌طور کامل هضم کند. این گازها درون بدن باقی می‌مانند. آنها حاصل تخمیرشدن سویا هستند و سبب ایجاد نفخ شکم می‌شوند. ۷. گشنیز مصرف کنید تحقیقات نشان می‌دهند که ترکیب روغن موجود در گشنیز سبب آرامش عضلات دستگاه گوارشی و آرام‌کردن معده می‌شود. تحقیقات مجله بیماری‌های گوارشی نشان می‌دهد که بیماران مبتلا به IBS یا سندرم روده تحریک پذیر از مصرف مکمل های غذایی حاوی گشنیز سود می‌برند.
آب کردن شکم با وعده های غذایی کوچک
برای افزایش سوخت و ساز بدن در طول روز هر ۳-۴ ساعت باید روی وعده‌های غذایی کوچک از مواد حاوی پروتئین و خوراکی‌های دارای فیبر تمرکز کنید؛ این کار نه‌تنها منجر به افزایش کالری سوزی می‌شود، بلکه از خستگی در بعدازظهر نیز پیشگیری می‌کند. حتما با کمک تلفن به خود یادآوری کنید تا وعده‌های غذایی را سر ساعت مصرف کنید. سیب همراه با کره‌ی بادام‌زمینی، آجیل و توت‌ها، حمص یا ماست جزو بهترین میان‌وعده‌ها هستند. همچنین می‌توانید از میان وعده های مناسب برای کاهش وزن هم استفاده کنید.
آب کردن شکم با آرام غذا خوردن
وقتی از سر کار به خانه می‌آیید، خیلی خسته و گرسنه هستید، اما نباید با سرعت شام خود را صرف کنید. تند غذا خوردن می‌تواند سبب ورود هوای اضافی به بدن شود که باعث ایجاد گاز و نفخ می‌شود. از طرف دیگر جویدن غذا با دهان بسته اثر کاملا برعکسی دارد. در راه خانه هیچ ماده‌ی غذایی مصرف نکنید تا وقتی به خانه رسیدید با خیال راحت غذا بخورید.
آب کردن شکم با زردچوبه
معروف است ادویه‌ی کاری جادویش را از این ادویه‌ی عجیب و مرموز می‌گیرد. اما از این پس می‌توانید به زردچوبه، به چشم یک «کمربند لاغرکننده» هم نگاه کنید! آنطور که مطالعات مجله‌ی «غذا و گوارش» (Food & Function) می‌گوید، زردچوبه حاوی مولکول‌هایی است که با جدا کردن قند از خون و تبدیل آن به انرژی، مانع ذخیره‌ی آن به شکل چربی در ناحیه‌ی شکم می‌شوند. کارشناس تغذیه، بروک اَلپرت (Brooke Alpert) توصیه می‌کند روزانه یک قاشق غذاخوری زردچوبه مصرف کنیم. به پیشنهاد او می‌توان به سوپ، ماست یونانی، انواع اسموتی سبز، سبزیجات تَفت داده شده، تخم مرغ و حتی چای، زردچوبه اضافه کرد. نگران نباشید! مقدار کم زردچوبه طعم خاصی ندارد، مخصوصا اگر در غذایی که می‌پزید طعم‌های مختلف وجود داشته باشد.
آب کردن شکم با شکلات تلخ
مانند بسیاری از دشمنان چربی، شکلات حاوی فلاونوئید است؛ به همین دلیل محققین اسپانیایی در پژوهش اخیر خود روی ۱۴۵۸ نوجوان، دریافتند کسانی که شکلات بیشتری مصرف می‌کنند، کمر باریک‌تری دارند. دکتر گارسیا، یکی از محققین این پژوهش و استاد دانشکده‌ی پزشکی دانشگاه گرانادای اسپانیا، می‌گوید: نوع شکلات مهم نیست اما شکلات تلخ ۷۰درصد، حاوی مقادیر زیاد کاتچین (Catechin)، یکی از انواع فلاونوئیدها هست که بر عملکرد انسولین و تولید کورتیزول (هورمونی که باعث ذخیره‌ی چربی در ناحیه‌ی شکم می‌شود) اثر می‌گذارد. تانیا زوکربرات (Tanya Zuckerbrot)، بنیانگذار رژیم غذاییِ عاملِ F توصیه می‌کند به جای شیرینی‌های معمول در رژیم غذایی، روزانه حدود ۳۰ گرم شکلات تلخِ ۷۰درصد مصرف کنیم. همچنین، شکلات تلخ را می‌توانید علاوه بر خوردنی‌ای برای لاغری شکم، به عنوان ماده‌ی انرژی‌زا در باشگاه و در هنگام ورزش استفاده کنید.
تخم کتان و آب کردن شکم
تخم کتان برای کاهش وزن و چربی سوزی شکم بسیار مفید است. این ماده‌ی خوراکی با فیبر فراوانش به شما احساس سیری می‌دهد، سرشار از امگا-۳ و لینان (lignan) است که به از دست دادن وزن کمک می‌کند. وقتی هر قاشق غذاخوری تخم کتان تنها ۳۶ کالری دارد، گنجاندن آن در رژیم غذایی‌تان کار ساده‌ای است. فیبر موجود در تخم کتان به اندازه‌ی است که تنها یک قاشق غذاخوری از آن برای اثرگذاری کافی است. پژوهشی در سال ۲۰۱۲ نشان داد فیبر تخم کتان برای کاهش اشتها مفید است. فیبر محلول در تخم کتان فرایند گوارش را کند و از تبدیل شدن گلوکز به قند جلوگیری می‌کند. تنظیم قند خون به کاهش وزن کمک می‌کند زیرا قند اضافه همیشه تبدیل به چربی می‌شود. افزایش قند همچنین با رهاسازی انسولین پیام توقف سوخت چربی‌های ذخیره‌شده را به بدن می‌دهد. به علاوه فیبر موجود در تخم کتان حاوی نوعی باکتری خوب است که ممکن است باعث کاهش وزن شود. امگا-۳ احتمال بروز بیماری‌های قلبی-عروقی را کاهش می‌دهد و بنابر پژوهشی در سال ۲۰۱۳ مصرف به‌اندازه‌ی آن مانع چاقی می‌شود. امگا-۳ با افزایش سطح آدیپونکتین (adiponectin)، هورمونی که توسط سلول‌های چربی ترشح می‌شود و سوخت‌وساز لیپید و گلوکز را تنظیم می‌کند، به کاهش وزن کمک می‌کند. تنها دو ماده‌ی خوراکی حاوی مقادیر فراوان لینان هستند: تخم کتان و کنجد. و میزان لینان موجود در تخم کتان ۷ برابر بیشتر ازکنجد است. لینان با کاهش کلسترول می‌تواند بروز بیماری‌های قلبی-عروقی را کاهش دهید. همچنین خاصیت آنتی‌اکسیدانی آن با رشد تومورهای سرطانی مقابله می‌کند، هرچند نیاز به تحقیق بیشتری در این زمینه است. با اینکه پژوهش‌ها اثر لینان بر کاهش وزن را ثابت نکرده‌اند، ویژگی بالقوه‌ی آن در کاهش سطح گلوکز ممکن است به کاهش وزن کمک کند به این شرط که کالری دریافتی از کالری مصرفی بیشتر نباشد. مصرف تخم کتان معمولا با عوارض خاصی همراه نیست اما به دلیل برخی ترکیبات فعالش باید برخی نکات احتیاطی را در نظر بگیرید. این ماده‌ی خوراکی ممکن است باعث یبوست یا عوارض دیگری مانند اسهال، باد معده و روده و دردهای شکمی شود. زنان باردار نباید تخم کتان مصرف کنند. اگر دچار دیابت، اختلال خونریزی، انسداد روده، سرطان‌های حساس به‌هورمون یا هر بیماری مزمن دیگر هستید، پیش از مصرف تخم کتان با پزشک‌تان مشورت کنید. تخم کتان را در یخچال نگه دارید و تا ۲۴ ساعت پس از آسیاب کردن مصرف کنید زیرا پس از این مدت مواد مفیدش را از دست می‌دهد. می‌توانید در دستور غذاهای مختلف تا ۱۵ درصدِ آرد را با تخم کتان جایگزین کنید اما احتمالا باید مقدار مخمر را افزایش بدهید. با استفاده از تخم کتان به جای تخم‌مرغ و روغن می‌توانید میزان کالری غذایتان را کاهش دهید. می‌توانید هر ۱ قاشق مارگارین را با ۳ قاشق تخم کتان، و هر تخم‌مرغ را با ترکیبی از ۱ قاشق تخم کتان و ۳ قاشق آب جایگزین کنید.
ورزش برای آب کردن شکم
با انجام این 4 حرکت شکم صاف و جذابی که آرزویش را داشتید پیدا می کنید. 3 تمرین اول تمام عضلات شکم را به حرکت وا می دارند؛ اثر چهارمی بر روی پهلوها می باشد. هر کدام از این حرکات را به ورزشهای روزانه خود اضافه کنید آنگاه متوجه خواهید شد که پس از چندی باید برای خود لباسی اندازه تر جدیدی خریداری کنید. دراز نشست استاندارد در حـالی کـه زانــو هایتان خم شده بر روی زمین دراز بکشید. کـف پاهـا صـاف اسـت و بــر روی زمین قرار می گیرد. انگشتان دست را پشت سر بگذارید. آرنجها بـســمت طرفین باشد. در هـمان حال آرنجها را به زانو بزنید و سپس بالای کمر، و شانه هـا را به عقب بیاورید تا به زمین بخورند. در حین انجام حرکـت سـر صـاف اســت و فـاصله چانه از سینه حذف می شود. برای چـند ثانیه در آن حال باقی می مانید و سپس به وضعیت اولیه باز می گردید. توجه: سر خود را با دستانتان نکشید! تصور کنید طنابی به دور کمر شما بسته شده و حرکت را با فشاری که به عضلات شکم و کمر می آورید انجام دهید. دوچرخه روی زمیـن دراز بـکشـیـد و دسـتهـا را پشـت سـر بـگـذاریــد. زانوهایتان را خم کنید و پاها را از زمین بلند کنید به طوری کـه ماهیچه ساق پا به موازات زمین قرار بگیرد. آرنج یکی از دستهـا را به سمت زانوی مخالف بیاورید. در این حالت پاها باید با هـم زاویـه 45 درجـه بسـازنـد. ایـن حـرکـت را بـرای هر دو طرف انجام دهید. * نکته ای برای تازه کارها: برای شروع می توانید پاهای خود را بر روی زمین نگاه دارید. زمانی که آرنج خود را به سمت پا می آورید زانویتان را بلند کنید تا به هم برسند. سپس دوباره آنرا روی زمین قرار دهید و حرکت را یکمرتبه دیگر تکرار کنید. دراز نشست عمودی روی زمـیــن دراز بکشید، پاهایتان را به صورت مستقیم به بالا ببـریـد، دسـت هــای خود را نیز به طور عمودی در دو طرف بدن نگه دارید. سعی کنید نوک انگشتان دست را به نوک انگشتان پــا بـرسـانید. در این حرکت باید پاها را تا آنجا که می توانید به بالا بیاورید تا استخوان باسن از روی زمین بلند شود. * نکته ای برای تازه کارها: بجای اینکه بطور همزمان دستـهـا و پـاهـای خـود را بـلـنـد کنید، می توانید ابتدا نیم تنه بالایی و سپس قسمت پایین بدن را بلند کنید. پهلو ها بـه سمت یکی از پهلوها دراز بکشید، زانوهای خود را خم کنید و بـازویتـان را بـه طور کامل بر روی زمین قرار دهید در حالی که آرنـج با شـانه در یک راستا باشد. تمام وزن خود را بر روی بازو وارد آورید و نیم تنه بالای بدن و باسن را به آرامی از روی زمین بلند کنید،بطوریکه یک خط مستقیم از زانو تا سر حاصل شود. هـر چقدر می توانید در این حالت بمانید. برای شروع 10 تا 20 ثـانـیـه کـافی اســت. مدت زمان این حرکت را باید تا یک دقیقه افـزایــش دهیـد. حرکت را برای طرف مقابل نیز انجام دهید. هر چه قوی تر می شوید، سعی کنید به بازوها و سپس پاها نیز کشش بدهید و بعد هر دو را با هم بکشید.
