همه چیز درباره درمان سنتی التهاب تاندون مچ و انگشت دست

التهاب تاندون

التهاب تاندون مچ دست ,التهاب تاندون مچ دست درمان,التهاب تاندون مچ دست چیست,علائم التهاب تاندون مچ دست,درمان سنتی التهاب تاندون مچ دست

توضیحاتی در مورد التهاب تاندون

تاندون‌ها بافت‌های رشته‌ای محکمی هستند که استخوان و ماهیچه را به هم متصل می‌کنند. آن‌ها از حرکت مفاصل و استخوان‌ها هنگام منقبض شدن ماهیچه‌ها پشتیبانی می‌کنند. برخی از انواع آسیب‌هایی که به تاندون‌ها وارد می‌شوند، عبارتند از پارگی تاندون، تنوسینوویت، تاندینوپاتی و التهاب تاندون یا تاندونیت. تاندونیت التهاب تاندون است و معمولا در قسمت‌های پایین‌تر بدن، بالای شانه‌ها، لگن، باسن و غیره رخ می‌دهد. در این مطلب از سایت جسارت در مورد التهاب تاندون صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

علائم التهاب تاندون

درد، سفتی، توده، تورم، حساسیت، ضعف، و غیره. ممکن است در هنگام ورزش کردن، دچار تاندونیت شوید و این مشکل می‌تواند قسمت‌های مختلف بدن مانند پاشنه، انگشتان، زانو، مچ دست، آرنج، شانه، و غیره را تحت تاثیر قرار دهد.

التهاب تاندون و باندهای الاستیک

استفاده از باندهای الاستیک یا گرم برای کاهش میزان فشاری که روی عضلات آسیب‌دیده وارد می‌شود، بسیار موثر است. به کمک آن‌ها می‌توانید درد و تورم را تسکین دهید. به علاوه این روش همچنین به سرعت بخشیدن روند بهبودی نیز کمک می‌کند. باند الاستیک یا گرم همیشه در بازار موجود است. شما باید ساق پا و از مچ پا به پایین را را با یک باند الاستیک یا گرم بپوشانید. باید سعی کنید که پای‌تان را بالا نگه دارید تا جریان خون را به این ناحیه کاهش بدهید. برای رسیدن به نتیجه‌ی بهتر، باید حدودا به مدت چند روز یا تا زمانی که به طور کامل از تورم و درد خلاص شدید، پای‌تان را بسته نگه دارید. از سوی دیگر، شما باید از بیش از اندازه محکم بستن ناحیه‌ی آسیب‌دیده پرهیز کنید، زیرا این کار می‌تواند سبب شود که جریان خون ضعیف شود. حواس‌تان باشد که اگر درد یا علائم دیگر افزایش یافتند، باید باندپیچی پا را باز کنید.

التهاب تاندون و سرکه‌

استفاده از سرکه‌ی گرم و بانداژ سرد یکی از درمان‌های خانگی دیگر برای التهاب تاندون زانو، مچ و سایر قسمت‌ها است. این روش می‌تواند برای خلاص شدن از درد و التهاب ناشی از تاندونیت به شما کمک کند، زیرا درمان گرم در کاهش درد و شل کردن عضلات موثر است در حالی که درمان سرد التهاب را کاهش می دهد. علاوه بر این، سرکه نیز به عنوان یک عامل ضد التهابی عالی عمل می‌کند.روش انجام کار: – ابتدا مقادیر مساوی آب و سرکه سفید آماده کنید و سپس آن‌ها را با هم مخلوط کنید. – بعد، ترکیب را در یک ظرف تمیز گرم کنید. – در یک تابه یا کاسه‌ی کوچک، سرکه و آب سرد را به نسبت ۱ به ۱ ترکیب کنید. – حالا یک حوله‌ی تمیز را در این مخلوط داغ غوطه‌ور کنید و بعد آن را بیرون بیاورید و با فشار دادن مایع اضافی‌اش را خارج کنید. – سپس حوله را حدود ۵ تا ۱۰ دقیقه در اطراف منطقه‌ی آسیب‌دیده قرار دهید. – بعد، حوله را در مخلوط سرد سرکه و آب غوطه‌ور کنید و همان روند را دنبال کنید. – شما باید این فرایند را ۳ بار تکرار کنید. – در نهایت، کمی مرطوب‌کننده روی پوست بمالید.

التهاب تاندون و طب سوزنی

یکی دیگر از روش‌های درمانی خوب طب سوزنی است. مطابق با یک مطالعه که در مجله‌ی پزشکی طب جامع‌نگر چین در سال ۲۰۱۳ منتشر شد، طب سوزنی در مقایسه با برخی از تمرینات اکسنتریک، بهتر می‌تواند به بهبود درد و فعالیت در افراد مبتلا به تاندونیت مزمن کمک کند. علاوه بر این، طب سوزنی همچنین در افزایش اشباع اکسیژن و حجم خون در تاندون موثر است و همین باعث کاهش درد و تورم زانو می‌شود. با این حال، باید یک متخصص طب سوزنی مناسب برای درمان التهاب تاندون پیدا کنید.

التهاب تاندون و آب گازدار بدون قند

اگر به دنبال درمان‌های خانگی برای رفع مشکل تاندونیت زانو، مچ و سایر قسمت‌ها هستید، نباید آب گازدار (سودا یا آب کربناته) را فراموش کنید. این آب می‌تواند برای از بین بردن التهاب و درد ناشی از تاندونیت به شما کمک کند. علاوه بر این، به لطف فرایند اسمز معکوس، آب گازدار به بیرون کشیدن مایع اضافی از پای شما کمک می‌کند. روش انجام کار: – در ابتدا، آب گازدار بدون قند را آماده کنید و منطقه‌ی آسیب‌دیده را در این آب به مدت ۱۰ تا ۲۰ دقیقه خیس بگذارید. – باید این روش را ۲ بار در روز و به مدت چند روز انجام دهید تا شاهد کاهش شدید درد و تورم باشید.

التهاب تاندون و ماساژ

ماساژ یکی دیگر از روش‌های درمانی خانگی برای التهاب تاندون زانو، مچ و سایر قسمت‌های بدن است که باید امتحان کنید! ماساژ ملایم برای افزایش گردش خون بسیار عالی است، چرا که عضلات را ریلکس نگه می‌دارد و تورم و سفتی را کاهش می‌دهد. برای انجام این روش درمانی، می‌توانید از روغن نارگیل، روغن کنجد، روغن خردل یا روغن زیتون استفاده کنید. روش انجام کار: – ابتدا یک نوع روغن را انتخاب کنید و سپس کمی آن را گرم کنید. – با استفاده از انگشتان‌تان روغن گرم را به آرامی روی ساق پا، مچ پا به پایین و پاشنه به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه ماساژ دهید. – شما باید این روند را چند بار در روز تکرار کنید، تا زمانی که درد کاملا بهبود بیابد. – اگر نمی‌توانید نواحی آسیب‌دیده را خودتان ماساژ بدهید، می‌توانید از یک ماساژ درمانگر حرفه‌ای یا دوست‌تان کمک بگیرید.

التهاب تاندون و ویتامین E

التهاب و درد می‌تواند ناشی از رادیکال‌های آزاد باشد. ویتامین E به عنوان یک آنتی‌اکسیدان محلول در چربی برای از بین بردن این رادیکال‌های آزاد عالی است. بنابراین، به کاهش التهاب و درد ناشی از التهاب تاندون کمک می‌کند. علاوه بر این، ویتامین E همچنین در بهبود عملکرد گردش خون تاثیر مثبت دارد که همین موجب کاهش تورم و تسریع روند بهبود می‌شود. – شما می‌توانید روغن داخل کپسول‌های ویتامین E را برای ماساژ دادن منطقه‌ی آسیب‌دیده به صورت حدود۲ یا ۳ بار در روز استفاده کنید تا زمانی که از درد به طور کامل رهایی پیدا کنید. – روش دیگر این است که می‌توانید مواد غذایی غنی از ویتامین E یا مکمل ویتامین E را پس از مشاوره با پزشک‌تان استفاده کنید تا روند بهبودی‌تان تسریع بیابد.

التهاب تاندون و روغن کرچک

روغن کرچک برای دور نگه داشتن درد، التهاب و تورم ناشی از التهاب تاندون بسیار عالی است. یکی دیگر از داروهای موضعی برای تاندونیت زانو، مچ و سایر قسمت‌های بدن که باید امتحان کنید، روغن کرچک است. این روغن می‌تواند به شما در کاهش علائم تاندونیت کمک کند. این روغن عمدتا اسید ریسینلیدیک دارد که یک عامل ضد التهابی عالی است. همچنین، مطابق با یک مطالعه که در سال ۲۰۰۱ منتشر شد، اسید ریسینلیدیک موجود در این روغن متشکل است از کپسایسین و خواص ضد التهابی که پس از استفاده‌ی مکرر، نتایج آن کاملا قابل مشاهده است. روغن کرچک را به صورت ۲ تا ۳ بار در روز برای کاهش درد و التهاب ناشی از التهاب تاندون به طور مستقیم در منطقه آسیب‌دیده استعمال کنید.

التهاب تاندون و زنجبیل

زنجبیل برای از بین بردن چند مشکل مربوط به درد و التهاب عالی است. این ریشه‌ی خوراکی حاوی خواص ضد التهابی و آنتی‌اکسیدانی است که به کاهش درد، التهاب و تورم کمک می‌کند، و به همین دلیل در میان داروهای مؤثر برای درمان التهاب تاندون قرار می‌گیرد. علاوه بر این، زنجبیل همچنین برای بهبود گردش خون در منطقه‌ی آسیب‌دیده عالی است. روش انجام کار: – ابتدا، ۱ قاشق غذاخوری از تکه‌های زنجبیل نازک را به نصف فنجان آب تمیز اضافه کنید. سپس، آن را به مدت حدود ۱۰ دقیقه دم بگذارید تا دمنوش زنجبیل آماده شود. حالا، آن را صاف کنید و کمی عسل به دمنوش حاصل اضافه کنید. در نهایت باید ۲ یا ۳ فنجان دمنوش زنجبیل در روز بنوشید. یا، می‌توانید زنجبیل را به غذاهای روزانه‌تان اضافه کنید. – روش دیگر این است که می‌توانید پس از مشاوره با پزشک‌تان، مکمل زنجبیل مصرف کنید. – یا همچنین می‌توانید روغن زنجبیل را برای ماساژ دادن منطقه‌ی آسیب‌دیده چند بار در روز استفاده کنید.

التهاب تاندون با پارگی‌ های میکروسکوپی

تاندونیت (به انگلیسی: Tendinitis or Tendonitis) یعنی التهاب تاندون که همراه با پارگی‌های میکروسکوپی است. این ضایعه بیانگر یک پاسخ التهابی در داخل تاندون، بدون التهاب لایه خارجی (یعنی پاراتنون) آن است. استفاده بیش از حد از عضلات، مهمترین عامل تاندونیت محسوب می‌شود. درگیری تاندون ماهیچه‌های مفصل شانه با تشخیص تاندونیت، شیوع بالایی دارد. به عنوان مثال تاندونیت ماهیچه فوق خاری (سوپرااسپیناتوس) که یکی از ماهیچه‌های کلاهک چرخاننده  (روتاتور کاف) است، نسبت به عضلات دیگر بیشتر مشاهده می‌گردد. ازجمله عوارض التهاب‌های تاندونی، تاندونیت کلسیفیه، بورسیت و تاندونیت مزمن است.

مهمترین علل تاندونیت

مهمترین علل تاندونیت عبارتنداز: فعالیت‌های تکرای. اگرچه در این اعمال، نیروی کمی به کار می‌رود، ولی به دلیل تکرار بالا، آسیب پذیری تاندون افزایش می‌یابد. ضربه مستقیم اختلالات وضعیت (پوسچر) کاهش خونرسانی در برخی از نقاط تاندون (مثلاً تاندون فوق خاری یا سوپرااسپیناتوس و تاندون آشیل)

علایم تاندونیت

علایم تاندونیت ممکن است درارتباط با موارد زیر باشد: با استراحت درد کاهش می‌یابد و با فعالیت تشدید می‌گردد. معمولاً شروع درد تدریجی بوده و در یک دوره زمانی ایجاد می‌شود. با اعمال مقاومت به عضله توسط معاینه کننده در عملی که آن ماهیچه دارد، درد افزایش می‌یابد. کشش ماهیچه درگیر، ممکن است با درد همراه گردد. در مرحله حاد به هنگام استراحت نیز ممکن است درد وجود داشته باشد. احتمال وجود اسپاسم محافظتی تورم و احتمال گرمی در ناحیه حساسیت به لمس در ناحیه آسیب کرپیتاسیون  (صدای خش خش) به هنگام عمل فعال عضله. احتمالاً چسبندگی پاراتنون در تاندون ملتهب باعث کرپیتاسیون می‌گردد. این چسبندگی می‌تواند به علت تولید مواد چسبنده در اثر پاسخ التهابی تاندون ایجاد گردد.

التهاب تاندون و سیب‌ زمینی

در واقع، یک سیب‌زمینی خام با حذف مایع اضافی از بدن شما می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند. علاوه بر این، با توجه به مطالعات انجام شده، سیب‌زمینی دارای خواص تسکین‌دهنده‌ی درد و آرام‌بخش است و زمانی که سطح درد افزایش می‌یابد، می‌تواند به شما کمک کند آرام شوید. بنابراین، اگر به دنبال درمان‌های خانگی التهاب تاندون زانو، مچ دست، و سایر قسمت‌های بدن هستید، سیب‌زمینی را نادیده نگیرید. روش انجام کار: – در ابتدا یک سیب‌زمینی بزرگ را بجوشانید. – سپس اجازه دهید کاملا خنک شود و آن را خوب له کنید. – حالا این سیب‌زمینی له‌شده را روی منطقه‌ی آسیب‌دیده پخش کنید. – سپس از یک پارچه‌ی پنبه‌ای تمیز برای بستن این ناحیه استفاده کنید. – در نهایت، اجازه بدهید سیب‌زمینی به مدت نیم ساعت بماند. – شما باید این روش درمانی را 2 بار در روز و به مدت 3 روز تکرار کنید تا بهترین نتایج را به دست آورید.

روش درمان التهاب تاندون

التهاب تاندون چگونه درمان می شود؟ درمان های ابتدایی عبارتند از: – پرهیز از انجام کارهایی که مشکل را بدتر می کنند. – محل آسیب دیده را استراحت دهید. – گذاشتن کیسه یخ روی محل التهاب تاندون – از داروهای ضد التهاب و یا ژل های ضد التهاب استفاده کنید. اگر مشکل شما طی یک هفته خوب نشد به پزشک مراجعه کنید تا درمان های زیر را به شما توصیه کند: – تزریق کورتون: این دارو به سرعت درد و التهاب تاندون را کم می کند – فیزیوتراپی توسط متخصص این کار – عمل جراحی ممکن است چند هفته تا چند ماه طول بکشد تا التهاب تاندون برطرف شود که بستگی به شدت آن دارد. در شرایط زیر نزد پزشک بروید: – تب بالاتر از ۷/۳۷ درجه سانتیگراد – احساس گرمی، قرمزی و ورم محل التهاب – عدم توانایی برای حرکت دادن محل التهاب نشانه های بالا می توانند علائم مشکلات دیگری در بدن باشند که نیاز به درمان سریع تری دارند.

التهاب تاندون و کلم بروکلی

کلم بروکلی به .شما کمک می‌کند تا در مدت زمان کوتاهی به نتایج قابل‌توجهی برای مبارزه با مفاصل متورم برسید. بنابراین، این گیاه خوراکی هم به عنوان یکی از موثرترین درمان‌های خانگی برای التهاب تاندون زانو، مچ دست و دیگر قسمت‌ها استفاده می‌شود. روش انجام کار: – ابتدا یک بروکلی تازه تهیه کنید و آن را در مخلوط‌کن بریزید و با اضافه کردن کمی آب به آن،‌ یک خمیر آماده کنید. – حالا این خمیر را روی منطقه‌ی آسیب‌دیده پخش کنید و با استفاده از یک پارچه پنبه‌ای آن را ببندید. – در نهایت، اجازه بدهید خمیر به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه همان جا بماند و بعد با آب گرم آن را شستشو دهید. – شما باید این روش را 2 بار در روز و به مدت چند روز تکرار کنید.

درمان خانگی التهاب تاندون

کیسه‌ی یخ یکی از عالی‌ترین داروهای خانگی برای التهاب تاندون زانو، مچ دست و سایر قسمت‌های بدن است. استفاده از کیسه‌ی یخ روش ساده‌ای است که می‌توانید هر روز در خانه آن را انجام دهید. خیلی ساده چند تکه یخ بردارید، آن‌ها را لای یک حوله‌ی نرم قرار بدهید و بعد آن را روی منطقه‌ی آسیب‌دیده به مدت ۱۵ دقیقه قرار بدهید. این روش درمانی درد و التهاب التهاب تاندون را کاهش می‌دهد. به جای استفاده از تکه‌های یخ، می‌توانید از غذاهای یخ زده یا میوه استفاده کنید. شما می‌توانید این روش درمانی را چند بار در روز انجام دهید تا سریع‌تر به نتیجه برسید.روغن زیتون علاوه بر مزایایی که برای بهبود سلامتی دارد و کاربردهایی که برای مو، پوست و ناخن دارد، برای برخی از مشکلات مانند التهاب تاندون نیز مفید است. استفاده از روغن زیتون برای ماساژ دادن منطقه‌ی آلوده، باعث کاهش التهاب و درد ناشی از تاندونیت می‌شود. شما می‌توانید پا، مچ دست، زانو، شانه، آرنج یا هر بخش دیگری از بدن را با این روغن ماساژ بدهید. روغن زیتون جریان خون را بهبود می‌بخشد، بنابراین شما با این روش درمانی تسکین خواهید یافت. حالا مقداری روغن زیتون گرم آماده کنید و به آرامی آن را در نواحی دردناک به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه ماساژ دهید. این روش درمانی می‌تواند چند بار در روز استفاده شود.مریم‌گلی به دلیل خواص درمانی خوبی که دارد، برای درمان التهاب تاندون بسیار مفید است. این گیاه دارویی می‌تواند درد و التهاب تاندونیت را آرام کند. تمام کاری که باید بکنید این است که برگ‌های مریم‌گلی تازه را آماده کنید و آن‌ها را در مناطق آسیب‌دیده‌ی خود مالش دهید. روش دیگر این است که می‌توانید برگ مریم‌گلی را در سرکه سیب بجوشانید و بگذارید به طور طبیعی خنک شود و بعد یک تکه پارچه‌ی پنبه‌ای را در مایع خیس کنید و آن را به مدت ۱۰ دقیقه روی قسمتی که درد دارد بگذارید. همچنین می‌توانید برای کاهش درد و التهاب هر روز دمنوش مریم‌گلی بنوشید.مارچوبه به عنوان یک دیورتیک طبیعی، نه تنها برای سلامت کلی شما مفید است، بلکه یکی از بهترین داروهای خانگی برای درمان التهاب تاندون است چرا که مایع اضافی را از سیستم بدن خارج می‌کند، آب اضافی را کاهش می‌دهد، التهاب، تورم و درد ناشی از تاندونیت را از بین می‌برد. اگر تاندونیت دارید، باید به میزان بیش‌تری مارچوبه مصرف کنید. این گیاه خوراکی به صورت بخارپز و در ترکیب با ماهی، ماست و غیره خوشمزه می‌شود. همچنین می‌توانید از مارچوبه برای طبخ یک سوپ سالم و خوش‌طعم استفاده کنید، یا برای کاهش وزن با آن سالاد تهیه کنید.

بیشتر بخوانید : درد بازو ♥ بازو درد ♥ درد کتف ♥ آرتروز شانه ♥ شانه درد

علت و درمان قرمزی و التهاب پلک پایین و بالای چشم چیست

التهاب پلک

التهاب پلک ,التهاب پلک چشم,التهاب پلک بالای چشم,التهاب پلک پایین چشم,التهاب پلک نوزاد,التهاب پلک بالا,التهاب پلکی,التهاب پلکها,التهاب پلک در کودکان

توضیحاتی در مورد التهاب پلک

بلفاریت التهاب پلک ها و و فولیکول های مژه است. این بیماری شایع و اغلب طولانی مدت است ولی خوشبختانه نمی تواند به طور دائمی به بینایی آسیب بزند.بلفاریت امکان دارد التهاب در خود پلک ها، مژه ها، غدد چربی میبومین (غددی که ترشحات آن ها، حرکت پلک را آسان می کند) و ملتحمه چشم (روی سفیدی چشم) نیز دیده شود.بلفاریت بلفاریت می تواند در اثر عفونت های باکتریایی نیز ایجاد شود ولی مسری نیست. افراد مبتلا به بیماری های پوستی مانند روزاسه، سبوره، دارندگان پوست چرب، شوره سر و یا مبتلایان به خشکی چشم بیشتر مستعد ابتلا به بلفاریت هستند.در این مطلب از سایت جسارت در مورد التهاب پلک صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

انواع التهاب پلک

بلفاریت به دو شکل رخ می دهد:بلفاریت قدامی و بلفاریت خلفی. در بلفاریت قدامی قسمت جلویی و خارجی پلک که محل اتصال مژه هاست درگیر می شود. دو علت شایع بلفاریت قدامی، عفونت های میکروبی و سبوره(پوسته پوسته شدن) هستند. در بلفاریت خلفی که ناشی از مشکلات غدد چربی پلک است، قسمت داخلی پلک گرفتار می شود. دو بیماری پوستی که سبب بلفاریت خلفی می شوند عبارتند از:آکنه روزاسه و شوره سر.

علائم التهاب پلک

قرمزی و وجود پوسته های چرب روی لبه پلک ریختن مژه ها وجود زخم های کوچک روی پلک. اگر لبه پلک زخم شود، روی این زخم ها دلمه بسته خواهد شد. اگر این دلمه ها برداشته شوند، خونریزی رخ خواهد داد. تحریک و اذیت شدن چشم در صورتی که پوسته های لبه پلک به درون چشم بیافتند. پوسته پوسته شدن روی مژه ها و در گوشه چشم یا روی پلک حساسیت به نور به محض مشاهده چنین علائمی، فرد باید به چشم پزشک مراجعه کند. علائم دیگری که ممکن است همراه بلفاریت ظاهر شود:قی کردن بیش از حد گوشه چشم هنگام بیدار شدن از خواب، چرب بودن بالا و پایین پلک ها، خارش، سوزش، احساس وجود شی خارجی در چشم با پلک زدن، چشم قرمز یا متورم، التهاب یا شکسته شدن پوست در امتداد لبه های پلک، و اشک بیش از حد. برخی از این علائم در سایر بیماری های چشمی نیز ممکن است مشترک باشد به عنوان مثال در گلوکوم حاد نیز چشم به طور ناگهانی قرمز و دردناک می شود.

درمان التهاب پلک

خط اول درمان بلفاریت، حفظ بهداشت پلک است. تمیز نگهداشتن پلک ها نیز باید به واسطه شستشوی دائمی و مرتب مژه ها با شامپو بچه باشد تا لبه های پلک تمیز شود و شوره ها و پوسته ریزی ها تمیز شوند. شامپو زدن به چشم در این افراد باید مدام انجام شود نه برای چند روز، چرا که این افراد زمینه این بیماری را دارند و در صورت رعایت نکردن این اقدامات ممکن است بلفاریت عود کند. کمپرس گرم سبب شل شدن پوسته های روی چشم می شود و به این ترتیب هنگام تمیز کردن پلک این پوسته ها راحت تر جدا می شوند. کمپرس گرم همچنین سبب گرم شدن و شل شدن پلاک هایی می شود که غدد چربی پلک را مسدود می کنند. انسداد این غدد سبب ایجاد التهاب می شود. ابتدا دست هایتان را بشویید و حوله ای را که با آب گرم مرطوب شده است را روی چشمان بسته خود قرار دهید. در ابتدای دوره درمان، چشم پزشک ممکن است این کار را 4 بار در روز هر بار بمدت 5 دقیقه تجویز کند. پس از آن کمپرس گرم ممکن است یک بار در روز و بمدت چند دقیقه کافی باشد. همین طور عفونت چشم بیمار باید کنترل شود و اگر اشک چشم کم است باید اشک مصنوعی تجویز گردد. گاهی درمان با قطره های چشمی آنتی بیوتیک و پمادها در صورت وجود عفونت ضروری است. قطره های حاوی داروهای ضد التهابی نیز ممکن است کمک کننده باشد. بلفاریت در هوای آلوده و خشک بیشتر نشان می دهد و افرادی که در محیط های مرطوب و پاک زندگی می کنند کمتر در معرض این بیماری قرار می گیرند.

التهاب پلک یا بلفاریت

بلفاریت التهاب پلک ها بویژه در لبه آنهاست. این بیماری شایع بوده و ممکن است بر اثر یک عفونت خفیف میکروبی و یا بیماری پوستی منتشر ایجاد شود. بلفاریت به دو شکل رخ می دهد: بلفاریت قدامی و بلفاریت خلفی. در بلفاریت قدامی قسمت جلویی و خارجی پلک که محل اتصال مژه هاست درگیر می شود. دو علت شایع بلفاریت قدامی عفونت های میکروبی و سبوره هستند. در بلفاریت خلفی که ناشی از مشکلات غدد چربی پلک (غدد meibomian) است قسمت داخلی پلک گرفتار می شود. دو بیماری پوستی که سبب بلفاریت خلفی می شوند عبارتند از: آکنه روزاسه و شوره سر.

درمان بلفاریت یا التهاب پلک

درمان بلفاریت ممکن است مشکل باشد زیرا معمولاً عود می کند. درمان بستگی به نوع بلفاریت دارد. درمان ممکن است شامل کمپرس گرم روی پلک ها، تمیز کردن آنها، استفاده از آنتی بیوتیک و/یا ماساژ پلک باشد. اگر بلفاریت سبب خشکی چشم شود ممکن است استفاده از قطره اشک مصنوعی یا پماد های لوبریکانت (که سبب کم شدن اصطکاک پلک با سطح چشم می شود) هم لازم باشد. گاهی برای کنترل التهاب از کورتون هم استفاده می شود ولی اثرات جانبی این داروها مانع استفاده دراز مدت از آنهاست. کمپرس گرم سبب شل شدن پوسته های روی چشم می شود و به این ترتیب هنگام تمیز کردن پلک این پوسته ها راحت تر جدا می شوند. کمپرس گرم همچنین سبب گرم شدن و شل شدن پلاک هایی می شود که غدد چربی پلک را مسدود می کنند. انسداد این غدد سبب ایجاد التهاب می شود. ابتدا دست هایتان را بشویید و حوله ای را که با آب گرم مرطوب شده است را روی چشمان بسته خود قرار دهید. در ابتدای دوره درمان، چشم پزشک ممکن است این کار را 4 بار در روز هر بار بمدت 5 دقیقه تجویز کند. پس از آن کمپرس گرم ممکن است یک بار در روز و بمدت چند دقیقه کافی باشد. تمیز کردن پلک ها برای درمان بلفاریت ضروری است. این کار با ماساژ پلک ها با شامپو بچهء رقیق شده انجام می شود. برای ماساژ پلک ها ابتدا دستان خود را شسته و با کمک انگشتان یا گوش پاک کن یا گاز یا حوله تمیز لبه های پلک و حوالی مژه ها را توسط شامپو بچه ماساژ داده و سپس با آب ولرم کاملا” آب بکشید. در بعضی از موارد تجویز آنتی بیوتیک به صورت پماد موضعی و یا درمان خوراکی ضروری است. در صورتیکه غدد چربی پلک ها نیز اختلال عملکرد داشته باشند کمپرس گرم و ماساژ پلک برای خارج کردن چربی اضافی ضروری است. نحوه انجام ماساژ در این موارد توسط چشم پزشک به بیمار آموزش داده می شود. از آنجا که بلفاریت تمایل به مزمن شدن دارد درمان ممکن است برای مدتی طولانی ادامه یابد. در صورتیکه بیمار از لنز تماسی استفاده کند، بسته به نوع بلفاریت، ممکن است لازم باشد در طول درمان بلفاریت و حتی بعد از آن از لنز استفاده نشود. برای بعضی از این بیماران لنز های با نفوذ پذیری بالا تجویز می شود و به بعضی دیگر توصیه می شود که دفعات تعویض لنز را بیشتر کنند. بعضی از بیماران هم در استفاده از لنز مشکل پیدا خواهند کرد و باید از روش های دیگری برای اصلاح عیب انکساری خود استفاده کنند. بهتر است از مواد آرایشی نیز استفاده نشود زیرا ممکن است مانع شستشوی پلک و ماساژ درمانی شود. در بعضی از موارد بلفاریت به بیمار توصیه می شود از شامپوهای ضد شوره برای سر و ابروها استفاده کند.

نام های دیگر التهاب پلک

پلک‌آماس یا بلفاریت (به انگلیسی: Blepharitis) التهاب پلک‌ها به ویژه در لبه آنهاست. این بیماری شایع بوده و ممکن است بر اثر یک عفونت خفیف میکروبی یا بیماری پوستی منتشر ایجاد شود. بلفاریت به دو شکل رخ می‌دهد: بلفاریت قدامی و بلفاریت خلفی. در بلفاریت قدامی قسمت جلویی و خارجی پلک که محل اتصال مژه هاست درگیر می‌شود. دو علت شایع بلفاریت قدامی عفونت‌های میکروبی (مانند استافیلوکوک) و سبوره هستند. در بلفاریت خلفی که ناشی از مشکلات غدد چربی پلک (غدد meibomian) است قسمت داخلی پلک گرفتار می‌شود. دو بیماری پوستی شایعی که سبب بلفاریت خلفی می‌شوند عبارتند از: آکنه روزاسه و شوره سر.

التهاب پلک و گل‌ مژه

گل‌مژه یک عفونت غده در پلک است. رایج‌ترین نوع گل‌مژه غده اشکی را آلوده می‌کند که در رأس مژه قرار دارد. گل‌مژه گاهی درون پلک تشکیل می‌شود که به خاطر غده چربی است. گل‌مژه اغلب با یک جوش قرمز، خارش و متورم شروع می‌شود. پس از گذشت چند ساعت یا چند روز، شروع به تغییر شکل می‌دهد. بعضی از آن‌ها سرسفید رنگی دارند. در بیشتر موارد عفونت تنها یک غده اشکی یا چربی تنها را آلوده می‌کند و نیاز به درمان خاصی ندارد. گرم نگه‌داشتن محل آن به درد کمک کند. افراد باید از محصولات چشمی همچون، لوازم‌آرایشی و کرم‌های چشم تا زمانی که گل‌مژه ناپدید شود خودداری کنند. همچنین نباید تلاش کنند تا گل‌مژه را بترکانند، زیرا این کار باعث انتقال عفونت شده و به چشم آسیب می‌زند. آنتی‌بیوتیک‌ها می‌تواند در این موارد کمک کند: چند گل‌مژه هم‌زمان به وجود آیند گل‌مژه خیلی دردناک باشد علائم بدتر شوند منجر به تب شود بینایی کاملاً از بین برود اگر فردی هرکدام از این علائم را با یک گل‌مژه از خود نشان دهد،‌باید با پزشک متخصص چشم تماس بگیرد.

التهاب پلک و گل‌ مژه مزمن

گل‌مژه مزمن شبیه گل‌مژه است، اما یک عفونت نیست. در عوض زمانی اتفاق می‌افتد که یک غده چربی در پلک گرفته شود. افرادی که یک گل‌مژه مزمن داشته‌اند در معرض ابتلای بیشتر هستند و جوش‌ها اغلب بزرگ‌تر می‌شوند. به‌هرحال این نوع از گل‌مژه به‌ندرت دردناک است. اغلب خودبه‌خود از بین می‌روند. گرم کردن ناحیه می‌تواند به از بین رفتن سریع‌تر گل‌مژه مزمن کمک کند. وقتی‌که گل‌مژه مزمن خیلی بزرگ می‌شود، می‌تواند به بینایی آسیب بزند و دردناک هم باشد. همچنین گفتن این‌که این نوع از گل‌مژه با گل‌مژه فرق دارد کار دشوار است. اگر تورم پس از چند روز از بین نرفت یا اگر دیگر علائم همچون، تب هم ظاهر شدند فرد باید با پزشک متخصص چشم تماس بگیرد.

التهاب پلک و حساسیت

اگر یک‌چشم خارش، قرمز همراه با تورم چشم باشد، علت می‌تواند نوعی از حساسیت چشمی باشد. گردوغبار، گرده گیاهان و دیگر آلرژی‌های معمول می‌توانند باعث آزار چشم شوند و منجر به واکنش آلرژیک چشمی شوند. آلرژی‌های چشم به‌ندرت خطرناک هستند، اما می‌توانند آزاردهنده باشند. خودداری از آلرژی‌های شناخته‌شده بهترین نوع درمان هست، اما برخی افتد با مصرف آنتی‌هیستامین‌ها درد را کاهش می‌دهند، مثل سرچسب. برخی قطره‌های چشمی هم می‌توانند از خارش و خشکی چشم جلوگیری کند. اما اگر علائم باقی بمانند فرد باید با پزشک متخصص تماس بگیرد. پزشک ممکن است آزمایش آلرژی تجویز کند یا درمان خاصی را پیشنهاد دهد.

التهاب پلک و خستگی

خستگی و کوفتگی می‌تواند باعث تورم چشم‌ها شود. نگه‌داشتن آب در طول شب هم می‌تواند به چشم‌ها آسیب بزند. این مورد می‌تواند باعث متورم شدن چشم‌ها در صبح شود. به‌خصوص اگر فرد خوب نخوابیده باشد. قرار دادن یک قله سرد درحالی‌که سر را بر روی بالشت بالا نگه‌داشته‌اید ممکن است کمک‌کننده باشد. نوشیدن یک لیوان آب ممکن است به کاهش تجمع مایع و تورم کمک کند.

التهاب پلک و گریه کردن

گریه کردن می‌تواند باعث پارگی عروق خونی کوچک چشم و پلک شود، به‌خصوص اگر گریه کردن خیلی شدید و طولانی‌مدت باشد. پلک‌های متورم که بعد از گریه کردن در فردی ظاهر می‌شود می‌تواند به دلیل نتیجه تجمع مایع باشد که آن‌هم نتیجه افزایش فشارخون در نقطه‌ای در اطراف چشم باشد. استراحت ، خنک نگه‌داشتن، بالا گرفتن سر و نوشیدن آب می‌تواند کمک‌کننده باشد.

التهاب پلک و محصولات آرایشی

تورم و پاک کردن چشم وقتی‌که آرایش و محصولات نگه‌دارنده پوست وارد چشم شوند، می‌توانند به چشم‌ها و بافت‌های اطراف آن آسیب بزنند، تورم ایجاد کنند و باعث قرمزی و درد شوند. واکنش‌های آلرژیک به این مواد هم می‌تواند منجر به تورم پلک شود. اگر افراد سوزش و تورم چشم را تجربه کرده‌اند باید از قطره‌های اشکی استفاده کنند که در داروخانه‌ها موجود هست. این کار برای تسکین ناراحتی بسیار خوب است. اگر سوزش ادامه داشت یا بدتر شد فرد باید با پزشک متخصص چشم تماس بگیرد. از قطره‌های سفیدکننده چشم یا هر نوع محصولات دیگر برای کاهش درد خودداری کنید. این محصولات می‌توانند سبب واکنش‌های شیمیایی شدیدی با لوازم‌آرایشی و محصولات نگه‌دارنده پوست شوند.

التهاب پلک و آماس چشمی

آماس چشمی نوعی عفونت است که در عمق بافت پلک به وجود می‌آید. این نوع می‌تواند خیلی سریع منتقل شود و معمولاً خیلی دردناک است. حتی یک برش خیلی کوچک می‌تواند برای ورود باکتری‌ها کافی باشد و باعث ایجاد آماس چشمی شود. اگر پلک درد شدیدی داشته باشد، قرمز شود، رگه شود یا متورم باشد فردی باید به دنبال اقدامات اولیه ضروری باشد. آماس یک نوع بسیار جدی تورم است که نیاز به درمان آنتی‌بیوتیکی دارد. بر اساس میزان شدت عفونت ممکن است که نیاز به دریافت آنتی‌بیوتیک باشد.

التهاب پلک و بیماری Graves

بیماری Graves یک اختلال اندوکرین است که باعث پرکاری غده تیروئید می‌شود. این وضعیت می‌تواند باعث شود که تیروئید اشتباهاً سلول‌ها را برای مبارزه با عفونتی در چشم که وجود ندارد بفرستد. آنتی‌بادی‌های که آزاد می‌کند باعث تورم و التهاب در چشم می‌شود. گروهی از درمان‌ها برای بیماری Graves در دسترس است، مثل جراحی تیروئید و داروهای مختلف.

التهاب پلک و بافرت

برخی افراد باکتری‌های بیشتری درون و اطراف چشم و پلک‌هایشان دارند. این باکتری‌ها می‌تواند باعث ایجاد حالتی شوند که بافرت نام دارد. افراد مبتلابه بلفریت معمولاً پلک‌های چرب‌تر دارند و اجسام شوره مانندی در اطراف پلک‌هایشان دارند. بعضی افراد با بلفریت پلک‌های متورم و دردناکی دارند. بلفریت وضعیت مزمنی است که درمانی ندارد. در عوض علائمی دارد که ظاهرشده و از بین می‌روند. گرم نگه‌داشتن، پاک کردن هرگونه لوازم‌آرایشی به‌طور کامل و تمیز کردن پلک‌ها کمک‌کننده خواهد بود. یک متخصص چشم یا اپتومتریست ممکن است نوعی از آنتی‌بیوتیک را تجویز کنند. بعضی وقت‌ها بلفریت به عفونت‌های شدیدتری ختم می‌شود. اگر یک عفونت بلفریت از نوع قبلی خود شدیدتر باشد یا اگر درد خیلی شدید باشد حتماً با پزشک متخصص تماس گرفته شود.

التهاب پلک و ورم ملتحمه

ورم ملتحمه یا چشم صورتی، عفونت چشمی است در ناحیه ملتحمه چشم ایجاد می‌شود. این ناحیه کاملاً پاک و تمیز و دارای بافت نازکی هست که پلک و کره چشم را پوشانده است. افراد مبتلابه این عارضه معمولاً کره چشم صورتی یا قرمز دارند و ممکن است درد، خارش و تورم پلک هم داشته باشند. تا رایج‌ترین نوع ورم ملتحمه، نوعی عفونت ویروسی است که پس از۷ تا ۱۰ روز از بین می‌رود. درحالی‌که عفونت باکتریایی هم منجر به این نوع از تورم شود. به‌ندرت آلرژی‌ها یا محرک‌هایی مثل عطرها می‌توانند برای چشم مشکل ایجاد کنند. گرم نگه‌داشتن می‌تواند به تسکین درد کمک کند. همچنین افراد باید به این موارد هم توجه کنند: چشم را تمیز و بدون مواد آرایشی نگه‌دارند از مالیدن با لمس کردن چشم خودداری کنید دست‌های خود را مرتب بشورید تا از انتقال عفونت‌ها جلوگیری کنید

بیشتر بخوانید : التهاب زیر چشم ♥ التهاب عنبیه ♥ التهاب گوش ♥ درد حدقه چشم ♥ تنبلی چشم

درمان آفتاب سوختگی شدید پوست صورت و دست با روغن زیتون

آفتاب سوختگی

آفتاب سوختگی ,آفتاب سوختگی پوست,آفتاب سوختگی صورت,آفتاب سوختگی شدید,آفتاب سوختگی دست,آفتاب سوختگی به انگلیسی,آفتاب سوختگی دریا,آفتاب سوختگی پوست

توضیحاتی در مورد آفتاب سوختگی

دانستن روش های درمان خانگی آفتاب سوختگی در فصل تابستان واقعا لازم و ضروری است. آفتاب سوختگی نوعی التهاب پوستی است که در اثر مجاورت طولانی مدت در آفتاب یا یا سایر منابع پرتو فرابنفش حاصل می‌شود. این سوختگی در اثر پرتو فرابنفش موجود در نور خورشید یا دستگاه‌های برنزه کننده (سولاریوم) به‌وجود می‌آید. از نشانه‌های آن می‌توان سرخی بیش از حد پوست، دردناک شدن و گاهی ایجاد تاول را نام برد. در این مطلب از سایت جسارت در مورد آفتاب سوختگی صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

آفتاب سوختگی چیست

آفتاب سوختگی نوعی التهاب پوستی است که در اثر مجاورت طولانی مدّت در آفتاب یا یا سایر منابع پرتو فرابنفش حاصل می‌شود. این سوختگی در اثر پرتو فرابنفش موجود در نور خورشید یا دستگاه‌های برنزه‌کننده (سولاریوم) به‌وجود می‌آید. از نشانه‌های آن می‌توان سرخی بیش از حد پوست، دردناک شدن و گاهی ایجاد تاول را نام برد. آفتاب سوختگی هنگامی رخ می‌دهد که مقدار تابش اشعه خورشید یا سایر منابع نوری حاوی پرتو فرابنفش بیش از توانایی رنگدانه محافظت‌کننده پوست بدن یعنی ملانین باشد

آسیب های آفتاب سوختگی

آفتاب سوختگی شدید به همان اندازه سوختگی حرارتی وخیم است و ممکن است همان اثرات عمومی مانند تاول زدن، ورم و تب را داشته باشد؛ بنابراین نباید آفتاب سوختگی را بی‌اهمیت انگاشت. هرسال بسیاری از افراد در نتیجه قرار گرفتن در معرض نور شدید خورشید فوت می‌کنند و میلیون‌ها نفر دچار آفتاب‌سوختگی می‌شوند. آفتاب‌سوختگی برخلاف سوختگی حرارتی فوراً تظاهر نمی‌کند. بنابراین هنگامی که دردناکی و قرمزی پوست شروع می‌شود، آسیب پوستی از قبل رخ داده‌است. درد در ۶ تا ۴۸ ساعت ابتدایی پس از قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید بیشترین شدت را دارد. در موارد شدید ممکن است پوست تاول بزند. تورم پوست، به خصوص پاها شایع است. سمومی در بدن به علت آفتاب سوختگی آزاد می‌شوند و باعث ایجاد تب به صورت یک علامت معمول می‌شوند. پوسته ریزی معمولاً سه تا هشت روز پس از قرارگرفتن در معرض آفتاب شدید رخ می‌دهد.

عوامل خطر در آفتاب سوختگی

عواملی که حساسیت شخص را نسبت به آفتاب‌سوختگی افزایش می‌دهد عبارت‌اند از: در معرض آفتاب قرار گرفتن در ساعت اوج آفتاب (۱۰ صبح تا ۴ بعدازظهر) خصوصاً در نوزادان و کودکان که نسبت به بزرگسالان پوست حساس‌تری دارند. روشنی پوست: افراد با پوست‌های روشن با احتمال بیشتری نسبت به افراد با پوست تیره‌تر دچار آفتاب‌سوختگی می‌شوند. استفاده از برخی داروها از جمله بعضی از آنتی‌بیوتیک‌ها و قرص‌های ضدبارداری و همچنین برخی از مواد آرایشی. استفاده از روش‌های برنزه‌کردن

عواقب آفتاب سوختگی

عواقب درازمدت سال‌های متوالی قرار گرفتن در معرض نور تند خورشید نیز مهم هستند. یک بار آفتاب سوختگی همراه با تاول زدن پوست احتمال سرطان سلول‌های رنگی پوست (ملانوسیت‌ها) را که ملانوم نامیده می‌شود دو برابر می‌کند. قرار گرفتن مداوم در معرض نور خورشید باعث پیری زودرس پوست و ایجاد چین و چروک در آن می‌شود. لکه‌های پیری (lentigo) نتیجه تابش نور خورشید به پوست هستند. سرطان پوست (چه از نوع سلول پایه‌ای و چه از نوع سلول فلسی) مستقیماً با میزان قرار گرفتن در معرض آفتاب (که بر حسب دو عامل رنگدانه‌های پوست و ساعات زیر آفتاب بودن معین می‌شود) ارتباط دارد. نهایتاً در معرض قرارگیری به نور خورشید و صدمه ناشی از پرتو فرابنفش در ایجاد آب مروارید دخیل دانسته شده‌است

پیشگیری از آفتاب سوختگی

کرم‌های ضدآفتاب بسیار مؤثری برای محافظت در برابر پرتوهای فرابنفش UVA و فرابنفش (به ترتیب پرتو فرابنفش دارای طول موج بلند و کوتاه)، که اجزای نور خورشید هستند، مسئول سوختن و تغییرات سرطانی در پوست هستند. کرم ضدآفتاب، لباس‌های پوشاننده و عینک‌های آفتابی ضد پرتو فرابنفش، همگی برای پیشگیری از قرار گرفتن در برابر نور خورشید توصیه می‌شوند. استفاده از کرم ضدآفتاب دارای فاکتور محافظتی نور خورشید (SPF) بالا توصیه می‌شود. اعداد بالاتر SPF بیانگر قدرت محافظت بیشتر کرم است. متأسفانه راهی برای «برنزه شدن بی‌خطر» در آفتاب وجود ندارد.

آفتاب سوختگی و سرکه‌ سیب

سرکه‌ی سیب صدها سال به تمام معنا یک بخش واجب و ضروری در هر خانه‌ای بوده است. هرچند هیچ تحقیقی بری اثبات استفاده از سرکه جهت رفع آفتاب سوختگی انجام نشده است، اما افراد بسیاری زیادی وجود دارند که معتقدند سرکه یکی از موثرترین درمان‌های خانگی برای رهایی از آفتاب سوختگی است چون می‌تواند اثر آفتاب سوختگی را کاهش دهد و همچنین بافتی را که به طور جزیی و خفیف دچار آفتاب سوختگی شده است درمان کند. در واقع، سرکه‌ی سیب سرشار از استیک اسید است که گفته می‌شود درد، خارش، و التهاب را کاهش می‌دهد. سرکه‌ی سیب خالص و تصفیه نشده بیشترین اثر را در درمان آفتاب سوختگی دارد. این درمان بعد از دوش آب سرد یا ولرم بیشترین تاثیر را دارد. برای استحکام پوست خود دستورالعمل زیر را اجرا کنید – بعد از دوش گرفتن با آب، بطری اسپری خود را با سرکه‌ی سیب خالص تصفیه نشده پر کنید، و بعد آن را روی قسمتی که دچار آفتاب سوختگی شده است بپاشید، یا می‌توانید گلوله‌های پنبه را در سرکه بخیسانید و روی پوست‌تان بمالید. – می‌توانید ۱ فنجان سرکه‌ی سیب را داخل آب وان حمام بریزید و قسمتی از پوست‌تان را که دچار آفتاب سوختگی شده است در آن بخیسانید. این به تعادل pH و بهبود فرایند التیام کمک خواهد کرد.

آفتاب سوختگی و بلغور جو دو سر

افزودن بلغور جو دو سر به آب حمام راه موثری برای کمک به تسکین و مداوای آفتاب سوختگی پوست است. بلغور جو دو سر با ظاهری زیبا یکی از رایج‌ترین چیزهایی است که مردم استفاده می‌کنند. حمام کردن با آب مخلوط با بلغور جو دو سر می‌تواند نتایج حیرت انگیزی به همراه داشته باشد چرا که پلی‌ساکاریدهای موجود در بلغور جو دو سر می‌توانند پوششی فراهم آورند برای محافظت و درمان پوست و در عین حال، آب نیز به سرد کردن و آبرسانی پوست‌تان کمک خواهد کرد. به یاد داشته باشید که آب مصرفی‌تان حتما آب ولرم باشد. اگر از آب سرد استفاده کنید، منافذ پوست‌تان بسته خواهد شد و پوست گرما را در خود حبس خواهد کرد. استفاده از آب ولرم به شما کمک خواهد کرد به نحو موثری پوست آفتاب سوخته‌ی خود را درمان کنید. – ابتدا، بلغور جو دو سر خام را در یک جوراب پنبه‌ای تمیز و نو بریزید و سر آن را محکم گره بزنید. سر جوراب را سفت بگیرید وگرنه بلغور جو از آن به بیرون نشت خواهد کرد. – وان حمام را از آب ولرم متمایل به سرد پر کنید. بعد جوراب را در آن به مدت چند دقیقه بخیسانید بعد در وان دراز بکشید. – آب جوراب خیس شده را در در وان بچلانید و هر چند دقیقه یک بار این عمل را تکرار کنید. – بعد، آب وان تیره رنگ می‌شود و ممکن است پوستتان حالت مخملی پیدا کند که این نشانه‌ی خوبی است. – یادتان باشد که ساعت‌ها در وان نخوابید چرا که این کار می‌تواند پوست‌تان را بر خلاف آنچه انتظار دارید بسیار خشک کند.

آفتاب سوختگی و آب ولرم

این روش هم درست مثل حمام کردن با جوش شیرین است. اثبات شده است که فرو رفتن در وانی پر از آب سرد راهی مناسب برای تسکین سوختگی و کمتر شدن احساس گزندگی روی پوست است، به خصوص وقتی که سوختگی به نواحی دور از دسترسی مثل پشت‌تان گسترش پیدا می‌کند. حتما چک کنید که آب وان کمی خنک باشد و نه سرد! و یادتان باشد از صابون استفاده نکنید چون صابون می‌تواند باعث حساسیت و خشکی پوست‌تان بشود. اگر نمی‌توانید صابون را از برنامه‌ ی حمام خود حذف کنید، از صابون‌های Dove یا Aveeno استفاده کنید و آن را بعد از استفاده خوب از بدن‌تان بشویید. همچنین حق ندارید از کیسه، لیف، یا اسفنج حمام استفاده کنید چون می‌تواند پوست‌تان را به سرعت بدتر کند. بعد از خیساندن خودتان در آب سرد، به آرامی بدن‌تان را با یک حوله‌ی تمیز خشک کنید. اگر چند ساعت در وان حمام سپری کرده‌اید، از حمام کردن صرفنظر کنید و سریعا با آب سرد دوش بگیرید. نکته‌ی دیگر این که خیس خوردن طولانی مدت می‌تواند باعث خشکی و خارش پوست بشود. بنابراین، باید وقت کافی صرف خیساندن خودتان در آب نسبتا خنک بکنید.

آفتاب سوختگی و عسل

عسل یک نوع دیگر از موادی است که، علاوه بر خواص تغذیه‌ای، درمانی فوق‌العاده برای آفتاب سوختگی نیز محسوب می‌شود. مطابق مطالعات اخیرا انجام شده، عسل پوست را تقویت می‌کند و فرایند التیام پوست آسیب دیده را تسریع می‌کند. عسل می‌تواند مانع از خروج مایع بافت خوب، که حاوی آنزیم‌ها و پروتئین‌های تسریع کننده‌ی فرایند التیام است، بشود. به علاوه، می‌تواند بافت را تغذیه کند و التهاب را به نحوی کاهش دهد. برای استفاده از عسل بر روی آفتاب سوختگی‌تان به عنوان یکی از درمان‌های خانگی، می‌توانید عسل را مستقیما روی ناحیه‌ی کوچکی از آفتاب سوختگی‌تان بمالید، یا همچنین می‌توانید عسل را روی باند بمالید و آن را روی ناحیه‌ی بزرگتری قرار دهید.

آفتاب سوختگی و توت فرنگی

ممکن است توت فرنگی میوه‌ی جذاب و جالبی به نظر برسد که بتوان از آن غذاهای خوشمزه درست کرد، اما در بین رایج‌ترین درمان‌های خانگی به کار گرفته شده برای آفتاب سوختگی نیز قرار دارد. در واقع، توت فرنگی را می‌توان به طرق مختلف استفاده کرد تا جلوی آفتاب سوختگی افراد گرفته شود. ممکن است عجیب به نظر برسد اما در حقیقت، توت فرنگی حاوی خواص ضد التهابی است، که می‌توان از عصاره‌ی آن برای تقویت پوست آسیب دیده و همچنین بهبود فرایند درمان پوست استفاده کرد. به علاوه، توت فرنگی حاوی اسید تانیک است که می‌تواند احساس گزندگی ناشی از آفتاب سوختگی را تسکین دهد. طریقه‌ی استفاده از توت فرنگی نیز آسان است. فقط کافی است کمی توت فرنگی را له کنید تا چیزی شبیه خمیر از آن درست شود. بعد این خمیر را برای مدت چند دقیقه روی پوست‌تان بمالید و وقتی تمام شد آن را با آب بشویید. در صورتی که آفتاب سوختگی‌تان سطحی است و چندان بزرگ نیست می‌توانید از این روش موقتی استفاده کنید.

آفتاب سوختگی و کاهو

آدم‌ها از کاهو برای درست کردن خوراکی‌های خوشمزه من جمله سالاد و بسیاری دیگر از غذاها استفاده می‌کند. در حقیقت، کاهو نه تنها یکی از مولفه‌های ضروری برای درست کردن سالادهای خوشمزه است بلکه منبع مهمی است که به آدم‌ها کمک می‌کند از درد ناشی از آفتاب سوختگی رهایی پیدا کنند. بنابر باور بسیاری از مصرف کنندگان کاهو، این سبزی به عنوان یکی از بهترین درمان‌های خانگی برای رهایی از آفتاب سوختگی به حساب می‌آید. مطالعات نشان داده‌اند که کاهو نوعی گیاه پزشکی است که حاوی خواص ضد التهابی و مسکن خوبی است، که می‌تواند به کاهش اثرات آفتاب سوختگی بر روی پوست‌تان کمک کند. بنابراین، در صورت دچار شدن به آفتاب سوختگی، بهتر است درب یخچال را باز کنید و کمی کاهو بردارید و به عنوان دوایی برای آفتاب سوختگی از آن مصرف کنید. – کاهو را خوب بشویید. – بعد برگ‌های آن را به مدت ۱۵ دقیقه در آب بجوشانید. – بعد، آب آن را صاف کنید و بگذارید خنک شود. – درست بعد از سرد شدن آب جوش، یک گلوله‌ی پنبه را در آن بخیسانید. – سپس از این گلوله‌ی پنبه استفاده کنید و به آرامی آن را روی پوست آفتاب سوخته‌ی خود بمالید. – باید این فرایند را چند بار در روز تکرار کنید تا به نتایج خوبی دست پیدا کنید.

آفتاب سوختگی و گوجه فرنگی

گوجه فرنگی یکی از میوه‌های سالم و بی‌خطری است که استفاده‌های بسیاری دارد. شما می‌توانید از گوجه فرنگی در درست کردن غذاهای خوشمزه‌ی بسیاری استفاده کنید که می‌توانند سلامت‌تان را بهبود ببخشند. به علاوه، می‌توانید برای تغذیه‌ی پوست با عناصر مغذی و کمک به نرمی و مرطوب ماندن آن در کل، گوجه فرنگی مصرف کنید. به ویژه، گوجه فرنگی برای جلوگیری از آسیب دیدن پوست توسط اشعه‌ی فرا بنفش استفاده می‌شود و همین طور برای درمان آفتاب سوختگی به کار می‌رود. آب قرمز رنگ گوجه فرنگی سرشار از لیکوپن است – آنتی اکسیدانی قوی، که می‌تواند اثرات خنک کننده‌ی کافی در ناحیه‌ی آسیب دیده به خاطر آفتاب سوختگی ایجاد کند. گوجه فرنگی نه تنها پوست شما را خنک می‌کند و تسکین می‌دهد بلکه ویتامین A و C کافی برای تغذیه مجدد پوست‌تان را فراهم می‌آورد. – ابتدا، ۲-۳ عدد گوجه فرنگی و ۱ قاشق غذاخوری ماست را آماده کنید. – باید گوجه‌ فرنگی‌ها را خوب بکوبید و از یک پارچه‌ی نازک برای گرفتن آب آن استفاده کنید. – بعد ماست را با آب گوجه فرنگی مخلوط کنید. – سپس، مخلوط به دست آمده را روی پوست آفتاب سوخته‌ی خود بمالید. و بگذارید ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بماند. – بعد آن را بشویید و این کار را ۲-۳ بار در روز تکرار کنید.

آفتاب سوختگی و گل ختمی

گل ختمی، تا حدودی، در بین موثرترین درمان‌های خانگی برای رهایی از آفتاب سوختگی قرار می‌گیرد. این نوعی درمان گیاهی خوب برای درمان آفتاب سوختگی است. خواص خنک کنندگی و مسکن موجود در گل ختمی باعث احساس راحتی شما در ناحیه‌ای از پوست که دچار آفتاب سوختگی شده است می‌شود. گل ختمی حاوی مولفه‌های ضد التهابی است که در تشکیل یک لایه‌ی محافظ برای جلوگیری از آسیب دیدن پوست به خاطر تابش نور آفتاب می‌شوند. – باید یک مشت ریشه‌ی گل ختمی یا ۲ قاشق چایخوری ریشه‌ی گل ختمی خشک شده را در ۱-۲ فنجان آب به مدت ۱۰ دقیقه بجوشانید. – آب آن را صاف کنید و بگذارید خنک شود. – بعد، یک تکه گاز پانسمان را در این آب بزنید و روی قسمت آفتاب سوخته بگذارید. این کار کم کم آفتاب سوختگی شما را تسکین خواهد داد.

آفتاب سوختگی و روغن نارگیل

هنگامی که آفتاب سوختگی کمی تسکین یافت، روغن نارگیل را می‌توانید به عنوان مرطوب‌کننده پوست استفاده کنید. از روغن نارگیل به عنوان کرم ضد آفتاب استفاده نکنید! روغن نارگیل فاکتور حفاظت از خورشید (SPF) را ندارد و هیچ گونه محافظتی از پوست‌تان در برابر اشعه‌ی UV ارائه نمی‌دهد، بنابراین اگر از روغن نارگیل به جای کرم ضد آفتاب استفاده می‌کنید، احتمال بروز آفتاب سوختگی در شما وجود دارد.

آفتاب سوختگی و آنتی اکسیدان

استفاده از ضد آفتاب نیز یکی از موثرترین درمان‌های خانگی برای رهایی از آفتاب سوختگی است. آستاکسانتین – که به عنوان ضد آفتاب هم محسوب می‌شود – یک آنتی اکسیدان بسیار قوی است که وقتی به عنوان مکمل روزانه مصرف می‌شود در برابر آسیب نور خورشید به عنوان یک محافظ پوست عمل می‌کند. سایر آنتی اکسیدان‌های مفید که شایان ذکر هستند عبارتند از پروآنتوسیانیدین‌ها، رسوراترول، و لیکوپن. میزان آنتی اکسیدان‌هایی که از رژیم غذایی‌تان دریافت می‌کنید میزان مقاومت شما را در برابر آفتاب سوختگی نشان می‌دهد. واقعیت این است که هر چه آنتی اکسیدان بیشتری جذب می‌کنید، پوست‌تان در برابر آفتاب سوختگی مقاوم‌تر می‌شود. چنین آنتی اکسیدان‌هایی به عنوان ضد آفتاب عمل می‌کنند و برای شما این امکان را فراهم می‌آورند که مدت زمان بیشتری را بتوانید در معرض نور آفتاب بمانید و در ضمن خطر آفتاب سوختگی را نیز به حداقل می‌رساند.

آفتاب سوختگی و صابون

آن را بدتر نکنید! صابون پوست سوخته شده را خشک و ملتهب می کند. به همین ترتیب، از وان کف دوری کنید. دکتر گوسل می‌گوید که اگر مجبورید از صابون استفاده کنید، از انواع ملایم آن استفاده کنید و سپس آن را به‌خوبی بشویید. دوش آب سرد را می‌توان جایگزین کمپرس‌ها نمود. سپس به‌آرامی بدنتان را با حوله‌ی تمیز خشک کنید. پوستتان را نسابید، زیرا بیشتر ملتهب می‌شود. همچنین برای کم کردن درد، التهاب و خارش می‌توانید یکی از موارد زیر را اضافه کنید. سرکه. کارل کورن، می‌گوید که یک فنجان سرکه سفید یا سرکه سیب را درون وان آب سرد حمام بریزید. دارویی فوق‌‌العاده برای سفت کننده‌گی پوست، که درد آفتاب سوختگی را تسکین می‌دهد. کرم آوینو Aveeno. دکتر اسکرایبر می‌گوید، اگر در قسمت عمده‌ی از بدن دچار آفتاب سوختگی شده‌اید، از بسته‌های آماده استفاده کنید یا نصف فنجان Aveeno Soothing Bath Treatment که از بلغور بدست می‌آید را به وان آب سرد اضافه کنید. برای ۱۵ تا ۲۰ دقیقه در آن غوطه‌ور شوید. Aveeno روش شناخته شده برای درمان خارش است. جوش شیرین. دکتر هابرمن پیشنهاد می‌کند که جوش شیرین را به طور سخاوتمندانه در آب ولرم بپاشید. به‌جای آنکه بدن را با حوله خشک کنید، اجازه دهید محلول روی پوستتان خشک شود. جوش‌شیرین کاملا غیر سمی است و درد را تسکین می دهد.

بیشتر بخوانید : آفتاب زدگی ♥ سرطان پوست ♥ خواص قهوه سبز برای پوست ♥ خواص جوانه گندم برای پوست صورت ♥ خواص میخک برای پوست

علت و علائم و درمان آمبولی پا در دوران بارداری چیست

آمبولی پا

آمبولی پا ,آمبولی پا,آمبولی پارادوکس,آمبولی پارادوکس چیست,آمبولی پا در بارداری,درمان آمبولی پا,علائم آمبولی پا,آمبولی در پا,علت آمبولی پا,بیماری آمبولی پا

توضیحاتی در مورد آمبولی پا

آمبولی (به انگلیسی: Embolus) به معنی یک توده داخل عروقی جداشده و در حال حرکت می‌باشد. این توده می‌تواند جامد، مایع یا گاز باشد و در محلی دورتر از محل تشکیلش متوقف شود. در این مطلب از سایت جسارت در مورد آمبولی پا صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

انواع آمبولی

ترومبوآمبولی (آمبولی لخته خون)، آمبولی کلسترول، آمبولی چربی، آمبولی هوا، آمبولی عفونی، آمبولی جسم خارجی و آمبولی مایع آمنیوتیک. در ترومبوآمبولی اغلب لخته‌ای که در اثر ترومبوز سیاهرگی تشکیل شده است، حرکت کرده و می‌تواند در هرجایی از جمله ریه متوقف شده و بیمار را با مشکلات شدید و حتی کشنده مواجه سازد.

آمبولی ریه چیست

آمبولی ریه (به انگلیسی: Pulmonary embolism) به وجود لخته خون یا گاهی چربی در یکی از سرخرگ‌های ریوی ویا بافت شش‌ها گفته می‌شود. این لخته خون نخست در یکی از سیاهرگ‌های عمقی اندام تحتانی یا لگن شکل می‌گیرد.  آمبولی چربی بیشتر از ناحیه یک شکستگی استخوانی پایه ریزی می‌شود. لخته خون یا آمبولی چربی از راه جریان خون و با گذشتن از قلب به یکی از سرخرگ‌های خونرسان بافت شُش راه یافته و در آنجا مستقر می‌گردد. این پدیده سبب بسته شدن سرخرگ شده و بنابراین توانایی تنفسی کاهش می‌یابد و گاهی بافت ریه از میان می‌رود. آمبولی ریه در همه سن‌ها می‌شود رخ دهد ولی در بزرگسالان رایج‌تر است

آمبولی پا

ممکن است چندان عاملی تهدیدکننده برای زندگی انسان به نظر نرسند، اما لخته های خون که در سیاهرگ های پا شکل می گیرند، اگر درمان نشوند و یا به طور طبیعی از بین نروند، ممکن است از سیاهرگ های پا جدا شده و همراه با جریان خون به ریه ها وارد شوند که در این حالت موجب آمبولی ریوی (PE) می شوند.

علائم آمبولی پا

قرمزی تغییر رنگ خفیف در پوست ناحیه لخته خون اغلب یکی از نخستین نشانه های شکل گیری ترومبوز (یا لخته) در سیاهرگ است. دلیل تغییر رنگ پوست بسیار ساده است: مجموعه های متراکم از خون زیر سطح پوست با بزرگتر شدن اندازه نمایان‌تر می شوند. اگر به طور مداوم با وصله های قرمز رنگ پوست در پاهای خود مواجه می شوید، به ویژه پس از آسیب دیدگی یا عمل جراحی، باید این مساله را با پزشک خود در میان بگذارید. مشخصه قرمزی پوست ناشی از لخته خون در پا این است که با گذشت زمان از بین نمی رود و یا بدون هیچ دلیلی قابل مشاهده ای تشدید می شود. تورم تورم دردناک ممکن است در محل لخته خون شکل بگیرد، به ویژه اگر لخته در ناحیه قدم، قوزک یا ساق پا شکل گرفته باشد. این نواحی دارای تراکم های بافتی و استخوانی افزایش یافته هستند و شرایط برای بدن به منظور از بین بردن طبیعی لخته خون شکل گرفته را دشوارتر می شود. یکی از نشانه های مشخصه تورم مرتبط با لخته خون این است که به درمان های معمول مانند استفاده از کمپرس های گرم یا سرد واکنشی نشان نمی دهد. همچنین، تورم ممکن است بدون دلیل مشخصی به ناگاه تشدید شود و یا ممکن است بدون هیچ گونه آسیب خارجی به ناحیه تحت تاثیر قرار گرفته شکل گرفته باشد. گرمای پوست لخته شدن خون اغلب موجب تغییر در دما می شود. در لخته های خون پا، دمای پوست در ناحیه ای که لخته خون قرار دارد، ممکن است افزایش یابد و هنگام لمس کاملا این تفاوت دما احساس شود. پوست گرم اغلب با نشانه های دیگر از جمله خارش و حالتی ضرباندار همراه است. همانند دیگر نشانه ها، این شرایط نیز به درمان های خانگی واکنش چندانی نشان نمی دهد و در صورت عدم درمان با گذشت زمان تشدید خواهد شد. غش کردن غش کردن و احساس سرگیجه ممکن است در صورت ناتوانی بدن برای از بین بردن لخته خون به طور طبیعی، یا در صورت جدا شدن و حرکت لخته به سمت ریه ها رخ دهند. سرگیجه ممکن است بیشتر زمانی که از حالت خوابیده یا نشسته بر می خیزید، شکل بگیرد، و به دلیل ماهیت غیر اختصاصی این نشانه، بسیاری از مردم آن را با امکان وجود لخته خون مرتبط نمی دانند. از دست دادن هوشیاری نشانه ای جدی محسوب می شود که باید علت دقیق آن توسط پزشک مشخص شود. این حالت خطر ایجاد آسیب های جدی را به همراه دارد زیرا ممکن است سر یا دیگر بخش های حساس بدن هنگام فرو افتادن به جایی برخورد کنند. افزایش ضربان قلب با بزرگ شدن اندازه لخته خون، بدن تلاش خود برای از بین بردن آن را بیشتر می کند و سخت‌تر کار کردن اندام های حیاتی مانند قلب به افزایش ضربان آن منجر می شود. اختلال در عملکرد قلب می تواند نشانه دهنده این باشد که لخته خون پا را ترک کرده و به دیگر بخش های بدن سفر کرده است. اگر این گونه باشد، شما احتمالا نشانه های دیگری از جمله درد تیز و شدید در قفسه سینه که هنگام تنفس عمیق تشدید می شود را نیز تجربه خواهید کرد. افزایش ضربان قلب می تواند موجب نشانه های روانی از جمله اضطراب و در موارد شدید، حملات هراس شود. اگر بدون کنترل باقی بماند، آهنگ سریع و مداوم ضربان قلب می تواند به مشکلات پزشکی دیگر نیز منجر شود، و از این رو مراجعه به پزشک و بررسی دقیق شرایط اهمیت دارد.

آمبولی پا و خستگی

هر بیماری، مانند یک لخته خون، سیستم ایمنی بدن را مجبور به اضافه کاری می کند که می تواند شکل گیری احساس خستگی و ناتوانی را به همراه داشته باشد. همانند بسیاری دیگر از نشانه های ترومبوز سیاهرگی عمقی، خستگی می تواند نشانه ای غیر اختصاصی محسوب شده و از این رو، تشخیص ریشه شکل گیری آن دشوار باشد. در نتیجه، اگر به طور مداوم احساس خستگی می کنید، توجه به نشانه های دیگر وجود لخته خون اهمیت دارد. مشخصه خستگی مرتبط با لخته خون این است که بدون هیچ دلیل خاصی به ناگاه شکل می گیرد. به بیان دیگر، حتی اگر یک فعالیت جسمانی شدید انجام نداده باشید نیز ممکن است احساس ناتوانی در شما شکل بگیرد و حتی پس از خواب کافی همچنان احساس خستگی کنید.

آمبولی پا و تب

یک لخته خون، به ویژه اگر جدا شده و وارد جریان خون شده باشد، ممکن است موجب تب خفیف شود. افزون بر افزایش دمای بدن، نشانه های تب شامل تعریق یا لرز، سردرد مداوم، ضعف بدن، کم آبی بدن، و کاهش اشتها می شوند. در موارد شدید، تب می تواند موجب شکل گیری نشانه هایی از جمله تحریک پذیری و اختلالات خلق و خو، گیجی، تشنج، یا حتی توهم شود. این نشانه ها اغلب زمانی رخ می دهند که دمای هسته بدن در دامنه بسیار بالا، بین 39.4 و 41.1 درجه سلسیوس باشد.

آمبولی پا بدون علائم

تقریبا نیمی از افرادی که یک لخته خون در پا (یا ترومبوز سیاهرگی عمقی) را تجربه می کنند، نشانه های اندک یا هیچ نشانه ای دارند. در شرایطی که یک لخته خون بدون نشانه معمولا حکایت از این دارد که ترومبوز هنوز به مرحله ای جدی نرسیده است، اما همواره نیز این گونه نیست. حتی لخته های خون بزرگ که نیاز فوری به توجه پزشکی دارند می توانند گاهی اوقات بدون هیچ نشانه ای باشند و در جریان خون حرکت کنند. اگر در معرض خطر قرار دارید، این یکی از دلایل اهمیت انجام فعالیت هایی است که از شکل گیری لخته های خون پیشگیری می کنند. استفاده از پوشاک راحت، پرهیز از ایستادن و نشستن برای مدت زمان بیش از یک ساعت، کاهش مصرف نمک، و فعال باقی ماندن از لحاظ جسمانی از جمله اقداماتی هستند که می توانید مد نظر قرار دهید.

آمبولی پا و سیاهرگ های متورم

گاهی اوقات، یک لخته خون سرسخت خود را از طریق تورم در سیاهرگ های سطحی، یا اطراف قسمتی از پا که توسعه می یابد، نشان خواهد داد. اگر پدیده ای مشابه را در دیگر قسمت های بدن تجربه نمی کنید، باید توجه ویژه ای به این نشانه داشته باشید. در بیشتر موارد، سیاهرگ های متورم عوارض یا مشکلاتی را موجب نخواهند شد. با این وجود، در مواردی که لخته خون فشار قابل توجهی روی رگ های خونی اطراف وارد می کند، امکان پارگی داخلی وجود دارد و قرمزی یا کبودی تشدید شده را موجب شود.

آمبولی پا چیست

یکی از مشکلاتی که می تواند بعد از شکستگی های لگن، ران و ساق و یا اعمال جراحی لگن و پاها به وجود آید لخته شدن خون یا ترمبوز وریدی و سپس آمبولی وریدی یا ترومبوآمبولی Thromboembolism است. گرچه این عارضه می تواند در هر شکستگی های لگنی و پاها ایجاد شود ولی در افراد مسن و یا در افرادی که مدت زیادی در بستر استراحت کرده و بی حرکت می مانند بیشتر دیده می شود. DVT مخفف Deep Vein Thrombosis ، به معنای پیدا شدن لخته ی‌ خون در ورید‌های عمقی پا ، به ویژه ساق پا است. ورید‌های (سیاهرگ های) ساق و ران پا به دو دسته طبقه‌بندی می‌شوند: 1- ورید‌های سطحی که گاهی هم قابل رویت هستند و بعضی مواقع با نارسا شدن آنها بیماری واریس پیدا می‌شود. این ورید‌ها خون اندام تحتانی را به بالا می‌برند. 2- ورید‌های عمقی که خون را از همان ورید‌های سطحی و از عمق اندام‌ها تحویل می‌گیرند و راه اصلی انتقال خون به سمت بالا هستند. این وریدها بعدا خون را به وریدهای رانی و سپس لگن تخلیه کرده و از طریق وریدهای شکمی به قلب منتقل می‌کنند تا پس از تصفیه به سراسر بدن منتقل ‌شود. پیدایش DVT یا آمبولی در پا، در انتقال خون اختلال ایجاد می کند و به درد و تورم عضو منجر شود. از طرف دیگر ممکن است این لخته‌ها حرکت کرده و به وریدهای بالاتر و دستگاه‌های حیاتی مثل ریه، مغز، قلب و غیره بروند و عارضه‌های بدتری درست کنند.

علت آمبولی پا

عوامل مختلفی باعث ایجاد آمبولی در پا و ساق پا می‌شود که قابل کنترل‌اند و می‌توان از بروز آن جلوگیری کرد. یکی از این موارد افراد چاق هستند که فرقی نمی‌کند جوان باشند و یا سن بالایی داشته باشند، به هر حال می‌تواند عاملی برای ایجاد لخته شدن خون باشد. عامل دیگر، کسانی هستند که سیگار مصرف می‌کنند و یا سندرم متابولیک دارند. افرادی که دچار فشارخون و یا اختلالات چربی خون هستند، احتمال ابتلا به آمبولی در آن‌ها بسیار بالا است. همچنین افرادی که از گوشت قرمز بیشتر استفاده می‌کنند و در وعده‌های غذاییشان ماهی و سبزیجات کمتری می‌خورند جز عواملی هستند که به عنوان عامل خطرساز برای امبولی و ترومبوس ورید‌های عمقی تلقی می‌شوند. این‌ها از جمله مواردی هستند که افراد می‌توانند آن را اصلاح کنند. رژیم غذایی مناسب، قطع سیگار و کنترل فشار خون و چربی از جمله کارهایی است که فرد می‌تواند با رعایت الگوهای صحیح از احتمال بروز آمبولی پا جلوگیری کند. یک سری عوامل نیز مورد توجه قرار می‌گیرند که قابل کنترل نیستند. برای مثال طبیعتا با افزایش سن، شانس ایجاد آمبولی ریه بالا می‌رود و یا به طور کلی عوامل محیطی مانند آلودگی هوا و یا عفونت‌ها، بیماری‌های مزمن ریوی و نارسایی‌های قلبی عواملی هستند که در بروز لخته شدن خون تاثیر دارند. به خصوص افرادی که جراحی‌های ارتوپدی و یا جراحی‌های لگن انجام داده‌اند به دلیل اینکه مدت زمان طولانی را بستری هستند، امکان دارد معمولاً در بیمارستان‌ها شیوه‌هایی که برای پیشگیری از لخته شدن خون در پا است انجام می‌شود از جمله داروهای ضد انعقادی که تجویز می‌شود و یا وسیله‌هایی که به اندام تحتانی بسته می‌شود تا خون در ورید‌ها ماندگار نشود. هر چقدر افراد استراحت‌های مطلق و بدون حرکت داشته باشند احتمال لخته شدن خون در آن‌ها بالا‌تر می‌رود. به همین دلیل به بیمار توصیه می‌شود که در اسرع وقت از تخت خود پایین آید و راه برود.

تشخیص آمبولی پا

آزمون‌های‌ تشخیصی‌ می‌توانند شامل‌ ونوگرافی‌ (رادیوگرافی‌ وریدها)، سونوگرافی‌ و پلتیسموگرافی‌ (میزان‌ خونی‌ را که‌ از اندام‌ عبور می‌کند، اندازه‌ می‌گیرد) باشند. اگر لخته‌ها کوچک‌، محدود به‌ ساق‌ بوده‌ و بیمار توانایی‌ حرکت‌ داشته‌ باشد، درمانی‌ لازم‌ نیست‌. لخته‌ها غالباً خود به‌ خود رها می‌شوند. برای‌ اکثر بیماران‌ بستری‌ شدن‌ به‌ خاطر تزریق‌ ضد انعقادها و مشاهده‌ عوارض‌ لازم‌ است‌. در بیماران‌ خاص‌، اقدام‌ به جراحی‌ برای‌ کار گذاشتن‌ یک‌ دستگاه‌ غربال‌ (چتر) در ورید اجوف‌ تحتانی‌ (ورید اصلی‌ که‌ به‌ ریه‌ها وارد می‌شود) برای‌ به‌ دام‌ انداختن‌ لخته‌ها قبل‌ از رسیدن‌ به‌ ریه‌ها می شود. زمانی که برای یک فرد تشخیص آمبولی داده می شود باید درمان ضد انعقاد شروع شود و دارویی به نام هپارین تجویز می شود که به صورت تزریقی بوده، اما داروی وارفارین نیز اغلب در دوره درمان و بعد از آن نیز تجویز خواهد شد. از جوراب های آنتی آمبولی نیز برای درمان آمبولی در پا و پیشگیری از لخته شدن خون بهره گرفته می شود. در بیماران با درمان وارفارین نیاز به انجام آزمایش خون و اندازه گیری سطح INR خون دارند که با توجه به سطح INR دوز وارفارین توسط پزشک معالج تنظیم می شود. باید سه ماه اول درمان ضد انعقاد، INR خون چک شود.

عوامل خطر در آمبولی پا

افراد در معرض خطر – سرطانی ها – افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند. – افرادی که زیاد در رختخواب می مانند. – افراد مسن – سیگاری ها – مسافرت طولانی – افراد چاق – ابتلا به ترومبوز ورید عمقی در گذشته – سن بیشتر از 35 سال – دوقلو یا چند قلوزایی – عمل جراحی سزارین – بیماری ترومبوفیلی (افزایش لخته شدن خون)افراد در معرض خطر – سرطانی ها – افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند. – افرادی که زیاد در رختخواب می مانند. – افراد مسن – سیگاری ها – مسافرت طولانی – افراد چاق – ابتلا به ترومبوز ورید عمقی در گذشته – سن بیشتر از 35 سال – دوقلو یا چند قلوزایی – عمل جراحی سزارین – بیماری ترومبوفیلی (افزایش لخته شدن خون)

آمبولی پا در بارداری

زنان در طی بارداری و 4 تا 6 هفته بعد از زایمان ممکن است دچار ترومبوز ورید عمقی گردند. در سه ماهه اول بارداری و 6 هفته بعد از زایمان، احتمال لخته شدن خون زیاد است. در دوران بارداری، به علت افزایش هورمون استروژن، احتمال تشکیل لخته خونی 10 برابر می شود. فشار رحم در طی بارداری نیز می تواند مانع جریان خون شود. برخی اختلالات خونی نیز می تواند باعث این مشکل شود.

درمان آمبولی پا

داروهای ضد انعقاد خون از قبیل وارفارین و هپارین توسط پزشک تجویز می شوند. این داروها باعث تجزیه لخته خون و درمان آمبولی می شوند. داروهایی که باعث حل شدن لخته خون می شوند را ترومبولیتیک می خوانند. این داروها باعث خونریزی ناگهانی و شدید می شوند. این داروها در بیمارستان به صورت تزریق داخل وریدی، وارد بدن می شوند. اگر شما از داروهای ضد انعقاد استفاده می کنید، باید مرتبا آزمایش خون بدهید. پزشک برای شما آزمایش خون می نویسد تا ببیند رگ های شما نازک نشده باشد. داروهای ضدانعقاد باعث رقیق شدن خون می شوند و مصرف کنندگان آنها، به آسانی خونریزی می کنند. خونریزی داخلی، خطرناک است. علائم هشداردهنده خونریزی داخلی عبارتند از: درد شکم، تهوع قرمز و یا شبیه دانه های قهوه، مدفوع قرمز روشن و یا سیاه. خونریزی در مغز باعث سردرد شدید، سکته، تغییرات بینایی، تحرک غیرطبیعی و گیجی می شود. در صورت بروز آمبولی یا لخته در وریدهای عمقی پا و ساق پا درمان با استفاده از داروهای ذکر شده شروع می شود. البته دوز و میزان مصرف دارو وقتی ترومبوز یا آمبولی به وجود آمده است بیش از میزانی است که برای پیشگیری مورد استفاده قرار می گیرد.

پیشگیری از آمبولی پا

با دنبال کردن موارد زیر، می‌توان از تشکیل لخته‌های خون و آمبولی در پاها پیشگیری کرد: اگر مجبور بودید مدتی را در حالت درازکش بوده باشید، مثلا پس از جراحی، بیماری یا تصادف، هرچه سریع‌تر راه رفتن را آغاز کنید. اگر در معرض خطر تشکیل لخته هستید، با پزشک خود در مورد موارد زیر صحبت کنید: استفاده از جوراب‌های ساق بلند فشاری یا جوراب ضد آمبولی (که اغلب جوراب‌های ساق‌بلند فشاری پزشکی خوانده می‌شوند)، استفاده از داروهای ضدانعقاد خون برای پیشگیری از تشکیل لخته خون. اگر ناچارید برای مدتی طولانی در حالت نشسته بمانید، مثلا در سفرهایی که بیش از 4 ساعت به طول می‌انجامند، هر 2 تا 3 ساعت یک بار، بلند شوید و راه بروید. در همان حالت نشسته، اندام تحتانی خود را ورزش دهید، به این صورت که: 1- در حالی که انگشت شست پای خود را روی زمین نگه داشته‌اید، پاشنه‌های خود را بالا و پایین ببرید. 2- در حالی که پاشنه‌های خود را روی زمین نگه داشته‌اید، انگشت شست پای خود را بالا و پایین ببرید.

بیشتر بخوانید : آمبولی ریه ♥ درد روی پا ♥ درد ران پا ♥ آرتروز پا ♥ گرفتگی رگ پا

علت و علائم و درمان آمبولی ریه در دوران بارداری و طب سنتی

آمبولی ریه

آمبولی ریه ,آمبولی ریه Ppt,آمبولی ریه+درمان,آمبولی ریه در بارداری,آمبولی ریه در زنان باردار,آمبولی ریه بعد از سزارین,آمبولی ریه در حاملگی

توضیحاتی در مورد آمبولی ریه

آمبولی ریه (به انگلیسی: Pulmonary embolism) به وجود لخته خون یا گاهی چربی در یکی از سرخرگ‌های ریوی ویا بافت شش‌ها گفته می‌شود. این لخته خون نخست در یکی از سیاهرگ‌های عمقی اندام تحتانی یا لگن شکل می‌گیرد.آمبولی چربی بیشتر از ناحیه یک شکستگی استخوانی پایه ریزی می‌شود. لخته خون یا آمبولی چربی از راه جریان خون و با گذشتن از قلب به یکی از سرخرگ‌های خونرسان بافت شُش راه یافته و در آنجا مستقر می‌گردد. این پدیده سبب بسته شدن سرخرگ شده و بنابراین توانایی تنفسی کاهش می‌یابد و گاهی بافت ریه از میان می‌رود. آمبولی ریه در همه سن‌ها می‌شود رخ دهد ولی در بزرگسالان رایج‌تر است.در این مطلب از سایت جسارت در مورد آمبولی ریه صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

علائم آمبولی ریه

علایم شایع و میزان شیوع آن‌ها در ترمبوآمبولی ریوی، تندنفسی و کوتاه شدن نفس‌ها و تنگی نفس شنیدن صدای رال (کراکل) ریوی شنیدن صدای دوم قلب تندی ضربان قلب (کمتر ۱۰۰ تپش در دقیقه) تب اندک ولی بیش از °۳۷٫۸[۴] تعریق شدید (دیافورز) شنیدن صدای گالوپ s3 یا s4 (صدای سوم و چهارم قلب) سنکوپ (غش کردن یا حالت غش پیدا کردن) همراه بودن علایم و نشانه‌های بالینی ترومبوفلبیت تورم و درد اندام زیرین (اگر باشد معمولاً قبل از سایر علایم نیز دیده می‌شود) شنیدن صدای سوفل قلبی سیانوز (آبی یا کبود شدن انتهای انگشتان، لب‌ها یا صورت و مخاط‌ها به علت کمبود اکسیژن خون) درد قفسه سینه سرفه گاهی همراه با خلط خونی بروز ادم حاد ریه

دلایل آمبولی ریه

لخته شدن خون در سیاهرگ‌های عمقی. این حالت هر زمان که خون در داخل رگ تجمع یافته و به خوبی جریان نداشته باشد می‌تواند ایجاد شود.  از عوامل تشدیدکننده بیماری سن بالای ۶۰ سال هرگونه آسیب یا بیماری نیازمند استراحت طولانی در بستر نشستن در یک حالت ثابت به مدت طولانی برای نمونه در مسافرت با هواپیما جراحی گذشته نارسایی احتقانی قلب اختلالات ریتم قلب پرخونی پلی سیتمی کم خونی همولیتیک شکستگی استخوان چاقی مصرف دخانیات بارداری مصرف قرص‌های ضد بارداری به ویژه در خانم‌های سیگاری فشار خون بالا سرطان که شایعترین آن سرطان پانکراس است وجود کاتترهای ورید مرکزی

پیشگیری از آمبولی ریه

از استراحت طولانی‌مدت در بستر در بیماری خودداری کنید. در دوره نقاهت از جوراب کشی بهره‌گیری کنید (چه در هنگام استراحت در بستر و چه در هنگام برخاستن از بستر) پس از جراحی هر چه زودتر حرکت اندام‌های زیرین و راه رفتن را آغاز کنید. خودداری از کاربرد دخانیات، به ویژه در خانم‌های ۳۵ سال به بالا که قرص ضد بارداری مصرف می‌کنند. دوری از جراحی‌های غیر ضروری. در این موارد از روش‌های دیگری به جز جراحی بهره‌گیری کنید. در سفر هر ۱–۲ ساعت زمانی ایستاده و راه بروید. مصرف یک قرص آسپرین در روز می‌تواند نقش پیشگیری‌کننده در این زمینه داشته باشد؛ در این باره با پزشک خود مشورت کنید. غواصی به شیوه درست

آمبولی ریه و عوارض

مرگ سریع‌الوقوع در اثر یک لخته بزرگ که بیش از ۵۰٪ جریان خون ریه‌ها را مسدود کند. خون‌ریزی شدید داخل ریه دراثر لخته‌های کوچکتر

درمان آمبولی ریه

بررسی‌های تشخیصی می‌شود دربرگیرنده رادیوگرافی قفسه سینه، اسکن ریه، آنژیوگرافی ریه، نوار قلب، سمع قلب و ریه، و آزمایش‌های خون جهت اندازه‌گیری عوامل انعقادی و زمان پروترومبین باشد.  هدف درمانی شامل: نگهداری عملکرد قلب و ریه در اندازه پذیرفتنی (تا برطرف شدن لخته) و جلوگیری از عود آمبولی جراحی ممکن است برای بستن رگ بزرگ منتهی به قلب و ریه (رگ اجوف) یا نهادن یک صافی در داخل آن برای جلوگیری از گذر لخته‌ها به سمت قلب لازم باشد (به ندرت) بکارگیری جوراب‌کشی یا پیچیدن ساق پا با باند کشی از نشستن به حالتی که ساق‌ها یا مچ پاها را روی یکدیگر بیندازید خودداری کنید. در هنگام نشستن طولانی مدت گونه‌ای بنشینید که پاها بالاتر از ران‌ها قرار گیرند. در هنگام خوابیدن پاها را بالاتر از سطح بستر قرار دهید. داروها داروهای ضد انعقاد به سوی حل کردن لخته و جلوگیری از ایجاد دوباره آن. سطح داروهای ضد انعقاد باید به گونه مرتب اندازه‌گیری شود تا اطمینان حاصل شود سطح آن‌ها در اندازه دلخواه و بی‌خطر است. تجویز اکسیژن، در صورت نیاز آنتی بیوتیک‌ها، در موارد آمبولی عفونی فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری تا هنگام برطرف شدن علایم التهابی برآمده از لخته شدن خون در بستر استراحت نمایید. در استراحت در بستر اندام‌های زیرین را به گونه مکرر حرکت دهید تا به جریان یافتن خون در آن‌ها کمک شود. رژیم غذایی رژیم ویژه‌ای نیاز نیست.

آمبولی ریه بعد از زایمان

پزشکان معمولا به خانم‌های باردار توصیه می‌کنند تحرک داشته باشند و پیاده‌روی را از قلم نیندازند. اما این پیاده‌روی و تحرک به جز اینکه باعث بهتر شدن جریان خون در رگ‌ها می‌شود، از بروز آمبولی ریه که بیماری شایعی در قبل و بعد از زایمان است هم جلوگیری می‌کند. بنابراین ما از دکتر فاطمه سمامی،‌جراح و متخصص زنان و زایمان و دارای برد تخصصی، درباره علائم این بیماری شایع پس از زایمان و علائم و درمان آن پرسیدیم.دکتر فاطمه سمامی،‌جراح و متخصص زنان و زایمان، درباره آمبولی ریه پس از زایمان می‌گوید:« آمبولی ریه به مسدود شدن عروق ریه و انسداد مکانیکی در شریان‌های ریه گفته می‌شود. آمبولی ریه بعد از زایمان در هر 7‌هزار حاملگی یک‌بار رخ می‌دهد گرچه احتمال بروز آن هم قبل از زایمان و هم بعد از زایمان وجود دارد. نحوه بروز این عارضه در قبل و بعد از زایمان یکسان است اما آمبولی‌هایی که پس از زایمان اتفاق می‌افتند،‌ درصد مرگ و میر بیشتری دارند.» تقریبا 70 درصد از کسانی که دچار آمبولی ریه می‌شوند، لخته شدن ورید‌های عمقی هم در آنها مشاهده شده است. به همین دلیل دکتر سمامی می‌گوید: «این عارضه ممکن است هم در زایمان طبیعی و هم در سزارین اتفاق بیفتد. اما درصد آن در زایمان سزارین بیشتر است چون در سزارین بیمار جراحی شده و مقداری خون از دست داده است که همین می‌تواند از عوامل بروز آمبولی باشد. خطر بروز آمبولی ریه در مادران از هفته اول بعد از زایمان تا 6 ماه بعد وجود دارد اما در اولین هفته پس از زایمان بیشتر اتفاق می‌افتد. خانم‌هایی که تازه زایمان کرده‌اند ممکن است در هفته اول تحرک‌شان کم شود و همین کم‌تحرکی یکی از فاکتور‌های بروز آمبولی است.»

علت آمبولی ریه چیست

آمبولی ریه زمانی اتفاق می‌افتد که یک توده از مواد – اغلب یک لخته‌ی خون – داخل یک شریان گیر می‌کند. این لخته‌های خون اغلب از وریدهای عمقی پاها می‌آیند. این عارضه به ترومبوز ورید عمقی (DVT) معروف است. در اکثر موارد، چندین لخته‌ی خون در آمبولی ریه دخیل‌اند اما نه لزوما به‌طور همزمان. بخش‌هایی از ریه که توسط شریان‌های مسدودشده اداره می‌شدند، از خون تُهی می‌شوند و ممکن است ازبین بروند (مرگ بافت ریه). این وضعیت انفارکتوس ریوی نامیده می‌شود و باعث می‌شود که رساندن اکسیژن به سایر قسمت‌های بدن برای ریه‌ها دشوار شود. گاهی اوقات انسداد در عروق خونی توسط موادی به غیر از لخته‌های خون ایجاد می‌شود، مانند: چربی مربوط به مغز استخوانِ یک استخوان بلند شکسته؛ کلاژن یا سایر بافت‌ها؛ بخشی از یک تومور؛ حباب‌های هوا.

عوامل پر‌خطر آمبولی ریه در بارداری و زایمان

از عوامل پر‌خطر بروز آمبولی ریه می‌توان به زایمان سزارین، دیابت، خونریزی، کم‌خونی،‌ویار شدید حاملگی، بی‌تحرکی (شامل کسانی می‌شود که در دوره بارداری باید استراحت داشته باشند و یا کسانی که بعد از بارداری تحرک چندانی ندارند)، چاقی، حاملگی چند‌قلویی،‌فشار‌خون حاملگی (پره‌اکلامپسی)،‌عفونت بعد از زایمان، بارداری در سن بالاتر از 35 سالگی، دخانیات (بیش از 10 سیگار در روز)، سابقه ترومبوز یا آمبولی، سرطان، لوپوس (نوعی بیماری پوستی)، مسافرت‌های طولانی و بی‌تحرکی زیاد ناشی از آن، سندروم نفروتیک (سندرومی مرتبط با کلیه‌ها)، خونریزی بعد از زایمان، تزریق خون و بیماری قلبی اشاره کرد.‌جراحی ارتوپدی بر اثر شکستگی پا که بی‌تحرکی ناشی از آن موجب بروز آمبولی شده و خود این جراحی هم یکی از عوامل بروز آن است. همچنین دکتر سمامی اختلالات ژنتیکی را در بروز این عارضه بسیار مهم می‌داند و می‌گوید:« اختلالات ژنتیکی در افراد مبتلا به اختلال ترومبوفیلیک ارثی هم می‌تواند باعث بروز آمبولی شود. این اختلال ژنتیکی در این افراد، به این صورت است که پروتئین‌های خاصی در بدن تولید می‌شوند که در صورت بروز ترومبوز یا آمبولی باعث مهار آن می‌شوند، اما این پروتئین‌ها در بدن این افراد به طور ارثی و یا به دلیل بیماری سرطان، وجود ندارد.»

آمبولی ریه و سابقه ژنتیکی

جالب است بدانید که بسیاری از افراد اصلا نمی‌دانند که سابقه ژنتیکی این بیماری را دارند. بر همین اساس دکتر سمامی توضیح می‌دهد:« افرادی که سابقه‌ی مرگ ناگهانی در اثر آمبولی ریه در خانواده دارند و یا افرادی از خانواده‌ی نزدیک‌شان دچار ترومبوز شده‌اند و چنین تجربه‌هایی دارند ممکن است مشکوک به آمبولی ریه باشند. همچنین خانم‌هایی که دچار ترومبوز می‌شوند اما باردار نیستند و هیچ‌کدام از علائم آمبولی هم در آنها مشاهده نشده است، به احتمال زیاد زمینه ژنتیکی دارند.»

پیشگیری از آمبولی ریه در بارداری و زایمان

دکتر سمامی خانم‌ها برای پیشگیری از آمبولی ریه، باید حتما مراقبت‌های بارداری را انجام دهند، به پزشک شرح‌حال مناسب بدهند و اگر سابقه‌ای از لخته شدن خون در خانواده دارند به او بگویند، نباید بی‌تحرک بمانند، باید کم‌خونی‌شان را اصلاح کنند. این افراد بعد از زایمان هم نباید به مدت‌های طولانی دراز بکشند، نباید سیگار بکشند و باید از جوراب‌های واریس یا الاستیک استفاده کنند. برای پیشگیری از بروز این عارضه در بیمارانی که زمینه‌ارثی دارند و یا مشکوک به آمبولی هستند، دارو‌های ضد‌انعقادی تجویز می‌شود. ضمن اینکه درمان آمبولی هم معمولا با هپارین و دارو‌های ضد‌انعقادی انجام می‌شود.»

همه چیز درباره ریه ها

ریه ها یک جفت اندام در قفسه سینه است که در درجه اول مسئول تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن بین خون و هوایی که ما تنفس می کنیم می باشد ریه ترکیب خوشه ای از کیسه های هوایی کوچک ( آلوئول ) ، دیوار الاستیک (غشاء)، مویرگ ها و رگ های خونی کوچک است این غشاء بین آلوئول و رگ های خونی باعث نزدیکی هوا و خون با یکدیگر می شود فاصله هوایی موجود در ریه و خون در مویرگ های بسیار کم است و اجازه می دهد تا مولکول های اکسیژن و دی اکسید کربن در سراسر غشاء انتقال یابد. تبادل هوا بین ریه ها و خون از طریق شریان ها و سیستم وریدی می باشد شریانها و وریدها حمل و انتقال خون را در سراسر بدن انجام می دهند اما این روند برای هر کدام بسیار متفاوت است. سرخرگ ها که خون را از قلب به بدن می برند ورید ها خون را از بدن به قلب برمی گردانند. و قلب یک پمپ دو طرفه است.

آمبولی ریه و سابقه پزشکی

اگر شما یا هر یک از اعضای خانواده‌تان در گذشته به لخته‌های خون وریدی یا آمبولی ریه دچار شده باشید، خطر ابتلای شما به این وضعیت بیشتر خواهد شد. این ممکن است به علت اختلالات ارثی باشد که بر خون اثر می‌گذارند و آن را بیشتر مستعد لخته‌شدن می‌کنند. علاوه بر این برخی از بیماری‌ها و درمان‌های پزشکی نیز شما را در معرض خطر قرار می‌دهند، مانند: بیماری قلبی: بیماری قلبی‌عروقی به‌ویژه نارسایی قلبی، احتمال تشکیل لخته‌های خون را افزایش می‌دهد. سرطان: برخی سرطان ها – به‌خصوص سرطان‌ پانکراس (سرطان لوزالمعده)، سرطان تخمدان، سرطان ریه و بسیاری از سرطان‌هایی که دچار متاستاز شده‌اند – سطوح موادی را که به تشکیل لخته‌ی خون کمک می‌کنند، افزایش می‌دهند. شیمی درمانی نیز احتمال تشکیل لخته‌ی خون را افزایش می‌دهد. در زنانی با سابقه‌ی شخصی یا خانوادگی سرطان سینه که تاموکسیفن یا رالوکسیفن مصرف می‌کنند نیز احتمال تشکیل لخته‌های خون بیشتر است. جراحی: جراحی یکی از علل اصلی لخته شدن خون است. به همین علت برای پیشگیری از تشکیل لخته‌ها ممکن است قبل و بعد از جراحی‌های مهمی مانند تعویض مفصل زانو، داروهای خاصی به فرد داده شود.

آمبولی ریه و استراحت طولانی مدت

احتمال تشکیل لخته‌های خون در طول دوره‌هایی که فرد هیچ‌گونه فعالیت بدنی ندارد، بسیار بیشتر خواهد شد، مانند: استراحت در رختخواب: درازکشیدن طولانی‌مدت در رختخواب پس از جراحی، حمله‌ی قلبی، شکستگی پا، آسیب‌دیدگی یا هر نوع بیماری جدی، شما را بیشتر مستعد تشکیل لخته‌های خون می‌سازد. هنگامی که اندام‌های تحتانی به‌مدت طولانی افقی باشند، جریان خون وریدی کُند و خون در پاها جمع می‌شود. سفرهای طولانی: نشستن در یک وضعیت تنگ و فشرده (کم‌جا) در طول سفرهای هوایی یا زمینی طولانی، جریان خون در پاها را کُند می‌سازد که این امر در تشکیل لخته‌های خون نقش دارد.

خطرات آمبولی ریه

آمبولی ریه می‌تواند بسیار خطرناک باشد. حدود یک‌سوم از افراد با آمبولی ریه‌ی تشخیص داده‌نشده یا درمان‌نشده زنده نمی‌مانند، با این‌حال هنگامی که این عارضه به‌موقع تشخیص داده و درمان شود، این میزان به‌طرز چشمگیری کاهش می‌یابد. آمبولی ریه ممکن است به پرفشاری خون ریوی نیز منجر شود؛ وضعیتی که در آن فشار خون در ریه‌های شما و در سمت راست قلب‌تان بیش‌ازحد بالاست. هنگامی که گرفتگی‌هایی در عروق داخل ریه‌هایتان داشته باشید، قلب‌تان باید برای به‌جریان‌انداختن خون در آن رگ‌ها سخت‌تر کار کند. این مسئله، فشار خون را در داخل این رگ‌ها و سمت راست قلب افزایش می‌دهد که می‌تواند قلب شما را ضعیف کند. در موارد نادر، آمبولی‌های کوچکی به‌طور مکرر اتفاق می‌افتند، به مرور زمان گسترش می‌یابند و به پرفشاری ریوی مزمن منجر می‌شوند که به پرفشاری ریوی ترومبوآمبولیک مزمن نیز معروف است.

آمبولی ریه پس از جراحی

جلوگیری از تشکیل لخته در رگ‌های عمقی پاها (ترومبوز ورید عمقی)، به پیشگیری از آمبولی ریه کمک خواهد کرد. به این دلیل اکثر بیمارستان‌ها در مورد اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از لخته‌شدن خون بسیار جدی هستند، ازجمله: ۱. رقیق کننده خون (ضدانعقادها) این داروها اغلب قبل و بعد از جراحی به افرادی که در معرض خطر تشکیل لخته هستند و همچنین کسانی که به‌خاطر حمله‌ی قلبی، سکته مغزی یا عوارض ناشی از سرطان در بیمارستان بستری شده‌اند، داده می‌شود. ۲. جوراب‌های فشرده‌سازی (واریس) جوراب‌های فشرده‌سازی (واریس)، پاها را به‌طور یکنواخت تحت فشار قرار می‌دهند و به رگ‌ها و عضلات پا کمک می‌کنند خون را به‌طور مؤثرتری حرکت بدهند. آنها یک راه مطمئن، ساده و ارزان برای جلوگیری از راکدشدن خون در طول و پس از جراحی عمومی هستند. ۳. بالا‌آوردن پا بلندکردن پاهایتان در هر زمان ممکن و در طول شب نیز بسیار مؤثر است. با قراردادن چند کتاب یا آجر، پایین تخت‌تان، پاهایتان را ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌متر بالا بیاورید. ۴. فعالیت بدنی حرکت‌کردن در اسرع وقت پس از جراحی، به پیشگیری از آمبولی ریه و سرعت‌بخشیدن به روند بهبودی کمک می‌کند. این یکی از دلایل اصلی است که پرستاران از بیماران می‌خواهند هرچه زودتر از جایشان بلند شوند – حتی در همان روزی که جراحی داشته‌اند – و علی‌رغم وجود درد در محل برش جراحی، چند دقیقه راه بروند.

آمبولی ریه حین سفر

احتمال تشکیل لخته‌های خون در حین مسافرت کم است اما با طولانی‌شدن سفر، افزایش می‌یابد. اگر عوامل خطر لخته‌شدن خون را دارید و در مورد مسافرت نگران هستید، با پزشک‌تان صحبت کنید. پزشک شما ممکن است موارد زیر را برای کمک به پیشگیری از تشکیل لخته‌های خون در طول مسافرت توصیه کند: ۱. مقدار زیادی مایعات بنوشید کم‌آبی می‌تواند در تشکیل لخته‌های خون نقش داشته باشد و آب، بهترین مایع برای پیشگیری از کم‌آبی بدن است (فواید نوشیدن آب). از مصرف الکل اجتناب کنید، چون باعث ازدست‌رفتن آب بدن و کم‌آبی می‌شود. ۲. از جایتان بلند شوید در طول سفرهای هوایی، هر یک ساعت از جایتان بلند شوید و در کابین هواپیما قدم بزنید. اگر رانندگی می‌کنید، هر یک ساعت توقف کنید و چند بار دور ماشین راه بروید. چند مرتبه نیز حرکت خم‌کردن عمیق زانوها (deep knee bends) را انجام بدهید. ۳. در صندلی‌تان وول بخورید هر ۱۵ تا ۳۰ دقیقه، مچ پاهایتان را به عقب و جلو خم کنید و بپیچانید. ۴. جوراب‌های فشرده‌سازی بپوشید پزشک‌تان ممکن است برای کمک به افزایش گردش خون و حرکت مایع در پاهای شما، پوشیدن این جوراب‌ها را توصیه کند. جوراب‌های فشرده‌سازی در انواع بافت‌ها و رنگ‌های شیک موجودند. حتی دستگاه‌هایی به‌نام stocking butlers نیز وجود دارند که در پوشیدن این جوراب‌ها به شما کمک می‌کنند.

بیشتر بخوانید : آمبولی پا ♥ آمپیم ♥ عفونت ریه ♥ سرطان ریه ♥ ذات الریه

علت و دلایل و درمان خانگی آبسه لثه در دوران بارداری

آبسه لثه

آبسه لثه ,آبسه لثه+درمان,آبسه لثه کودکان,آبسه لثه به انگلیسی,آبسه لثه در بارداری,آبسه لثه بدون درد,آبسه لثه در کودکان,آبسه لثه چیست,آبسه لثه نوزاد

توضیحاتی در مورد آبسه لثه

آبسه دندان یک کیست دندان عفونی ایجاد شده در دهان است که در بافت های اطراف دندان پخش می شود. این چرک در نتیجه یک عفونت باکتریایی تشکیل می شود. علت آفت دهان و آبسه دهان و دندان وجود دندان درد شدید و ضربانی است. این دندان درد معمولاً به صورت ناگهانی ایجاد می شود و در طول چند ساعت یا چند روز اول به تدریج تشدید می شود و باید سریعا برای درمان دندان درد اقدام کنید. زیرا علاوه بر این کیست لثه می تواند باعث حساس شدن دندان شود.در این مطلب از سایت جسارت در مورد آبسه لثه صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

انواع آبسه لثه و دندان

در عمل انواع آبسه دندان به دو گروه زیر تقسیم می شود: آبسه لثه (که در اصطلاح آبسه پریودنتال نامیده می شود): معمولاً آبسه لثه باعث می شود یک عفونت در فضای بین دندان و لثه ایجاد شود. این عفونت ممکن است در اثر گیر افتادن مواد غذایی بین لثه و دندان ایجاد شود. افرادی که به بیماری لثه مبتلا هستند، باکتری در زیر لثه و در محل استخوان نیز تشکیل شود. آبسه مربوط به دندان (که در اصطلاح آبسه پری اپیکال نامیده می شود): در داخل دندان تشکیل می شود. این مشکل زمانی روی می دهد که عصب دندان مرده یا از بین رفته باشد. این نوع از آبسه دندان در سر ریشه دندان ایجاد می شود. سپس در صورت عدم درمان عفونت لثه ، عفونت ایجاد شده به استخوان اطراف دندان نیز سرایت کرده و در استخوان پخش می گردد. این مشکل در اکثر موارد دردناک است و به همین خاطر افراد سریعاً برای درمان عفونت دندان و دهان به دندانپزشک مراجعه می نمایند. گاهی اوقات عفونت ایجاد شده درد ندارد یا درد به نسبت کمی دارد. اگر مشکل درمان نشده و به حال خود رها شود، عفونت می تواند برای چند ماه یا حتی چند سال باقی بماند. در حقیقت امکان درمان آبسه به صورت خود به خود وجود ندارد و به همین خاطر نباید علائم آبسه در دهان نادیده گرفته شود.

علت آبسه لثه

هنگامی که داخل دندان شما آسیب می بیند، امکان دارد به علت پوسیدگی دندان باکتری ها به این ناحیه وارد شده و باعث ایجاد عفونت شوند. گاهی اوقات شما یک ناحیه متورم پر از چرک را (پوسته ضخیم محتوی مایعی به رنگ سفید مایل به زرد) را در این زمان مشاهده می کنید. اگر امکان خارج کردن چرک از محل آن وجود نداشته باشد، ناحیه مورد نظر به تدریج متورم تر و دردناک تر خواهد شد و در اصطلاح به این مشکل آبسه دندان می گویند. آبسه دهان و دندان یک پوشش را در اطراف چرک ایجاد می کند، با این کار بدن شما سعی می کند از پخش شدن عفونت ایجاد شده در سایر اعضا جلوگیری کند. معمولاً در بسیاری از موارد، آبسه لثه و دندان بسیار سریع تشکیل می شود، گاهی اوقات حتی در طول یک یا دو روز پس از شروع عفونت ایجاد می شود.

آبسه دندان و سیر

سیر به خاطر خواص آنتی‌بیوتیکی و ضدالتهابی‌اش فوق‌العاده است. سیر برای درمان آبسه‌ی دندان خیلی خوب است، چون کاملا موثر است، برای جلوگیری از گسترش عفونت و تسکین درد نیز مفید است. تمام کاری که باید بکنید این است که یک حبه سیر را درون دهان‌تان بگذارید. آن را با دندان‌هایتان له کنید و بجوید تا درد ساکت شود. به‌طور جایگزین اگر از آن لذت نمی‌برید، نصف قاشق چای‌خوری پودر سیر را با نمک ترکیب کنید. به مدت ۱۰ دقیقه آن را روی محل آبسه بگذارید و سپس با استفاده از دهان‌شویه دهان را شست‌وشو دهید.

درمان آبسه لثه و دندان با آب نمک

این یک درمان خانگی فوق‌العاده برای آبسه‌ی دندان است که در سراسر دنیا در بیش‌تر خانه‌ها موجود است. چیزی که شاید ندانید این است که نمک خواص آنتی‌باکتریال و ضدعفونی‌کننده دارد. این به کاهش تورم می‌کند، عفونت را از بین می‌برد و درد را تسکین می‌دهد.، در عین حال از رشد باکتری‌ها در دهان جلوگیری می‌کند. تمام کاری که باید بکنید این است که ۱ قاشق چای‌خوری نمک را به یک لیوان آب ولرم اضافه کنید. آن را به خوبی هم بزنید و بعد با محلولی که به‌دست آمده‌است، دهان را شست‌وشو دهید. ۲ تا ۳ بار شست‌وشوی دهان در روز کمک زیادی به شما می‌کند.

درمان آبسه لثه و دندان با میخک

هر وقت با مشکلات دندانی مواجه شدید، میخک به خاطر خواص آنتی‌باکتریال، ضددرد و ضدعفونی‌کننده‌اش راهکاری فوق‌العاده است. دندان‌درد، و درد و التهاب لثه را می‌توان با میخک برطرف کرد. شما فقط باید روغن میخک استفاده کنید. از مقداری پنبه استفاده کنید، آن را به روغن آغشته کنید و چند دقیقه روی قسمت دردناک بگذارید. یا به جای آن، میخک را بین لپ و قسمت عفونی بگذارید. گاهی میخک را بجوید تا آب آن کمی بیرون بیاید. این فرآیند باید حدود نیم‌ساعت طول بکشد و بعد باید دهان را با آب گرم شست‌وشو دهید.

درمان آبسه لثه و دندان با چای کیسه‌ای

چای کیسه‌ای مدت‌ها است که به عنوان روش خانگی درمان آبسه دندان استفاده می‌شود. این به دلیل محتوای تانن بالایی که دارد، مفید است. چای کیسه‌ای به کاهش التهاب و درد کمک می‌کند. هم‌چنین، آنتی‌اکسیدانی که در چای سیاه وجود دارد به بهبود سلامت دهان و مبارزه با عفونت کمک می‌کند. شما می‌توانید به آسانی چای کیسه‌ای سیاه را در بسیاری از فروشگاه‌ها پیدا کنید. یک کیسه را در آب گرم خیس کنید و بعد آن را بیرون بیاورید. کیسه را در طول شب یا مدت چند ساعت روی دندانی قرار دهید که عفونت کرده‌است. دهان را با محلول آب نمک شست‌وشو دهید. شما باید این روش را هر روز به مدت ۲ هفته تکرار کنید.

درمان آبسه لثه و دندان با تخم شنبلیله

تخم شنبلیله سرشار از فایده‌های متعدد برای سلامتی است. بسیاری از مطالعات علمی ثابت کرده‌اند که شنبلیله حاوی خواص درمانی و ضد باکتریایی است که به درمان بسیاری از ناراحتی‌ها و همچنین مشکلات دهان و دندان کمک می‌کند. شنبلیله به درمان زخم‌ها، سوختگی، و حتی کاهش التهاب کمک می‌کند. از این رو می‌توان آن را یکی از بهترین مواد طبیعی برای درمان آبسه‌ دندان به شمار آورد. ابتدا کمی آب داخل قابلمه‌ای کوچک بریزید و آن را روی شعله‌ای با حرارت متوسط بگذارید. بعد از ۳-۴ دقیقه تخم شنبلیله‌ی آسیاب شده را به آن بیفزایید و خوب هم بزنید. بعد از حدودا ۲ دقیقه آن را از روی شعله بردارید و داخل لیوان بریزید. گلوله‌ی پنبه‌ای را در آن فرو کنید آب اضافی‌اش را بچلانید و بعد آن را روی دندان یا لثه‌ی دردناک‌تان بگذارید و اجازه‌ دهید یک یا دو دقیقه بماند. این فرایند را چند بار در روز تکرار کنید.

درمان آبسه لثه و دندان با سیب زمینی

بهترین راه درمان هر ناراحتی و مشکل سلامتی استفاده از ساده‌ترین مواد طبیعی موجود در آشپزخانه‌ها است. یکی از این مواد کم‌ ادعا که به سهولت هم قابل دسترسی است سیب زمینی است. سیب زمینی به طور طبیعی سرشار از خواص ضد عفونی و قلیایی است. به علاوه ماهیت اسیدی سیب زمینی بیشتر به کشتن میکروب‌ها و از بین بردن عفونت‌های ناشی از وجود باکتری‌های دندان کمک می‌کند. بنابراین به جای انتخاب داروهای بدون نسخه برای درمان آبسه دندان از سیب زمینی فروتن استفاده کنید و مطمئن باشید پشیمان نخواهید شد. تکه‌ای از سیب زمینی خرد شده را روی دندان عفونی بگذارید. اجازه دهید حداقل به مدت ۲۰-۳۰ ثانیه روی آن بماند. یا برای حصول نتیجه‌ای بهتر بگذارید به مدت یک شب روی دندان‌تان باشد. روز بعد سیب زمینی را از روی آن بردارید.

درمان آبسه لثه و دندان با پاپایا

پاپایا یکی دیگر از آن مواد طبیعی است که به بهترین نحو به درمان درد دندان کمک می‌کند. می‌پرسید چگونه؟ خب، این امر به خاطر آن است که پاپایا حاوی خواص ضد التهابی و همچنین سرشار از آنتی اکسیدان است. این میوه به عنوان یکی از پر کاربردترین مواد برای در مان خانگی دندان درد به حساب می‌آید. پس همین حالا برای خلاص شدن از التهاب آزاردهنده‌ی دندان از این درمان استفاده کنید. یک تکه‌ی کوچک از پاپایا را روی دندان عفونی بگذارید و اجازه دهید به مدت حدودا ۴۰-۵۰ دقیقه روی آن بماند. بعد آن میوه را به بیرون تف کنید و دهان‌تان را با آب گرم بشویید. به مدت حداقل ۲-۳ روز این درمان را ۲-۳ بار در روز تکرار کنید تا هیچ نشانه‌ای از عفونت دندان باقی نماند.

درمان آبسه لثه و دندان با سرکه‌ سیب

سرکه‌ی سیب یکی از موادی است که حاوی مقدار زیادی خواص مفید است من‌جمله خواص ضد عفونی، بی‌حس کننده، ضد باکتریایی و ضد التهابی. همین امر آن را به یکی از بهترین مواد برای درمان آبسه دندان تبدیل می‌کند. برای این درمان لازم است از محلول رقیق شده‌ی سرکه‌ی سیب استفاده کنید. پس برای رقیق کردن آن سرکه سیب را با کمی آب در یک لیوان مخلوط کنید. بعد این محلول رقیق شده را سر بکشید و با آن سرتاسر دهان‌تان را حداقل به مدت ۱۰-۱۵ دقیقه شستشو دهید. بعد محلول را از دهانتان بیرون بریزید و سپس مجددا دهان را با آب بشویید.

درمان آبسه لثه و دندان با وانیل

وانیل یکی از موادی است که خواص درمان‌کننده و آرامبخش دارد. همچنین به صورت طبیعی پر از خواص ضد التهابی است و همین ویژگی وانیل چیزی است که کسان زیادی از آن مطلع نیستند. پس اگر به دنبال درمان خانگی خوش رایحه‌ای جهت آبسه دندان هستید این مورد دقیقا برای شما ساخته شده است!‌ سر یک گوش پاک کن را کمی به عصاره‌ی وانیل آغشته کنید و آن را روی لثه‌ی عفونی شده بمالید یا این که می‌توانید عصاره‌ی وانیل را مستقیما روی دندان یا لثه‌ی عفونی بگذارید. بگذارید این عصاره روی دندان بماند و کمی دیگر از آن را در دهان‌تان بریزید و روی قسمتی که دندان عفونی قرار دارد به مدت ۴-۵ دقیقه بچرخانید. بعد دهان‌تان را با کمی آب گرم بشویید. این کار را ۴-۵ بار در روز به مدت حداقل ۲-۳ روز ادامه دهید.

درمان آبسه لثه و دندان با روغن پونه کوهی

آیا می‌خواهید بدانید چگونه می‌شود در خانه از دندان درد خلاص شد؟ پس به خواندن این نوشتار ادامه دهید تا فایده‌های حیرت انگیز و کم‌تر شناخته شده‌ی روغن پونه‌ی کوهی برای سلامتی را در یابید. روغن پونه کوهی یکی از مواد طبیعی است که به شما کمک می‌کند از دست عفونت دندان بلافاصله خلاص شوید. دلیل آن این است که به طور طبیعی سرشار از خواص ضد میکروبی، ضد باکتریایی و ضد انقباضی است. این روغن به درمان عفونت دندان و همین طور حفاظت از دندان در برابر عفونت و ورم بیشتر کمک می‌کند. ابتدا چند قطره روغن پونه کوهی را روی یک گوش پاک کن بمالید. بعد آن را روی دندان عفونی بکشید و به مدت ۵-۱۰ دقیقه نگه دارید. بعدا گوش پاک کن را بردارید و بگذارید روغن به مدت ۱۰-۲۰ دقیقه دیگر روی دندان بماند. بعد دهان‌تان را با آب گرم بشویید. این درمان خانگی را ۲-۳ بار در روز و به مدت ۲-۳ روز تکرار کنید.

تشخیص آبسه لثه و دندان

معمولاً دندان پزشک برای تشخیص آبسه لثه و دندان ابتدا وضعیت دهان شما را بررسی می کند. در این رابطه دندان پزشک ممکن است ناحیه متورم لثه را فشار دهد. علاوه بر این ممکن است عصب (پالپ) دندان آسیب دیده بررسی شود تا زنده بودن آن مشخص شود. معاینه پالپ دندان می تواند شامل فعالیت های زیر باشد: ضربه زدن آهسته به دندان آزمون دما استفاده از ابزار معاینه الکتریکی علاوه بر این دندان پزشک در موارد آبسه دندان ممکن است از عکس رادیولوژی برای بررسی میزان از بین رفتن استخوان سر ریشه دندان استفاده کند و فضای خالی که در محل آن استخوان از بین رفته است در عکس رادیولوژی تیره و تاریک خواهد بود.

درمان آبسه دندان

مشکل آبسه بدون انجام درمان های لازم بر طرف نمی شود. حتی گر آبسه از بین برود، بترکد یا چرک آن خارج شود و به این ترتیب درد شما متوقف شود، باز هم نیاز به درمان های حرفه ای دندان پزشکی وجود دارد. درمان آبسه دندان شامل موارد زیر می شود: درمان فوری پوسیدگی ها و آسیب های وارد شده به دندان ها: هدف درمان آبسه دندان در این رابطه شامل خارج کردن چرک آن، ریشه کن کردن و متوقف کردن پخش شدن عفونت در بدن، نجات دندان (در صورت امکان) و پیشگیری از خطرات احتمالی مربوط به آن است. آنتی بیوتیک ها: استفاده از آنتی بیوتیک ها می تواند موادی که باعث ایجاد آبسه شده است را از بین ببرد و به بدن برای ترمیم دندان و استخوان کمک کند. دندان پزشک شما معمولاً از چرک خشک کن دندان در هنگام مواجه شدن با آبسه دندان استفاده می کند که رایج ترین نوع آنتی بیوتیک ها پنی سیلین است. تجویز آنتی بیوتیک معمولاً پس از بررسی عکس رادیولوژی برای تایید وجود عفونت دندان انجام می شود. آنتی بیوتیک های تجویز شده برای آبسه دهان و دندان معمولاً در کنترل آن موثر هستند و به این ترتیب اکثر علایم مربوط به این مشکل معمولاً ظرف مدت دو روز کاهش پیدا کرده و از بین می رود. همچنین آبسه دندان معمولاً پس از پنج روز درمان آنتی بیوتیک بهبود پیدا می کند. اگر عفونت، محدود به ناحیه دچار آبسه باشد، ممکن است نیازی به مصرف آنتی بیوتیک ها وجود نداشته باشد. به هر حال، اگر عفونت در دندان های مجاور، فک یا سایر نواحی بدن پخش شده باشد، احتمالاً دندان پزشک از آنتی بیوتیک ها برای توقف پخش عفونت در بدن استفاده می کند. علاوه بر این تجویز آنتی بیوتیک در مواردی که سیستم ایمنی بدن شما ضعیف شده باشد نیز امکان پذیر است. دهان شویه با آب نمک گرم: اگر یک آبسه دندان خود به خود بترکد، دهان شویه با آب نمک گرم می تواند در تسکین و آرام کردن شما موثر باشد و دهان شما را تمیز کرده و باعث خارج شدن چرک باقیمانده از آن تا زمانی شود که شما بتوانید با دندان پزشک خود ملاقات کنید. دندان پزشک همچنین ممکن است به شما پیشنهاد کند از دهان شویه با آب نمک گرم در طول دوره ریکاوری برای کاهش ناراحتی های احتمالی و نیز تسریع در بهبودی استفاده کنید. مسکن های درد موجود در داروخانه ها: قرص های مسکن درد همچون ایبوپروفن می تواند به کاهش ناراحتی های شما در زمان بهبود ناحیه مورد نظر کمک کند. به هر حال، با وجودی که این داروها می تواند درد را تسکین دهد، نمی تواند آبسه دندان شما را درمان نماید. به همین خاطر نیاز است که شما با دندان پزشک برای اقدامات مراقبتی مناسب تماس بگیرید. عصب کشی دندان: عصب کشی و ترمیم ریشه دندان می تواند به کاهش عفونت و نجات دندان شما کمک کند. نحوه عصب کشی دندان شامل خارج کردن پالپ آسیب دیده دندان و خارج کردن چرک آبسه دندانی است. ساقه پالپ دندان و کانال های ریشه دندان در ادامه پر شده و پوشانده می شوند و سپس روی دندان روکش قرار می گیرد. جراحی عصب دندان برای درمان آبسه دندان همچنین ممکن است برای حذف هر گونه بافت ریشه آسیب دیده پس از بر طرف شدن عفونت دندان مورد استفاده قرار گیرد. این روش فقط زمانی برای بیمار توصیه می شود که ساختار دندان کافی برای استفاده از یک ترمیم دائمی بر روی دندان باقی مانده باشد. کشیدن دندان آسیب دیده: اگر دندان امکان ترمیم و روت کانال تراپی و درمان را از طریق عصب کشی وجود نداشته باشد، لازم است که دندان کشیده شود. در این حالت دندان پزشک دندان را کشیده و آبسه دهان و دندان را به منظور حذف عفونت از چرک خالی می کند. دندان پزشک در ادامه از کورتاژ برای حذف تمام بافت های نرم آسیب دیده در ناحیه مورد نظر استفاده می کند. به این ترتیب با کشیدن دندان و تمیز کردن ناحیه آسیب دیده امکان بهبود بیمار فراهم می شود. عمل جراحی: هنگامی که آبسه لثه و یا دندان در سطح دهان یا گردن پخش شود، ممکن است نیاز به خارج کردن چرک آن در اطاق عمل، تحت بی هوشی عمومی وجود داشته باشد. علاوه بر این، اگر یک آبسه دندان درمان نشود، یا پس از عصب کشی دندان بزرگتر گردد، شما به احتمال زیاد نیاز به جراحی و پر کردن سر های ریشه دندان و نیز نمونه برداری از آن برای تشخیص مشکل خواهید داشت.

بیشتر بخوانید : درد لثه ♥ لثه درد ♥ التهاب لثه ♥ سرطان لثه ♥ ورم لثه

همه چیز درباره تورم و سوزش و درد نوک سینه در زنان

درد نوک سینه

درد نوک سینه ,علت درد نوک سینه,درمان درد نوک سینه,درد نوک سینه و درمان آن,درد نوک سینه و علت آن,درد و تورم نوک سینه,سوزش نوک سینه,درد نوک سینه در بارداری

توضیحاتی در مورد درد نوک سینه

هنگامی که نوک سینه درد می گیرد اولین واکنش شما ترسیدن است زیرا فکر می کنید دچار سرطان شده اید. خبر خوب این است که درد نوک سینه به ندرت به دلیل سرطان می باشد. در این مقاله در خصوص دلایل درد نوک سینه و حل این مشکل صحبت می کنیم. یک روز صبح بیدار می شوید و درد و سوزش در نوک سینه راست احساس می کنید. یا سوتین می پوشید و ناگهان هر دو سینه شروع به درد می کند. یا در اطراف یکی از سینه ها درد همراه با تورم مشاهده می کنید. آیا اینها دلایل سرطان سینه هستند؟ احتمالا نه. بیایید در خصوص حالتی حرف بزنیم که درد نوک سینه نشانه سرطان سینه است. اگر در نوک سینه، خارش، قرمزی، درد، گزگز کردن و جرم گرفتگی مشاهده کردید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. پزشک احتمالا اگزما تشخیص می دهد و قرص تجویز می کند. اگر علائم شما با مصرف قرص رفع نشد در خصوص بیماری پاژه اطلاعات کسب کنید. این سرطان سینه بیشتر بر خانم های بالای 60 سال تاثیر می گذارد و فقط 5% آن ها به خاطر سرطان سینه می باشد. درمان آن مانند سایر سرطان های سینه است و احتمال نجات یافتن نیز مشابه سایر سرطان ها است. اما احتمال دارد درد سینه به خاطر سرطان سینه نباشد. در این مطلب از سایت جسارت در مورد درد نوک سینه صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

علت درد نوک سینه

پستان ها یکی از حساس ترین قسمت های بدن هستند و نوک پستان نیز حساس ترین قسمت پستان است و درد نوک پستانها می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود که در اینجا به شرح آنها می پردازیم پستان ها به راحتی تحت تاثیر عواملی محیطی مختلفی قرار می گیرند از جمله هورمون ها، فعالیت روزانه و حتی لباس پوشیدن.

دلایل درد نوک سینه

منابع خارجی سینه های یکی از حساس ترین قسمت های بدن هستند و نوک سینه نیز حساس ترین قسمت سینه است. به همین دلیل سینه ها به راحتی تحت تاثیر عواملی محیطی مانند فعالیت روزانه و لباس پوشیدن قرار می گیرند. لباس پوشیدن یکی از دلایل درد نوک سینه سوتین نامناسب است. اگر سوتین قدیمی می پوشید دقت کنید چیزی نوک سینه را نساید. اگر سوتین شما جدید است سعی کنید یکی از سوتین های قدیمی که باعث درد نمی شود را بپوشید. مواد شیمیایی یکی دیگر از دلایل درد نوک سینه تغییر پودر لباسشویی یا ژل لباسشویی می باشد. ممکن است بدن به یکی از این مواد حساسیت داشته باشد. یا ممکن است در استخر غنی از کلر شنا کرده باشید. کلر باعث خشکی و ناراحتی پوست می شود و نوک سینه نیز استثنا نیست. سعی کنید کمتر در استخر بمانید و پودر لباسشویی قدیمی خود را استفاده کنید. شیردهی گازهای نوزاد در هنگام شیردهی باعث درد نوک سینه می شود. همچنین مک زدن نوک سینه نیز باعث ترک خوردن نوک سینه و تورم می شود. در هنگام شیردهی، نوک سینه تمیز و خشک باشد و در بین شیردهی ها نوک سینه را مرطوب کنید. زخم نوک سینه به راحتی زخم می شود. سعی کنید مراقب آن ها باشید. منابع داخلی تغییرات بدن باعث درد نوک سینه می شود. این تغییرات عبارتند از:

درد نوک سینه و تغییرات هورمونی

نوسان هورمون های جنسی زنانه، پروژسترون و استروژن، یکی از دلایل اصلی درد نوک سینه است. این مسئله می تواند به خاطر نزدیک شدن به زمان پریودی اتفاق بیفتد. اگر درد نوک سینه به طور مرتب بیاید و برود و اگر هیچ عاملی دیگر همراه با آن نباشد درد هورمونی است. برای رفع درد هورمونی چه کاری می توان انجام داد؟ برخی خانم ها با کاهش مقدار کافئین این مشکل را حل می کنند. برخی دیگر قرص مصرف می کنند. اگر درد شدید و طولانی است به پزشک مراجعه کنید.

ورم و درد نوک سینه

ورم سینه معمولا به خاطر شیردهی اتفاق می افتد اما به دلایل غیر از آن نیز می باشد. با توجه به قرمزی، ورم، درد نوک سینه و سایر علائم عفونت باید ورم سینه را جدی گرفت. اگر این علائم را مشاهده کردید به پزشک مراجعه کنید.

درد نوک سینه و کاندیدیازیس

این مشکل بیشتر در مادرهای شیرده دیده می شود اما ممکن است در سایر افراد نیز دیده شود. این مشکل عفونت نوک سینه است که با کرم های ضد قارچ قابل درمان است. اگر درد شدیدی در نوک سینه و داخل سینه تجربه کردید حتما به پزشک مراجعه کنید. ممکن است دچار این عفونت شده باشید.

درد نوک سینه و اگزما

این نوع ورم نیز باعث درد می شود. در این حالت یکی از سینه ها یا هر دو قرمز می شوند و ترشحاتی خواهند داشت. سعی کنید با کرم های هیدروکورتیزون این مشکل را حل کنید. اما اگر بهبود نیافتید با پزشک تماس بگیرید. درد نوک سینه معمولا آزاردهنده است. اما معمولا باعث سرطان سینه نمی شود. گاهی اوقات این درد به خودی خود از بین می رود. گاهی اوقات نیز مخصوصا اگر دلیل مشخصی داشته باشد می توانید از درمان های خانگی استفاده کنید. اما اگر منبع درد نوک سینه را نمی دانید بهتر است با پزشک مشورت کنید.

درد نوک سینه و سوتین نامناسب

یکی از دلایل درد نوک پستان، سوتین نامناسب است. اگر سوتین قدیمی می پوشید دقت کنید چیزی نوک پستان را نساید. اگر سوتین شما جدید است سعی کنید یکی از سوتین های قدیمی که باعث درد نمی شود را بپوشید.

درد نوک سینه و مواد شیمیایی

یکی دیگر از دلایل درد نوک پستان، تغییر پودر لباسشویی یا مایع لباسشویی می باشد. ممکن است بدن به یکی از این مواد حساسیت داشته باشد. یا ممکن است در استخر غنی از کلر شنا کرده باشید. کلر باعث خشکی و ناراحتی پوست می شود و نوک پستان ها نیز استثنا نیستند. سعی کنید کمتر در استخر بمانید و پودر لباسشویی قدیمی خود را استفاده کنید.

درد نوک سینه در هنگام شیردهی

گازهای نوزاد در هنگام شیردهی باعث درد نوک پستان ها می شود. همچنین مک زدن نوک پستان نیز باعث ترک خوردن نوک پستان و تورم می شود. در هنگام شیردهی، نوک پستان باید تمیز و خشک باشد و در بین شیردهی ها نوک پستان را مرطوب کنید.

درد نوک سینه بعد از زایمان

در شش هفتۀ اول بعد از زایمان، مادران ممکن است عوارض مختلفی مثل خونریزی و دردهای مختلف داشته باشند. این شش هفتۀ اول، دوران بهبود نام دارد، یعنی زمانی که بدنتان از وظیفۀ بزرگ به وجود و بعد دنیا آوردن فرزندتان بهبود پیدا می‌کند. غیر از عوارض معمول و شایع، برخی از مادران ممکن است عوارض جانبی دیگری را بعد از زایمان تجربه ‌کنند که بعضی از آنها نیاز به مراقبت بیشتری دارد. در این مطلب می‌توانید با عوارض شایع پس از زایمان و روش‌های مدیریت و بهبود آنها آشنا شوید.بیشتر عوارض شایع پس از زایمان موقتی است و بعد از یک هفته کاهش پیدا می‌کند. بعضی از آنها مانند کمردرد، درد نوک سینه و شاید درد پرینه تا چند هفته ادامه دارد و بعضی دیگر مثل خروج غیرارادی شیر ممکن است تا مدت بیشتری ادامه داشته باشد. نکتۀ مهمی که باید به یاد داشته باشید، این است که وقتی تمرکز و توجهتان را روی نگهداری از فرزندتان می‌گذارید، فراموش نکنید که باید مراقب سلامت خودتان نیز باشید. اگر ذهن و جسمتان سالم نباشد، مراقبت از موجود کوچکی که به این دنیا آورده‌اید، بسیار سخت‌تر می‌شود. عوارض بعد از زایمان با نوع زایمان شما و دیگر عوامل فردی و اینکه آیا زایمان اولتان باشد یا خیر در ارتباط است. برخی از متداول‌ترین عوارض شایع پس از زایمان شامل موارد زیر است: خونریزی واژن: خونریزی پس از زایمان طبیعی است و امکان دارد تا شش هفته به طور منقطع ادامه پیدا کند. بهتر است از پدهای بزرگ استفاده کنید و از مصرف تامپون خودداری شود. در صورت مشاهدۀ موارد غیرطبیعی در خونریزی مثل زیاد شدن ناگهانی خونریزی لازم است به پزشک مراجعه کنید. درد شکم به علت انقباض رحم: کوچک شدن رحم و بازگشت آن به اندازۀ قبلی نیز ممکن است همراه با درد باشد و تا شش هفته طول بکشد. برای تسکین این درد نیز می‌توانید پس از تأیید پزشکتان از استامینوفن معمولی استفاده کنید. درد در ناحیۀ پرینه: ناحیۀ بین واژن و مقعد یا همان ناحیۀ پرینه را تمیز نگه دارید. شاید نشستن در یک لگن آب گرم بسیار تمیز برای تسکین دردتان مؤثر باشد. به پهلو بخوابید، لباس گشاد بپوشید و با اجازه از پزشکتان استامینوفن معمولی مصرف کنید. تمرینات کگل نیز به گردش خون و تسریع روند بهبود شما کمک می‌کند. درد و بی‌حسی در اطراف زخم سزارین: اگر درد زخم سزارین تا چند هفته ادامه پیدا کرد، با اجازه و تأیید پزشکتان دارو‌های مسکن بدون نیاز به نسخۀ پزشک را امتحان کنید و دز مصرف را حتماً بپرسید. در چند هفتۀ اول بعد از جراحی سزارین نیز بهتر است اجسام سنگین را بلند نکنید. مشکل دفع ادرار: شاید در چند روز اول بعد از زایمان، دفع ادرار برایتان سخت باشد. پس سعی کنید مایعات فراوان بنوشید و کمی پیاده‌روی کنید. روی ناحیۀ پرینه کمی آب گرم بریزید یا برای چند دقیقه در یک لگن بسیار تمیز با آب گرم بنشینید تا شاید زودتر حس نیاز به دفع ادرار پیدا کنید. یبوست: وقتی از بیمارستان به خانه می‌روید، اولین دفع مدفوع بعد از زایمانتان شاید کمی کند اتفاق بیفتد، زیرا ممکن است چیزی درون روده‌های شما وجود نداشته باشد، بنابراین سعی کنید به خودتان فشار نیاورید. مایعات و مواد غذایی سالم و حاوی فیبر زیاد مانند میوه‌جات و سبزیجات تازه و غلات کامل مصرف کنید. پیاده‌روی کنید، به خودتان فشار نیاورید و در صورت لزوم ملین‌ها را طبق تجویز پزشکتان مصرف کنید. بواسیر یا هموروئید: زور زدن زیاد موقع زایمان ممکن است باعث بروز هموروئید یا بواسیر شود. برای رفع این مشکل نیز می‌توانید هنگام دستشویی رفتن، آب ولرم رو به گرم را به این ناحیه بگیرید یا در یک لگن تمیز آب گرم بنشینید. در صورت لزوم نیز بی‌حسی موضعی، شیاف‌ها یا کمپرس سرد و گرم را طبق دستور پزشکتان استفاده کنید. شاید در چند روز اول بعد از زایمان، دفع ادرار برایتان سخت باشد. پس سعی کنید مایعات فراوان بنوشید و کمی پیاده‌روی کنید. روی ناحیۀ پرینه کمی آب گرم بریزید یا برای چند دقیقه در یک لگن بسیار تمیز با آب گرم بنشینید تا شاید زودتر حس نیاز به دفع ادرار پیدا کنید خستگی: با کمک گرفتن از همسر، خانواده، دوستان یا حتی استخدام پرستار از فشار کارهای روزمره‌ کم کنید. خیلی خودتان را درگیر تمیز کردن خانه یا جواب دادن به پیغام‌های اطرافیان نکنید و فعلاً فقط روی مهم‌ترین کار‌ها تمرکز کنید. اگر خرید دارید یا خسته‌اید و نمی‌توانید آشپزی کنید، آنچه را که نیاز دارید تلفنی سفارش بدهید. وقتی فرزندتان خواب است، شما نیز بخوابید و یادتان نرود که به طور منظم غذاهای مقوی و انرژی‌زا بخورید. درد عمومی: زور زدن زیاد موقع زایمان ممکن است باعث ایجاد درد عمومی در بدنتان شود. برای کاهش درد می‌توانید با اجازۀ پزشکتان از استامینوفن معمولی مصرف کنید و با آب گرم حمام کنید یا از تشکچۀ برقی استفاده کنید تا درد عضلاتتان تسکین پیدا کند. همچنین می‌توانید ماساژ را امتحان کنید.

درد نوک سینه و شیردهی

به طور عادی درد نوک سینه در هنگام شیردهی در طی روز سوم تا ششم، پس از زایمان اتفاق می افتد و تا انتهای هفته دوم از بین می رود. شقاق یا ترک خوردن پوست نوک پستان‌، معمولاً در شیردهی اول رخ می‌دهد و شایع‌ترین علت آن به طور عمده نازک بون پوست ‌سر پستان است. شقاق سینه اینگونه است که نوک سینه زخم شده و گاهی اوقات خون می آید و شدیداً متورم و قرمز و فوق العاده حساس می شود. مسلماً در این شرایط شیردهی دردناک و آزاردهنده است. این مشکل در اثر مکیدن مکرر نوزاد به خصوص در روزهای ابتدایی پس از زایمان که مادر شیر خوبی ندارد، ایجاد می‌شود. مهم‌ترین راه پیشگیری از شقاق نوک پستان و زخم شدن آن، شیوه صحیح شیردادن به کودک است؛ زیرا اگر نوزاد فقط نوک پستان را در دهان بگیرد، این مشکل به وجود خواهد آمد. مادر باید سعی کند تمام هاله قهوه‌ای رنگ پستان‌اش به طور صحیح در دهان نوزاد قرار بگیرد؛ به طوری که لب تحتانی نوزاد موقع شیردهی کاملاً به بیرون برگشته باشد و اصول صحیح شیردهی و قرارگیری نوزاد را از پرستار آموزش دیده، فرا بگیرند. باید توجه داشت که کمی حساسیت و درد در اوایل شیردهی طبیعی است اما در صورتی که شیردهی با وضعیت مناسب صورت گیرد، درد و شقاق در نوک پستان ایجاد نخواهد شد. بهتر است مادر قبل از شیردهی، نوک پستان‌ را با شیر خودش چرب و مرطوب نگه دارد تا از ترک خوردن آن جلوگیری شود اما اگر شقاق ایجاد شد، این کار به تنهایی کافی نیست و مادر باید از پمادهای ترمیم‌کننده پوست استفاده کند. این کرم ها، درد را از بین نمی برد فقط میزان درد را کمتر می کنند و کمی تسکین می دهند. سرعت بهبودی بستگی به پوست هر شخص دارد. از جمله این پمادها لانولین، پماد عسل طبی و روغن نارگیل یا سایر پمادهای تجویز شده توسط پزشک است. عسل تاثیرات ترمیمی معجزه آسایی بر زخم ها دارد. باید باقیمانده پماد را هنگام شیردادن به نوزاد به آرامی پاک کنید. اجازه دهید در هوای آزاد خشک شود و از پدهای شیردهی یک بار مصرف استفاده نکنید چون جلوی جریان هوا را می گیرد. پدهای نخی پشمی اثر بهتری دارد. علت دوم ایجاد شقاق نوک پستان‌ها که مدتی پس از تولد و شیرخوارگی ایجاد می‌شود، وجود قارچ و به اصطلاح برفک در دهان نوزاد است که باعث کاندیدیازیس پوست شده و در پوست شقاق ایجاد می‌کند. علل دیگر وجود باکتری ها هستند. در صورت وجود کاندیدا باید سینه مادر و دهان نوزاد هر دو به مدت دوهفته پس از پاک شدن کلیه علایم با نیستاتین و یا فلوکونازول درمان شوند. استفاده از آب و صابون و مواد ضدعفونی‌کننده برای درمان و پیشگیری از شقاق پیشنهاد نمی‌شود اما به هنگام استحمام به‌کار بردن لیف و صابون مشکلی ندارد. شستن با آب و خشک کردن کامل پستان می تواند در تسریع ترمیم کمک کننده باشد، اما استفاده از صابون های آنتی باکتریال و قوی توصیه نمی شود. اگر برای شستن از محلول نمکی رقیق استفاده می کنید، بیشتر از یک دقیقه از آن استفاده نکنید زیرا باعث بدتر شدن ترک می شود. قبل از به کار بردن پمادهای درمان کاندیدا می توانید برای شستشو از محلول رقیق شده سرکه سفید در آب جوشیده سرد شده به نسبت یک به چهار استفاده کنید. یکی از راه های اثر بخش این است که یکی دو روز شیر را دوشیده و با قاشق به نوزاد بدهید. این کار از استفاده از شیشه شیر مناسب تر است زیرا امکان این که شیرخوار دوباره سینه مادر را بگیرد، بیشتر است. می توانید از رابط سینه استفاده کنید. محافظ سینه برای محافظت کردن موقت نوک پستان به کار می رود. این محافظ باید تا زمانی استفاده شود که زخم از بین برود اما نیاز به سعی و تلاش دارد تا نوزاد به شیرخوردن با آن عادت کند. مراقب نشانه های عفونت نظیر تب، قرمزی و چرک باشید زیرا نیاز به درمان آنتی بیوتیک خوراکی دارد. تحقیقات ثابت کرده که مصرف پروبیوتیک های حاوی لاکتو باسیل فرمنتوم و لاکتوباسیل سالیواریوس به درمان شقاق سینه کمک می کند. در صورت وجود عفونت باید به پزشک مراجعه شود تا درمان آنتی بیوتیکی صورت بگیرد.

درد نوک سینه و آلرژی

درد نوک پستان دلایل متعددی دارد، که برخی از آنها به سادگی آلرژی نسبت به یک مادۀ شویندۀ لباس یا پستان‎بندی است که مناسب ساختار بدن نیست. درد نوک پستان همچنین در چرخۀ عادت ماهانه، بارداری یا در زنان شیرده شایع است. این درد علل بسیار جدی‎تری شامل انواع عفونت و سرطان نیز می‎تواند داشته باشد، بنابراین در مورد درد نوک پستان مراجعه به پزشک و بررسی دقیق علت دارای اهمیت است. به عنوان علامت، درد نوک پستان از فردی به فرد دیگر متفاوت است. برخی ممکن است احساس کنند نوک پستان دچار جراحت و حساس شده است در حالی که دیگران ممکن است به درد سوزانی همراه با خارش دچار شوند.

درد نوک سینه و سایش

سایش یک دلیل شایع جراحت نوک پستان است. سایش ممکن است بر اثر اصطکاک نوک پستان با یک پیراهن یا سینه‎بندی نامناسب در طول فعالبت ورزش مثل دویدن، والیبال یا بسکتبال بروز کند. سایش نوک پستان اغلب می‎تواند سبب بروز جراحت و دردی نیشدار شود. پوست نوک پستان در عین حال ممکن است خشک و ترک‎دار گردد. به علاوه، زمان طولانی‎تر ورزش ممکن است باعث طولانی‎تر شدن مدت سایش یا اصطکاک شود. مردمی که نسبت به سایش نوک پستان دچار حساسیت هستند باید پرهیز بیشتری به خرج دهند و برای مثال در طول فعالیت ورزشی نوک پستان خود را با نوارهای جراحی بپوشانند.

درد نوک سینه و عفونت

نوک پستان‎هایی که پیشتر دچار جراحت ناشی از سایش شده‎اند، درگیر واکنش آلرژیک هستند یا دچار شکاف یا خونریزی‎اند در ریسک بالاتری برای ابتلا به عفونت قرار دارند. احتمال ابتلا به عفونت مخمری نوک پستان وجود دارد، که یک عفونت قارچی است که توسط کاندیدا آلبیکانس ایجاد می‎شود. این می‎تواند نتیجۀ آسیب دیدن بافت اطراف نوک پستان، مصرف اخیر آنتی‎بیوتیک، یا بر اثر داشتن تاریخچۀ ابتلا به عفونت‌های قارچی باشد. عفونت مخمری که به نام برفک نیز شناخته می‎شود، در ناحیۀ نوک پستان به صورت درد سوزان و نیشداری احساس می‌شود که بر اثر کاهش عوامل موجب سایش برطرف نمی‎شود. نوک پستان ممکن است به رنگ صورتی روشن و هالۀ پستان ممکن است به رنگ قرمز درآید یا حالت فلسی و پوسته‌دار به خود بگیرد. بسیاری از زنان شیرده برفک را به عنوان دردی تیز و تند و احساس داغی بلافاصله پس از شیر دادن توصیف می‎کنند. نشانه‌های عفونت در عین حال ممکن است در فرزند مادران مبتلا نیز ظاهر شود. در صورتی که در طول دورۀ بارداری شیر در یکی از مجاری شیر محبوس شود امکان بروز ماستیت وجود خواهد داشت. باکتری می‎تواند درون این مجرا شروع به رشد کند و گسترش یابد. این نوع عفونت می‎تواند به بروز ورم، سرخی، و جراحت پستان و نوک پستان منجر شود. برای درمان ماستیت به آنتی‎بیوتیک نیاز است. در صورت عدم درمان احتمال شکل‎گیری آبسه وجود خواهد داشت. هر کسی که دچار علایم زیر و نیز درد پستان و نوک آن باشد باید به پزشک مراجعه کند: • تب یا لرز • احساس گرما در پستان در صورت لمس • سرخی پوست پستان و نوک آن • تورم نامعمول پستان

بیشتر بخوانید : درد سینه ♥ سینه درد ♥ درد جناغ سینه ♥ سرطان سینه

دلایل و علت اسهال مزمن در بزرگسالان و روش های درمان

علت اسهال مزمن در بزرگسالان

 علت اسهال مزمن در بزرگسالان ,درمان اسهال مزمن در بزرگسالان,درمان گیاهی اسهال مزمن در بزرگسالان,درمان خانگی اسهال مزمن در بزرگسالان,علل اسهال مزمن بزرگسالان,علل اسهال مزمن در بزرگسالان,درمان اسهال حاد در بزرگسالان,درمان اسهال مزمن بزرگسالان,دلایل اسهال مزمن در بزرگسالان

در این مطلب از سایت جسارت به علت اسهال مزمن در بزرگسالان می پردازیم. امیدواریم این مطلب مورد توجه شما سروران گرامی قرار گیرد.

علت اسهال مزمن در بزرگسالان

اسهال به خودی خود یک بیماری نیست و بیشتر نشانه ای از مسائل دیگر محسوب می شود. با توجه به علت شکل گیری اسهال، تغییر در رژیم غذایی می تواند تاثیر فوق العاده ای بر جلوگیری و درمان اسهال داشته باشد. علت اصلی بروز بیماری التهاب روده ناشناخته است، اما می‌توان عوامل خطر و دلایل بروز آن را این طور توضیح داد که از زمان بیشتر شدن مهاجرت از روستاها به شهر و افزایش شهرنشینی و به دنبال آن بهبود سطح بهداشت عمومی و فردی، انجام منظم واکسیناسیون، تغییر رژیم غذایی افراد و مصرف بیشتر غذاهای پرچرب، پر پروتئین، کم فیبر، کاهش تحرک بدنی و شیوع چاقی در جمعیت در بروز بیماری موثرند. همچنین به دلیل بهبود امکانات زندگی استفاده از یخچال‌های خانگی به صورت گسترده رواج پیدا کرد. باکتری‌هایی که محیط مناسب حیاتشان حدود دمای 4 درجه سانتی گراد است رشد بیشتر و بهتری در یخچال‌ها دارند که ممکن است در بروز بیماری نقش داشته باشند. البته آب و هوا از جمله آلودگی و گردوخاک نیز در بروز عوامل  مساعدکننده این بیماری نقش دارند و از بحث ژنتیک نیز در این زمینه نباید غافل ماند.

علت اسهال در بزرگسالان

بیماری التهابی روده خود را با علائم اسهال (همراه یا بدون خون)، خونریزی از مقعد، درد شکمی، کاهش وزن و تب خود را نشان می‌دهد.در واقع اسهال مزمن و طولانی‌ مدت، خونریزی در مدفوع و گاهی تکرر مدفوع و دل پیچه از نشانه‌های بارز ابتلا به بیماری التهاب روده است. همچنین بیماری‌هایی همچون التهاب کبد و کبد چرب،‌ زردی و تنگی مجاری صفراوی نیز می‌تواند از  عوارض بیماری‌های التهاب روده باشد و در برخی افراد حتی قرمزی چشم و زخم‌های پوستی نیزمی‌تواند نشانه‌های ابتلا به این بیماری باشد. البته ارتباطی میان تغییر نوع و میزان باکتری‌های مفیدی که باید در روده هر فردی برای هضم غذا باشد در  بروز بیماری وجود دارد. افزایش برخی عادات بد اجتماعی نظیر استعمال دخانیات و مواد مخدر و  همچنین مصرف نوشیدنی‌های الکلی با بروز بیماری بی‌ارتباط نیستند. ناگفته نماند یکی از عوامل ایجاد بیماری می‌تواند  نوع زایمان مادر باردار باشد مثل سزارین که احتمال بروز بیماری را بیشتر می‌کند.  یکی از فاکتورهای حفاظتی در برابر بیماری، تغذیه نوزاد با شیر مادر به مدت دو سال کامل است. اختلال در سیستم عملکرد ایمنی بدن نیز می‌تواند سبب بروز التهاب روده شود . در واقع بیماری‌های التهابی روده، گروهی از بیماری‌های خودایمنی هستند که شامل دو  بیماری کرون ( کرون روده باریک یا کرون روده بزرگ یا هردو) و کولیت اولسروز (التهاب و زخم در روده بزرگ) می‌شوند.

مصرف قرص‌های پیشگیری از بارداری (OCP) ، داروهای مسکن بخصوص از دسته داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) و کمبود سطح ویتامین Dکه در کشور بسیار شایع است، می‌تواند در ایجاد بیماری نقش داشته باشد. مصرف بی‌دلیل و بی‌رویه آنتی بیوتیک‌ها نیز در دو سال اول تولد هر فردی می‌تواند باکتری‌های دستگاه گوارش  را برای همیشه دچار تغییرات دائمی کند که در ایجاد بیماری می‌تواند موثر باشد.

درمان اسهال مزمن در بزرگسالان

تعدادی از بیماری ها و شرایط می تواند باعث اسهال شود، از جمله:

– ویروس ها

ویروس هایی که می توانند باعث اسهال شوند، شامل ویروس Norwalk، ویروس سیتومگالو و

ویروس هپاتیت می باشد. روتاویروس علت شایع اسهال حاد کودکی است.

–  باکتری ها و انگل ها

غذا یا آب آلوده می تواند باکتری ها و انگل ها را به بدن شما انتقال دهد. انگلهایی مانند جیاردیا لامبلیا و کریپتوسپوریدیم

میتواند باعث اسهال شود. علل متداول باکتریایی اسهال عبارتند از کمپیلوباکتر، سالمونلا، شیگلا و اشریشیا کولی.

هنگام سفر در کشورهای در حال توسعه، اسهال ناشی از باکتری ها و انگل ها اغلب اسهال مسافرتی ایجاد میکند.

آلودگی Clostridium difficile می تواند به خصوص پس از یک دوره آنتی بیوتیک رخ دهد.

–  داروها

 بسیاری از داروها، مانند آنتی بیوتیک ها، می توانند باعث اسهال شوند. آنتی بیوتیک ها هر دو باکتری خوب و بد را از بین می برند،

که می تواند تعادل طبیعی باکتری ها در روده را از بین ببرد. داروهای دیگر که باعث اسهال می شوند، داروهای سرطانی و آنتی اسیدها با منیزیم است.

 – عدم تحمل لاکتوز

لاکتوز قند موجود در شیر و سایر محصولات لبنی است. افرادی که دچار مشکل هضم لاکتوز هستند پس از مصرف محصولات لبنی

اسهال می شوند. بدن شما آنزیمی را تولید می کند که به هضم لاکتوز کمک می کند، اما برای اکثر مردم سطح آنزیم

پس از دوران کودکی سریعا کاهش می یابد. این باعث افزایش خطر ابتلا به عدم تحمل لاکتوز می شود.

–  فروکتوز

فروکتوز، قندی که به طور طبیعی در میوه ها و عسل یافت می شود، می باشد و بعنوان یک شیرین کننده به بعضی از

نوشیدنی ها اضافه می شود و می تواند باعث اسهال در افرادی که در معرض خطر هضم هستند، شود.

–  شیرین کننده های مصنوعی

سوربیتول و مانیتول، شیرین کننده های مصنوعی موجود در آدامس و سایر محصولات بدون قند هستند که می توانند در بعضی افراد سالم باعث اسهال شوند.

اسهال می تواند باعث کمبود آب بدن شود و در صورت عدم درمان، می تواند خطرناک باشد. کم آبی بدن در کودکان، افراد مسن و کسانی که دارای سیستم ایمنی ضعیف هستند، خطرناک است.اگر علائم کم آبی بدن دارید، به پزشک مراجعه کنید.

علت اسهال مزمن در بزرگسالان

اسهال مزمن ممکن است به علت بیماری سل روده ای باشند که علایم آن عبارتند از :  درد شکم ، لاغری ، تب و اسهال که با آزمایش مربوط وجود آن تایید می گردد. گاهی نیز میکروب سل در پرده صفاق متمرکز گردیده که با شکم درد و اسهال خودنمایی می کند و این بیماری روده ها  را به هم میچسباند و در نتیجه آن ناحیه از شکم در زیر دست حالت خمیری به خود میگیرد . اما اینگونه اسهال ها ندرتا مشاهده می گردد . همه انواع  اسهال مزمن را نمی توان میکروبی دانست . چون بسیاری از انواع اسهال مزمن هستند که علل و اسباب دیگری دارند . مثلا گاهی در اثر عوامل فیزیولوزیکی مانند کم شدن آنزیم های گوارشی ،  اسهال مزمن به شخص دست می دهد که مداوای آن قطع دارو و تقویت بنیه بیمار می باشد . گاهی هم اسهال مزمن در اثر وجود انگل در دستگاه گوارش است که این نیز پس از تایید با دفع انگل از بدن مداوا خواهد شد ، اگر اسهال مزمن در اثر تجمع میکروب سال در دستگاه گوارش باشد لازم است زیر نظر پزشک متخصص نسبت به مداوای آن اقدام گردد . گاهی که اسهال شدید هم می باشد اطباء سنتی جهت قطع اسهال مزمن از حب هایی استفاده می کرده اند که در ترکیب آنها مقداری تریاک بکار رفته است مانند حب نشاط و حب زعفرانی و غیره که همراه داروهای اصلی تجویز می شده اند .

پروبیوتیک ها باکتری هایی سودمند هستند که می توانند سلامت گوارش شما را بهبود ببخشند. برخی مطالعات نشان داده اند که آنها می توانند برخی انواع مشخص از اسهال حاد را درمان کنند اما اثرگذاری آنها بر اسهال مزمن چندان روشن نیست. اگر در پی مصرف یک پروبیوتیک هستید باید حداقل به مدت 4 هفته برای ارزیابی تاثیر آن صبر کنید.

علت اسهال مزمن در بزرگسالان

خواص بی نظیر و تاثیر زردچوبه و زخم معده در خانه

زردچوبه و زخم معده

زردچوبه و زخم معده ،زردچوبه زخم معده،زردچوبه برای زخم معده،خواص زردچوبه برای زخم معده،تاثیر زردچوبه بر زخم معده

استفاده از زردچوبه در غذا برای درمان معده و نفخ مفید است.مریم نواب زاده گفت که سس ها را می توان برای درمان بیماری های گوارشی استفاده کرد.وی افزود که افزودن فلفل سیاه نیز به هضم اسید معده کمک می کند و باعث سوء هاضمه می شود.پزشک و محقق در پزشکی اسلامی و به طور کلی برخی از ادویه جات مانند زیره، فرشته، گل میخ، هل خوک و آویشن، در برداشتن ضعف و مؤثر هستند، گفت: “استفاده از زردچوبه در غذا برای درمان معده و نفخ مفید است.در این مطلب از سایت جسارت در مورد زردچوبه و زخم معده صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

زردچوبه و زخم معده

نوابزاده ادامه داد: خوردن مومیایی لیمو با نعناع برای درمان ناباروری و از بین بردن سوء هاضمه مفید است.وی گفت که استفاده از زنجبیل، آهو و عسل برای درمان سوء هاضمه نیز مؤثر است و اظهار داشت که این مواد باعث التهاب معده و درد ناشی از هضم می شوند.پزشک و محقق طب اسلامی گفت: خوردن هویج و نعناع نعناع و شیرینی مانند زیره و پنونه نیز مؤثر است. دارچین همچنین دارای ضد استرس و هضم کمک می کند. پریشانی دستگاه گوارش برای هضم و تسکین مفید است.به طریقی، زردچوبه یک داروی ضد التهابی قوی است که به بهبود هضم و تسکین علائم خاص اختلالات دستگاه گوارش کمک می کند.

زردچوبه برای زخم معده

مطالعه ی انجام شده در مرکز پزشکی دانشگاه مریلند نشان داد که زردچوبه ممکن است برای انواع مختلف بیماریها مفید باشد، از جمله دیسپپسی و کولیت زخم. برخی از یافته های کلیدی این تحقیق عبارتند از:کورکومین ترکیبی از زردچوبه است که باعث تولید صفرا در کیسه صفرا می شود. گفته شده است که صفرا برای هضم سودمند است.زردچوبه برای افرادی که مبتلا به کولیت زخمی هستند، مانند یک محافظ محافظ در برابر بازگشت بیماری عمل می کند. کولیت زخمی یک بیماری دستگاه گوارش است که علائم آن به صورت دوره ای رخ می دهد.

خواص زردچوبه برای زخم معده

استثناء قابل توجهی در مورد مزایای زردچوبه ذکر شده در بالا، زخم معده است. محققان هیچ شواهدی را دریافت نکرده اند که زردچوبه برای کاهش زخم معده مفید است. در حقیقت، توصیه می شود که در صورت وجود بیش از حد زردچوبه از آن استفاده نکنید زیرا ممکن است تولید اسید معده را افزایش دهد.

بیشتر بخوانید : زردچوبه تازه ♥ زردچوبه ♥  زردچوبه و لاغری ♥ زردچوبه در غذای کودک ♥ زخم معده

درمان و ماسک ضد التهاب صورت بعد از اصلاح چیست

التهاب صورت

التهاب صورت ,التهاب صورت بعد از اصلاح,التهاب صورت بعد از وکس,التهاب صورت نوزاد,التهاب صورت جوش,التهابات صورت,التهاب پوست صورت,درمان التهاب صورت

توضیحاتی در مورد التهاب صورت

قرمزی زیاد پوست صورت می‌تواند علت‌های گوناگونی داشته باشد. دلایل معمول شامل رزاسه، لوپوس، آکنه، اگزما، سبوره، پیش از یائسگی، پارگی مویرگ‌ها یا خشکی بیش از حد پوست می‌شود. صورت شما چه ته مایه‌ای از قرمز در تمام قسمت‌هایش داشته باشد و چه بدتر، لکه‌های قرمز روی آن خودنمایی کند، به هر حال قرمزی صورت شما، نشانه‌ای از سالم نبودن پوست بوده که می‌تواند احساس خجالت و ناخوشایندی به شما بدهد. ضمنا، قرمزی صورت ممکن است منجر به التهاب، احساس سوزش، خارش و درد شود که همه‌ی اینها احساس ناخوشایندتان را بدتر خواهند کرد. قرمزی زیاد پوست صورت می‌تواند علت‌های گوناگونی داشته باشد. دلایل معمول شامل رزاسه، لوپوس، آکنه، اگزما، سبوره، پیش از یائسگی، پارگی مویرگ‌ها یا خشکی بیش از حد پوست می‌شود. سایر دلایل قرمزی پوست، آفتاب سوختگی، قرار گرفتن در شرایط آب و هوایی سرد، بودن در محیطی گرم برای طولانی مدت، مصرف زیاد الکل و استرس بیش از حد در زندگی است. خوشبختانه راههای ساده و موثر زیادی وجود دارد که می‌تواند این علائم را در صورت‌تان تسکین بدهد.در این مطلب از سایت جسارت در مورد التهاب صورت صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

درمان خانگی التهاب صورت

۱. کمپرس سرد برای درمان قرمزی خفیف پوست صورت، کمپرس سرد بسیار مفید است. سرما کمک می‌کند رگهای خونی زیر پوست منقبض شده در نتیجه قرمزی به حداقل برسد. ضمنا کمپرس سرد، از خارش و التهاب نیز می‌کاهد. مقداری یخ را در حوله‌ای نازک بپیچید و این کمپرس را به آرامی به مدت یک دقیقه روی تمام صورت‌تان حرکت دهید. ۱۰ دقیقه فاصله بگذارید و مجددا این کار را انجام دهید. هرگز یخ را مستقیما روی پوست نگذارید چون سرما می‌تواند به سلول‌های پوست آسیب بزند. ۲. آلو‌ئه ورا می‌توانید از ژل آلو‌‌ئه ورا برای برطرف کردن قرمزی پوست کمک بگیرید. آلو‌ئه ورا خاصیت التیام بخش روی پوست دارد چون ویژگی‌های ضد التهابی دارد که به کاهش التهاب، خارش و خشکی پوست کمک می‌کند. یک برگ آلو‌ئه ورا را برش بزنید و ژل آن را خارج کنید. ژل را به پوست صورت‌تان بمالید و اجازه دهید خودش خشک شود. با آب ولرم آبکشی کرده و با یک حوله‌ی نرم خشک کنید. چند بار در روز این کار را انجام دهید تا قرمزی برطرف شود. ۳. جو دوسر کلوئیدی یک درمان بسیار معروف برای قرمزی پوست صورت، جو دوسر کلوئیدی خیس خورده است که کاملا باز و له شده است. این مرهم، خاصیت مرطوب کنندگی برای پوست دارد که می‌تواند قرمزی پوست ناشی از خشکی و اگزما را برطرف کند. ضمنا، خاصیت ضد التهابی دارد که به کاهش التهاب کمک کرده و سطح pH پوست را تعدیل می‌کند. مطالعه‌ای که در سال 2007 انجام شد نشان داد جو دوسر کلوئیدی خاصیت مرطوب کنندگی، نرم کنندگی، مراقبت کنندگی و ضد التهابی دارد. ۲ تا ۳ قاشق غذاخوری جو دوسر کلوئیدی را با مقدار کافی آب ترکیب کنید تا خمیری چسبناک درست شود، آن را به پوست‌تان بزنید و اجازه دهید ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بماند و سپس با آب گرم آبکشی کنید. این راهکار ساده را هر روز به کار ببرید تا دیگر قرمزی روی صورت‌تان بماند. ۴. خیار خیار حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی است، ضمنا محتوای آب بالایی داشته که کمک می‌کند پوست‌تان سالم و هیدراته بماند. خاصیت قابض خیار، رگهای خونی پوست را منقبض کرده و از قرمزی‌ پوست کم می‌کند. ویژگی خنک کنندگی خیار کمک می‌کند پوست ملتهب، آرام شود. ضمنا خیار، خارش و تورم پوست را هم کم می‌کند. برش‌های نازکی از خیار تهیه کنید و این برش‌ها را به مدت ۲۰ دقیقه در یخچال خنک کنید. یک برش را یک دقیقه روی ناحیه‌ی مورد نظر قرار دهید و بعد با برش خنک دیگری جایگزین کنید. این کار را حداقل ۱۰ تا ۱۵ دقیقه انجام دهید و چند بار در روز تکرار کنید.۵. چای سبز پلی فنول‌های موجود در چای سبز، خاصیت جوان سازی پوست دارند و می‌توانند هر گونه قرمزی صورت را از بین ببرند. چای سبز خاصیت ضد التهابی هم دارد که رگهای خونی را منقبض کرده و در نتیجه از التهاب و قرمزی می‌کاهد. یک فنجان چای سبز درست کنید و آن را ۳۰ دقیقه در یخچال خنک کنید. پارچه‌ی تمیزی را به آن آغشته کرده و چند دقیقه روی صورت‌تان بگذارید. این کار را ۲ تا ۳ بار در روز انجام دهید. ۶. عنبر سایل عنبر سایل نیز با قرمزی پوست مبارزه می‌کند. این گیاه یک قابض طبیعی است که با انقباض رگهای خونی و مسدود کردن حفره‌های سطح پوست، تظاهر قرمزی پوست را به حداقل می‌رساند. عنبر سایل حاوی تانین نیز هست که مهار کننده‌ی واکنش‌های التهابی در پوست است. یک پنبه‌ی توپی را به عصاره‌ی عنبر سایل آغشته کرده و ۵ دقیقه به صورت‌تان بمالید. این کار را ۲ تا ۳ بار در روز انجام دهید. ۷. عسل مانیوکا عسل مانیوکا سرشار از آنتی اکسیدان‌ها بوده و خاصیت ضد التهابی قوی دارد که به کاهش قرمزی پوست ناشی از آکنه کمک می‌کند. این عسل خواص ضد باکتری دارد که با باکتری‌های آکنه که می‌توانند دلیل قرمزی پوست باشند مبارزه می‌کند. ضمنا عسل مانیوکا بدون اینکه پوست را چرب کند، آن را مرطوب نگه می‌دارد. کمی عسل مانیوکا را به پوست صورت‌تان بمالید و اجازه دهید ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بماند و سپس با آب ولرم آبکشی کنید. بعد از خشک کردن یک مرطوب کننده‌ی سبُک بزنید. این کار را روزی یک بار انجام دهید. ۸. سرکه سیب سرکه سیب دارای خواص ضد التهابی بوده که به کاهش قرمزی پوست ناشی از مشکلاتی چون جوش‌های ملتهب، اگزما و رزاسه کمک می‌کند. ضمنا خاصیت اسیدی سرکه سیب، پوست را ضد عفونی می‌کند. عفونت هم می‌تواند التهاب و قرمزی ایجاد کند. مقادیر مساوی آب و سرکه سیب خام را با هم ترکیب کنید و یک پنبه‌ی توپی را به این محلول آغشته کرده و به ناحیه‌ی مورد نظر بمالید. بگذارید ۱۰ دقیقه بماند و سپس با آب ولرم آبکشی کنید. این کار را هر روز انجام دهید. همچنین می‌توانید برای درمان عمقی‌تر پوست، ۲ قاشق چایخوری سرکه سیب خام را با یک قاشق چایخوری عسل خام و یک فنجان آب مخلوط کرده و آن را روزی دو بار بنوشید.

التهاب صورت و روغن نارگیل

یک راه طبیعی دیگر برای برطرف کردن قرمزی پوست صورت، روغن نارگیل است. اسید چرب بالای روغن نارگیل به کاهش التهاب و احیا کردن پوست کمک می‌کند. همچنین خاصیت مرطوب کنندگی روغن نارگیل، با خشکی پوست که علت عمده‌ی قرمزی پوست است مبارزه می‌کند. یک پنبه‌ی توپی را به روغن نارگیل بکر آغشته کرده و به آرامی روی پوست ماساژ دهید. بگذارید در طول شب روی پوست‌تان بماند و صبح با آب ولرم آبکشی کنید. این کار را هر روز انجام دهید. یک راه دیگر هم این است که ۲ تا ۳ قطره روغن درخت چای را با یک قاشق غذاخوری روغن نارگیل ترکیب کرده و آن را به قسمت مورد نظر بزنید. ۱۵ تا ۲۰ دقیقه صبر کنید و سپس با آب ولرم آبکشی کنید. می‌توانید این درمان را دو تا سه بار در روز بکار ببرید.

قرمزی و التهاب صورت

. علت‌ قرمزی و التهاب پوست‌تان را پیدا کنید تا از عوامل برانگیزاننده‌ی آن اجتناب کنید. . از صابون‌ها و مواد شیمیایی تند برای صورت‌تان استفاده نکنید چون موجب حساسیت و قرمزی پوست می‌شوند. . وقتی محصول مراقبت از پوست جدید می‌خرید، همیشه قبل از استفاده ترکیبات آن را چک کرده و کمی از آن را تست کنید. . بعد از شستن صورت، همیشه فورا لوسیون یا کرم مرطوب کننده بزنید تا رطوبت پوست حفظ شده و دچار خشکی پوست نشوید. . همیشه قبل از رفتن به رختخواب آرایش صورت‌تان را پاک کنید تا آلودگی‌ها و مواد شیمیایی و باکتری‌ها روی پوست‌تان باقی نمانده و حفره‌ها را مسدود نکنند. . صورت‌تان را زیاد لمس نکنید. . هر وقت قرار است در معرض نور خورشید قرار بگیرید، کلاه لبه‌دار سرتان کنید و صورت‌تان را در سایه نگه دارید، البته ضد آفتاب را فراموش نکنید. . روش‌هایی برای کاهش استرس پیدا کنید که مناسب شما باشد و مرتبا آن را بکار ببرید، چون استرس هم می‌تواند پوست را قرمز و ملتهب کند. . مقدار زیادی آب بنوشید تا بدن‌تان دهیدراته نشود. . غذاهای آب رسان به بدن، بیشتر مصرف کنید، مانند هویج، سیب زمینی شیرین، سیب، کرفس، نارگیل، خیار، هندوانه، هلو، پاپایا، اسفناج و بروکلی تا رطوبت پوست‌تان از درون نیز حفظ شود. . از مصرف غذاهای پُرادویه، نوشیدنی‌های داغ، کافئین و الکل پرهیز کنید، این محصولات، مشکلات پوستی‌تان را تشدید می‌کنند. . اگر قرمزی پوست‌تان همراه با تورک لب‌ها یا زبان است یا تنگی نفس هم دارید هر چه زودتر به پزشک مراجعه کنید.

علائم قرمزی و التهاب صورت

علائم قرمزی پوست چگونه ظاهر می‌شوند؟ قرمزی پوست صورت در ناحیه‌ی گونه‌ها و روی استخوان بینی؛ مشخص بودن رگ‌های عنکبوتی و کوچک روی گونه و بینی؛ زبری، برآمدگی و جوش روی پوست به‌همراه احساس ناخوشایند سوختگی و گزیدگی؛ تخریب پوست، ناصافی پوست و ضخیم شدن پوست به‌ویژه در ناحیه‌ی بینی؛ قرمز شدن چشم‌ها، آب آمدن از آنها و تحریک‌شدن این ناحیه.

علت قرمزی و التهاب صورت

علت قرمزی پوست صورت چیست؟ گشاد و باز شدن رگ‌های پوستی به دلایلی چون: حساسیت به برخی از غذاها و مواد دارویی؛ حساسیت به مواد آرایشی، کرم ضدآفتاب، صابون یا هر ماده‌ی دیگری که در مجاورت پوست ایجاد قرمزی و احساس سوختگی و گزیدگی کند؛ مصرف الکل؛ کافئین؛ نور خورشید به‌ویژه وقتی موجب سرخ شدن و برافروختگی می‌شود؛ ورزش سنگین؛ احساساتی چون خجالت، استرس و عصبانیت هم موجب قرمزی مداوم می‌شوند. برخی از بیماری‌های پوستی هم باعث قرمزی می‌شوند. این بیماری‌ها به‌خاطر آسیبی که به سطح و ساختار زیرین پوست وارد می‌کنند موجب قرمزی و ناصافی می‌شوند: گشاد شدن رگ‌ها باعث ایجاد قرمزی همراه با برآمدگی‌هایی روی بینی، پیشانی، چانه و گونه‌ها می‌شود. بیماری‌ها و قرمزی پوست می‌توانند باعث قرمزی، ناهمواری و خشک‌شدن پوست پیشانی، خط رویش مو، گردن، گوش‌ها و سایر نقاط بدن می‌شود. پوست قرمز، ناصاف و پر از جوش می‌شود. رگ‌های خونی به دلایل پیری، چاقی مفرط یا گردش خون ضعیف آسیب می‌بینند. گاهی هم رگ‌ها به واسطه‌ی تابش آفتاب دچار پارگی می‌گردند. از دلایل غیرمعمول و نادر قرمزی پوست صورت نیز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: عوامل وراثتی و سابقه‌ی وجود قرمزی شدید پوست صورت در خانواده می‌تواند موجب بروز این مشکل بشود. قرمز بودن و التهاب پوستی می‌تواند به‌خاطر وجود کِرم‌های بسیار ریز پوستی باشد که ممکن است به‌طور طبیعی روی پوست وجود داشته باشند، اما روی پوست افراد بیمار بسیار پرتعدادترند.

التهاب صورت و خارش

پوست متورم و آزرده دچار خارش می‌شود. گاهی وجود خارش روی پوست عادی تلقی می‌شود و در برخی موارد نیز این مشکل توجیه‌شدنی نیست و نمی‌توان برای آن علتی درنظر گرفت. مثلا قرمز شدن پوست بازو در اثر ترشح مواد شیمیایی از ماست‌سل‌ها در این ناحیه باعث بروز قرمزی می‌شود. البته چنین نوعی از قرمز شدن پوست کاملا طبیعی است. در این مواقع نیازی به پیگیری موضوع نیست؛ مگر اینکه قرمزی شدیدتر بشود. در این صورت باید به پزشک مراجعه کنید. احتمال وقوع این مشکل زیاد است. قرمزی صورت از بارزترین علائم آن است. قرمزی صورت همیشه در این نوع از خارش رخ می‌دهد، اما هرگز نباید منتظر سایر علائم مانند تب باشید. برای پیگیری باید منتظر بمانید و صبر کنید تا ببینید اوضاع چگونه پیش می‌رود.

التهاب صورت و درماتیت تماسی آلرژیک

این مشکل پوستی نیز به‌گونه‌ای است که به‌خاطر وجود محرک حساسیت‌زا پوست تحریک و ملتهب می‌شود. مواد مختلفی مانند مواد آرایشی، صابون، برخی از گیاهان و فلزات و برخی رایحه‌ها می‌توانند موجب حساسیت شوند. این مشکل به‌سادگی در منزل حل می‌شود. اصلی‌ترین راه درمان، دوری از مواد محرکی است که باعث التهاب پوستی می‌شوند. استفاده از مرطوب‌کننده‌ها نیز برای کاهش التهاب پوستی مفید هستند. این مشکل پوستی رایج است. قرمزی، خارش و پوسته‌پوسته شدن از عوارض درماتیت تماسی آلرژیک است. این مشکل همیشه با قرمزی پوست صورت همراه است. می‌توان با خوددرمانی این مشکل را حل کرد.

التهاب صورت و آکنه روزاسه

آکنه مشکلی طولانی‌مدت است که می‌تواند پوست و گاهی چشم‌ها را تحت‌تأثیر قرار بدهد. آکنه روزاسه باعث ایجاد جوش و قرمزی می‌شود و در زنان و کسانی که پوست رنگ‌پریده و بیش‌ازحد سفید دارند، رایج‌تر است. آکنه روزاسه بیشتر برای افراد میان‌سال و مسن اتفاق می‌افتد. برای رفع این مشکل باید به پزشک مراجعه کنید؛ ضمن اینکه آزمایش خاصی نیز برای تشخیص آن وجود ندارد. درمان قطعی برای آکنه روزاسه وجود ندارد، اما ژل بریمونیدین، لیزردرمانی و حتی آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند از شدت علائم بکاهند. این مشکل نسبتا رایج است. برآمدگی سفید و صورتی، قرمزی و زبری پوست صورت و بینی، افزایش خارش ازجمله نشانه‌های آکنه روزاسه است. این مشکل هم با قرمزی پوست صورت همراه است. برای درمان باید به پزشک عمومی مراجعه کنید.

التهاب صورت و سلولیت

سلولیت صورت نوعی عفونت پوستی است که از بخش‌های دیگر بدن مانند دهان یا سینوس‌ها می‌آید و نیاز به درمان آنتی‌بیوتیکی دارد. از علائم سلولیت می‌توان به درد، قرمزی پوست، گرما و التهاب در ناحیه‌ی عفونی اشاره کرد. برای جلوگیری از پخش عفونت باید به پزشک عمومی یا مرکز فوریت‌های پزشکی مراجعه کرد تا مصرف آنتی‌بیوتیک هر چه زودتر شروع بشود. بروز سلولیت چندان رایج نیست. از علائم آن می‌توان به تب، خارش، قرمزی پوست، التهاب و درد در صورت اشاره کرد. سلولیت همیشه با قرمزی پوست صورت همراه است. برای درمان باید به پزشک عمومی مراجعه بشود.

التهاب صورت و آنافیلاکسی

آنافیلاکسی با ایجاد تغییراتی در تنفس و ضربان قلب شروع می‌شود. این تغییرات ناشی از واکنش نسبت به عاملی حساسیت‌زا هستند. این مشکل بسیار خطرناک است و می‌تواند موجب مرگ بشود. در صورت بروز علائم آنافیلاکسی حتما باید با مرکز فوریت‌های پزشکی تماس بگیرید. درصورتی‌که از سوی پزشک مجوز داشته باشید، می‌توانید از آمپول اپی‌نفرین هم استفاده کنید. اما هرگز بدون اجازه‌ی پزشک نباید از این آمپول استفاده کنید. آنافیلاکسی نادر است. حالت تهوع و استفراغ، نفخ شکم، سردرد، دردهای شکمی و خوب نبودن حال عمومی از نشانه‌های این بیماری است. برای درمان باید به مرکز فوریت‌های پزشکی مراجعه کنید.

التهاب صورت و سرخک

سرخک نوعی عفونت است که در کودکان ایجاد می‌شود. خارش در این بیماری ویروسی از سر شروع می‌شود و به سایر نقاط بدن تسری پیدا می کند. حرف زدن، سرفه و عطسه‌ی فرد بیمار به‌سادگی باعث سرایت این بیماری به دیگران می‌شود. بعد از معاشرت با فرد مبتلا باید نهایتا تا ۷۲ ساعت به پزشک مراجعه کنید. نوزادان نیز پس از قرار گرفتن در معرض این ویروس باید واکسن بزنند. در غیر این صورت، بیماری به‌راحتی به بدن شما منتقل می‌شود. سرخک نیز بیماری رایجی نیست. تب، بی‌اشتهایی، بد بودن حال عمومی بدن، سرفه‌ی خشک یا همراه با خلط از نشانه‌های این بیماری است. برای درمان باید به پزشک عمومی مراجعه بشود.

روش درمان التهاب صورت

به‌محض مشاهده‌ی علائمی که عنوان شد، اقدام به پیگیری مشکل کنید. هر چقدر زودتر مشکل را پیگیری کنید، رفع آن ساده‌تر خواهد بود. هر گونه قرمزی پوست صورت در نواحی چشم که به‌شکل سوختگی و آزردگی پوستی ایجاد می‌شود، باید سریعا درمان و رسیدگی بشود، زیرا غفلت می‌تواند روی بینایی فرد مبتلا اثر منفی بگذارد. وقتی پوست دچار برافروختگی می‌شود، باید سریعا این مشکل را پیگیری کرد و تا قرمزی خفیف است و هنوز شدید نشده، این مشکل را رفع کرد. پیگیری محرک‌های حساسیت‌زا نیز به درمان قرمزی پوست صورت کمک می‌کند. لیزردرمانی هم به ازبین‌رفتن قرمزی و رگ‌هایی که روی صورت نمایان هستند، کمک می‌کند. پرسش‌هایی که دکتر برای درمان می‌پرسد معمولا از این قرار هستند: آیا قرمزی پوست صورت شما دائمی است یا گاهی ظاهر می‌شود و دومرتبه از بین می‌رود؟ چه مدت صورت شما قرمز بوده است؟ آیا امروز یا در طول هفته‌ی گذشته، تب داشته‌اید؟ آیا دچار مسمویت خاصی شده‌اید؟افرادی که دچار قرمزی پوست می‌شوند، علائم زیر را نیز تجربه می‌کنند: ۴ درصد خستگی ۳ درصد سردرد ۲ درصد تب علائم دائمی در افراد مبتلا به قرمزی پوست صورت با بسامد زیر نمود می‌یابد: ۳۲ درصد کمتر از یک روز ۳۰ درصد کمتر از یک هفته ۲۳ درصد در طول یک ماه بسامد بیماری‌های مختلفی که باعث قرمزی پوست صورت می‌شود به این شکل است: ۳۹ درصد دچار خارش پوستی نامشخص هستند. ۲۷ درصد درماتیت تماسی آلرژیک دارند. ۴ درصد مبتلا به آکنه روزاسه هستند.

درمان قرمزی و التهاب صورت

قرمزی و التهاب پوست می‌تواند به‌خاطر خشکی بیش‌ازحد یا تحریک عاملی حساسیت‌زا و آکنه رخ بدهد. عسل دارای خواص طبیعی ضدالتهاب است. بنابراین به کمک ماسک عسل می‌توان از التهاب پوست کاست. ابتدا باید صورت خود را با آب گرم بشویید، سپس ماسک عسل را به‌مدت ۳۰ دقیقه روی نقاط قرمز پوست خود بگذارید و یادتان باشد، درصورتی‌که قرمزی پوست شما ناشی از آفتاب‌سوختگی است، نباید از این ماسک استفاده کنید. بلغور جوی دوسر نیز خواص ضدالتهابی دارد. استفاده از این ماده برای شستن پوست نه‌تنها به رفع خشکی بلکه به از بین بردن التهاب ناشی از قرمزی پوست هم کمک می‌کند. اگر هم احساس می‌کنید که پوست شما به‌خاطر خشکی بیش‌ازحد قرمز می‌شود، از ماسک آلوئه‌ورا برای مرطوب‌سازی استفاده کنید. برای کاهش قرمزی ناشی از آفتاب‌سوختگی هم می‌توانید از ترکیب آلوئه‌ورا، سرکه‌ی سفید و سرکه‌ سیب استفاده کنید. مواد زیر نیز برای کاهش قرمزی مفید هستند: ماست روغن اسطوخدوس چای سرد و بابونه قطعات خیار روغن نارگیل و فراورده‌های آن نیز می‌توانند به رفع قرمزی ناشی از سوختگی آفتاب کمک کنند، زیرا دارای خواص آنتی‌اکسیدانی است. مکانزیم عمل این ماده در رفع قرمزی چندان مشخص نیست، اما در طب سنتی هندی آیوروِدا نیز زیاد استفاده می‌شود. به‌نظر می‌رسد که نارگیل وارد پوست و ساختار سلول‌های مرتبط با بافت پوستی می‌شود و از تخریب بیشتر پوستی جلوگیری می‌کند. ضمنا این ماده آنتی‌باکتریال و محافظت از پوست در برابر اشعه فرابنفش هم دارد. با این حال نمی‌توان آن را جایگزین ضدآفتاب کرد. همیشه از ضدآفتاب استفاده کنید و درمعرض آفتاب کلاه به سر داشته باشید. پوست خود را همیشه تمیز نگه دارید و آن را با آب خنک و پاک‌کننده‌های ملایم بشویید. پاک‌کننده‌ها نه خیلی خشک باشند و نه خیلی مرطوب. در شرایطی که مشکل خیلی جدی نیست، از برخی داروهای بدون نسخه هم می‌توان کمک گرفت. سبک زندگی خود را برای داشتن اوقاتی بدون استرس تغییر بدهید.

بیشتر بخوانید : سرطان صورت ♥ درد یک طرف صورت ♥ یوگای صورت ♥ چین و چروک صورت ♥ نارنج و پوست صورت