آمبولی ریه بعد از سزارین

آمبولی ریه بعد از سزارین

آمبولی ریه ,آمبولی ریه Ppt,آمبولی ریه+درمان,آمبولی ریه در بارداری,آمبولی ریه در زنان باردار,آمبولی ریه بعد از سزارین,آمبولی ریه در حاملگی

توضیحاتی در مورد آمبولی ریه

آمبولی ریه (به انگلیسی: Pulmonary embolism) به وجود لخته خون یا گاهی چربی در یکی از سرخرگ‌های ریوی ویا بافت شش‌ها گفته می‌شود. این لخته خون نخست در یکی از سیاهرگ‌های عمقی اندام تحتانی یا لگن شکل می‌گیرد.آمبولی چربی بیشتر از ناحیه یک شکستگی استخوانی پایه ریزی می‌شود. لخته خون یا آمبولی چربی از راه جریان خون و با گذشتن از قلب به یکی از سرخرگ‌های خونرسان بافت شُش راه یافته و در آنجا مستقر می‌گردد. این پدیده سبب بسته شدن سرخرگ شده و بنابراین توانایی تنفسی کاهش می‌یابد و گاهی بافت ریه از میان می‌رود. آمبولی ریه در همه سن‌ها می‌شود رخ دهد ولی در بزرگسالان رایج‌تر است.در این مطلب از سایت جسارت در مورد آمبولی ریه صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

علائم آمبولی ریه

علایم شایع و میزان شیوع آن‌ها در ترمبوآمبولی ریوی، تندنفسی و کوتاه شدن نفس‌ها و تنگی نفس شنیدن صدای رال (کراکل) ریوی شنیدن صدای دوم قلب تندی ضربان قلب (کمتر ۱۰۰ تپش در دقیقه) تب اندک ولی بیش از °۳۷٫۸[۴] تعریق شدید (دیافورز) شنیدن صدای گالوپ s3 یا s4 (صدای سوم و چهارم قلب) سنکوپ (غش کردن یا حالت غش پیدا کردن) همراه بودن علایم و نشانه‌های بالینی ترومبوفلبیت تورم و درد اندام زیرین (اگر باشد معمولاً قبل از سایر علایم نیز دیده می‌شود) شنیدن صدای سوفل قلبی سیانوز (آبی یا کبود شدن انتهای انگشتان، لب‌ها یا صورت و مخاط‌ها به علت کمبود اکسیژن خون) درد قفسه سینه سرفه گاهی همراه با خلط خونی بروز ادم حاد ریه

دلایل آمبولی ریه

لخته شدن خون در سیاهرگ‌های عمقی. این حالت هر زمان که خون در داخل رگ تجمع یافته و به خوبی جریان نداشته باشد می‌تواند ایجاد شود.  از عوامل تشدیدکننده بیماری سن بالای ۶۰ سال هرگونه آسیب یا بیماری نیازمند استراحت طولانی در بستر نشستن در یک حالت ثابت به مدت طولانی برای نمونه در مسافرت با هواپیما جراحی گذشته نارسایی احتقانی قلب اختلالات ریتم قلب پرخونی پلی سیتمی کم خونی همولیتیک شکستگی استخوان چاقی مصرف دخانیات بارداری مصرف قرص‌های ضد بارداری به ویژه در خانم‌های سیگاری فشار خون بالا سرطان که شایعترین آن سرطان پانکراس است وجود کاتترهای ورید مرکزی

پیشگیری از آمبولی ریه

از استراحت طولانی‌مدت در بستر در بیماری خودداری کنید. در دوره نقاهت از جوراب کشی بهره‌گیری کنید (چه در هنگام استراحت در بستر و چه در هنگام برخاستن از بستر) پس از جراحی هر چه زودتر حرکت اندام‌های زیرین و راه رفتن را آغاز کنید. خودداری از کاربرد دخانیات، به ویژه در خانم‌های ۳۵ سال به بالا که قرص ضد بارداری مصرف می‌کنند. دوری از جراحی‌های غیر ضروری. در این موارد از روش‌های دیگری به جز جراحی بهره‌گیری کنید. در سفر هر ۱–۲ ساعت زمانی ایستاده و راه بروید. مصرف یک قرص آسپرین در روز می‌تواند نقش پیشگیری‌کننده در این زمینه داشته باشد؛ در این باره با پزشک خود مشورت کنید. غواصی به شیوه درست

آمبولی ریه و عوارض

مرگ سریع‌الوقوع در اثر یک لخته بزرگ که بیش از ۵۰٪ جریان خون ریه‌ها را مسدود کند. خون‌ریزی شدید داخل ریه دراثر لخته‌های کوچکتر

درمان آمبولی ریه

بررسی‌های تشخیصی می‌شود دربرگیرنده رادیوگرافی قفسه سینه، اسکن ریه، آنژیوگرافی ریه، نوار قلب، سمع قلب و ریه، و آزمایش‌های خون جهت اندازه‌گیری عوامل انعقادی و زمان پروترومبین باشد.  هدف درمانی شامل: نگهداری عملکرد قلب و ریه در اندازه پذیرفتنی (تا برطرف شدن لخته) و جلوگیری از عود آمبولی جراحی ممکن است برای بستن رگ بزرگ منتهی به قلب و ریه (رگ اجوف) یا نهادن یک صافی در داخل آن برای جلوگیری از گذر لخته‌ها به سمت قلب لازم باشد (به ندرت) بکارگیری جوراب‌کشی یا پیچیدن ساق پا با باند کشی از نشستن به حالتی که ساق‌ها یا مچ پاها را روی یکدیگر بیندازید خودداری کنید. در هنگام نشستن طولانی مدت گونه‌ای بنشینید که پاها بالاتر از ران‌ها قرار گیرند. در هنگام خوابیدن پاها را بالاتر از سطح بستر قرار دهید. داروها داروهای ضد انعقاد به سوی حل کردن لخته و جلوگیری از ایجاد دوباره آن. سطح داروهای ضد انعقاد باید به گونه مرتب اندازه‌گیری شود تا اطمینان حاصل شود سطح آن‌ها در اندازه دلخواه و بی‌خطر است. تجویز اکسیژن، در صورت نیاز آنتی بیوتیک‌ها، در موارد آمبولی عفونی فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری تا هنگام برطرف شدن علایم التهابی برآمده از لخته شدن خون در بستر استراحت نمایید. در استراحت در بستر اندام‌های زیرین را به گونه مکرر حرکت دهید تا به جریان یافتن خون در آن‌ها کمک شود. رژیم غذایی رژیم ویژه‌ای نیاز نیست.

آمبولی ریه بعد از زایمان

پزشکان معمولا به خانم‌های باردار توصیه می‌کنند تحرک داشته باشند و پیاده‌روی را از قلم نیندازند. اما این پیاده‌روی و تحرک به جز اینکه باعث بهتر شدن جریان خون در رگ‌ها می‌شود، از بروز آمبولی ریه که بیماری شایعی در قبل و بعد از زایمان است هم جلوگیری می‌کند. بنابراین ما از دکتر فاطمه سمامی،‌جراح و متخصص زنان و زایمان و دارای برد تخصصی، درباره علائم این بیماری شایع پس از زایمان و علائم و درمان آن پرسیدیم.دکتر فاطمه سمامی،‌جراح و متخصص زنان و زایمان، درباره آمبولی ریه پس از زایمان می‌گوید:« آمبولی ریه به مسدود شدن عروق ریه و انسداد مکانیکی در شریان‌های ریه گفته می‌شود. آمبولی ریه بعد از زایمان در هر 7‌هزار حاملگی یک‌بار رخ می‌دهد گرچه احتمال بروز آن هم قبل از زایمان و هم بعد از زایمان وجود دارد. نحوه بروز این عارضه در قبل و بعد از زایمان یکسان است اما آمبولی‌هایی که پس از زایمان اتفاق می‌افتند،‌ درصد مرگ و میر بیشتری دارند.» تقریبا 70 درصد از کسانی که دچار آمبولی ریه می‌شوند، لخته شدن ورید‌های عمقی هم در آنها مشاهده شده است. به همین دلیل دکتر سمامی می‌گوید: «این عارضه ممکن است هم در زایمان طبیعی و هم در سزارین اتفاق بیفتد. اما درصد آن در زایمان سزارین بیشتر است چون در سزارین بیمار جراحی شده و مقداری خون از دست داده است که همین می‌تواند از عوامل بروز آمبولی باشد. خطر بروز آمبولی ریه در مادران از هفته اول بعد از زایمان تا 6 ماه بعد وجود دارد اما در اولین هفته پس از زایمان بیشتر اتفاق می‌افتد. خانم‌هایی که تازه زایمان کرده‌اند ممکن است در هفته اول تحرک‌شان کم شود و همین کم‌تحرکی یکی از فاکتور‌های بروز آمبولی است.»

علت آمبولی ریه چیست

آمبولی ریه زمانی اتفاق می‌افتد که یک توده از مواد – اغلب یک لخته‌ی خون – داخل یک شریان گیر می‌کند. این لخته‌های خون اغلب از وریدهای عمقی پاها می‌آیند. این عارضه به ترومبوز ورید عمقی (DVT) معروف است. در اکثر موارد، چندین لخته‌ی خون در آمبولی ریه دخیل‌اند اما نه لزوما به‌طور همزمان. بخش‌هایی از ریه که توسط شریان‌های مسدودشده اداره می‌شدند، از خون تُهی می‌شوند و ممکن است ازبین بروند (مرگ بافت ریه). این وضعیت انفارکتوس ریوی نامیده می‌شود و باعث می‌شود که رساندن اکسیژن به سایر قسمت‌های بدن برای ریه‌ها دشوار شود. گاهی اوقات انسداد در عروق خونی توسط موادی به غیر از لخته‌های خون ایجاد می‌شود، مانند: چربی مربوط به مغز استخوانِ یک استخوان بلند شکسته؛ کلاژن یا سایر بافت‌ها؛ بخشی از یک تومور؛ حباب‌های هوا.

عوامل پر‌خطر آمبولی ریه در بارداری و زایمان

از عوامل پر‌خطر بروز آمبولی ریه می‌توان به زایمان سزارین، دیابت، خونریزی، کم‌خونی،‌ویار شدید حاملگی، بی‌تحرکی (شامل کسانی می‌شود که در دوره بارداری باید استراحت داشته باشند و یا کسانی که بعد از بارداری تحرک چندانی ندارند)، چاقی، حاملگی چند‌قلویی،‌فشار‌خون حاملگی (پره‌اکلامپسی)،‌عفونت بعد از زایمان، بارداری در سن بالاتر از 35 سالگی، دخانیات (بیش از 10 سیگار در روز)، سابقه ترومبوز یا آمبولی، سرطان، لوپوس (نوعی بیماری پوستی)، مسافرت‌های طولانی و بی‌تحرکی زیاد ناشی از آن، سندروم نفروتیک (سندرومی مرتبط با کلیه‌ها)، خونریزی بعد از زایمان، تزریق خون و بیماری قلبی اشاره کرد.‌جراحی ارتوپدی بر اثر شکستگی پا که بی‌تحرکی ناشی از آن موجب بروز آمبولی شده و خود این جراحی هم یکی از عوامل بروز آن است. همچنین دکتر سمامی اختلالات ژنتیکی را در بروز این عارضه بسیار مهم می‌داند و می‌گوید:« اختلالات ژنتیکی در افراد مبتلا به اختلال ترومبوفیلیک ارثی هم می‌تواند باعث بروز آمبولی شود. این اختلال ژنتیکی در این افراد، به این صورت است که پروتئین‌های خاصی در بدن تولید می‌شوند که در صورت بروز ترومبوز یا آمبولی باعث مهار آن می‌شوند، اما این پروتئین‌ها در بدن این افراد به طور ارثی و یا به دلیل بیماری سرطان، وجود ندارد.»

آمبولی ریه و سابقه ژنتیکی

جالب است بدانید که بسیاری از افراد اصلا نمی‌دانند که سابقه ژنتیکی این بیماری را دارند. بر همین اساس دکتر سمامی توضیح می‌دهد:« افرادی که سابقه‌ی مرگ ناگهانی در اثر آمبولی ریه در خانواده دارند و یا افرادی از خانواده‌ی نزدیک‌شان دچار ترومبوز شده‌اند و چنین تجربه‌هایی دارند ممکن است مشکوک به آمبولی ریه باشند. همچنین خانم‌هایی که دچار ترومبوز می‌شوند اما باردار نیستند و هیچ‌کدام از علائم آمبولی هم در آنها مشاهده نشده است، به احتمال زیاد زمینه ژنتیکی دارند.»

پیشگیری از آمبولی ریه در بارداری و زایمان

دکتر سمامی خانم‌ها برای پیشگیری از آمبولی ریه، باید حتما مراقبت‌های بارداری را انجام دهند، به پزشک شرح‌حال مناسب بدهند و اگر سابقه‌ای از لخته شدن خون در خانواده دارند به او بگویند، نباید بی‌تحرک بمانند، باید کم‌خونی‌شان را اصلاح کنند. این افراد بعد از زایمان هم نباید به مدت‌های طولانی دراز بکشند، نباید سیگار بکشند و باید از جوراب‌های واریس یا الاستیک استفاده کنند. برای پیشگیری از بروز این عارضه در بیمارانی که زمینه‌ارثی دارند و یا مشکوک به آمبولی هستند، دارو‌های ضد‌انعقادی تجویز می‌شود. ضمن اینکه درمان آمبولی هم معمولا با هپارین و دارو‌های ضد‌انعقادی انجام می‌شود.»

همه چیز درباره ریه ها

ریه ها یک جفت اندام در قفسه سینه است که در درجه اول مسئول تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن بین خون و هوایی که ما تنفس می کنیم می باشد ریه ترکیب خوشه ای از کیسه های هوایی کوچک ( آلوئول ) ، دیوار الاستیک (غشاء)، مویرگ ها و رگ های خونی کوچک است این غشاء بین آلوئول و رگ های خونی باعث نزدیکی هوا و خون با یکدیگر می شود فاصله هوایی موجود در ریه و خون در مویرگ های بسیار کم است و اجازه می دهد تا مولکول های اکسیژن و دی اکسید کربن در سراسر غشاء انتقال یابد. تبادل هوا بین ریه ها و خون از طریق شریان ها و سیستم وریدی می باشد شریانها و وریدها حمل و انتقال خون را در سراسر بدن انجام می دهند اما این روند برای هر کدام بسیار متفاوت است. سرخرگ ها که خون را از قلب به بدن می برند ورید ها خون را از بدن به قلب برمی گردانند. و قلب یک پمپ دو طرفه است.

آمبولی ریه و سابقه پزشکی

اگر شما یا هر یک از اعضای خانواده‌تان در گذشته به لخته‌های خون وریدی یا آمبولی ریه دچار شده باشید، خطر ابتلای شما به این وضعیت بیشتر خواهد شد. این ممکن است به علت اختلالات ارثی باشد که بر خون اثر می‌گذارند و آن را بیشتر مستعد لخته‌شدن می‌کنند. علاوه بر این برخی از بیماری‌ها و درمان‌های پزشکی نیز شما را در معرض خطر قرار می‌دهند، مانند: بیماری قلبی: بیماری قلبی‌عروقی به‌ویژه نارسایی قلبی، احتمال تشکیل لخته‌های خون را افزایش می‌دهد. سرطان: برخی سرطان ها – به‌خصوص سرطان‌ پانکراس (سرطان لوزالمعده)، سرطان تخمدان، سرطان ریه و بسیاری از سرطان‌هایی که دچار متاستاز شده‌اند – سطوح موادی را که به تشکیل لخته‌ی خون کمک می‌کنند، افزایش می‌دهند. شیمی درمانی نیز احتمال تشکیل لخته‌ی خون را افزایش می‌دهد. در زنانی با سابقه‌ی شخصی یا خانوادگی سرطان سینه که تاموکسیفن یا رالوکسیفن مصرف می‌کنند نیز احتمال تشکیل لخته‌های خون بیشتر است. جراحی: جراحی یکی از علل اصلی لخته شدن خون است. به همین علت برای پیشگیری از تشکیل لخته‌ها ممکن است قبل و بعد از جراحی‌های مهمی مانند تعویض مفصل زانو، داروهای خاصی به فرد داده شود.

آمبولی ریه و استراحت طولانی مدت

احتمال تشکیل لخته‌های خون در طول دوره‌هایی که فرد هیچ‌گونه فعالیت بدنی ندارد، بسیار بیشتر خواهد شد، مانند: استراحت در رختخواب: درازکشیدن طولانی‌مدت در رختخواب پس از جراحی، حمله‌ی قلبی، شکستگی پا، آسیب‌دیدگی یا هر نوع بیماری جدی، شما را بیشتر مستعد تشکیل لخته‌های خون می‌سازد. هنگامی که اندام‌های تحتانی به‌مدت طولانی افقی باشند، جریان خون وریدی کُند و خون در پاها جمع می‌شود. سفرهای طولانی: نشستن در یک وضعیت تنگ و فشرده (کم‌جا) در طول سفرهای هوایی یا زمینی طولانی، جریان خون در پاها را کُند می‌سازد که این امر در تشکیل لخته‌های خون نقش دارد.

خطرات آمبولی ریه

آمبولی ریه می‌تواند بسیار خطرناک باشد. حدود یک‌سوم از افراد با آمبولی ریه‌ی تشخیص داده‌نشده یا درمان‌نشده زنده نمی‌مانند، با این‌حال هنگامی که این عارضه به‌موقع تشخیص داده و درمان شود، این میزان به‌طرز چشمگیری کاهش می‌یابد. آمبولی ریه ممکن است به پرفشاری خون ریوی نیز منجر شود؛ وضعیتی که در آن فشار خون در ریه‌های شما و در سمت راست قلب‌تان بیش‌ازحد بالاست. هنگامی که گرفتگی‌هایی در عروق داخل ریه‌هایتان داشته باشید، قلب‌تان باید برای به‌جریان‌انداختن خون در آن رگ‌ها سخت‌تر کار کند. این مسئله، فشار خون را در داخل این رگ‌ها و سمت راست قلب افزایش می‌دهد که می‌تواند قلب شما را ضعیف کند. در موارد نادر، آمبولی‌های کوچکی به‌طور مکرر اتفاق می‌افتند، به مرور زمان گسترش می‌یابند و به پرفشاری ریوی مزمن منجر می‌شوند که به پرفشاری ریوی ترومبوآمبولیک مزمن نیز معروف است.

آمبولی ریه پس از جراحی

جلوگیری از تشکیل لخته در رگ‌های عمقی پاها (ترومبوز ورید عمقی)، به پیشگیری از آمبولی ریه کمک خواهد کرد. به این دلیل اکثر بیمارستان‌ها در مورد اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از لخته‌شدن خون بسیار جدی هستند، ازجمله: ۱. رقیق کننده خون (ضدانعقادها) این داروها اغلب قبل و بعد از جراحی به افرادی که در معرض خطر تشکیل لخته هستند و همچنین کسانی که به‌خاطر حمله‌ی قلبی، سکته مغزی یا عوارض ناشی از سرطان در بیمارستان بستری شده‌اند، داده می‌شود. ۲. جوراب‌های فشرده‌سازی (واریس) جوراب‌های فشرده‌سازی (واریس)، پاها را به‌طور یکنواخت تحت فشار قرار می‌دهند و به رگ‌ها و عضلات پا کمک می‌کنند خون را به‌طور مؤثرتری حرکت بدهند. آنها یک راه مطمئن، ساده و ارزان برای جلوگیری از راکدشدن خون در طول و پس از جراحی عمومی هستند. ۳. بالا‌آوردن پا بلندکردن پاهایتان در هر زمان ممکن و در طول شب نیز بسیار مؤثر است. با قراردادن چند کتاب یا آجر، پایین تخت‌تان، پاهایتان را ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌متر بالا بیاورید. ۴. فعالیت بدنی حرکت‌کردن در اسرع وقت پس از جراحی، به پیشگیری از آمبولی ریه و سرعت‌بخشیدن به روند بهبودی کمک می‌کند. این یکی از دلایل اصلی است که پرستاران از بیماران می‌خواهند هرچه زودتر از جایشان بلند شوند – حتی در همان روزی که جراحی داشته‌اند – و علی‌رغم وجود درد در محل برش جراحی، چند دقیقه راه بروند.

آمبولی ریه حین سفر

احتمال تشکیل لخته‌های خون در حین مسافرت کم است اما با طولانی‌شدن سفر، افزایش می‌یابد. اگر عوامل خطر لخته‌شدن خون را دارید و در مورد مسافرت نگران هستید، با پزشک‌تان صحبت کنید. پزشک شما ممکن است موارد زیر را برای کمک به پیشگیری از تشکیل لخته‌های خون در طول مسافرت توصیه کند: ۱. مقدار زیادی مایعات بنوشید کم‌آبی می‌تواند در تشکیل لخته‌های خون نقش داشته باشد و آب، بهترین مایع برای پیشگیری از کم‌آبی بدن است (فواید نوشیدن آب). از مصرف الکل اجتناب کنید، چون باعث ازدست‌رفتن آب بدن و کم‌آبی می‌شود. ۲. از جایتان بلند شوید در طول سفرهای هوایی، هر یک ساعت از جایتان بلند شوید و در کابین هواپیما قدم بزنید. اگر رانندگی می‌کنید، هر یک ساعت توقف کنید و چند بار دور ماشین راه بروید. چند مرتبه نیز حرکت خم‌کردن عمیق زانوها (deep knee bends) را انجام بدهید. ۳. در صندلی‌تان وول بخورید هر ۱۵ تا ۳۰ دقیقه، مچ پاهایتان را به عقب و جلو خم کنید و بپیچانید. ۴. جوراب‌های فشرده‌سازی بپوشید پزشک‌تان ممکن است برای کمک به افزایش گردش خون و حرکت مایع در پاهای شما، پوشیدن این جوراب‌ها را توصیه کند. جوراب‌های فشرده‌سازی در انواع بافت‌ها و رنگ‌های شیک موجودند. حتی دستگاه‌هایی به‌نام stocking butlers نیز وجود دارند که در پوشیدن این جوراب‌ها به شما کمک می‌کنند.

بیشتر بخوانید : آمبولی پا ♥ آمپیم ♥ عفونت ریه ♥ سرطان ریه ♥ ذات الریه

آمبولی پارادوکس

آمبولی پارادوکس

آمبولی پا ,آمبولی پا,آمبولی پارادوکس,آمبولی پارادوکس چیست,آمبولی پا در بارداری,درمان آمبولی پا,علائم آمبولی پا,آمبولی در پا,علت آمبولی پا,بیماری آمبولی پا

توضیحاتی در مورد آمبولی پا

آمبولی (به انگلیسی: Embolus) به معنی یک توده داخل عروقی جداشده و در حال حرکت می‌باشد. این توده می‌تواند جامد، مایع یا گاز باشد و در محلی دورتر از محل تشکیلش متوقف شود. در این مطلب از سایت جسارت در مورد آمبولی پا صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

انواع آمبولی

ترومبوآمبولی (آمبولی لخته خون)، آمبولی کلسترول، آمبولی چربی، آمبولی هوا، آمبولی عفونی، آمبولی جسم خارجی و آمبولی مایع آمنیوتیک. در ترومبوآمبولی اغلب لخته‌ای که در اثر ترومبوز سیاهرگی تشکیل شده است، حرکت کرده و می‌تواند در هرجایی از جمله ریه متوقف شده و بیمار را با مشکلات شدید و حتی کشنده مواجه سازد.

آمبولی ریه چیست

آمبولی ریه (به انگلیسی: Pulmonary embolism) به وجود لخته خون یا گاهی چربی در یکی از سرخرگ‌های ریوی ویا بافت شش‌ها گفته می‌شود. این لخته خون نخست در یکی از سیاهرگ‌های عمقی اندام تحتانی یا لگن شکل می‌گیرد.  آمبولی چربی بیشتر از ناحیه یک شکستگی استخوانی پایه ریزی می‌شود. لخته خون یا آمبولی چربی از راه جریان خون و با گذشتن از قلب به یکی از سرخرگ‌های خونرسان بافت شُش راه یافته و در آنجا مستقر می‌گردد. این پدیده سبب بسته شدن سرخرگ شده و بنابراین توانایی تنفسی کاهش می‌یابد و گاهی بافت ریه از میان می‌رود. آمبولی ریه در همه سن‌ها می‌شود رخ دهد ولی در بزرگسالان رایج‌تر است

آمبولی پا

ممکن است چندان عاملی تهدیدکننده برای زندگی انسان به نظر نرسند، اما لخته های خون که در سیاهرگ های پا شکل می گیرند، اگر درمان نشوند و یا به طور طبیعی از بین نروند، ممکن است از سیاهرگ های پا جدا شده و همراه با جریان خون به ریه ها وارد شوند که در این حالت موجب آمبولی ریوی (PE) می شوند.

علائم آمبولی پا

قرمزی تغییر رنگ خفیف در پوست ناحیه لخته خون اغلب یکی از نخستین نشانه های شکل گیری ترومبوز (یا لخته) در سیاهرگ است. دلیل تغییر رنگ پوست بسیار ساده است: مجموعه های متراکم از خون زیر سطح پوست با بزرگتر شدن اندازه نمایان‌تر می شوند. اگر به طور مداوم با وصله های قرمز رنگ پوست در پاهای خود مواجه می شوید، به ویژه پس از آسیب دیدگی یا عمل جراحی، باید این مساله را با پزشک خود در میان بگذارید. مشخصه قرمزی پوست ناشی از لخته خون در پا این است که با گذشت زمان از بین نمی رود و یا بدون هیچ دلیلی قابل مشاهده ای تشدید می شود. تورم تورم دردناک ممکن است در محل لخته خون شکل بگیرد، به ویژه اگر لخته در ناحیه قدم، قوزک یا ساق پا شکل گرفته باشد. این نواحی دارای تراکم های بافتی و استخوانی افزایش یافته هستند و شرایط برای بدن به منظور از بین بردن طبیعی لخته خون شکل گرفته را دشوارتر می شود. یکی از نشانه های مشخصه تورم مرتبط با لخته خون این است که به درمان های معمول مانند استفاده از کمپرس های گرم یا سرد واکنشی نشان نمی دهد. همچنین، تورم ممکن است بدون دلیل مشخصی به ناگاه تشدید شود و یا ممکن است بدون هیچ گونه آسیب خارجی به ناحیه تحت تاثیر قرار گرفته شکل گرفته باشد. گرمای پوست لخته شدن خون اغلب موجب تغییر در دما می شود. در لخته های خون پا، دمای پوست در ناحیه ای که لخته خون قرار دارد، ممکن است افزایش یابد و هنگام لمس کاملا این تفاوت دما احساس شود. پوست گرم اغلب با نشانه های دیگر از جمله خارش و حالتی ضرباندار همراه است. همانند دیگر نشانه ها، این شرایط نیز به درمان های خانگی واکنش چندانی نشان نمی دهد و در صورت عدم درمان با گذشت زمان تشدید خواهد شد. غش کردن غش کردن و احساس سرگیجه ممکن است در صورت ناتوانی بدن برای از بین بردن لخته خون به طور طبیعی، یا در صورت جدا شدن و حرکت لخته به سمت ریه ها رخ دهند. سرگیجه ممکن است بیشتر زمانی که از حالت خوابیده یا نشسته بر می خیزید، شکل بگیرد، و به دلیل ماهیت غیر اختصاصی این نشانه، بسیاری از مردم آن را با امکان وجود لخته خون مرتبط نمی دانند. از دست دادن هوشیاری نشانه ای جدی محسوب می شود که باید علت دقیق آن توسط پزشک مشخص شود. این حالت خطر ایجاد آسیب های جدی را به همراه دارد زیرا ممکن است سر یا دیگر بخش های حساس بدن هنگام فرو افتادن به جایی برخورد کنند. افزایش ضربان قلب با بزرگ شدن اندازه لخته خون، بدن تلاش خود برای از بین بردن آن را بیشتر می کند و سخت‌تر کار کردن اندام های حیاتی مانند قلب به افزایش ضربان آن منجر می شود. اختلال در عملکرد قلب می تواند نشانه دهنده این باشد که لخته خون پا را ترک کرده و به دیگر بخش های بدن سفر کرده است. اگر این گونه باشد، شما احتمالا نشانه های دیگری از جمله درد تیز و شدید در قفسه سینه که هنگام تنفس عمیق تشدید می شود را نیز تجربه خواهید کرد. افزایش ضربان قلب می تواند موجب نشانه های روانی از جمله اضطراب و در موارد شدید، حملات هراس شود. اگر بدون کنترل باقی بماند، آهنگ سریع و مداوم ضربان قلب می تواند به مشکلات پزشکی دیگر نیز منجر شود، و از این رو مراجعه به پزشک و بررسی دقیق شرایط اهمیت دارد.

آمبولی پا و خستگی

هر بیماری، مانند یک لخته خون، سیستم ایمنی بدن را مجبور به اضافه کاری می کند که می تواند شکل گیری احساس خستگی و ناتوانی را به همراه داشته باشد. همانند بسیاری دیگر از نشانه های ترومبوز سیاهرگی عمقی، خستگی می تواند نشانه ای غیر اختصاصی محسوب شده و از این رو، تشخیص ریشه شکل گیری آن دشوار باشد. در نتیجه، اگر به طور مداوم احساس خستگی می کنید، توجه به نشانه های دیگر وجود لخته خون اهمیت دارد. مشخصه خستگی مرتبط با لخته خون این است که بدون هیچ دلیل خاصی به ناگاه شکل می گیرد. به بیان دیگر، حتی اگر یک فعالیت جسمانی شدید انجام نداده باشید نیز ممکن است احساس ناتوانی در شما شکل بگیرد و حتی پس از خواب کافی همچنان احساس خستگی کنید.

آمبولی پا و تب

یک لخته خون، به ویژه اگر جدا شده و وارد جریان خون شده باشد، ممکن است موجب تب خفیف شود. افزون بر افزایش دمای بدن، نشانه های تب شامل تعریق یا لرز، سردرد مداوم، ضعف بدن، کم آبی بدن، و کاهش اشتها می شوند. در موارد شدید، تب می تواند موجب شکل گیری نشانه هایی از جمله تحریک پذیری و اختلالات خلق و خو، گیجی، تشنج، یا حتی توهم شود. این نشانه ها اغلب زمانی رخ می دهند که دمای هسته بدن در دامنه بسیار بالا، بین 39.4 و 41.1 درجه سلسیوس باشد.

آمبولی پا بدون علائم

تقریبا نیمی از افرادی که یک لخته خون در پا (یا ترومبوز سیاهرگی عمقی) را تجربه می کنند، نشانه های اندک یا هیچ نشانه ای دارند. در شرایطی که یک لخته خون بدون نشانه معمولا حکایت از این دارد که ترومبوز هنوز به مرحله ای جدی نرسیده است، اما همواره نیز این گونه نیست. حتی لخته های خون بزرگ که نیاز فوری به توجه پزشکی دارند می توانند گاهی اوقات بدون هیچ نشانه ای باشند و در جریان خون حرکت کنند. اگر در معرض خطر قرار دارید، این یکی از دلایل اهمیت انجام فعالیت هایی است که از شکل گیری لخته های خون پیشگیری می کنند. استفاده از پوشاک راحت، پرهیز از ایستادن و نشستن برای مدت زمان بیش از یک ساعت، کاهش مصرف نمک، و فعال باقی ماندن از لحاظ جسمانی از جمله اقداماتی هستند که می توانید مد نظر قرار دهید.

آمبولی پا و سیاهرگ های متورم

گاهی اوقات، یک لخته خون سرسخت خود را از طریق تورم در سیاهرگ های سطحی، یا اطراف قسمتی از پا که توسعه می یابد، نشان خواهد داد. اگر پدیده ای مشابه را در دیگر قسمت های بدن تجربه نمی کنید، باید توجه ویژه ای به این نشانه داشته باشید. در بیشتر موارد، سیاهرگ های متورم عوارض یا مشکلاتی را موجب نخواهند شد. با این وجود، در مواردی که لخته خون فشار قابل توجهی روی رگ های خونی اطراف وارد می کند، امکان پارگی داخلی وجود دارد و قرمزی یا کبودی تشدید شده را موجب شود.

آمبولی پا چیست

یکی از مشکلاتی که می تواند بعد از شکستگی های لگن، ران و ساق و یا اعمال جراحی لگن و پاها به وجود آید لخته شدن خون یا ترمبوز وریدی و سپس آمبولی وریدی یا ترومبوآمبولی Thromboembolism است. گرچه این عارضه می تواند در هر شکستگی های لگنی و پاها ایجاد شود ولی در افراد مسن و یا در افرادی که مدت زیادی در بستر استراحت کرده و بی حرکت می مانند بیشتر دیده می شود. DVT مخفف Deep Vein Thrombosis ، به معنای پیدا شدن لخته ی‌ خون در ورید‌های عمقی پا ، به ویژه ساق پا است. ورید‌های (سیاهرگ های) ساق و ران پا به دو دسته طبقه‌بندی می‌شوند: 1- ورید‌های سطحی که گاهی هم قابل رویت هستند و بعضی مواقع با نارسا شدن آنها بیماری واریس پیدا می‌شود. این ورید‌ها خون اندام تحتانی را به بالا می‌برند. 2- ورید‌های عمقی که خون را از همان ورید‌های سطحی و از عمق اندام‌ها تحویل می‌گیرند و راه اصلی انتقال خون به سمت بالا هستند. این وریدها بعدا خون را به وریدهای رانی و سپس لگن تخلیه کرده و از طریق وریدهای شکمی به قلب منتقل می‌کنند تا پس از تصفیه به سراسر بدن منتقل ‌شود. پیدایش DVT یا آمبولی در پا، در انتقال خون اختلال ایجاد می کند و به درد و تورم عضو منجر شود. از طرف دیگر ممکن است این لخته‌ها حرکت کرده و به وریدهای بالاتر و دستگاه‌های حیاتی مثل ریه، مغز، قلب و غیره بروند و عارضه‌های بدتری درست کنند.

علت آمبولی پا

عوامل مختلفی باعث ایجاد آمبولی در پا و ساق پا می‌شود که قابل کنترل‌اند و می‌توان از بروز آن جلوگیری کرد. یکی از این موارد افراد چاق هستند که فرقی نمی‌کند جوان باشند و یا سن بالایی داشته باشند، به هر حال می‌تواند عاملی برای ایجاد لخته شدن خون باشد. عامل دیگر، کسانی هستند که سیگار مصرف می‌کنند و یا سندرم متابولیک دارند. افرادی که دچار فشارخون و یا اختلالات چربی خون هستند، احتمال ابتلا به آمبولی در آن‌ها بسیار بالا است. همچنین افرادی که از گوشت قرمز بیشتر استفاده می‌کنند و در وعده‌های غذاییشان ماهی و سبزیجات کمتری می‌خورند جز عواملی هستند که به عنوان عامل خطرساز برای امبولی و ترومبوس ورید‌های عمقی تلقی می‌شوند. این‌ها از جمله مواردی هستند که افراد می‌توانند آن را اصلاح کنند. رژیم غذایی مناسب، قطع سیگار و کنترل فشار خون و چربی از جمله کارهایی است که فرد می‌تواند با رعایت الگوهای صحیح از احتمال بروز آمبولی پا جلوگیری کند. یک سری عوامل نیز مورد توجه قرار می‌گیرند که قابل کنترل نیستند. برای مثال طبیعتا با افزایش سن، شانس ایجاد آمبولی ریه بالا می‌رود و یا به طور کلی عوامل محیطی مانند آلودگی هوا و یا عفونت‌ها، بیماری‌های مزمن ریوی و نارسایی‌های قلبی عواملی هستند که در بروز لخته شدن خون تاثیر دارند. به خصوص افرادی که جراحی‌های ارتوپدی و یا جراحی‌های لگن انجام داده‌اند به دلیل اینکه مدت زمان طولانی را بستری هستند، امکان دارد معمولاً در بیمارستان‌ها شیوه‌هایی که برای پیشگیری از لخته شدن خون در پا است انجام می‌شود از جمله داروهای ضد انعقادی که تجویز می‌شود و یا وسیله‌هایی که به اندام تحتانی بسته می‌شود تا خون در ورید‌ها ماندگار نشود. هر چقدر افراد استراحت‌های مطلق و بدون حرکت داشته باشند احتمال لخته شدن خون در آن‌ها بالا‌تر می‌رود. به همین دلیل به بیمار توصیه می‌شود که در اسرع وقت از تخت خود پایین آید و راه برود.

تشخیص آمبولی پا

آزمون‌های‌ تشخیصی‌ می‌توانند شامل‌ ونوگرافی‌ (رادیوگرافی‌ وریدها)، سونوگرافی‌ و پلتیسموگرافی‌ (میزان‌ خونی‌ را که‌ از اندام‌ عبور می‌کند، اندازه‌ می‌گیرد) باشند. اگر لخته‌ها کوچک‌، محدود به‌ ساق‌ بوده‌ و بیمار توانایی‌ حرکت‌ داشته‌ باشد، درمانی‌ لازم‌ نیست‌. لخته‌ها غالباً خود به‌ خود رها می‌شوند. برای‌ اکثر بیماران‌ بستری‌ شدن‌ به‌ خاطر تزریق‌ ضد انعقادها و مشاهده‌ عوارض‌ لازم‌ است‌. در بیماران‌ خاص‌، اقدام‌ به جراحی‌ برای‌ کار گذاشتن‌ یک‌ دستگاه‌ غربال‌ (چتر) در ورید اجوف‌ تحتانی‌ (ورید اصلی‌ که‌ به‌ ریه‌ها وارد می‌شود) برای‌ به‌ دام‌ انداختن‌ لخته‌ها قبل‌ از رسیدن‌ به‌ ریه‌ها می شود. زمانی که برای یک فرد تشخیص آمبولی داده می شود باید درمان ضد انعقاد شروع شود و دارویی به نام هپارین تجویز می شود که به صورت تزریقی بوده، اما داروی وارفارین نیز اغلب در دوره درمان و بعد از آن نیز تجویز خواهد شد. از جوراب های آنتی آمبولی نیز برای درمان آمبولی در پا و پیشگیری از لخته شدن خون بهره گرفته می شود. در بیماران با درمان وارفارین نیاز به انجام آزمایش خون و اندازه گیری سطح INR خون دارند که با توجه به سطح INR دوز وارفارین توسط پزشک معالج تنظیم می شود. باید سه ماه اول درمان ضد انعقاد، INR خون چک شود.

عوامل خطر در آمبولی پا

افراد در معرض خطر – سرطانی ها – افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند. – افرادی که زیاد در رختخواب می مانند. – افراد مسن – سیگاری ها – مسافرت طولانی – افراد چاق – ابتلا به ترومبوز ورید عمقی در گذشته – سن بیشتر از 35 سال – دوقلو یا چند قلوزایی – عمل جراحی سزارین – بیماری ترومبوفیلی (افزایش لخته شدن خون)افراد در معرض خطر – سرطانی ها – افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند. – افرادی که زیاد در رختخواب می مانند. – افراد مسن – سیگاری ها – مسافرت طولانی – افراد چاق – ابتلا به ترومبوز ورید عمقی در گذشته – سن بیشتر از 35 سال – دوقلو یا چند قلوزایی – عمل جراحی سزارین – بیماری ترومبوفیلی (افزایش لخته شدن خون)

آمبولی پا در بارداری

زنان در طی بارداری و 4 تا 6 هفته بعد از زایمان ممکن است دچار ترومبوز ورید عمقی گردند. در سه ماهه اول بارداری و 6 هفته بعد از زایمان، احتمال لخته شدن خون زیاد است. در دوران بارداری، به علت افزایش هورمون استروژن، احتمال تشکیل لخته خونی 10 برابر می شود. فشار رحم در طی بارداری نیز می تواند مانع جریان خون شود. برخی اختلالات خونی نیز می تواند باعث این مشکل شود.

درمان آمبولی پا

داروهای ضد انعقاد خون از قبیل وارفارین و هپارین توسط پزشک تجویز می شوند. این داروها باعث تجزیه لخته خون و درمان آمبولی می شوند. داروهایی که باعث حل شدن لخته خون می شوند را ترومبولیتیک می خوانند. این داروها باعث خونریزی ناگهانی و شدید می شوند. این داروها در بیمارستان به صورت تزریق داخل وریدی، وارد بدن می شوند. اگر شما از داروهای ضد انعقاد استفاده می کنید، باید مرتبا آزمایش خون بدهید. پزشک برای شما آزمایش خون می نویسد تا ببیند رگ های شما نازک نشده باشد. داروهای ضدانعقاد باعث رقیق شدن خون می شوند و مصرف کنندگان آنها، به آسانی خونریزی می کنند. خونریزی داخلی، خطرناک است. علائم هشداردهنده خونریزی داخلی عبارتند از: درد شکم، تهوع قرمز و یا شبیه دانه های قهوه، مدفوع قرمز روشن و یا سیاه. خونریزی در مغز باعث سردرد شدید، سکته، تغییرات بینایی، تحرک غیرطبیعی و گیجی می شود. در صورت بروز آمبولی یا لخته در وریدهای عمقی پا و ساق پا درمان با استفاده از داروهای ذکر شده شروع می شود. البته دوز و میزان مصرف دارو وقتی ترومبوز یا آمبولی به وجود آمده است بیش از میزانی است که برای پیشگیری مورد استفاده قرار می گیرد.

پیشگیری از آمبولی پا

با دنبال کردن موارد زیر، می‌توان از تشکیل لخته‌های خون و آمبولی در پاها پیشگیری کرد: اگر مجبور بودید مدتی را در حالت درازکش بوده باشید، مثلا پس از جراحی، بیماری یا تصادف، هرچه سریع‌تر راه رفتن را آغاز کنید. اگر در معرض خطر تشکیل لخته هستید، با پزشک خود در مورد موارد زیر صحبت کنید: استفاده از جوراب‌های ساق بلند فشاری یا جوراب ضد آمبولی (که اغلب جوراب‌های ساق‌بلند فشاری پزشکی خوانده می‌شوند)، استفاده از داروهای ضدانعقاد خون برای پیشگیری از تشکیل لخته خون. اگر ناچارید برای مدتی طولانی در حالت نشسته بمانید، مثلا در سفرهایی که بیش از 4 ساعت به طول می‌انجامند، هر 2 تا 3 ساعت یک بار، بلند شوید و راه بروید. در همان حالت نشسته، اندام تحتانی خود را ورزش دهید، به این صورت که: 1- در حالی که انگشت شست پای خود را روی زمین نگه داشته‌اید، پاشنه‌های خود را بالا و پایین ببرید. 2- در حالی که پاشنه‌های خود را روی زمین نگه داشته‌اید، انگشت شست پای خود را بالا و پایین ببرید.

بیشتر بخوانید : آمبولی ریه ♥ درد روی پا ♥ درد ران پا ♥ آرتروز پا ♥ گرفتگی رگ پا

آفتاب سوختگی شدید دست

آفتاب سوختگی شدید دست

آفتاب سوختگی ,آفتاب سوختگی پوست,آفتاب سوختگی صورت,آفتاب سوختگی شدید,آفتاب سوختگی دست,آفتاب سوختگی به انگلیسی,آفتاب سوختگی دریا,آفتاب سوختگی پوست

توضیحاتی در مورد آفتاب سوختگی

دانستن روش های درمان خانگی آفتاب سوختگی در فصل تابستان واقعا لازم و ضروری است. آفتاب سوختگی نوعی التهاب پوستی است که در اثر مجاورت طولانی مدت در آفتاب یا یا سایر منابع پرتو فرابنفش حاصل می‌شود. این سوختگی در اثر پرتو فرابنفش موجود در نور خورشید یا دستگاه‌های برنزه کننده (سولاریوم) به‌وجود می‌آید. از نشانه‌های آن می‌توان سرخی بیش از حد پوست، دردناک شدن و گاهی ایجاد تاول را نام برد. در این مطلب از سایت جسارت در مورد آفتاب سوختگی صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

آفتاب سوختگی چیست

آفتاب سوختگی نوعی التهاب پوستی است که در اثر مجاورت طولانی مدّت در آفتاب یا یا سایر منابع پرتو فرابنفش حاصل می‌شود. این سوختگی در اثر پرتو فرابنفش موجود در نور خورشید یا دستگاه‌های برنزه‌کننده (سولاریوم) به‌وجود می‌آید. از نشانه‌های آن می‌توان سرخی بیش از حد پوست، دردناک شدن و گاهی ایجاد تاول را نام برد. آفتاب سوختگی هنگامی رخ می‌دهد که مقدار تابش اشعه خورشید یا سایر منابع نوری حاوی پرتو فرابنفش بیش از توانایی رنگدانه محافظت‌کننده پوست بدن یعنی ملانین باشد

آسیب های آفتاب سوختگی

آفتاب سوختگی شدید به همان اندازه سوختگی حرارتی وخیم است و ممکن است همان اثرات عمومی مانند تاول زدن، ورم و تب را داشته باشد؛ بنابراین نباید آفتاب سوختگی را بی‌اهمیت انگاشت. هرسال بسیاری از افراد در نتیجه قرار گرفتن در معرض نور شدید خورشید فوت می‌کنند و میلیون‌ها نفر دچار آفتاب‌سوختگی می‌شوند. آفتاب‌سوختگی برخلاف سوختگی حرارتی فوراً تظاهر نمی‌کند. بنابراین هنگامی که دردناکی و قرمزی پوست شروع می‌شود، آسیب پوستی از قبل رخ داده‌است. درد در ۶ تا ۴۸ ساعت ابتدایی پس از قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید بیشترین شدت را دارد. در موارد شدید ممکن است پوست تاول بزند. تورم پوست، به خصوص پاها شایع است. سمومی در بدن به علت آفتاب سوختگی آزاد می‌شوند و باعث ایجاد تب به صورت یک علامت معمول می‌شوند. پوسته ریزی معمولاً سه تا هشت روز پس از قرارگرفتن در معرض آفتاب شدید رخ می‌دهد.

عوامل خطر در آفتاب سوختگی

عواملی که حساسیت شخص را نسبت به آفتاب‌سوختگی افزایش می‌دهد عبارت‌اند از: در معرض آفتاب قرار گرفتن در ساعت اوج آفتاب (۱۰ صبح تا ۴ بعدازظهر) خصوصاً در نوزادان و کودکان که نسبت به بزرگسالان پوست حساس‌تری دارند. روشنی پوست: افراد با پوست‌های روشن با احتمال بیشتری نسبت به افراد با پوست تیره‌تر دچار آفتاب‌سوختگی می‌شوند. استفاده از برخی داروها از جمله بعضی از آنتی‌بیوتیک‌ها و قرص‌های ضدبارداری و همچنین برخی از مواد آرایشی. استفاده از روش‌های برنزه‌کردن

عواقب آفتاب سوختگی

عواقب درازمدت سال‌های متوالی قرار گرفتن در معرض نور تند خورشید نیز مهم هستند. یک بار آفتاب سوختگی همراه با تاول زدن پوست احتمال سرطان سلول‌های رنگی پوست (ملانوسیت‌ها) را که ملانوم نامیده می‌شود دو برابر می‌کند. قرار گرفتن مداوم در معرض نور خورشید باعث پیری زودرس پوست و ایجاد چین و چروک در آن می‌شود. لکه‌های پیری (lentigo) نتیجه تابش نور خورشید به پوست هستند. سرطان پوست (چه از نوع سلول پایه‌ای و چه از نوع سلول فلسی) مستقیماً با میزان قرار گرفتن در معرض آفتاب (که بر حسب دو عامل رنگدانه‌های پوست و ساعات زیر آفتاب بودن معین می‌شود) ارتباط دارد. نهایتاً در معرض قرارگیری به نور خورشید و صدمه ناشی از پرتو فرابنفش در ایجاد آب مروارید دخیل دانسته شده‌است

پیشگیری از آفتاب سوختگی

کرم‌های ضدآفتاب بسیار مؤثری برای محافظت در برابر پرتوهای فرابنفش UVA و فرابنفش (به ترتیب پرتو فرابنفش دارای طول موج بلند و کوتاه)، که اجزای نور خورشید هستند، مسئول سوختن و تغییرات سرطانی در پوست هستند. کرم ضدآفتاب، لباس‌های پوشاننده و عینک‌های آفتابی ضد پرتو فرابنفش، همگی برای پیشگیری از قرار گرفتن در برابر نور خورشید توصیه می‌شوند. استفاده از کرم ضدآفتاب دارای فاکتور محافظتی نور خورشید (SPF) بالا توصیه می‌شود. اعداد بالاتر SPF بیانگر قدرت محافظت بیشتر کرم است. متأسفانه راهی برای «برنزه شدن بی‌خطر» در آفتاب وجود ندارد.

آفتاب سوختگی و سرکه‌ سیب

سرکه‌ی سیب صدها سال به تمام معنا یک بخش واجب و ضروری در هر خانه‌ای بوده است. هرچند هیچ تحقیقی بری اثبات استفاده از سرکه جهت رفع آفتاب سوختگی انجام نشده است، اما افراد بسیاری زیادی وجود دارند که معتقدند سرکه یکی از موثرترین درمان‌های خانگی برای رهایی از آفتاب سوختگی است چون می‌تواند اثر آفتاب سوختگی را کاهش دهد و همچنین بافتی را که به طور جزیی و خفیف دچار آفتاب سوختگی شده است درمان کند. در واقع، سرکه‌ی سیب سرشار از استیک اسید است که گفته می‌شود درد، خارش، و التهاب را کاهش می‌دهد. سرکه‌ی سیب خالص و تصفیه نشده بیشترین اثر را در درمان آفتاب سوختگی دارد. این درمان بعد از دوش آب سرد یا ولرم بیشترین تاثیر را دارد. برای استحکام پوست خود دستورالعمل زیر را اجرا کنید – بعد از دوش گرفتن با آب، بطری اسپری خود را با سرکه‌ی سیب خالص تصفیه نشده پر کنید، و بعد آن را روی قسمتی که دچار آفتاب سوختگی شده است بپاشید، یا می‌توانید گلوله‌های پنبه را در سرکه بخیسانید و روی پوست‌تان بمالید. – می‌توانید ۱ فنجان سرکه‌ی سیب را داخل آب وان حمام بریزید و قسمتی از پوست‌تان را که دچار آفتاب سوختگی شده است در آن بخیسانید. این به تعادل pH و بهبود فرایند التیام کمک خواهد کرد.

آفتاب سوختگی و بلغور جو دو سر

افزودن بلغور جو دو سر به آب حمام راه موثری برای کمک به تسکین و مداوای آفتاب سوختگی پوست است. بلغور جو دو سر با ظاهری زیبا یکی از رایج‌ترین چیزهایی است که مردم استفاده می‌کنند. حمام کردن با آب مخلوط با بلغور جو دو سر می‌تواند نتایج حیرت انگیزی به همراه داشته باشد چرا که پلی‌ساکاریدهای موجود در بلغور جو دو سر می‌توانند پوششی فراهم آورند برای محافظت و درمان پوست و در عین حال، آب نیز به سرد کردن و آبرسانی پوست‌تان کمک خواهد کرد. به یاد داشته باشید که آب مصرفی‌تان حتما آب ولرم باشد. اگر از آب سرد استفاده کنید، منافذ پوست‌تان بسته خواهد شد و پوست گرما را در خود حبس خواهد کرد. استفاده از آب ولرم به شما کمک خواهد کرد به نحو موثری پوست آفتاب سوخته‌ی خود را درمان کنید. – ابتدا، بلغور جو دو سر خام را در یک جوراب پنبه‌ای تمیز و نو بریزید و سر آن را محکم گره بزنید. سر جوراب را سفت بگیرید وگرنه بلغور جو از آن به بیرون نشت خواهد کرد. – وان حمام را از آب ولرم متمایل به سرد پر کنید. بعد جوراب را در آن به مدت چند دقیقه بخیسانید بعد در وان دراز بکشید. – آب جوراب خیس شده را در در وان بچلانید و هر چند دقیقه یک بار این عمل را تکرار کنید. – بعد، آب وان تیره رنگ می‌شود و ممکن است پوستتان حالت مخملی پیدا کند که این نشانه‌ی خوبی است. – یادتان باشد که ساعت‌ها در وان نخوابید چرا که این کار می‌تواند پوست‌تان را بر خلاف آنچه انتظار دارید بسیار خشک کند.

آفتاب سوختگی و آب ولرم

این روش هم درست مثل حمام کردن با جوش شیرین است. اثبات شده است که فرو رفتن در وانی پر از آب سرد راهی مناسب برای تسکین سوختگی و کمتر شدن احساس گزندگی روی پوست است، به خصوص وقتی که سوختگی به نواحی دور از دسترسی مثل پشت‌تان گسترش پیدا می‌کند. حتما چک کنید که آب وان کمی خنک باشد و نه سرد! و یادتان باشد از صابون استفاده نکنید چون صابون می‌تواند باعث حساسیت و خشکی پوست‌تان بشود. اگر نمی‌توانید صابون را از برنامه‌ ی حمام خود حذف کنید، از صابون‌های Dove یا Aveeno استفاده کنید و آن را بعد از استفاده خوب از بدن‌تان بشویید. همچنین حق ندارید از کیسه، لیف، یا اسفنج حمام استفاده کنید چون می‌تواند پوست‌تان را به سرعت بدتر کند. بعد از خیساندن خودتان در آب سرد، به آرامی بدن‌تان را با یک حوله‌ی تمیز خشک کنید. اگر چند ساعت در وان حمام سپری کرده‌اید، از حمام کردن صرفنظر کنید و سریعا با آب سرد دوش بگیرید. نکته‌ی دیگر این که خیس خوردن طولانی مدت می‌تواند باعث خشکی و خارش پوست بشود. بنابراین، باید وقت کافی صرف خیساندن خودتان در آب نسبتا خنک بکنید.

آفتاب سوختگی و عسل

عسل یک نوع دیگر از موادی است که، علاوه بر خواص تغذیه‌ای، درمانی فوق‌العاده برای آفتاب سوختگی نیز محسوب می‌شود. مطابق مطالعات اخیرا انجام شده، عسل پوست را تقویت می‌کند و فرایند التیام پوست آسیب دیده را تسریع می‌کند. عسل می‌تواند مانع از خروج مایع بافت خوب، که حاوی آنزیم‌ها و پروتئین‌های تسریع کننده‌ی فرایند التیام است، بشود. به علاوه، می‌تواند بافت را تغذیه کند و التهاب را به نحوی کاهش دهد. برای استفاده از عسل بر روی آفتاب سوختگی‌تان به عنوان یکی از درمان‌های خانگی، می‌توانید عسل را مستقیما روی ناحیه‌ی کوچکی از آفتاب سوختگی‌تان بمالید، یا همچنین می‌توانید عسل را روی باند بمالید و آن را روی ناحیه‌ی بزرگتری قرار دهید.

آفتاب سوختگی و توت فرنگی

ممکن است توت فرنگی میوه‌ی جذاب و جالبی به نظر برسد که بتوان از آن غذاهای خوشمزه درست کرد، اما در بین رایج‌ترین درمان‌های خانگی به کار گرفته شده برای آفتاب سوختگی نیز قرار دارد. در واقع، توت فرنگی را می‌توان به طرق مختلف استفاده کرد تا جلوی آفتاب سوختگی افراد گرفته شود. ممکن است عجیب به نظر برسد اما در حقیقت، توت فرنگی حاوی خواص ضد التهابی است، که می‌توان از عصاره‌ی آن برای تقویت پوست آسیب دیده و همچنین بهبود فرایند درمان پوست استفاده کرد. به علاوه، توت فرنگی حاوی اسید تانیک است که می‌تواند احساس گزندگی ناشی از آفتاب سوختگی را تسکین دهد. طریقه‌ی استفاده از توت فرنگی نیز آسان است. فقط کافی است کمی توت فرنگی را له کنید تا چیزی شبیه خمیر از آن درست شود. بعد این خمیر را برای مدت چند دقیقه روی پوست‌تان بمالید و وقتی تمام شد آن را با آب بشویید. در صورتی که آفتاب سوختگی‌تان سطحی است و چندان بزرگ نیست می‌توانید از این روش موقتی استفاده کنید.

آفتاب سوختگی و کاهو

آدم‌ها از کاهو برای درست کردن خوراکی‌های خوشمزه من جمله سالاد و بسیاری دیگر از غذاها استفاده می‌کند. در حقیقت، کاهو نه تنها یکی از مولفه‌های ضروری برای درست کردن سالادهای خوشمزه است بلکه منبع مهمی است که به آدم‌ها کمک می‌کند از درد ناشی از آفتاب سوختگی رهایی پیدا کنند. بنابر باور بسیاری از مصرف کنندگان کاهو، این سبزی به عنوان یکی از بهترین درمان‌های خانگی برای رهایی از آفتاب سوختگی به حساب می‌آید. مطالعات نشان داده‌اند که کاهو نوعی گیاه پزشکی است که حاوی خواص ضد التهابی و مسکن خوبی است، که می‌تواند به کاهش اثرات آفتاب سوختگی بر روی پوست‌تان کمک کند. بنابراین، در صورت دچار شدن به آفتاب سوختگی، بهتر است درب یخچال را باز کنید و کمی کاهو بردارید و به عنوان دوایی برای آفتاب سوختگی از آن مصرف کنید. – کاهو را خوب بشویید. – بعد برگ‌های آن را به مدت ۱۵ دقیقه در آب بجوشانید. – بعد، آب آن را صاف کنید و بگذارید خنک شود. – درست بعد از سرد شدن آب جوش، یک گلوله‌ی پنبه را در آن بخیسانید. – سپس از این گلوله‌ی پنبه استفاده کنید و به آرامی آن را روی پوست آفتاب سوخته‌ی خود بمالید. – باید این فرایند را چند بار در روز تکرار کنید تا به نتایج خوبی دست پیدا کنید.

آفتاب سوختگی و گوجه فرنگی

گوجه فرنگی یکی از میوه‌های سالم و بی‌خطری است که استفاده‌های بسیاری دارد. شما می‌توانید از گوجه فرنگی در درست کردن غذاهای خوشمزه‌ی بسیاری استفاده کنید که می‌توانند سلامت‌تان را بهبود ببخشند. به علاوه، می‌توانید برای تغذیه‌ی پوست با عناصر مغذی و کمک به نرمی و مرطوب ماندن آن در کل، گوجه فرنگی مصرف کنید. به ویژه، گوجه فرنگی برای جلوگیری از آسیب دیدن پوست توسط اشعه‌ی فرا بنفش استفاده می‌شود و همین طور برای درمان آفتاب سوختگی به کار می‌رود. آب قرمز رنگ گوجه فرنگی سرشار از لیکوپن است – آنتی اکسیدانی قوی، که می‌تواند اثرات خنک کننده‌ی کافی در ناحیه‌ی آسیب دیده به خاطر آفتاب سوختگی ایجاد کند. گوجه فرنگی نه تنها پوست شما را خنک می‌کند و تسکین می‌دهد بلکه ویتامین A و C کافی برای تغذیه مجدد پوست‌تان را فراهم می‌آورد. – ابتدا، ۲-۳ عدد گوجه فرنگی و ۱ قاشق غذاخوری ماست را آماده کنید. – باید گوجه‌ فرنگی‌ها را خوب بکوبید و از یک پارچه‌ی نازک برای گرفتن آب آن استفاده کنید. – بعد ماست را با آب گوجه فرنگی مخلوط کنید. – سپس، مخلوط به دست آمده را روی پوست آفتاب سوخته‌ی خود بمالید. و بگذارید ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بماند. – بعد آن را بشویید و این کار را ۲-۳ بار در روز تکرار کنید.

آفتاب سوختگی و گل ختمی

گل ختمی، تا حدودی، در بین موثرترین درمان‌های خانگی برای رهایی از آفتاب سوختگی قرار می‌گیرد. این نوعی درمان گیاهی خوب برای درمان آفتاب سوختگی است. خواص خنک کنندگی و مسکن موجود در گل ختمی باعث احساس راحتی شما در ناحیه‌ای از پوست که دچار آفتاب سوختگی شده است می‌شود. گل ختمی حاوی مولفه‌های ضد التهابی است که در تشکیل یک لایه‌ی محافظ برای جلوگیری از آسیب دیدن پوست به خاطر تابش نور آفتاب می‌شوند. – باید یک مشت ریشه‌ی گل ختمی یا ۲ قاشق چایخوری ریشه‌ی گل ختمی خشک شده را در ۱-۲ فنجان آب به مدت ۱۰ دقیقه بجوشانید. – آب آن را صاف کنید و بگذارید خنک شود. – بعد، یک تکه گاز پانسمان را در این آب بزنید و روی قسمت آفتاب سوخته بگذارید. این کار کم کم آفتاب سوختگی شما را تسکین خواهد داد.

آفتاب سوختگی و روغن نارگیل

هنگامی که آفتاب سوختگی کمی تسکین یافت، روغن نارگیل را می‌توانید به عنوان مرطوب‌کننده پوست استفاده کنید. از روغن نارگیل به عنوان کرم ضد آفتاب استفاده نکنید! روغن نارگیل فاکتور حفاظت از خورشید (SPF) را ندارد و هیچ گونه محافظتی از پوست‌تان در برابر اشعه‌ی UV ارائه نمی‌دهد، بنابراین اگر از روغن نارگیل به جای کرم ضد آفتاب استفاده می‌کنید، احتمال بروز آفتاب سوختگی در شما وجود دارد.

آفتاب سوختگی و آنتی اکسیدان

استفاده از ضد آفتاب نیز یکی از موثرترین درمان‌های خانگی برای رهایی از آفتاب سوختگی است. آستاکسانتین – که به عنوان ضد آفتاب هم محسوب می‌شود – یک آنتی اکسیدان بسیار قوی است که وقتی به عنوان مکمل روزانه مصرف می‌شود در برابر آسیب نور خورشید به عنوان یک محافظ پوست عمل می‌کند. سایر آنتی اکسیدان‌های مفید که شایان ذکر هستند عبارتند از پروآنتوسیانیدین‌ها، رسوراترول، و لیکوپن. میزان آنتی اکسیدان‌هایی که از رژیم غذایی‌تان دریافت می‌کنید میزان مقاومت شما را در برابر آفتاب سوختگی نشان می‌دهد. واقعیت این است که هر چه آنتی اکسیدان بیشتری جذب می‌کنید، پوست‌تان در برابر آفتاب سوختگی مقاوم‌تر می‌شود. چنین آنتی اکسیدان‌هایی به عنوان ضد آفتاب عمل می‌کنند و برای شما این امکان را فراهم می‌آورند که مدت زمان بیشتری را بتوانید در معرض نور آفتاب بمانید و در ضمن خطر آفتاب سوختگی را نیز به حداقل می‌رساند.

آفتاب سوختگی و صابون

آن را بدتر نکنید! صابون پوست سوخته شده را خشک و ملتهب می کند. به همین ترتیب، از وان کف دوری کنید. دکتر گوسل می‌گوید که اگر مجبورید از صابون استفاده کنید، از انواع ملایم آن استفاده کنید و سپس آن را به‌خوبی بشویید. دوش آب سرد را می‌توان جایگزین کمپرس‌ها نمود. سپس به‌آرامی بدنتان را با حوله‌ی تمیز خشک کنید. پوستتان را نسابید، زیرا بیشتر ملتهب می‌شود. همچنین برای کم کردن درد، التهاب و خارش می‌توانید یکی از موارد زیر را اضافه کنید. سرکه. کارل کورن، می‌گوید که یک فنجان سرکه سفید یا سرکه سیب را درون وان آب سرد حمام بریزید. دارویی فوق‌‌العاده برای سفت کننده‌گی پوست، که درد آفتاب سوختگی را تسکین می‌دهد. کرم آوینو Aveeno. دکتر اسکرایبر می‌گوید، اگر در قسمت عمده‌ی از بدن دچار آفتاب سوختگی شده‌اید، از بسته‌های آماده استفاده کنید یا نصف فنجان Aveeno Soothing Bath Treatment که از بلغور بدست می‌آید را به وان آب سرد اضافه کنید. برای ۱۵ تا ۲۰ دقیقه در آن غوطه‌ور شوید. Aveeno روش شناخته شده برای درمان خارش است. جوش شیرین. دکتر هابرمن پیشنهاد می‌کند که جوش شیرین را به طور سخاوتمندانه در آب ولرم بپاشید. به‌جای آنکه بدن را با حوله خشک کنید، اجازه دهید محلول روی پوستتان خشک شود. جوش‌شیرین کاملا غیر سمی است و درد را تسکین می دهد.

بیشتر بخوانید : آفتاب زدگی ♥ سرطان پوست ♥ خواص قهوه سبز برای پوست ♥ خواص جوانه گندم برای پوست صورت ♥ خواص میخک برای پوست

التهاب پلک بالای چشم

التهاب پلک بالای چشم

التهاب پلک ,التهاب پلک چشم,التهاب پلک بالای چشم,التهاب پلک پایین چشم,التهاب پلک نوزاد,التهاب پلک بالا,التهاب پلکی,التهاب پلکها,التهاب پلک در کودکان

توضیحاتی در مورد التهاب پلک

بلفاریت التهاب پلک ها و و فولیکول های مژه است. این بیماری شایع و اغلب طولانی مدت است ولی خوشبختانه نمی تواند به طور دائمی به بینایی آسیب بزند.بلفاریت امکان دارد التهاب در خود پلک ها، مژه ها، غدد چربی میبومین (غددی که ترشحات آن ها، حرکت پلک را آسان می کند) و ملتحمه چشم (روی سفیدی چشم) نیز دیده شود.بلفاریت بلفاریت می تواند در اثر عفونت های باکتریایی نیز ایجاد شود ولی مسری نیست. افراد مبتلا به بیماری های پوستی مانند روزاسه، سبوره، دارندگان پوست چرب، شوره سر و یا مبتلایان به خشکی چشم بیشتر مستعد ابتلا به بلفاریت هستند.در این مطلب از سایت جسارت در مورد التهاب پلک صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

انواع التهاب پلک

بلفاریت به دو شکل رخ می دهد:بلفاریت قدامی و بلفاریت خلفی. در بلفاریت قدامی قسمت جلویی و خارجی پلک که محل اتصال مژه هاست درگیر می شود. دو علت شایع بلفاریت قدامی، عفونت های میکروبی و سبوره(پوسته پوسته شدن) هستند. در بلفاریت خلفی که ناشی از مشکلات غدد چربی پلک است، قسمت داخلی پلک گرفتار می شود. دو بیماری پوستی که سبب بلفاریت خلفی می شوند عبارتند از:آکنه روزاسه و شوره سر.

علائم التهاب پلک

قرمزی و وجود پوسته های چرب روی لبه پلک ریختن مژه ها وجود زخم های کوچک روی پلک. اگر لبه پلک زخم شود، روی این زخم ها دلمه بسته خواهد شد. اگر این دلمه ها برداشته شوند، خونریزی رخ خواهد داد. تحریک و اذیت شدن چشم در صورتی که پوسته های لبه پلک به درون چشم بیافتند. پوسته پوسته شدن روی مژه ها و در گوشه چشم یا روی پلک حساسیت به نور به محض مشاهده چنین علائمی، فرد باید به چشم پزشک مراجعه کند. علائم دیگری که ممکن است همراه بلفاریت ظاهر شود:قی کردن بیش از حد گوشه چشم هنگام بیدار شدن از خواب، چرب بودن بالا و پایین پلک ها، خارش، سوزش، احساس وجود شی خارجی در چشم با پلک زدن، چشم قرمز یا متورم، التهاب یا شکسته شدن پوست در امتداد لبه های پلک، و اشک بیش از حد. برخی از این علائم در سایر بیماری های چشمی نیز ممکن است مشترک باشد به عنوان مثال در گلوکوم حاد نیز چشم به طور ناگهانی قرمز و دردناک می شود.

درمان التهاب پلک

خط اول درمان بلفاریت، حفظ بهداشت پلک است. تمیز نگهداشتن پلک ها نیز باید به واسطه شستشوی دائمی و مرتب مژه ها با شامپو بچه باشد تا لبه های پلک تمیز شود و شوره ها و پوسته ریزی ها تمیز شوند. شامپو زدن به چشم در این افراد باید مدام انجام شود نه برای چند روز، چرا که این افراد زمینه این بیماری را دارند و در صورت رعایت نکردن این اقدامات ممکن است بلفاریت عود کند. کمپرس گرم سبب شل شدن پوسته های روی چشم می شود و به این ترتیب هنگام تمیز کردن پلک این پوسته ها راحت تر جدا می شوند. کمپرس گرم همچنین سبب گرم شدن و شل شدن پلاک هایی می شود که غدد چربی پلک را مسدود می کنند. انسداد این غدد سبب ایجاد التهاب می شود. ابتدا دست هایتان را بشویید و حوله ای را که با آب گرم مرطوب شده است را روی چشمان بسته خود قرار دهید. در ابتدای دوره درمان، چشم پزشک ممکن است این کار را 4 بار در روز هر بار بمدت 5 دقیقه تجویز کند. پس از آن کمپرس گرم ممکن است یک بار در روز و بمدت چند دقیقه کافی باشد. همین طور عفونت چشم بیمار باید کنترل شود و اگر اشک چشم کم است باید اشک مصنوعی تجویز گردد. گاهی درمان با قطره های چشمی آنتی بیوتیک و پمادها در صورت وجود عفونت ضروری است. قطره های حاوی داروهای ضد التهابی نیز ممکن است کمک کننده باشد. بلفاریت در هوای آلوده و خشک بیشتر نشان می دهد و افرادی که در محیط های مرطوب و پاک زندگی می کنند کمتر در معرض این بیماری قرار می گیرند.

التهاب پلک یا بلفاریت

بلفاریت التهاب پلک ها بویژه در لبه آنهاست. این بیماری شایع بوده و ممکن است بر اثر یک عفونت خفیف میکروبی و یا بیماری پوستی منتشر ایجاد شود. بلفاریت به دو شکل رخ می دهد: بلفاریت قدامی و بلفاریت خلفی. در بلفاریت قدامی قسمت جلویی و خارجی پلک که محل اتصال مژه هاست درگیر می شود. دو علت شایع بلفاریت قدامی عفونت های میکروبی و سبوره هستند. در بلفاریت خلفی که ناشی از مشکلات غدد چربی پلک (غدد meibomian) است قسمت داخلی پلک گرفتار می شود. دو بیماری پوستی که سبب بلفاریت خلفی می شوند عبارتند از: آکنه روزاسه و شوره سر.

درمان بلفاریت یا التهاب پلک

درمان بلفاریت ممکن است مشکل باشد زیرا معمولاً عود می کند. درمان بستگی به نوع بلفاریت دارد. درمان ممکن است شامل کمپرس گرم روی پلک ها، تمیز کردن آنها، استفاده از آنتی بیوتیک و/یا ماساژ پلک باشد. اگر بلفاریت سبب خشکی چشم شود ممکن است استفاده از قطره اشک مصنوعی یا پماد های لوبریکانت (که سبب کم شدن اصطکاک پلک با سطح چشم می شود) هم لازم باشد. گاهی برای کنترل التهاب از کورتون هم استفاده می شود ولی اثرات جانبی این داروها مانع استفاده دراز مدت از آنهاست. کمپرس گرم سبب شل شدن پوسته های روی چشم می شود و به این ترتیب هنگام تمیز کردن پلک این پوسته ها راحت تر جدا می شوند. کمپرس گرم همچنین سبب گرم شدن و شل شدن پلاک هایی می شود که غدد چربی پلک را مسدود می کنند. انسداد این غدد سبب ایجاد التهاب می شود. ابتدا دست هایتان را بشویید و حوله ای را که با آب گرم مرطوب شده است را روی چشمان بسته خود قرار دهید. در ابتدای دوره درمان، چشم پزشک ممکن است این کار را 4 بار در روز هر بار بمدت 5 دقیقه تجویز کند. پس از آن کمپرس گرم ممکن است یک بار در روز و بمدت چند دقیقه کافی باشد. تمیز کردن پلک ها برای درمان بلفاریت ضروری است. این کار با ماساژ پلک ها با شامپو بچهء رقیق شده انجام می شود. برای ماساژ پلک ها ابتدا دستان خود را شسته و با کمک انگشتان یا گوش پاک کن یا گاز یا حوله تمیز لبه های پلک و حوالی مژه ها را توسط شامپو بچه ماساژ داده و سپس با آب ولرم کاملا” آب بکشید. در بعضی از موارد تجویز آنتی بیوتیک به صورت پماد موضعی و یا درمان خوراکی ضروری است. در صورتیکه غدد چربی پلک ها نیز اختلال عملکرد داشته باشند کمپرس گرم و ماساژ پلک برای خارج کردن چربی اضافی ضروری است. نحوه انجام ماساژ در این موارد توسط چشم پزشک به بیمار آموزش داده می شود. از آنجا که بلفاریت تمایل به مزمن شدن دارد درمان ممکن است برای مدتی طولانی ادامه یابد. در صورتیکه بیمار از لنز تماسی استفاده کند، بسته به نوع بلفاریت، ممکن است لازم باشد در طول درمان بلفاریت و حتی بعد از آن از لنز استفاده نشود. برای بعضی از این بیماران لنز های با نفوذ پذیری بالا تجویز می شود و به بعضی دیگر توصیه می شود که دفعات تعویض لنز را بیشتر کنند. بعضی از بیماران هم در استفاده از لنز مشکل پیدا خواهند کرد و باید از روش های دیگری برای اصلاح عیب انکساری خود استفاده کنند. بهتر است از مواد آرایشی نیز استفاده نشود زیرا ممکن است مانع شستشوی پلک و ماساژ درمانی شود. در بعضی از موارد بلفاریت به بیمار توصیه می شود از شامپوهای ضد شوره برای سر و ابروها استفاده کند.

نام های دیگر التهاب پلک

پلک‌آماس یا بلفاریت (به انگلیسی: Blepharitis) التهاب پلک‌ها به ویژه در لبه آنهاست. این بیماری شایع بوده و ممکن است بر اثر یک عفونت خفیف میکروبی یا بیماری پوستی منتشر ایجاد شود. بلفاریت به دو شکل رخ می‌دهد: بلفاریت قدامی و بلفاریت خلفی. در بلفاریت قدامی قسمت جلویی و خارجی پلک که محل اتصال مژه هاست درگیر می‌شود. دو علت شایع بلفاریت قدامی عفونت‌های میکروبی (مانند استافیلوکوک) و سبوره هستند. در بلفاریت خلفی که ناشی از مشکلات غدد چربی پلک (غدد meibomian) است قسمت داخلی پلک گرفتار می‌شود. دو بیماری پوستی شایعی که سبب بلفاریت خلفی می‌شوند عبارتند از: آکنه روزاسه و شوره سر.

التهاب پلک و گل‌ مژه

گل‌مژه یک عفونت غده در پلک است. رایج‌ترین نوع گل‌مژه غده اشکی را آلوده می‌کند که در رأس مژه قرار دارد. گل‌مژه گاهی درون پلک تشکیل می‌شود که به خاطر غده چربی است. گل‌مژه اغلب با یک جوش قرمز، خارش و متورم شروع می‌شود. پس از گذشت چند ساعت یا چند روز، شروع به تغییر شکل می‌دهد. بعضی از آن‌ها سرسفید رنگی دارند. در بیشتر موارد عفونت تنها یک غده اشکی یا چربی تنها را آلوده می‌کند و نیاز به درمان خاصی ندارد. گرم نگه‌داشتن محل آن به درد کمک کند. افراد باید از محصولات چشمی همچون، لوازم‌آرایشی و کرم‌های چشم تا زمانی که گل‌مژه ناپدید شود خودداری کنند. همچنین نباید تلاش کنند تا گل‌مژه را بترکانند، زیرا این کار باعث انتقال عفونت شده و به چشم آسیب می‌زند. آنتی‌بیوتیک‌ها می‌تواند در این موارد کمک کند: چند گل‌مژه هم‌زمان به وجود آیند گل‌مژه خیلی دردناک باشد علائم بدتر شوند منجر به تب شود بینایی کاملاً از بین برود اگر فردی هرکدام از این علائم را با یک گل‌مژه از خود نشان دهد،‌باید با پزشک متخصص چشم تماس بگیرد.

التهاب پلک و گل‌ مژه مزمن

گل‌مژه مزمن شبیه گل‌مژه است، اما یک عفونت نیست. در عوض زمانی اتفاق می‌افتد که یک غده چربی در پلک گرفته شود. افرادی که یک گل‌مژه مزمن داشته‌اند در معرض ابتلای بیشتر هستند و جوش‌ها اغلب بزرگ‌تر می‌شوند. به‌هرحال این نوع از گل‌مژه به‌ندرت دردناک است. اغلب خودبه‌خود از بین می‌روند. گرم کردن ناحیه می‌تواند به از بین رفتن سریع‌تر گل‌مژه مزمن کمک کند. وقتی‌که گل‌مژه مزمن خیلی بزرگ می‌شود، می‌تواند به بینایی آسیب بزند و دردناک هم باشد. همچنین گفتن این‌که این نوع از گل‌مژه با گل‌مژه فرق دارد کار دشوار است. اگر تورم پس از چند روز از بین نرفت یا اگر دیگر علائم همچون، تب هم ظاهر شدند فرد باید با پزشک متخصص چشم تماس بگیرد.

التهاب پلک و حساسیت

اگر یک‌چشم خارش، قرمز همراه با تورم چشم باشد، علت می‌تواند نوعی از حساسیت چشمی باشد. گردوغبار، گرده گیاهان و دیگر آلرژی‌های معمول می‌توانند باعث آزار چشم شوند و منجر به واکنش آلرژیک چشمی شوند. آلرژی‌های چشم به‌ندرت خطرناک هستند، اما می‌توانند آزاردهنده باشند. خودداری از آلرژی‌های شناخته‌شده بهترین نوع درمان هست، اما برخی افتد با مصرف آنتی‌هیستامین‌ها درد را کاهش می‌دهند، مثل سرچسب. برخی قطره‌های چشمی هم می‌توانند از خارش و خشکی چشم جلوگیری کند. اما اگر علائم باقی بمانند فرد باید با پزشک متخصص تماس بگیرد. پزشک ممکن است آزمایش آلرژی تجویز کند یا درمان خاصی را پیشنهاد دهد.

التهاب پلک و خستگی

خستگی و کوفتگی می‌تواند باعث تورم چشم‌ها شود. نگه‌داشتن آب در طول شب هم می‌تواند به چشم‌ها آسیب بزند. این مورد می‌تواند باعث متورم شدن چشم‌ها در صبح شود. به‌خصوص اگر فرد خوب نخوابیده باشد. قرار دادن یک قله سرد درحالی‌که سر را بر روی بالشت بالا نگه‌داشته‌اید ممکن است کمک‌کننده باشد. نوشیدن یک لیوان آب ممکن است به کاهش تجمع مایع و تورم کمک کند.

التهاب پلک و گریه کردن

گریه کردن می‌تواند باعث پارگی عروق خونی کوچک چشم و پلک شود، به‌خصوص اگر گریه کردن خیلی شدید و طولانی‌مدت باشد. پلک‌های متورم که بعد از گریه کردن در فردی ظاهر می‌شود می‌تواند به دلیل نتیجه تجمع مایع باشد که آن‌هم نتیجه افزایش فشارخون در نقطه‌ای در اطراف چشم باشد. استراحت ، خنک نگه‌داشتن، بالا گرفتن سر و نوشیدن آب می‌تواند کمک‌کننده باشد.

التهاب پلک و محصولات آرایشی

تورم و پاک کردن چشم وقتی‌که آرایش و محصولات نگه‌دارنده پوست وارد چشم شوند، می‌توانند به چشم‌ها و بافت‌های اطراف آن آسیب بزنند، تورم ایجاد کنند و باعث قرمزی و درد شوند. واکنش‌های آلرژیک به این مواد هم می‌تواند منجر به تورم پلک شود. اگر افراد سوزش و تورم چشم را تجربه کرده‌اند باید از قطره‌های اشکی استفاده کنند که در داروخانه‌ها موجود هست. این کار برای تسکین ناراحتی بسیار خوب است. اگر سوزش ادامه داشت یا بدتر شد فرد باید با پزشک متخصص چشم تماس بگیرد. از قطره‌های سفیدکننده چشم یا هر نوع محصولات دیگر برای کاهش درد خودداری کنید. این محصولات می‌توانند سبب واکنش‌های شیمیایی شدیدی با لوازم‌آرایشی و محصولات نگه‌دارنده پوست شوند.

التهاب پلک و آماس چشمی

آماس چشمی نوعی عفونت است که در عمق بافت پلک به وجود می‌آید. این نوع می‌تواند خیلی سریع منتقل شود و معمولاً خیلی دردناک است. حتی یک برش خیلی کوچک می‌تواند برای ورود باکتری‌ها کافی باشد و باعث ایجاد آماس چشمی شود. اگر پلک درد شدیدی داشته باشد، قرمز شود، رگه شود یا متورم باشد فردی باید به دنبال اقدامات اولیه ضروری باشد. آماس یک نوع بسیار جدی تورم است که نیاز به درمان آنتی‌بیوتیکی دارد. بر اساس میزان شدت عفونت ممکن است که نیاز به دریافت آنتی‌بیوتیک باشد.

التهاب پلک و بیماری Graves

بیماری Graves یک اختلال اندوکرین است که باعث پرکاری غده تیروئید می‌شود. این وضعیت می‌تواند باعث شود که تیروئید اشتباهاً سلول‌ها را برای مبارزه با عفونتی در چشم که وجود ندارد بفرستد. آنتی‌بادی‌های که آزاد می‌کند باعث تورم و التهاب در چشم می‌شود. گروهی از درمان‌ها برای بیماری Graves در دسترس است، مثل جراحی تیروئید و داروهای مختلف.

التهاب پلک و بافرت

برخی افراد باکتری‌های بیشتری درون و اطراف چشم و پلک‌هایشان دارند. این باکتری‌ها می‌تواند باعث ایجاد حالتی شوند که بافرت نام دارد. افراد مبتلابه بلفریت معمولاً پلک‌های چرب‌تر دارند و اجسام شوره مانندی در اطراف پلک‌هایشان دارند. بعضی افراد با بلفریت پلک‌های متورم و دردناکی دارند. بلفریت وضعیت مزمنی است که درمانی ندارد. در عوض علائمی دارد که ظاهرشده و از بین می‌روند. گرم نگه‌داشتن، پاک کردن هرگونه لوازم‌آرایشی به‌طور کامل و تمیز کردن پلک‌ها کمک‌کننده خواهد بود. یک متخصص چشم یا اپتومتریست ممکن است نوعی از آنتی‌بیوتیک را تجویز کنند. بعضی وقت‌ها بلفریت به عفونت‌های شدیدتری ختم می‌شود. اگر یک عفونت بلفریت از نوع قبلی خود شدیدتر باشد یا اگر درد خیلی شدید باشد حتماً با پزشک متخصص تماس گرفته شود.

التهاب پلک و ورم ملتحمه

ورم ملتحمه یا چشم صورتی، عفونت چشمی است در ناحیه ملتحمه چشم ایجاد می‌شود. این ناحیه کاملاً پاک و تمیز و دارای بافت نازکی هست که پلک و کره چشم را پوشانده است. افراد مبتلابه این عارضه معمولاً کره چشم صورتی یا قرمز دارند و ممکن است درد، خارش و تورم پلک هم داشته باشند. تا رایج‌ترین نوع ورم ملتحمه، نوعی عفونت ویروسی است که پس از۷ تا ۱۰ روز از بین می‌رود. درحالی‌که عفونت باکتریایی هم منجر به این نوع از تورم شود. به‌ندرت آلرژی‌ها یا محرک‌هایی مثل عطرها می‌توانند برای چشم مشکل ایجاد کنند. گرم نگه‌داشتن می‌تواند به تسکین درد کمک کند. همچنین افراد باید به این موارد هم توجه کنند: چشم را تمیز و بدون مواد آرایشی نگه‌دارند از مالیدن با لمس کردن چشم خودداری کنید دست‌های خود را مرتب بشورید تا از انتقال عفونت‌ها جلوگیری کنید

بیشتر بخوانید : التهاب زیر چشم ♥ التهاب عنبیه ♥ التهاب گوش ♥ درد حدقه چشم ♥ تنبلی چشم

التهاب تاندون شست دست

التهاب تاندون شست دست

التهاب تاندون مچ دست ,التهاب تاندون مچ دست درمان,التهاب تاندون مچ دست چیست,علائم التهاب تاندون مچ دست,درمان سنتی التهاب تاندون مچ دست

توضیحاتی در مورد التهاب تاندون

تاندون‌ها بافت‌های رشته‌ای محکمی هستند که استخوان و ماهیچه را به هم متصل می‌کنند. آن‌ها از حرکت مفاصل و استخوان‌ها هنگام منقبض شدن ماهیچه‌ها پشتیبانی می‌کنند. برخی از انواع آسیب‌هایی که به تاندون‌ها وارد می‌شوند، عبارتند از پارگی تاندون، تنوسینوویت، تاندینوپاتی و التهاب تاندون یا تاندونیت. تاندونیت التهاب تاندون است و معمولا در قسمت‌های پایین‌تر بدن، بالای شانه‌ها، لگن، باسن و غیره رخ می‌دهد. در این مطلب از سایت جسارت در مورد التهاب تاندون صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

علائم التهاب تاندون

درد، سفتی، توده، تورم، حساسیت، ضعف، و غیره. ممکن است در هنگام ورزش کردن، دچار تاندونیت شوید و این مشکل می‌تواند قسمت‌های مختلف بدن مانند پاشنه، انگشتان، زانو، مچ دست، آرنج، شانه، و غیره را تحت تاثیر قرار دهد.

التهاب تاندون و باندهای الاستیک

استفاده از باندهای الاستیک یا گرم برای کاهش میزان فشاری که روی عضلات آسیب‌دیده وارد می‌شود، بسیار موثر است. به کمک آن‌ها می‌توانید درد و تورم را تسکین دهید. به علاوه این روش همچنین به سرعت بخشیدن روند بهبودی نیز کمک می‌کند. باند الاستیک یا گرم همیشه در بازار موجود است. شما باید ساق پا و از مچ پا به پایین را را با یک باند الاستیک یا گرم بپوشانید. باید سعی کنید که پای‌تان را بالا نگه دارید تا جریان خون را به این ناحیه کاهش بدهید. برای رسیدن به نتیجه‌ی بهتر، باید حدودا به مدت چند روز یا تا زمانی که به طور کامل از تورم و درد خلاص شدید، پای‌تان را بسته نگه دارید. از سوی دیگر، شما باید از بیش از اندازه محکم بستن ناحیه‌ی آسیب‌دیده پرهیز کنید، زیرا این کار می‌تواند سبب شود که جریان خون ضعیف شود. حواس‌تان باشد که اگر درد یا علائم دیگر افزایش یافتند، باید باندپیچی پا را باز کنید.

التهاب تاندون و سرکه‌

استفاده از سرکه‌ی گرم و بانداژ سرد یکی از درمان‌های خانگی دیگر برای التهاب تاندون زانو، مچ و سایر قسمت‌ها است. این روش می‌تواند برای خلاص شدن از درد و التهاب ناشی از تاندونیت به شما کمک کند، زیرا درمان گرم در کاهش درد و شل کردن عضلات موثر است در حالی که درمان سرد التهاب را کاهش می دهد. علاوه بر این، سرکه نیز به عنوان یک عامل ضد التهابی عالی عمل می‌کند.روش انجام کار: – ابتدا مقادیر مساوی آب و سرکه سفید آماده کنید و سپس آن‌ها را با هم مخلوط کنید. – بعد، ترکیب را در یک ظرف تمیز گرم کنید. – در یک تابه یا کاسه‌ی کوچک، سرکه و آب سرد را به نسبت ۱ به ۱ ترکیب کنید. – حالا یک حوله‌ی تمیز را در این مخلوط داغ غوطه‌ور کنید و بعد آن را بیرون بیاورید و با فشار دادن مایع اضافی‌اش را خارج کنید. – سپس حوله را حدود ۵ تا ۱۰ دقیقه در اطراف منطقه‌ی آسیب‌دیده قرار دهید. – بعد، حوله را در مخلوط سرد سرکه و آب غوطه‌ور کنید و همان روند را دنبال کنید. – شما باید این فرایند را ۳ بار تکرار کنید. – در نهایت، کمی مرطوب‌کننده روی پوست بمالید.

التهاب تاندون و طب سوزنی

یکی دیگر از روش‌های درمانی خوب طب سوزنی است. مطابق با یک مطالعه که در مجله‌ی پزشکی طب جامع‌نگر چین در سال ۲۰۱۳ منتشر شد، طب سوزنی در مقایسه با برخی از تمرینات اکسنتریک، بهتر می‌تواند به بهبود درد و فعالیت در افراد مبتلا به تاندونیت مزمن کمک کند. علاوه بر این، طب سوزنی همچنین در افزایش اشباع اکسیژن و حجم خون در تاندون موثر است و همین باعث کاهش درد و تورم زانو می‌شود. با این حال، باید یک متخصص طب سوزنی مناسب برای درمان التهاب تاندون پیدا کنید.

التهاب تاندون و آب گازدار بدون قند

اگر به دنبال درمان‌های خانگی برای رفع مشکل تاندونیت زانو، مچ و سایر قسمت‌ها هستید، نباید آب گازدار (سودا یا آب کربناته) را فراموش کنید. این آب می‌تواند برای از بین بردن التهاب و درد ناشی از تاندونیت به شما کمک کند. علاوه بر این، به لطف فرایند اسمز معکوس، آب گازدار به بیرون کشیدن مایع اضافی از پای شما کمک می‌کند. روش انجام کار: – در ابتدا، آب گازدار بدون قند را آماده کنید و منطقه‌ی آسیب‌دیده را در این آب به مدت ۱۰ تا ۲۰ دقیقه خیس بگذارید. – باید این روش را ۲ بار در روز و به مدت چند روز انجام دهید تا شاهد کاهش شدید درد و تورم باشید.

التهاب تاندون و ماساژ

ماساژ یکی دیگر از روش‌های درمانی خانگی برای التهاب تاندون زانو، مچ و سایر قسمت‌های بدن است که باید امتحان کنید! ماساژ ملایم برای افزایش گردش خون بسیار عالی است، چرا که عضلات را ریلکس نگه می‌دارد و تورم و سفتی را کاهش می‌دهد. برای انجام این روش درمانی، می‌توانید از روغن نارگیل، روغن کنجد، روغن خردل یا روغن زیتون استفاده کنید. روش انجام کار: – ابتدا یک نوع روغن را انتخاب کنید و سپس کمی آن را گرم کنید. – با استفاده از انگشتان‌تان روغن گرم را به آرامی روی ساق پا، مچ پا به پایین و پاشنه به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه ماساژ دهید. – شما باید این روند را چند بار در روز تکرار کنید، تا زمانی که درد کاملا بهبود بیابد. – اگر نمی‌توانید نواحی آسیب‌دیده را خودتان ماساژ بدهید، می‌توانید از یک ماساژ درمانگر حرفه‌ای یا دوست‌تان کمک بگیرید.

التهاب تاندون و ویتامین E

التهاب و درد می‌تواند ناشی از رادیکال‌های آزاد باشد. ویتامین E به عنوان یک آنتی‌اکسیدان محلول در چربی برای از بین بردن این رادیکال‌های آزاد عالی است. بنابراین، به کاهش التهاب و درد ناشی از التهاب تاندون کمک می‌کند. علاوه بر این، ویتامین E همچنین در بهبود عملکرد گردش خون تاثیر مثبت دارد که همین موجب کاهش تورم و تسریع روند بهبود می‌شود. – شما می‌توانید روغن داخل کپسول‌های ویتامین E را برای ماساژ دادن منطقه‌ی آسیب‌دیده به صورت حدود۲ یا ۳ بار در روز استفاده کنید تا زمانی که از درد به طور کامل رهایی پیدا کنید. – روش دیگر این است که می‌توانید مواد غذایی غنی از ویتامین E یا مکمل ویتامین E را پس از مشاوره با پزشک‌تان استفاده کنید تا روند بهبودی‌تان تسریع بیابد.

التهاب تاندون و روغن کرچک

روغن کرچک برای دور نگه داشتن درد، التهاب و تورم ناشی از التهاب تاندون بسیار عالی است. یکی دیگر از داروهای موضعی برای تاندونیت زانو، مچ و سایر قسمت‌های بدن که باید امتحان کنید، روغن کرچک است. این روغن می‌تواند به شما در کاهش علائم تاندونیت کمک کند. این روغن عمدتا اسید ریسینلیدیک دارد که یک عامل ضد التهابی عالی است. همچنین، مطابق با یک مطالعه که در سال ۲۰۰۱ منتشر شد، اسید ریسینلیدیک موجود در این روغن متشکل است از کپسایسین و خواص ضد التهابی که پس از استفاده‌ی مکرر، نتایج آن کاملا قابل مشاهده است. روغن کرچک را به صورت ۲ تا ۳ بار در روز برای کاهش درد و التهاب ناشی از التهاب تاندون به طور مستقیم در منطقه آسیب‌دیده استعمال کنید.

التهاب تاندون و زنجبیل

زنجبیل برای از بین بردن چند مشکل مربوط به درد و التهاب عالی است. این ریشه‌ی خوراکی حاوی خواص ضد التهابی و آنتی‌اکسیدانی است که به کاهش درد، التهاب و تورم کمک می‌کند، و به همین دلیل در میان داروهای مؤثر برای درمان التهاب تاندون قرار می‌گیرد. علاوه بر این، زنجبیل همچنین برای بهبود گردش خون در منطقه‌ی آسیب‌دیده عالی است. روش انجام کار: – ابتدا، ۱ قاشق غذاخوری از تکه‌های زنجبیل نازک را به نصف فنجان آب تمیز اضافه کنید. سپس، آن را به مدت حدود ۱۰ دقیقه دم بگذارید تا دمنوش زنجبیل آماده شود. حالا، آن را صاف کنید و کمی عسل به دمنوش حاصل اضافه کنید. در نهایت باید ۲ یا ۳ فنجان دمنوش زنجبیل در روز بنوشید. یا، می‌توانید زنجبیل را به غذاهای روزانه‌تان اضافه کنید. – روش دیگر این است که می‌توانید پس از مشاوره با پزشک‌تان، مکمل زنجبیل مصرف کنید. – یا همچنین می‌توانید روغن زنجبیل را برای ماساژ دادن منطقه‌ی آسیب‌دیده چند بار در روز استفاده کنید.

التهاب تاندون با پارگی‌ های میکروسکوپی

تاندونیت (به انگلیسی: Tendinitis or Tendonitis) یعنی التهاب تاندون که همراه با پارگی‌های میکروسکوپی است. این ضایعه بیانگر یک پاسخ التهابی در داخل تاندون، بدون التهاب لایه خارجی (یعنی پاراتنون) آن است. استفاده بیش از حد از عضلات، مهمترین عامل تاندونیت محسوب می‌شود. درگیری تاندون ماهیچه‌های مفصل شانه با تشخیص تاندونیت، شیوع بالایی دارد. به عنوان مثال تاندونیت ماهیچه فوق خاری (سوپرااسپیناتوس) که یکی از ماهیچه‌های کلاهک چرخاننده  (روتاتور کاف) است، نسبت به عضلات دیگر بیشتر مشاهده می‌گردد. ازجمله عوارض التهاب‌های تاندونی، تاندونیت کلسیفیه، بورسیت و تاندونیت مزمن است.

مهمترین علل تاندونیت

مهمترین علل تاندونیت عبارتنداز: فعالیت‌های تکرای. اگرچه در این اعمال، نیروی کمی به کار می‌رود، ولی به دلیل تکرار بالا، آسیب پذیری تاندون افزایش می‌یابد. ضربه مستقیم اختلالات وضعیت (پوسچر) کاهش خونرسانی در برخی از نقاط تاندون (مثلاً تاندون فوق خاری یا سوپرااسپیناتوس و تاندون آشیل)

علایم تاندونیت

علایم تاندونیت ممکن است درارتباط با موارد زیر باشد: با استراحت درد کاهش می‌یابد و با فعالیت تشدید می‌گردد. معمولاً شروع درد تدریجی بوده و در یک دوره زمانی ایجاد می‌شود. با اعمال مقاومت به عضله توسط معاینه کننده در عملی که آن ماهیچه دارد، درد افزایش می‌یابد. کشش ماهیچه درگیر، ممکن است با درد همراه گردد. در مرحله حاد به هنگام استراحت نیز ممکن است درد وجود داشته باشد. احتمال وجود اسپاسم محافظتی تورم و احتمال گرمی در ناحیه حساسیت به لمس در ناحیه آسیب کرپیتاسیون  (صدای خش خش) به هنگام عمل فعال عضله. احتمالاً چسبندگی پاراتنون در تاندون ملتهب باعث کرپیتاسیون می‌گردد. این چسبندگی می‌تواند به علت تولید مواد چسبنده در اثر پاسخ التهابی تاندون ایجاد گردد.

التهاب تاندون و سیب‌ زمینی

در واقع، یک سیب‌زمینی خام با حذف مایع اضافی از بدن شما می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند. علاوه بر این، با توجه به مطالعات انجام شده، سیب‌زمینی دارای خواص تسکین‌دهنده‌ی درد و آرام‌بخش است و زمانی که سطح درد افزایش می‌یابد، می‌تواند به شما کمک کند آرام شوید. بنابراین، اگر به دنبال درمان‌های خانگی التهاب تاندون زانو، مچ دست، و سایر قسمت‌های بدن هستید، سیب‌زمینی را نادیده نگیرید. روش انجام کار: – در ابتدا یک سیب‌زمینی بزرگ را بجوشانید. – سپس اجازه دهید کاملا خنک شود و آن را خوب له کنید. – حالا این سیب‌زمینی له‌شده را روی منطقه‌ی آسیب‌دیده پخش کنید. – سپس از یک پارچه‌ی پنبه‌ای تمیز برای بستن این ناحیه استفاده کنید. – در نهایت، اجازه بدهید سیب‌زمینی به مدت نیم ساعت بماند. – شما باید این روش درمانی را 2 بار در روز و به مدت 3 روز تکرار کنید تا بهترین نتایج را به دست آورید.

روش درمان التهاب تاندون

التهاب تاندون چگونه درمان می شود؟ درمان های ابتدایی عبارتند از: – پرهیز از انجام کارهایی که مشکل را بدتر می کنند. – محل آسیب دیده را استراحت دهید. – گذاشتن کیسه یخ روی محل التهاب تاندون – از داروهای ضد التهاب و یا ژل های ضد التهاب استفاده کنید. اگر مشکل شما طی یک هفته خوب نشد به پزشک مراجعه کنید تا درمان های زیر را به شما توصیه کند: – تزریق کورتون: این دارو به سرعت درد و التهاب تاندون را کم می کند – فیزیوتراپی توسط متخصص این کار – عمل جراحی ممکن است چند هفته تا چند ماه طول بکشد تا التهاب تاندون برطرف شود که بستگی به شدت آن دارد. در شرایط زیر نزد پزشک بروید: – تب بالاتر از ۷/۳۷ درجه سانتیگراد – احساس گرمی، قرمزی و ورم محل التهاب – عدم توانایی برای حرکت دادن محل التهاب نشانه های بالا می توانند علائم مشکلات دیگری در بدن باشند که نیاز به درمان سریع تری دارند.

التهاب تاندون و کلم بروکلی

کلم بروکلی به .شما کمک می‌کند تا در مدت زمان کوتاهی به نتایج قابل‌توجهی برای مبارزه با مفاصل متورم برسید. بنابراین، این گیاه خوراکی هم به عنوان یکی از موثرترین درمان‌های خانگی برای التهاب تاندون زانو، مچ دست و دیگر قسمت‌ها استفاده می‌شود. روش انجام کار: – ابتدا یک بروکلی تازه تهیه کنید و آن را در مخلوط‌کن بریزید و با اضافه کردن کمی آب به آن،‌ یک خمیر آماده کنید. – حالا این خمیر را روی منطقه‌ی آسیب‌دیده پخش کنید و با استفاده از یک پارچه پنبه‌ای آن را ببندید. – در نهایت، اجازه بدهید خمیر به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه همان جا بماند و بعد با آب گرم آن را شستشو دهید. – شما باید این روش را 2 بار در روز و به مدت چند روز تکرار کنید.

درمان خانگی التهاب تاندون

کیسه‌ی یخ یکی از عالی‌ترین داروهای خانگی برای التهاب تاندون زانو، مچ دست و سایر قسمت‌های بدن است. استفاده از کیسه‌ی یخ روش ساده‌ای است که می‌توانید هر روز در خانه آن را انجام دهید. خیلی ساده چند تکه یخ بردارید، آن‌ها را لای یک حوله‌ی نرم قرار بدهید و بعد آن را روی منطقه‌ی آسیب‌دیده به مدت ۱۵ دقیقه قرار بدهید. این روش درمانی درد و التهاب التهاب تاندون را کاهش می‌دهد. به جای استفاده از تکه‌های یخ، می‌توانید از غذاهای یخ زده یا میوه استفاده کنید. شما می‌توانید این روش درمانی را چند بار در روز انجام دهید تا سریع‌تر به نتیجه برسید.روغن زیتون علاوه بر مزایایی که برای بهبود سلامتی دارد و کاربردهایی که برای مو، پوست و ناخن دارد، برای برخی از مشکلات مانند التهاب تاندون نیز مفید است. استفاده از روغن زیتون برای ماساژ دادن منطقه‌ی آلوده، باعث کاهش التهاب و درد ناشی از تاندونیت می‌شود. شما می‌توانید پا، مچ دست، زانو، شانه، آرنج یا هر بخش دیگری از بدن را با این روغن ماساژ بدهید. روغن زیتون جریان خون را بهبود می‌بخشد، بنابراین شما با این روش درمانی تسکین خواهید یافت. حالا مقداری روغن زیتون گرم آماده کنید و به آرامی آن را در نواحی دردناک به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه ماساژ دهید. این روش درمانی می‌تواند چند بار در روز استفاده شود.مریم‌گلی به دلیل خواص درمانی خوبی که دارد، برای درمان التهاب تاندون بسیار مفید است. این گیاه دارویی می‌تواند درد و التهاب تاندونیت را آرام کند. تمام کاری که باید بکنید این است که برگ‌های مریم‌گلی تازه را آماده کنید و آن‌ها را در مناطق آسیب‌دیده‌ی خود مالش دهید. روش دیگر این است که می‌توانید برگ مریم‌گلی را در سرکه سیب بجوشانید و بگذارید به طور طبیعی خنک شود و بعد یک تکه پارچه‌ی پنبه‌ای را در مایع خیس کنید و آن را به مدت ۱۰ دقیقه روی قسمتی که درد دارد بگذارید. همچنین می‌توانید برای کاهش درد و التهاب هر روز دمنوش مریم‌گلی بنوشید.مارچوبه به عنوان یک دیورتیک طبیعی، نه تنها برای سلامت کلی شما مفید است، بلکه یکی از بهترین داروهای خانگی برای درمان التهاب تاندون است چرا که مایع اضافی را از سیستم بدن خارج می‌کند، آب اضافی را کاهش می‌دهد، التهاب، تورم و درد ناشی از تاندونیت را از بین می‌برد. اگر تاندونیت دارید، باید به میزان بیش‌تری مارچوبه مصرف کنید. این گیاه خوراکی به صورت بخارپز و در ترکیب با ماهی، ماست و غیره خوشمزه می‌شود. همچنین می‌توانید از مارچوبه برای طبخ یک سوپ سالم و خوش‌طعم استفاده کنید، یا برای کاهش وزن با آن سالاد تهیه کنید.

بیشتر بخوانید : درد بازو ♥ بازو درد ♥ درد کتف ♥ آرتروز شانه ♥ شانه درد

التهاب عصبی چشم چیست

التهاب عصبی چشم چیست

التهاب چشم ,التهاب چشم نوزاد,التهاب چشم چیست؟,التهاب چشمی چیست,التهاب چشم کودک,التهاب چشم در کودکان,التهاب چشم کودکان,التهاب چشم گربه,التهاب چشم سگ

توضیحاتی در مورد التهاب چشم

قرمزی چشم یا التهاب ملتحمه، التهاب و عفونت پرده شفافی است که زیر پلک ها و قسمتهایی از کره چشم را پوشانیده است. علل قرمزی چشم معمولاً عفونتهای ویروسی یا باکتریایی است و یا می تواند حساسیتی بوده و در نوزادن می تواند ثانویه به عدم ایجاد سوراخ مجاری اشکی بطور کامل باشد. این بیماری ممکن است منجر به بروز احساس وجود خارجی در یک یا هر دو چشم شده ، به گونه ای که خود فرد احساس می کند قادر به بیرون آوردن جسم خارجی نیست، زمانی که فرد از خواب بیدار می شود، ممکن است چشم وی پر از ترشحات باشد. سفیدی چشم نیز به نظر قرمز آمده و فرد منظره ای را می بیند که قبلاً در چشم وجود نداشته است. وجود التهاب سبب می شود که عروق کره چشم در مقایسه با قبل بیشتر مشخص شوند و همین عامل سبب می شود که سفیدی چشم به نظر قرمز رسد. قرمزی چشم اصطلاحی است که معمولاً برای بیان وجود التهاب ملتحمه به کار می رود.در این مطلب از سایت جسارت در مورد التهاب چشم صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

عفونت چشم

عفونت چشم انواع مختلفی دارد، از جمله: ورم ملتحمه یا چشم صورتی این عفونت باعث قرمزی چشم و ایجاد خارش می‌شود. معمولا علت ویروسی دارد، اما ممکن است گاهی‌ اوقات منشأ آن باکتری یا واکنش آلرژیک نیز باشد. گل‌ مژه یا Hordeolum (عفونت غدد پلک) این عفونت ناشی از باکتری‌های استافلاکوک است که در سطح پوست زندگی می‌کنند و به تشکیل توده‌ی قرمز بر روی پلک یا نزدیک خط مژه‌ها منجر می‌شود و با خارش یا درد همراه است. بلفاریت (Blepharitis) زمانی اتفاق می‌افتد که غدد کوچک چربی در نزدیکی خط مژه‌ها مسدود و در نتیجه پلک‌ها عفونی می‌شوند. این عفونت باعث خارش و سوزش شدید می‌شود. همچنین ممکن است باعث آب‌ریزش چشم شود و این احساس را به‌وجود بیاورد که چیزی داخل چشم‌ها رفته است. سلولیت مجاری در این عفونتِ باکتریایی، بافت اطراف چشم آلوده می‌شود. این عفونت می‌تواند خطرناک باشد و ممکن است به مشکلات دائمی تبدیل شود. کراتیت (Keratitis) این نوع عفونت که منشأ باکتریایی، ویروسی، قارچی یا انگلی دارد عمدتا ناشی از حضور یک عضو خارجی در چشم است که باعث وارد آمدن آسیب به قرنیه می‌شود. داکریوسیستیت (Dacryocystitis) این عفونت در مجاری اشک بروز می‌کند.

علل بروز عفونت و التهاب چشم

سیستم ایمنی ضعیف، زخم، جراحی، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی مضر، عدم رعایت بهداشت و در تماس نزدیک قرار گرفتن با افرادی که عفونت چشم دارند، می‌تواند منجر به انواع عفونت چشمی شود. عوارض معمولِ عفونت چشم عبارتند از: آب‌ریزش بیش‌از‌حد چشم، قرمزی، متورم شدن پلک‌ها، درد، خارش، حس کردن شن و ماسه در چشم‌ها، خروج مایع زرد رنگ از چشم یا پوسته‌پوسته شدن اطراف چشم. این علائم بسته به میزان و نوع عفونت ممکن است خفیف یا بسیار شدید باشند. گرچه عفونت چشم معمولا باعث ایجاد مشکلات دائمی نمی‌شود و به‌ندرت علامت خطر جدی برای سلامت چشم‌هاست، اما می‌تواند خیلی آزاردهنده باشد. با این حال بهتر است توسط پزشک بررسی شود تا از بروز هرگونه وضعیت جدی‌ای که ممکن است در صورت عدم درمان باعث آسیب به شبکیه، رگ‌های خونی یا عصب‌های بینایی چشم ‌شود جلوگیری کند. در عین حال می‌توانید با کمک روش‌های خانگی آسان، ارزان و مؤثر از اثرات عفونت بکاهید و روند بهبودی را سریع‌تر کنید.

درمان عفونت و التهاب چشم

۱. کمپرس آب گرم این روش یکی از مؤثرترین راه‌های درمان گل‌مژه یا ورم ملتحمه است. گرما باعث افزایش گردش خون در ناحیه، کاهش درد و تورم، جلوگیری از پیشرفت عفونت و بهبودی می‌شود. ۱. یک حوله یا پارچه‌ی تمیز و بدون پرز را در آب گرم خیس کنید و آب اضافی آن را بگیرید. ۲. پارچه‌ی گرم و مرطوب را به‌مدت ۵ دقیقه بر روی پلک‌های بسته‌ی خود نگه دارید. ۳. چند بار این کار را تکرار کنید. ۴. با استفاده از یک پارچه‌ی تمیز، هرگونه ترشح یا مخاط عفونی را از روی پلک‌ها یا مژه‌ها بردارید. ۵. چند بار در روز این کار را انجام بدهید تا بهتر شوید. نکته: اگر هر دو چشم دچار عفونت شده باشند، برای هر چشم از پارچه‌ی گرم جداگانه استفاده کنید. ۲. گل‌خوش (Eyebright) گل‌خوش (نام علمی: Euphrasia)، یکی از درمان‌های گیاهی مؤثر برای عفونت‌های چشمی، به‌خصوص ورم ملتحمه یا چشم صورتی است. قدرت چرک‌خشک‌کنی گل‌خوش، روند بهبود را سریع‌تر و از گسترش عفونت جلوگیری می‌کند. یافته‌های مطالعه‌ای که در سال ۲۰۰۷ در مجله‌ی Alternative and Complementary Medicine منتشر شد، نشان می‌دهد که قطره‌ی چشم تک‌دُزِ گل‌خوش، در درمان ورم ملتحمه بسیار مؤثر است. یک قاشق چایی‌خوری گل‌خوش را به‌مدت ۱۰ دقیقه در یک لیوان آب بجوشانید. اجازه بدهید خنک شود، سپس با استفاده از یک پارچه‌ی نازک آن را صاف کنید. چند بار در روز از این محلول برای شست‌و‌شوی چشم استفاده کنید؛ همچنین می‌توانید از قطره‌ی چشم هموپاتی ۱۰٪ گل‌خوش نیز استفاده کنید تا از سوزش یا التهاب چشم خلاص شوید. روزی چند بار، در هر چشم یک قطره بچکانید تا زمانی که عفونت کاملا از بین برود.می‌توانید با یک محلول سالین خانگی، از عفونت چشم خلاص شوید. شست‌وشو با محلول نمکی، التهاب و خارش چشم‌ها را از بین می‌برد. محلول نمکی، ترشحات عفونی چشم‌ها را پاک و عفونت را کنترل می‌کند و به این‌ترتیب مانع از گسترش عفونت می‌شود. ۱. یک قاشق چای‌خوری نمک را در یک لیوان آب مخلوط کنید. ۲. محلول را بجوشانید و صبر کنید تا کاملا خنک شود. ۳. از آن برای پاک کردن چشم‌ها استفاده کنید. ۴. این درمان خانگی را روزی چند بار انجام بدهید. نکته: در صورت امکان از آب مقطر استفاده کنید چون آب شیر ممکن است حاوی مواد شیمیایی و ناخالصی باشد. ۴. نقره کلوئیدی نقره کلوئیدی نیز می‌تواند سوزش و خارش چشم ناشی از عفونت‌های ویروسی و باکتریایی را کاهش بدهد. این محلول شامل ذرات کوچک نقره در آب است که وقتی به‌صورت قطره‌ی چشم استفاده شود، سلول‌های آلوده را به وسیله‌ی الکترومغناطیس جذب می‌کند. سلول‌های آلوده، سپس به جریان خون فرستاده می‌شوند تا از بین بروند. در هر چشم ۲ قطره نقره کلوئیدی بریزید و پلک بزنید. از این محلول دو بار در روز استفاده کنید تا زمانی که عفونت به‌طور کامل از بین برود. همچنین می‌توانید پماد نقره کلوئیدی را بدون نسخه خریداری و برای جلوگیری از خارش، آن را در اطراف چشم‌ها استفاده کنید. ۵. عسل عسل دارای خواص ضدباکتریایی است و می‌تواند باکتری‌های مضری را که باعث عفونت شده‌اند، از بین ببرد. نتایح مطالعه‌ای که در سال ۲۰۰۶ در ژورنال Cornea منتشر شد نیز اثر ضدباکتریایی عسل بر فلور هوازی چشمی در کمبود اشک و بیماری غدد میبومی را تأیید می‌کند. برای رسیدن به نتایج بهتر از عسل مانوکا (manuka) یا عسل طبیعی و ارگانیک استفاده کنید. نسبت مساوی عسل و آب مقطر را کاملا با هم مخلوط کنید. با استفاده از یک توپ پنبه‌ای تمیز محلول را روی چشم‌ها بزنید. از این روش ۲ یا ۳ بار در روز استفاده کنید تا علائم عفونت از بین بروند. همچنین می‌توانید یک قطره عسل را مستقیما داخل چشم‌ها بریزید. عسل به کمک اشک طبیعی، هرگونه آلودگی را از چشم‌ها خارج می‌کند. ۲ تا ۳ بار در روز این‌ کار را تکرار کنید. ۶. چای سبز چای سبز غنی از اسید تانیک است که می‌تواند عفونت را در نطفه خفه کند. چای سبز از خارش چشم‌ها جلوگیری می‌کند و پف زیر چشم را کاهش می‌دهد. همچنین حاوی انواع مواد مغذی و آنتی‌اکسیدان‌ است که به سلامت کلی چشم‌ها کمک می‌کند. ۱. دو عدد چای سبز کیسه‌ای ‌را به‌مدت چند ثانیه در آب گرم خیس کنید. ۲. کیسه‌ها را از آب خارج کنید و آب اضافی را بگیرید، سپس هم لیوان چای و هم کیسه‌های چای را در یخچال قرار بدهید تا سرد شوند. ۳. ابتدا با استفاده از چای سرد چشمان‌تان را شست‌و‌شو بدهید. ۴. سپس کیسه‌های چای سرد و مرطوب را به‌مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه روی چشم‌های بسته‌ی خود قرار بدهید. ۵. این‌ کار را سه بار در روز تکرار کنید تا زمانی که علائم عفونت از بین بروند. به‌جای چای سبز کیسه‌ای می‌توانید از چای سیاه کیسه‌ای نیز استفاده کنید.

التهاب چشم و بابونه

بابونه به دلیل خواص ضدسوزشی، ضدالتهابی و ضدمیکروبی‌اش برای درمان ورم ملتحمه بسیار مؤثر است. خاصیت آرام‌بخشی و تقویت‌کنندگی آن باعث کاهش قرمزی، سوزش و پف زیر چشم می‌شود. یک قاشق چای‌خوری گل بابونه‌ی خشک را در یک لیوان آب جوش تصفیه‌شده بریزید. روی لیوان را بپوشانید و اجازه بدهید به‌مدت ۵ دقیقه بماند. آن را صاف کنید و بگذارید تا در دمای اتاق خنک شود. در طی روز هر چند ساعت یک‌بار، از این محلول برای پاک کردن داخل و بیرون چشم‌ها استفاده کنید. همچنین می‌توانید کیسه‌های چای بابونه را در داخل یخچال قرار بدهید و آنها را به‌مدت کمتر از ۱۰ دقیقه روی پلک‌های بسته خود بگذارید تا تورم چشم‌ها را کاهش بدهد. این درمان را چند بار در روز استفاده کنید.

التهاب چشم و سرکه‌ سیب

سرکه‌ سیب در درمان چشم صورتی معجزه می‌کند. اسید مالیک موجود در سرکه‌ سیب غیرپاستوریزه مانند یک عامل ضدمیکروبی عمل می‌کند که در درمان عفونت‌های باکتریایی مؤثر است. سرکه سیب حتی ترشحات و مایعات عفونی را از بین می‌برد و به این‌ترتیب روند معالجه را بهبود می‌بخشد. ۱. یک قاشق چای‌خوری سرکه سیب خام تصفیه‌نشده را در یک لیوان آب تصفیه‌شده مخلوط کنید. ۲. یک گلوله‌ی پنبه‌ای را در این محلول خیس کنید. ۳. با استفاده از آن، بخش‌های آلوده‌ی خارجی چشم را شست‌و‌شو بدهید. ۴. این‌ کار را هر چند ساعت یک‌بار در روز تکرار کنید.

التهاب چشم و شیر مادر

این روش برای از بین بردن چشم صورتی، به‌ویژه در نوزادان بسیار مؤثر و ایمن است. شیر مادر حاوی آنتی‌بادی‌های خاص به‌ویژه ایمونوگلوبولین E است که مانع از اتصال باکتری‌های عفونی به سطح مخاطی چشم می‌شوند. به این‌ترتیب رشد باکتری‌ها را محدود و به بهبود سریع عفونت کمک می‌کند. ۱. مقدار کمی از شیر مادر را داخل یک ظرف بریزید. ۲. با استفاده از یک قطره‌چکان تمیز، ۲ یا ۳ قطره از شیر مادر را داخل چشم‌های عفونی بریزید. ۳. هر دو ساعت یک‌بار یا هر زمانی که نیاز بود، مجددا این کار را تکرار کنید. شیر مادر در درمان عفونت گوش نوزادان نیز مؤثر است.

نکاتی در مورد التهاب چشم

روزی چند بار داخل چشمان‌تان آب سرد بریزید تا تقویت شوند؛ با استفاده از قطره‌های بدون نسخه می‌توانید علائم مربوط به عفونت را از بین ببرید؛ حداقل دو بار در روز چشم خود را با گلاب خالص شست‌و‌شو بدهید. همچنین می‌توانید برای خلاص شدن از خارش چشم، از گلاب به‌عنوان قطره‌ی چشم استفاده کنید؛ مقدار کمی از شامپو بچه را با آب رقیق کنید و به کمک آن ترشحات و آلودگی‌های سطح چشم را از بین ببرید؛ در طول مدتی که چشم‌ها درگیر عفونت هستند، از لنزهای تماسی استفاده نکنید؛ اگر دست‌هایتان را نشسته‌اید، به چشم‌هایتان دست نزنید؛ برای جلوگیری از گسترش عفونت، حوله یا ملافه‌هایتان را به کسی ندهید؛ وقتی عفونت چشم دارید، چشم‌ها را آرایش نکنید، از لوازم آرایش دیگران استفاده نکنید و لوازم آرایش خودتان را هم به دیگران ندهید؛ ضدعفونی‌کننده‌های‌ دست، پاک‌کننده‌ها و اسپری‌های ضدعفونی را دم‌دست نگه دارید و از آنها استفاده کنید؛ اگر عفونت چشم‌تان ظرف چند روز بهتر نشد، به پزشک مراجعه کنید.

آماس ملتحمه چشم

آماس ملتحمه چشم یا سرخ‌چشمی در واقع به سرخی و تورم ملتحمه چشم گفته می‌شود؛ یعنی غشای مخاطی که پلک و سطح چشم را می‌پوشاند. این لایه چشمی معمولا پاک و تمیز است. اگر هر نوع حساسیت و یا عفونتی رخ بدهد، این لایه یا جدار قرمز و متورم خواهد شد. ورم ملتحمه چشم بسیار شایع بوده و در اغلب مواقع چندان حاد نیست و ظرف ۷ تا ۱۰ روز بدون هیچ نوع درمان دارویی خود به خود خوب می‌شود.

انواع کنژنکتیویت

قرمزی چشم در التهاب ملتحمه یا کونژنکتیویت، conjunctivitisاز میان انواع غیر عفونی، شایعترین نوع کنژنکتیویت نوع حساسیتی یا آلرژیک است. این مشکل در افرادی که حساسیت فصلی دارند نیز دیده می‌شود و ممکن است بر اثر حساسیت به موادی از قبیل مواد آرایشی، عطر یا داروها نیز رخ دهد. این نوع از کنژنکتیویت مسری نیست. نوع عفونی کنژنکتیویت بر دو نوع است. نوع ویروسی که عامل بیماری ویروس بوده و معمولاً با یک سرما سرماخوردگی و گلو درد همراه است. نوع دوم یا کنژنکتیویت ناشی از باکتری (باکتریال) معمولاً بر اثر آلودگی با باکتری‌هایی نظیر استافیلوکوک و استرپتوکوک ایجاد می‌شود و شدت آن به نوع و گونه باکتری بستگی دارد.

التهاب چشم و علامت کنژنکتیویت

بارزترین علامت کنژنکتیویت قرمزی چشم بر اثر التهاب است. علائم انواع کنژنکتیویت را می‌توان بصورت زیر خلاصه کرد: کنژنکتیویت آلرژیک: هر دو چشم را درگیر کرده و سبب خارش و قرمزی همراه با اشکریزش و تورم پلک‌ها می‌شود. بیمار ممکن است بدلیل حساسیت آبریزش بینی هم داشته باشد. کنژنکتیویت ویروسی: معمولاً با درگیری یک چشم شروع شده و ممکن است در ادامه چشم دیگر را نیز درگیر کند. علائم دیگر شامل اشکریزش شدید، ترشح آبکی و قرمزی چشم هستند. کنژنکتیویت باکتریال (میکروبی): هر دو چشم را درگیر کرده و سبب ترشح غلیظ می‌شود که ممکن است بخصوص هنگام بیدار شدن از خواب سبب چسبیدن پلک‌ها به هم شود. علائم دیگر عبارتند از: تورم ملتحمه، قرمزی و اشکریزش. این نوع از کنژنکتیویت معمولاً ابتدا یک چشم را درگیر می‌کند ولی به سادگی به چشم دیگر منتقل می‌شود.

التهاب چشم و پیشگیری

از آنجا که انواع ویروسی و باکتریال کنژنکتیویت مسری بوده و براحتی منتقل می‌شوند، پیشگیری نقش بسیار مهمی در جلوگیری از انتقال آلودگی به چشم دیگر بیمار و نیز افراد دیگر دارد. برای پیشگیری مؤثر توجه به نکات زیر لازم است: شستشوی مرتب دستها و خودداری از مالیدن چشم. آلودگی در بسیاری از موارد بر اثر خاراندن چشم درگیر و انتقال از طریق دست آلوده اتفاق می‌افتد، استفاده نکردن از حوله مشترک، استفاده نکردن از لوازم آرایشی مشترک نظیر خط چشم، سایه چشم، استفاده نکردن از قطره‌های چشمی مشترک، شنا نکردن (بعضی از باکتری‌ها می‌توانند از طریق آب منتقل شوند)، عدم استفاده مجدد از دستمال جهت پاک کردن چشم. بهتر است از دستمال کاغذی و بصورت یک بار مصرف استفاده شود.

درمان کنژنکتیویت

کنژنکتیویت آلرژیک: کمپرس سرد و استفاده از اشک مصنوعی در موارد خفیف کمک کننده‌است. در موارد شدیدتر از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی و آنتی هیستامین ممکن است استفاده شود. در بعضی از بیمارانی که دائماً کنژنکتیویت آلرژیک دارند ممکن است از قطره‌های استروئیدی نیز استفاده شود. کنژنکتیویت ویروسی: نوع ویروسی بیماری مانند سرماخوردگی درمان خاصی ندارد و معمولاً برای آن داروی خاصی تجویز نمی‌شود ولی علائم بیماری را می‌توان با استفاده از کمپرس سرد و اشک مصنوعی تخفیف داد. در موارد خیلی شدید نیز می‌توان از قطره‌های استروئیدی برای کاهش التهاب استفاده کرد. کنژنکتیویت ویروسی معمولاً ظرف سه هفته بهبود می‌یابد. کنژنکتیویت باکتریال: معمولاً با استفاده از قطره‌ها یا پمادهای آنتی بیوتیک درمان می‌شود.

بیشتر بخوانید : التهاب پلک ♥ التهاب زیر چشم ♥ التهاب لثه ♥ آبریزش چشم ♥ سوزش چشم

ورزش برای آب کردن شکم

ورزش برای آب کردن شکم

آب کردن شکم ,ورزش برای آب کردن شکم,آب کردن شکم و پهلو ,آب کردن شکم بزرگ,راهکارهایی برای آب کردن شکم,روش هایی برای آب کردن شکم

توضیحاتی در مورد آب کردن شکم

ممکن است شما از آن دسته‌ افرادی باشید که اکنون هم غذاهای این چنینی مانند ماهی سالمون، سبزیجات، آووکادو، لبنیات و خشکبار را برای داشتن شکمی تخت در رژیم لاغری شکم خود قرار داده باشید. بر اساس آخرین پژوهش‌ها، چندین خوراکی جدیدِ «شکم‌کوچک‌کن» به این فهرست اضافه شده است. این غذاها میل شما به کربوهیدرات و انواع دسرها را برطرف و حس چشایی‌تان را تقویت می‌کنند. در این مقاله می‌خواهیم ببینیم که برای لاغری شکم چه بخوریم.در این مطلب از سایت جسارت در مورد آب کردن شکم صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

آب کردن شکم با روغن نارگیل

اگر می‌پرسید که برای لاغری شکم چه بخوریم ، باید گفت مطالعه روی زنان برزیلی نشان داده است که سایز کمر زنانی که طی یک دوره‌ی ۱۲ هفته‌ای از مکمل روغن نارگیل در رژیم غذایی‌ استفاده کرده‌اند، کوچک شده است. روغن نارگیل شامل نوعی اسید چربِ اشباع شده به نام اسید لوریک (Lauric Acid) است که در بدن به سرعت تبدیل به انرژی می‌شود. این یعنی کالری اسید لوریک، پیش از اینکه تبدیل به چربی انباشته شود، می‌سوزد و تبدیل به انرژی می‌شود و باعث لاغری شکم شما می‌شود. لزومی ندارد آن را به شکل قرص مصرف کنید، کافی است روغن نارگیل تصفیه شده را جایگزین روغن‌های دیگر در دستور غذای‌تان کنید.

آب کردن شکم با خوراکی‌ های بنفش و قرمز

دومین پاسخی که در جواب به سوال برای لاغری شکم چه بخوریم، می‌توان داد این است که بگوییم خوراکی‌های بنفش و قرمز! تحقیقات تازه‌ی مجله‌ی تغذیه‌ی بالینی اروپا (European Journal of Clinical Nutrition) نشان داد زنانی که در یک بازه‌ی زمانی ۳ ساله رژیم غذایی سرشار از محصولات قرمز یا بنفش‌رنگ مانند انگور، گوجه، بادمجان و کلم دارند، نسبت به زنانی که رژیم غذایی‌شان بیشتر شامل سبزیجات و میوه‌های سبز، زرد یا نارنجی بوده است، چربی شکمی کمتری داشته‌اند. برخی پژوهش‌ها ادعا می‌کنند وجود فلاونوئید در برخی از این محصولات مانع جذب چربی می‌شود یا بر فرآیند چربی سوزی تأثیر گذاشته و باعث لاغری شکم می‌شود.

آب کردن شکم با سرکه انار

یکی از خوراکی‌های مناسب برای رژیم لاغری شکم، سرکه انار است. بنا بر پژوهش محققین کُره‌ای مصرف ۳۰ میلی‌لیتر سرکه‌ی انار در زنانِ دچار اضافه وزن به مدت ۸ هفته، باعث کاهش ۳٫۷ درصدی چربی شکمی و در نهایت باعث لاغری شکم در آنها شده است. به گفته‌ی دکتر کارول جوهانسون (Carol Johnston)، استاد دانشگاه آریزونا، همه‌ی انواع سرکه دارای اسید اَستیک هستند که هم در هضم نشاسته تأثیر دارد و هم آنزیم مؤثر در چربی‌سوزی را تحریک می‌کند.

آب کردن شکم با غلات کامل

بر مبنای مطالعه‌ای در دانشگاه تافتز (Tufts University)، کسانی که روزی ۳ پُرس یا بیشتر غلات کامل مصرف می‌کنند، نسبت به کسانی که کمتر از نیم پُرس غلات کامل می‌خورند، ۱۰ درصد کمتر چربی شکمی دارند. رهبر این گروه تحقیق، دکتر نیکولا مک‌کُون (Nicola McKeown) می‌گوید: این مسئله ممکن است به دلیل اثر غلات کامل بر هورمون‌های کنترل اشتها و بروز احساس سیری باشد؛ یا به دلیل فیبر موجود در غلات کامل که با تحریک برخی هورمون‌ها، ذخیره‌ی چربی شکمی را کاهش می‌دهد. اما نکته‌ی قابل توجه این است که افرادی که غلات تصفیه شده مصرف کرده‌اند (انواع نان و شیرینی‌های سفید)، کاهشی در چربی شکمی‌شان نداشته‌اند. بنا بر توصیه‌ی دکتر مک‌کون بهتر است غلات تصفیه‌شده را با غلات کامل مانند برنج قهوه‌ای یا فارو (غذایی تهیه شده از انواع خاصی از گندم) جایگزین کنید.

آب کردن شکم با حبوبات

یکی از دوستداران لاغری شکم انواع حبوبات است. آنطور که مطالعات مجله‌ی اُبیسیتی (Obesity) نشان ‌می‌دهد، به ازای مصرف ۱۰ گرم فیبر در هر روز، احتمال بروز چربی شکمی ۴ درصد کاهش می‌یابد. به گفته‌ی محققان، بهترین منبع فیبر انواع حبوبات هستند به ویژه عدس، لوبیای سیاه و لوبیای لیما (لوبیای عروس) که در هر نصف فنجان از آنها، ۷ تا ۸ گرم فیبر وجود دارد. سرپرست محققین اُبیسیتی، دکتر کریستن هیرستون (Kristen G. Hairston) معتقد است، لوبیای چشم‌بلبلی و لوبیا قرمز هم انتخاب‌های خوبی هستند زیرا به ازای هر نصف فنجان، ۴ تا ۵ گرم فیبر دارند.

آب کردن شکم باچیا

به گفته‌ی دکتر لیندسی براون (Lindsay Brown)، استاد دانشگاه کویینزلند، که درباره‌ی اثرات چیا در حذف چربی شکمی مطالعه کرده‌ است، دانه‌ی چیا علاوه بر پروتئین و فیبر حاوی اسید چرب ALA (آلفا لینولنیک اسید) است که مانع احاطه شدن اعضای حیاتی موجود در ناحیه‌ی شکمی توسط چربی می‌شود. دانه‌های چیا را می‌توان با انواع اسموتی مخلوط کرد، همراه با ماست میل نمود یا از ترکیب آن با شیر بادام، کمی دارچین و عسل، نوعی پودینگ تهیه کرد.

آب کردن شکم با دارچین

برای چربی سوزی شکم دارچین زیاد مصرف کنید. دارچین یکی از مدافعان لاغری شکم است که در کابینت ادویه‌های‌تان خواهید یافت. دانشمندان ژاپنی در آزمایشی، چندین موش را تحت رژیم غذایی پرچرب و پرقند قرار دادند، به رژیم غذایی گروهی از موش‌ها روغن دارچین، که عطر و طعم گرم دارچین از آن است، اضافه کردند. پس از یک ماه، موش‌هایی که ترکیبات دارچین را مصرف کرده بودند، چربی شکمی کمتری داشتند. کارشناسان معتقدند این ماده در از بین بردن توده‌های چربی مؤثر است. کری گنز (Keri Gans) نویسنده‌ی «یک تغییر غذاییِ کوچک» توصیه می‌کند در غذاهای روزانه‌ی خود برای کمی دارچین، به اندازه‌ی یک قاشق چایخوری، جا باز کنید.

راهکارهایی برای آب کردن شکم

شاید عجیب به‌نظر برسد اما ترفندهای ساده‌ای برای کوچک کردن شکم وجود دارد. تعادل را به سیستم گوارش خود باز گردانید، سوخت‌وسازتان را افزایش دهید، میزان نفخ معده را کاهش دهید و نتایج را در کمتر از یک روز مشاهده کنید. ۱. چای افزایش‌دهنده‌ی سوخت‌وساز درست کنید اگر با خواص زنجبیل آشنایی داشته باشید، احتمالا درباره‌ی زنجبیل و لاغری هم چیزهایی می‌دانید. سیستم گوارشی تنبل، سوخت‌وساز پایینی دارد. صبح خود را با یک لیوان چای زنجبیل آغاز کنید. این نوشیدنی سبب بهبود عملکرد دستگاه گوارش و ازبین‌بردن اشتها برای نمک و شکر می‌شود. نصف قاشق چای‌خوری زنجبیل رنده‌شده را همراه با یک لیوان آب بجوشایند و با چای کیسه‌ای محبوب‌تان میل کنید. ۲. حمام نمک اپسوم بگیرید قرارگرفتن داخل وان همیشه آرامش‌بخش است و اضافه‌کردن ۲ فنجان نمک اپسوم باعث جلوگیری از تورم آب اضافی در شکم شما می‌شود. برای جلوگیری از کم‌آبی این کار را هفته‌ای یک‌بار انجام بدهید. ۳. موز مصرف کنید خواص موز برای سلامتی بسیارند. موز سرشار از پتاسیم است که به کنترل مایعات در بدن و صاف‌کردن شکم کمک می‌کند (اگر با مضرات کمبود پتاسیم یا هیپوکالمی آشنا باشید، حتما مصرف این ماده را جدی می‌گیرید). علاوه بر این، بعضی‌ها معتقدند رژیم موز به لاغر شدن‌شان کمک می‌کند. ۴. تعدادی از سبزیجات را مصرف نکنید هر چند سبزیجات سرشار از مواد مغذی هستند اما آنها موادی دارند که سبب نفخ می‌شوند، مانند: پیاز سفید، ذرت، کلم بروکلی، کنگر فرنگی، گل کلم، کلم، اسفناج خام و قارچ دکمه‌ای. ۵. آدامس نجوید نه‌تنها جویدن آدامس سبب افزایش ورود هوا به معده می‌شود، بلکه اغلب آدامس‌ها دارای شکر و شیرین‌کننده‌های مصنوعی مثل سوربیتول و زایلیتول هستند که باعث نفخ می‌شوند. اگر واقعا به مصرف آدامس نیاز دارید، از انواع ارگانیک آن استفاده کنید. این نوع آدامس‌ها کالری کمی دارند و در ترکیبات آنها از شیرین‌کننده‌ها که سبب بادکردن بدن می‌شوند استفاده نمی‌کنند. ۶. از شکلات‌های پروتئینی استفاده نکنید وقتی شکلاتی پروتئینی را باز می‌کنید، احتمالا به حبوبات فکر نمی‌کنید اما اغلب آنها از دانه‌ی سویا درست می‌شوند؛ ماده‌ای که باعث ایجاد گاز معده می‌شود. مانند سایر حبوبات، سویا حاوی الیگوساکارید‌ها و مولکو‌ل‌های شکر است که بدن نمی‌تواند به‌طور کامل هضم کند. این گازها درون بدن باقی می‌مانند. آنها حاصل تخمیرشدن سویا هستند و سبب ایجاد نفخ شکم می‌شوند. ۷. گشنیز مصرف کنید تحقیقات نشان می‌دهند که ترکیب روغن موجود در گشنیز سبب آرامش عضلات دستگاه گوارشی و آرام‌کردن معده می‌شود. تحقیقات مجله بیماری‌های گوارشی نشان می‌دهد که بیماران مبتلا به IBS یا سندرم روده تحریک پذیر از مصرف مکمل های غذایی حاوی گشنیز سود می‌برند.

آب کردن شکم با وعده‌ های غذایی کوچک

برای افزایش سوخت و ساز بدن در طول روز هر ۳-۴ ساعت باید روی وعده‌های غذایی کوچک از مواد حاوی پروتئین و خوراکی‌های دارای فیبر تمرکز کنید؛ این کار نه‌تنها منجر به افزایش کالری سوزی می‌شود، بلکه از خستگی در بعدازظهر نیز پیشگیری می‌کند. حتما با کمک تلفن به خود یادآوری کنید تا وعده‌های غذایی را سر ساعت مصرف کنید. سیب همراه با کره‌ی بادام‌زمینی، آجیل و توت‌ها، حمص یا ماست جزو بهترین میان‌وعده‌ها هستند. همچنین می‌توانید از میان وعده های مناسب برای کاهش وزن هم استفاده کنید.

آب کردن شکم با آرام غذا خوردن

وقتی از سر کار به خانه می‌آیید، خیلی خسته و گرسنه هستید، اما نباید با سرعت شام خود را صرف کنید. تند غذا خوردن می‌تواند سبب ورود هوای اضافی به بدن شود که باعث ایجاد گاز و نفخ می‌شود. از طرف دیگر جویدن غذا با دهان بسته اثر کاملا برعکسی دارد. در راه خانه هیچ ماده‌ی غذایی مصرف نکنید تا وقتی به خانه رسیدید با خیال راحت غذا بخورید.

آب کردن شکم با زردچوبه

معروف است ادویه‌ی کاری جادویش را از این ادویه‌ی عجیب و مرموز می‌گیرد. اما از این پس می‌توانید به زردچوبه، به چشم یک «کمربند لاغرکننده» هم نگاه کنید! آنطور که مطالعات مجله‌ی «غذا و گوارش» (Food & Function) می‌گوید، زردچوبه حاوی مولکول‌هایی است که با جدا کردن قند از خون و تبدیل آن به انرژی، مانع ذخیره‌ی آن به شکل چربی در ناحیه‌ی شکم می‌شوند. کارشناس تغذیه، بروک اَلپرت (Brooke Alpert) توصیه می‌کند روزانه یک قاشق غذاخوری زردچوبه مصرف کنیم. به پیشنهاد او می‌توان به سوپ، ماست یونانی، انواع اسموتی‌ سبز، سبزیجات تَفت داده شده، تخم مرغ و حتی چای، زردچوبه اضافه کرد. نگران نباشید! مقدار کم زردچوبه طعم خاصی ندارد، مخصوصا اگر در غذایی که می‌پزید طعم‌های مختلف وجود داشته باشد.

آب کردن شکم با شکلات‌ تلخ

مانند بسیاری از دشمنان چربی، شکلات حاوی فلاونوئید است؛ به همین دلیل محققین اسپانیایی در پژوهش اخیر خود روی ۱۴۵۸ نوجوان، دریافتند کسانی که شکلات بیشتری مصرف می‌کنند، کمر باریک‌تری دارند. دکتر گارسیا، یکی از محققین این پژوهش و استاد دانشکده‌ی پزشکی دانشگاه گرانادای اسپانیا، می‌گوید: نوع شکلات مهم نیست اما شکلات‌ تلخ ۷۰درصد، حاوی مقادیر زیاد کاتچین (Catechin)، یکی از انواع فلاونوئیدها هست که بر عملکرد انسولین و تولید کورتیزول (هورمونی که باعث ذخیره‌ی چربی در ناحیه‌ی شکم می‌شود) اثر می‌گذارد. تانیا زوکربرات (Tanya Zuckerbrot)، بنیانگذار رژیم غذاییِ عاملِ F توصیه می‌کند به جای شیرینی‌های معمول در رژیم غذایی، روزانه حدود ۳۰ گرم شکلات تلخِ ۷۰درصد مصرف کنیم. همچنین، شکلات تلخ را می‌توانید علاوه بر خوردنی‌ای برای لاغری شکم، به عنوان ماده‌ی انرژی‌زا در باشگاه و در هنگام ورزش استفاده کنید.

تخم کتان و آب کردن شکم

تخم کتان برای کاهش وزن و چربی سوزی شکم بسیار مفید است. این ماده‌ی خوراکی با فیبر فراوانش به شما احساس سیری می‌دهد، سرشار از امگا-۳ و لینان (lignan) است که به از دست دادن وزن کمک می‌کند. وقتی هر قاشق غذاخوری تخم کتان تنها ۳۶ کالری دارد، گنجاندن آن در رژیم غذایی‌تان کار ساده‌ای است. فیبر موجود در تخم کتان به اندازه‌ی است که تنها یک قاشق غذاخوری از آن برای اثرگذاری کافی‌ است. پژوهشی در سال ۲۰۱۲ نشان داد فیبر تخم کتان برای کاهش اشتها مفید است. فیبر محلول در تخم کتان فرایند گوارش را کند و از تبدیل شدن گلوکز به قند جلوگیری می‌کند. تنظیم قند خون به کاهش وزن کمک می‌کند زیرا قند اضافه‌ همیشه تبدیل به چربی می‌شود. افزایش قند همچنین با رهاسازی انسولین پیام توقف سوخت چربی‌های ذخیره‌شده را به بدن می‌دهد. به علاوه فیبر موجود در تخم کتان حاوی نوعی باکتری خوب است که ممکن است باعث کاهش وزن شود. امگا‌-۳ احتمال بروز بیماری‌های قلبی-عروقی را کاهش می‌دهد و بنابر پژوهشی در سال ۲۰۱۳ مصرف به‌اندازه‌ی آن مانع چاقی می‌شود. امگا-۳ با افزایش سطح آدیپونکتین (adiponectin)، هورمونی که توسط سلول‌های چربی ترشح می‌شود و سوخت‌وساز لیپید و گلوکز را تنظیم می‌کند، به کاهش وزن کمک می‌کند. تنها دو ماده‌ی خوراکی حاوی مقادیر فراوان لینان هستند: تخم کتان و کنجد. و میزان لینان موجود در تخم کتان ۷ برابر بیشتر ازکنجد است. لینان با کاهش کلسترول می‌تواند بروز بیماری‌های قلبی-عروقی را کاهش دهید. همچنین خاصیت آنتی‌اکسیدانی آن با رشد تومورهای سرطانی مقابله می‌کند، هرچند نیاز به تحقیق بیشتری در این زمینه است. با اینکه پژوهش‌ها اثر لینان بر کاهش وزن را ثابت نکرده‌اند، ویژگی‌ بالقوه‌ی آن در کاهش سطح گلوکز ممکن است به کاهش وزن کمک کند به‌ این شرط که کالری دریافتی از کالری مصرفی بیشتر نباشد. مصرف تخم کتان معمولا با عوارض خاصی همراه نیست اما به دلیل برخی ترکیبات فعالش باید برخی نکات احتیاطی را در نظر بگیرید. این ماده‌ی خوراکی ممکن است باعث یبوست یا عوارض دیگری مانند اسهال، باد معده و روده و دردهای شکمی شود. زنان باردار نباید تخم کتان مصرف کنند. اگر دچار دیابت، اختلال خونریزی، انسداد روده، سرطان‌های حساس به‌هورمون یا هر بیماری مزمن دیگر هستید، پیش از مصرف تخم کتان با پزشک‌تان مشورت کنید. تخم کتان را در یخچال نگه دارید و تا ۲۴ ساعت پس از آسیاب کردن مصرف کنید زیرا پس از این مدت مواد مفیدش را از دست می‌دهد. می‌توانید در دستور غذاهای مختلف تا ۱۵ درصدِ آرد را با تخم کتان جایگزین کنید اما احتمالا باید مقدار مخمر را افزایش بدهید. با استفاده از تخم کتان به جای تخم‌مرغ و روغن می‌توانید میزان کالری غذایتان را کاهش دهید. می‌توانید هر ۱ قاشق مارگارین را با ۳ قاشق تخم کتان، و هر تخم‌مرغ را با ترکیبی از ۱ قاشق تخم کتان و ۳ قاشق آب جایگزین کنید.

ورزش برای آب کردن شکم

با انجام این 4 حرکت شکم صاف و جذابی که آرزویش را داشتید پیدا می کنید. 3 تمرین اول تمام عضلات شکم را به حرکت وا می دارند؛ اثر چهارمی بر روی پهلوها می باشد. هر کدام از این حرکات را به ورزشهای روزانه خود اضافه کنید آنگاه متوجه خواهید شد که پس از چندی باید برای خود لباسی اندازه تر جدیدی خریداری کنید. دراز نشست استاندارد در حـالی کـه زانــو هایتان خم شده بر روی زمین دراز بکشید. کـف پاهـا صـاف اسـت و بــر روی زمین قرار می گیرد. انگشتان دست را پشت سر بگذارید. آرنجها بـســمت طرفین باشد. در هـمان حال آرنجها را به زانو بزنید و سپس بالای کمر، و شانه هـا را به عقب بیاورید تا به زمین بخورند. در حین انجام حرکـت سـر صـاف اســت و فـاصله چانه از سینه حذف می شود. برای چـند ثانیه در آن حال باقی می مانید و سپس به وضعیت اولیه باز می گردید. توجه: سر خود را با دستانتان نکشید! تصور کنید طنابی به دور کمر شما بسته شده و حرکت را با فشاری که به عضلات شکم و کمر می آورید انجام دهید. دوچرخه روی زمیـن دراز بـکشـیـد و دسـتهـا را پشـت سـر بـگـذاریــد. زانوهایتان را خم کنید و پاها را از زمین بلند کنید به طوری کـه ماهیچه ساق پا به موازات زمین قرار بگیرد. آرنج یکی از دستهـا را به سمت زانوی مخالف بیاورید. در این حالت پاها باید با هـم زاویـه 45 درجـه بسـازنـد. ایـن حـرکـت را بـرای هر دو طرف انجام دهید. * نکته ای برای تازه کارها: برای شروع می توانید پاهای خود را بر روی زمین نگاه دارید. زمانی که آرنج خود را به سمت پا می آورید زانویتان را بلند کنید تا به هم برسند. سپس دوباره آنرا روی زمین قرار دهید و حرکت را یکمرتبه دیگر تکرار کنید. دراز نشست عمودی روی زمـیــن دراز بکشید، پاهایتان را به صورت مستقیم به بالا ببـریـد، دسـت هــای خود را نیز به طور عمودی در دو طرف بدن نگه دارید. سعی کنید نوک انگشتان دست را به نوک انگشتان پــا بـرسـانید. در این حرکت باید پاها را تا آنجا که می توانید به بالا بیاورید تا استخوان باسن از روی زمین بلند شود. * نکته ای برای تازه کارها: بجای اینکه بطور همزمان دستـهـا و پـاهـای خـود را بـلـنـد کنید، می توانید ابتدا نیم تنه بالایی و سپس قسمت پایین بدن را بلند کنید. پهلو ها بـه سمت یکی از پهلوها دراز بکشید، زانوهای خود را خم کنید و بـازویتـان را بـه طور کامل بر روی زمین قرار دهید در حالی که آرنـج با شـانه در یک راستا باشد. تمام وزن خود را بر روی بازو وارد آورید و نیم تنه بالای بدن و باسن را به آرامی از روی زمین بلند کنید،بطوریکه یک خط مستقیم از زانو تا سر حاصل شود. هـر چقدر می توانید در این حالت بمانید. برای شروع 10 تا 20 ثـانـیـه کـافی اســت. مدت زمان این حرکت را باید تا یک دقیقه افـزایــش دهیـد. حرکت را برای طرف مقابل نیز انجام دهید. هر چه قوی تر می شوید، سعی کنید به بازوها و سپس پاها نیز کشش بدهید و بعد هر دو را با هم بکشید.

بیشتر بخوانید : ورم شکم ♥ چربی سوز شکم ♥ لاغری شکم با زردچوبه ♥ ورزش برای لاغری شکم ♥ لاغری شکم

همه چیز درباره تشخیص و درمان تب روماتیسمی در کودکان و بزرگسالان

تب روماتیسمی

تب روماتیسمی ,تب روماتیسمی در بزرگسالان,تب روماتیسمی چی,تب روماتیسمی Ppt,تب روماتیسمی قلبی,تب روماتیسمی قلب,تب روماتیسمی در اطفال,علائم تب روماتیسمی

توضیحاتی در مورد تب روماتیسمی

تب روماتیسمی بیماری‌ بسیار نادر، ولی ناراحت کننده‌ای است. این بیماری که به آن تب روماتیسمی حاد نیز می‌گویند، معمولا به کودکان و نوجوانان حمله می‌کند. این بیماری نتیجه‌ی درمان ناقص گلودرد استرپتوکوکی یا مخملک است. تب روماتیسمی بیماری جدی و خطرناکی است، و اگر به درستی درمان نشود،‌ ممکن است تاثیرات مخربی بر مغز، مفاصل، پوست، و قلب بگذارد. این بیماری دو تا سه هفته بعد از عفونت گلوی استرپتوکوکی ایجاد می‌شود و دستگاه ایمنی بدن را تضعیف می‌کند. علائم اصلی مرتبط با بیماری تب روماتیسمی عبارت هستند از تب، درد مفاصل، خستگی مفرط، سوفل قلب، بثورات بی‌ درد، سر درد، و تنگی نفس. قبل از استفاده درمانهای آنتی بیوتیکی، تعداد بیماران در مناطق گرمسیری زیاد بود. بعد از متداول شدن درمان آنتی بیوتیکی برای فارنژیتها ، تعداد مبتلایان تب روماتیسمی رو به کاهش رفت، با وجود این هنوز هم بسیاری از کودکان سنین 15-5 ساله در تمام جهان همچنان به این بیماری مبتلا می شوند که دردر صد کمی میتواند منجر به بیماری قلبی گردد. به علت تظاهرات مفصلی، این بیماری از بیماریهای روماتیسمی کودکان و نوجوانان به حساب می آید. موارد ابتلا به تب روماتیسمی به شکلی نابرابر در تمام سطح جهان دیده میشود. بروز موارد ابتلا به تب روماتیسمی از کشوری به کشور دیگر متفاوت است. کشورهایی وجود دارند که هیچ موردی از این بیماری در آنجا گزارش نشده است امااز طرفی هم در بعضی کشورها میزان ابتلا در حد متوسط رو به بالا (بیشتر از 40 مورد در 100000 شخص در سال) ذکر شده است.. تخمین زده می شود. که 15 میلیون مورد تب روماتیسمی در سراسر جهان وجود دارد که از این تعداد سالیانه 282000 مورد جدید هستند. ودر سال 233000 منتهی به مرگ گزارش شده است.

در این مطلب از سایت جسارت در مورد تب روماتیسمی صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

تب روماتیسمی چیست

تب روماتیسمی بیماری است که به علت عفونت گلو توسط نوعی باکتری به نام استرپتوکوک ایجاد می شود. گروههای مختلفی از عفونت استرپتوکوک وجود دارند ولی فقط نوع A باعث تب روماتیسمی می شود. اگرچه عفونت استرپتوکوکی یکی از علل بسیار شایع فارنژیت(عفونت گلو) در بچه های سنین مدرسه است ولی تمام بچه های مبتلا به فارنژیت دچار تب روماتیسمی نمی شوند. این بیماری که در ابتدا با دردهای خفیف وتورم مفصلی تظاهر می یابد میتواند با التهاب و تخریب سلولهای قلبی کاردیت (التهاب قلب) و یا حرکات غیر طبیعی (کره) به دلیل التهاب مغز ادامه پیدا کند. همچنین ممکن است راش پوستی یا ندولهای پوستی اتفاق بیفتد.

علت تب روماتیسمی

این بیماری ناشی از پاسخ غیر طبیعی سلولهای ایمنی به عفونت گلو با استرپتوکوک پیوژن یا استرپتوکوک بتا همولیتیک گروه آ است. معمولا قبل از بیماری گلو درد وجود دارد وشروع بیماری بعد از یک دوره بی علامتی که زمان متغیری دارد میباشد. درمان با آنتی بیوتیک جهت درمان عفونت حلقی، توقف تحریک سیستم ایمنی و پیشگیری از ابتلا به عفونت جدید ضرورت دارد. چون عفونت جدید می تواند باعث حمله جدید بیماری گردد. ریسک حملات مجدد در 3 سال اول از شروع بیماری بیشتر است.

تب روماتیسمی یک بیماری ارثی نیست

تب روماتیسمی یک بیماری ارثی نیست چرا که این بیماری مستقیما از والدین به بچه ها منتقل نمی شود. اگرچه خانواده هایی با اعضای متعدد مبتلا به تب روماتیسمی وجود دارند.اما این ممکن است ناشی ازوجود فاکتورهای ژنتیکی باشد که احتمال انتقال عفونت استرپتوکوکی را از فردی به فرد دیگر افزایش می دهد. عفونت استرپتوکوکی از طریق راههای تنفسی و بزاق منتقل می شود.

تب روماتیسمی حاد

تب روماتیسمی حاد(به انگلیسی: Rheumatic fever) عارضه التهابی عفونت باکتریایی استرپتوکوک گروه آ بتا همولیتیک است که ممکن است ۲ تا ۶ هفته بعد از عفونت ایجاد شده و اعضای مهم بدن از جمله مفاصل، قلب، پوست و مغز را درگیر می‌سازد. علت ایجاد این بیماری وجود واکنش متقاطع میان آنتی بادی ضد باکتری با بدن فرد است.

همه چیز درباره تب روماتیسمی

این بیماری گسترش جهانی دارد ولی از دهه ۶۰ به بعد به خصوص در کشورهای پیشرفته شیوع آن کاهش یافته‌است. به‌طوری‌که شیوع آن در آمریکا ۲ در ۱۰۰هزار نفر و در کشورهای در حال توسعه ۱۰۰ مورد در یکصد هزار نفر است. علت این کاهش، شیوع استفاده از آنتی‌بیوتیکها در درمان عفونتهای میکروبی است. سن شیوع این بیماری در۶ تا ۱۵ سالگی است که عفونت بااسترپتوکوک گروه آ متداول است. این بیماری در کودکان زیر ۴ سال و بزرگسال بالای ۴۰ سال نادر است. بیماری حدود ۲-۶ هفته بعد از عفونت گلو با استرپتوکوک شروع می‌شود (در عفونت پوستی تب روماتیسمی ایجاد نمی‌شود.). ضایعه مشخص این بیماری التهاب نزدیک عروقی گرانولوماتوز است. درگیری قلبی می‌تواند خود محدود شونده یا پیشرونده باشد. بیشتر دریچه میترال (۷۵-۸۰%) و سپس دریچه آئورتی (۳۰%) درگیر می‌شوند. دریچه‌های سه‌لتی و ریوی کمترین شیوع درگیری را در این بیماری دارند. التهاب مفصلی (آرتریت) با مشخصات درد شدید، تورم، گرمی، و گاهی قرمزی مفصل که می‌تواند از مفصلی به مفصل دیگر نقل مکان کند (آرتریت مهاجر). شایعترین مفاصل درگیر عبارتند از مچ دست، آرنج، زانوها و مچ پا. التهاب مفصلی معمولاً در عرض ۱۴-۱۰ روز فروکش می‌کند ولی بدون درمان، سایر مفاصل نیز ممکن است درگیر شوند. بیماری توسط علایم (کرایتریای) جونز تشخیص داده می‌شود.

تشخیص تب روماتیسمی

در تشخیص این بیماری از کرایتریای جونز که اولین بار در سال ۱۹۹۲ مطرح شد استفاده می‌شود. برای تشخیص وجود دو علامت ماژور یا یک ماژور و دو مینور به علاوه علائم عفونت استرپتوکوکی اخیر (به جز در کره) کافی است. معیارهای اصلی (ماژور) کاردیت التهاب قلب بیشتر در کودکان و نوجوانان مبتلا دیده می‌شود و وجود هر یک از موارد پریکاردیت، نارسایی قلبی، کاردیومگالی، نارسایی دریچه میترال یا آئورت به معنی وجود کاردیت است. اریتما مارژیناتوم یا نودولهای زیرپوستی. کره سیدنهام(درگیری سیستم عصبی مرکزی با ماهیت حرکات غیرارادی اندام‌های تحتانی و فوقانی) پلی آرتریت مهاجر، که مفاصل بزرگ را درگیر می‌کند. معیارهای فرعی (مینور) شامل تب، درد بدن بالاخص در محل مفاصل(آرترالژیا)، افزایش فاکتورهای فاز حاد التهابی (پروتیین crp، و افزایش سرعت رسوب گلبولهای قرمز خون یا ESR)، اختلال در نوار قلب (افزایش فاصله PR) در کنار علایم فوق، اثبات وجود عفونت بااسترپ گروه آ تشخیص بیماری را تأیید می‌کند.

تشدید تب روماتیسمی

تغذیه نامطلوب سابقه خانوادگی تب روماتیسمی زندگی در شرایط پرجمعیت یا غیربهداشتی داشتن استعداد ابتلای مکرر به عفونت‌های تنفسی فوقانی عفونت‌های استرپتوکوکی درمان‌نشده یا ناقص درمان‌شده

پیشگیری از تب روماتیسمی

در مورد هر نوع عفونت گلو به‌خصوص در کودکان کشت گلو از نظر استرپتوکوک باید انجام شود. در صورت تشخیص درمان با آنتی‌بیوتیک می‌تواند از بروز تب روماتیسمی پیشگیری کند.

عوارض تب روماتیسمی

عفونت‌های استرپتوکوک معمولاً با درمان قابل علاج هستند. تب روماتیسمی قابل پیشگیری است ولی قابل علاج (درمان قطعی) نیست. این عارضه در عرض ۱۲-۲ هفته فروکش می‌نماید. در بعضی موارد، تب روماتیسمی ممکن است به دریچه‌های قلبی آسیب بزند. دریچه آسیب دیده را می‌توان با جراحی تعویض کرد. در موارد نادر تب روماتیسمی حتی با درمان می‌تواند کشنده باشد. آسیب دایمی دریچه‌های قلب که منجر به نارسایی احتقانی قلب می‌گردد. حملات بعدی تب روماتیسمی حاد در پی عفونت مجدد با استرپتوکوک 

اصول کلی در تب روماتیسمی

بررسی‌های تشخیصی ممکن است شامل آزمایش‌های خون، کشت گلو و نوار قلب و رادیوگرافی قفسه سینه و قلب باشد. هیچ آزمون اختصاصی برای تشخیص تب روماتیسمی وجود ندارد. در موارد خفیف، مراقبت در منزل کافی است ولی در موارد شدید ممکن است بستری در بیمارستان لازم باشد. درجه حرارت بیمار و تعداد نبض او را روزانه اندازه‌گیری کرده و برای ارائه به پزشک ثبت نمایید. اگر بیمار گلودرد یا سرفه دارد از یک دستگاه مرطوب‌کننده با بخار سرد استفاده کنید. دستگاه مرطوب‌کننده را هر روز تمیز کنید. بهداشت دهانی مطلوب مهم است.

درمان تب روماتیسمی

آسپیرین برای کاهش التهاب استفاده می‌شود. بسته به شدت بیماری از استروئیدها هم استفاده می‌شود. درصورت درگیری قلب، بسته به شدت درگیری از داروهای قلبی استفاده می‌گردد. آنتی‌بیوتیک‌ها برای مقابله‌ و ریشه کن کردن عفونت استرپتوکوکی. استفاده از پنی سیلین تزریقی هر ۲۸ روز یک بار به عنوان درمان پیشگیری‌کننده تا ۵ سال و در صورت درگیری قلبی تا آخر عمر توصیه می‌گردد.

تب روماتیسمی و استراحت

تا هنگامی که بررسی‌ها نشان دهد بیماری فروکش کرده‌است بیمار باید در بستر استراحت نماید. مدت استراحت لازم به این منظور معمولاً ۵-۲ هفته‌است ولی در برخی موارد به ماه‌ها استراحت نیاز است. مهیا کردن یک لگن یا توالت کنار بستر باعث می‌شود که بیمار مجبور نباشد برای رفتن به توالت از بستر برخیزد.

تب روماتیسمی و رژیم غذایی

رژیم مایعات با غذاهای نرم در مراحل اولیه بیماری که به‌تدریج به یک رژیم عادی غنی از پروتئین، کالری و ویتامین‌ها تغییر داده می‌شود. طی مطالعات انجام شده مصرف زیاد گوشت قرمز، ذرت، گندم، ادویه، نمک، شکر، آرد، چای، قهوه و قارچ علایم بیماری را در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید تشدید می‌کند. این بیماران باید مصرف روغنهای آفتابگردان، سویا و کنجد دار را کاهش و مصرف سس، غذاهای سرخ شده را متوقف کنند. رژیم غذایی کم‌نمک در صورتی که بیمار دچار کاردیت (التهاب قلب) باشد، توصیه می‌شود. غذاهای گیاهی و برنامه غذایی فاقد اسید آمینه گلوتن موجب کاهش علایم و ارتقا سلامت مبتلایان به روماتیسم مفصلی می‌شود. انگور میوه‌ای پر انرژی است که در طب سنتی در درمان بیماری‌هایی مانند آرتریت روماتوئید و روماتیسم کاربرد داشته‌است. انگور به دلیل داشتن پتاسیم حاوی خاصیت ادرار آوراست و همچنین این میوه به دلیل داشتن آنتی اکسیدان‌هایی همچون ELLAGIC ACID ضمن کاهش علائم بیماری التهاب مفاصل، عملکرد مواد سرطانزای بدن را نیز خنثی می‌کند. مصرف منظم روغن کبد ماهی نیاز بیماران مبتلا به بیماری‌های التهابی مفاصل را به داروهای مسکن کاهش می‌دهد.

درمان های خانگی تب روماتیسمی

۱. کمپرس سرد و گرم کمپرس سرد و گرم به تسکین تورم مفاصل کمک زیادی می‌کند. کمپرس سرد و گرم را می‌توان متناوبا با استفاده از کیسه‌های یخ و بطری‌های آب داغ به کار برد. مقداری شن یا نمک را داخل یک کیسه بریزید و آن را روی یک صفحه‌ی داغ قرار دهید. سپس، آن را روی مفاصل متورم بگذارید. ۲. بادام بادام میزان مورد نیاز روزانه ویتامین E بدن‌تان را فراهم می‌کند. بادام به تقویت دستگاه ایمنی کمک می‌نماید؛ و از این طریق، فرایند درمان تب را سرعت می‌بخشد. ۳. ماست ماست گلبول‌های سفید خون را در بدن تقویت می‌کند؛ و از این طریق، به تولید آنتی‌بادی (پادتن) کمک می‌نماید. مصرف روزانه‌ی ماست از بدن در برابر عفونت مراقبت می‌کند. ۴. اسیدهای چرب امگا-۳ اسیدهای چرب موجود در روغن ماهی، تخم کتان، و تخم گل گاوزبان برای سرعت بخشیدن به فرایند بهبود مفید هستند. ویژگی‌های ضد التهابی و تسکین درد موجود در اسیدهای چرب امگا-۳ به سرعت تب را کاهش می‌دهند. ۵. استراحت مناسب خواب کافی و استراحت مناسب التهاب و خستگی را کاهش می‌دهد؛ و از این طریق، تب را درمان می‌کند. برای درمان سریع تب توصیه می‌شود در هر ۲۴ ساعت، به مدت ۸ ساعت خواب کامل و راحتی باشید. ۶. ویتامین C خوراکی‌های سرشار از ویتامین C به مبارزه علیه باکتری‌های ایجاد کننده‌ی تب روماتیسمی کمک می‌کنند. می‌توانید پاپایا، پرتقال، گوجه فرنگی، کلم بروکلی، و سایر مرکبات را در رژیم غذایی‌تان قرار دهید، تا وضعیت‌تان بهبود یابد. روزانه ۲ تا ۳ قاشق چای خوری آب لیمو بخورید تا تب روماتیسمی‌تان سریع‌تر درمان شود. ۷. آب آب‌رسانی مناسب به بدن به تسکین بیماری‌های زیادی از جمله تب روماتیسمی کمک می‌کند. روزانه ۸ تا ۱۰ لیوان آب بنوشید تا از کم‌ آبی در بدن‌تان پیشگیری کنید. ۸. آب سیب زمینی سیب زمینی ناراحتی و درد ناشی از تب روماتیسمی را کاهش می‌دهد. ۱ تا ۲ قاشق غذاخوری آب سیب زمینی را درست پیش از غذا میل کنید؛ این کار کمک زیادی به شما خواهد کرد. هم‌چنین، می‌توانید آبی را بنوشید که سیب زمینی در آن پخته شده باشد. ۹. خربزه تلخ خربزه تلخ سرشار از ترکیبات تند و بد مزه‌ای است که کمک‌تان می‌کنند به سرعت از شر تب روماتیسمی خلاص شوید. می‌توانید آب یک عدد خربزه‌ تلخ را بگیرید و آن را با عسل مخلوط نمایید. این نوشیدنی را هر روز میل کنید تا بیماری‌تان بر طرف شود. ۱۰. گردو گردو یکی از سالم‌ترین خوراکی‌های دنیا است. مصرف روزانه حدود ۵ تا ۶ عدد گردو می‌تواند دستگاه ایمنی بدن‌تان را تقویت کند و کمک‌ کند علائم تب روماتیسمی‌تان فروکش نماید. توجه: برای بهره‌مندی از حداکثر خواص و فواید گردو بهتر است آن را کامل بجوید. ۱۱. سرکه سیب سرکه سیب در ترکیب با عسل به یکی از بهترین درمان‌های خانگی و گیاهی برای مداوای تب روماتیسمی تبدیل می‌شود. این ترکیب را روزی دو بار مصرف کنید، تا به بهترین نتیجه برسید. ۱۲. زنجبیل زنجبیل دارای خواص ضد التهابی است و هم‌چنین مشکلات گلو را نیز معالجه می‌کند. روزانه یک قاشق غذاخوری آب زنجبیل میل کنید تا تب روماتیسمی‌تان از اساس معالجه شود. ۱۳. سیر سیر دارای خواص ضد قارچی بالایی است که به درمان تب روماتیسمی کمک می‌کند. برای کاهش تب، می‌توانید آن را به صورت خام میل کنید و یا آن را با دمنوش‌های گیاهی مخلوط نمایید. سیر با تمام عفونت‌ها مبارزه می‌کند. ۱۴. خمیر شیر و آنقوزه اگر خمیر تهیه شده از ترکیب مقدار اندکی آنقوزه، خمیر زنجبیل، و شیر را روی بخش‌های متورم بدن‌تان بمالید و در برابر نور خورشید قرار بگیرید، درد، تورم، و التهاب از شما دور می‌شود. منبع : bazdeh.org

نکاتی در مورد بیماری تب روماتیسمی

کارهایی که باید انجام دهید: الف. باید غذاهای گرم و نرم مصرف نمایید. کارهایی که نباید انجام دهید: الف. از مصرف الکل پرهیز کنید. ب. از مصرف نوشیدنی‌های گازدار و کافئین‌دار خودداری کنید. پ. خوراکی‌های خیلی تند، شور، چرب، یا سرخ شده مصرف نکنید. ت. انواع شیرینی و دیگر خوراکی‌های شیرین مصرف نکنید. ث. ماهی و گوشت قرمز نیز نخورید.

بیشتر بخوانید : تب کریمه کنگو ♥ تب و لرز ♥ تب زرد ♥ تب یونجه ♥ روماتیسم

علت و دلایل و درمان دارویی و گیاهی سوزش معده در بارداری

سوزش معده

سوزش معده ,سوزش معده در بارداری,سوزش معده در ماه رمضان,سوزش معده نشانه بارداری,سوزش معده در ماه اول بارداری,سوزش معده درمان

توضیحاتی در مورد سوزش معده

در دنیای پر از استرس و پر سرعت امروز که مردم انواع نامناسبی از غذاها، فست فودها، نوشیدنی‌های گازدار و آبمیوه های صنعتی را مصرف میکند و اغلب هم این خوراکی‌ها را در حالت عجله، حرکت و کار کردن میخورند، بالابودن اسید، رفلاکس معده و سوزش آن مشکلات متداولی هستند که بسیار شایع نیز میباشند. در این مطلب از سایت جسارت در مورد سوزش معده صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

علل سوزش معده

مهمترین عوامل این حالت عبارتند از: پرخوری خوردن غذاهای پر ادویه بخصوص غذاهای تند مصرف آب میوه‌های اسیدی (گریپ فروت، پرتقال، آناناس) مصرف غذاهای چرب و پرکالری خوردن بیش از اندازه شیرینی‌ها و شکلات مصرف زیاد نوشیدنی‌های کافئین‌دار مانند چای و قهوه مصرف الکل سیگار کشیدن مصرف برخی داروها نظیر آسپیرین، ایبوبروفن و ناپروکسین فشارهای عصبی

نشانه های سوزش معده

این حالت یک درد همراه با سوزش در ناحیه سینه درست پشت قفسه سینه است. این درد اغلب در زمان دراز کشیدن یا خم شدن بیشتر است. این حالت ممکن است دقیقا یک حس سوزش ناراحت کننده نباشد بلکه شاید فقط باعث درد سینه و شبیه به حمله قلبی به نظر برسد. البته این نشانه‌ها چنانچه ناشی از بی احتیاطی‌های تغذیه ای نباشند نیاز به بررسی توسط پزشک متخصص دارند، چون ممکن اولین علایم برای وجود زخم در این ناحیه و یا مراحل اولیه ایجاد سرطان معده باشند.

سوزش معده و سرکه سیب

برای کسانی که از رفلکس اسید، که باعث این حالت می‌شود، رنج می‌برند، سرکه می‌تواند اسفنکتر پایین مری را جهت بسته شدن تحریک کند، و در نتیجه از بالا آمدن اسید جلوگیری کند. در میان انواع سرکه‌هایی که وجود دارد، سرکه سیب برای درمان اختلال این حالت (سر دل) موثر خواهد بود. در این‌جا چند مرحله‌ی آسان را برای استفاده از سرکه سیب جهت درمان سوزش سردل می‌بینید. این مراحل عبارتند از: – ۱ تا ۲ قاشق چایخوری سرکه سیب را به یک لیوان آب اضافه کنید. – سپس ترکیب حاصل را قبل از وعده‌های غذایی اصلی بنوشید.

سوزش معده و آب آلوئه‌ ورا

آب آلوئه‌ورا در میان درمان‌هایی که در منزل برای این حالت صورت می‌گیرند، به عنوان یک داروی محبوب شناخته شده‌است. این نوشیدنی با از بین بردن التهاب و التیام دستگاه گوارش‌تان به کنترل اختلال این حالت کمک می‌کند. برای استفاده از نوشیدنی آلوئه‌ورا جهت درمان این حالت مراحل زیر را دنبال کنید: – برای رسیدن به بهترین نتیجه، شما باید به میزان ۱/۴ فنجان آب آلوئه‌ورا را حدود ۲۰ دقیقه قبل از غذا میل کنید. – علاوه بر این، فراموش نکنید که نباید بیش از اندازه از این نوشیدنی را در یک روز مصرف کنید، زیرا ممکن است سبب اسهال و درد شکم ‌شود.

سوزش معده و جوش شیرین

بی‌کربنات سدیم یا جوش شیرین به شما کمک خواهد کرد که سریع و آسان از شر این حالت خلاص شوید. جوش شیرین یک آنتی‌اسید طبیعی است که به طور موثری در عرض چند دقیقه تاثیر خود را می‌گذارد، و در نتیجه سبب می‌شود که سوزش معدهتان سریعا تسکین بیابد. برای استفاده از جوش شیرین جهت درمان این حالت، مراحل زیر را گام به گام دنبال کنید: – ابتدا ۱ قاشق چایخوری جوش شیرین را با یک لیوان آب مخلوط کنید. – سپس آن را برای تسکین فوری، بنوشید. – علاوه بر این، شما می‌توانید چند قطره آب لیمو نیز به این محلول اضافه کنید کنید.

کنترل سوزش معده

برای کنترل این حالت و درمان آن میتوانید توصیه‌های زیر را بکار ببرید: موز یکی از ساده ترین راههای درمان خانگی این حالت مصرف موز است. خوردن یک موز رسیده و پوره شده همراه با یک فنجان شیر در هنگام صبح اثر آرامبخش بر سوزش معده و زخمهای آن دارد. زنجبیل یک قاشق چایخوری زنجبیل تازه را با یک قاشق غذا خوری آب برگ گشنیز تازه مخلوط کرده و 2 تا 3 بار در روز مصرف کنید. زیره مقداری زیره را بو داده و آسیاب کنید. به آن مقداری آب زنجبیل تازه افزوده و در یک لیوان شیر بریزید. این نوشیدنی یکی از بهترین روشهای درمان خانگی این سوزش و بسیار آرامبخش برای این سوزش است. تخم گشنیز + زیره یک قاشق تخم گشنیز و یک قاشق زیره را با یکدیگر مخلوط کنید. سپس مواد مورد نظر را آسیاب نموده به آن نیم لیتر آب بیافزایید. اجازه دهید یک شب بماند. سپس ترکیب فوق را صاف کرده و به مدت 4 تا 5 روز روزانه دو مرتبه 2 تا 3 قاشق غذاخوری از آن بخورید. برای خوش طعم کردن آن میتوانید مقداری شکر یا شیره نیشکر را به آن اضافه نمایید. زنیان استفاده از زنیان بو داده نیز یکی دیگر از روشهای درمان خانگی سوزش معده با استفاده گیاهان دارویی است. به این منظور دانه‌های زینیان را بو داده و به آن مقدار کمی نمک اضافه کنید. یک چهارم قاشق چایخوری از این مخلوط را داخل مقداری آب گرم ریخته و 2 تا 3 بار در روز مصرف کنید. این ترکیب، اسیدی بودن معده را کاهش داده و باعث تغییر طعم دهان نیز میشود و سوزش معده را تسکین میدهد و برای درمان رفلاکس معده نیز موثر است.. شیرین بیان یک دوم قاشق چایخوری از ریشه شیرین بیان را در آب بجوشانید و یک فنجان از آن را بین 15 تا 20 دقیقه قبل از غذا میل نماید. این روش درمانی را دو یا سه بار در روز و به مدت یک هفته ادامه دهید. همچنین به منظور درمان خانگی سوزش معده در مواردی که مشکلتان زیاد شدید نیست، مکیدن 5/1 سانتیمتر از ریشه این گیاه نیز اسیدی بودن معده را آرام کرده و سوزش معده شما را برطرف میکند. ریشه‌ شیرین بیان به صورت چای و قرص نیز در بازار موجود است. البته این گیاه باید با مشورت پزشک استفاده شود زیرا حاوی ماده‌ای به نام گلیسیریزین است که ممکن است عوارض ناخواسته به همراه داشته باشد.

سوزش معده و تخم رازیانه

یکی از ساده‌ترین داروهای خانگی برای درمان سوزش سردل جویدن تخم رازیانه است. می‌توانید این تخم‌ها را چندین بار در روز بجوید تا نفس‌تان تازه شود، و در عین حال تولید اسید معده‌تان نیز کنترل شود. علاوه بر این، شما می‌توانید یک فنجان دمنوش تهیه شده از تخم رازیانه را بنوشید. برای آماده کردن این دمنوش گیاهی، باید ۲ قاشق چایخوری تخم رازیانه را به یک فنجان آب جوش اضافه کنید، و سپس به مدت حدود ۱۰ دقیقه صبر کنید تا خنک شود. در نهایت، آن را صاف کنید و در یک فنجان بریزید، و کم‌کم آن را بنوشید.

نکاتی در مورد سوزش معده

برای رهایی از این مشکل توصیه میشود، بهترین روش درمان را برای خود برگزینید و از تجربه همه درمانها با یکدیگر خودداری کنید. خوردن غذاهایی مثل شکلات، غذاهای چرب، سرخ کردنی، قهوه، نوشیدنی های کافئین‌دار، الکل دار و گازدار را کاهش دهید و سعی کنید وعده های غذای شما مختصر باشد. مهمترین نکته در مورد درمان خانگی سوزش معده توجه به این مسئله است، که چنانچه حملات پی در پی سوزش و رفلاکس معده ادامه داشت، باید این مشکل را جدی تر بررسی کنید. سوزش معده توام با درد در ناحیه گردن و شانه چپ و تنگی نفس میتواند در واقع آنژین یا حمله قلبی باشد.

سوزش معده و نعناع

نعناع برای درمان سوء هاضمه و سوزش معده بسیار موثر است چرا که خواص تسکین‌دهنده دارد و به فرآیند هضم کمک می‌کند. برای استفاده از نعناع جهت درمان سوزش سردل، دستورالعمل زیر را می‌توانید گام به گام در خانه دنبال کنید: – ۱ قاشق غذاخوری برگ نعناع خرد شده را به یک فنجان آب اضافه کنید. – سپس اجازه بدهید به مدت حدود ۳۰ دقیقه بماند. – این نوشیدنی را ۲ تا ۳ بار در روز مصرف کنید. – علاوه بر این، شما می‌توانید برگ نعناع تازه را به منظور جلوگیری از سوزش معده بجوید. با این وجود، یادتان باشد در صورتی که به رفلاکس اسید مبتلا هستید، نباید از نعناع استفاده کنید.

سوزش معده و زنجبیل

زنجبیل تازه کمک خواهد کرد که فورا و در طی مدت دو روز از شر سوزش معده خلاص شوید – زنجبیل اسید داخل معده را جذب می‌کند و به آرام کردن اعصاب‌تان (که در بروز سوزش معده نقش دارد) کمک می‌کند. راه‌های آسان زیادی برای استفاده از زنجبیل جهت درمان سوزش سردل وجود دارد. برخی از این روش‌ها را در ادامه می‌بینید: – زنجبیل را می‌توانید به عنوان یک ادویه برای پخت و پز استفاده کنید. – یکی دیگر از گزینه‌ها خوردن تکه‌های زنجبیل به صورت خام است. – همچنین می‌توانید دمنوش زنجبیل بنوشید. به منظور جلوگیری از رخ دادن مجدد اختلال سوزش معده در آینده، می‌توانید این گیاه دارویی طبیعی را مکررا مصرف کنید. دمنوش زنجبیل را نیز می‌توانید طبق دستورالعمل زیر تهیه کنید: – ۱ قاشق چایخوری زنجبیل تازه و رنده‌شده را به ۱ فنجان آب جوش اضافه کنید. – سپس به مدت چند دقیقه صبر کنید تا دم بکشد. – می‌توانید این دمنوش گیاهی را ۳ یا ۴ بار در روز بنوشید.

کاهش سوزش معده با نوشیدن شیر سرد

نوشیدن شیر سرد یکی از ساده‌ترین داروهای خانگی برای علائم خفیف یا اولیه‌ی سوزش معده است. شیر سرد به استراحت دریچه‌ی بین معده و مری‌تان کمک می‌کند. در صورتی که شیر در خانه ندارید، می‌توانید انواع دیگری از محصولات لبنی را امتحان کنید. استفاده از شیر در موارد نادر بهترین درمان برای افراد مبتلا به سوزش معده است.

سوزش معده و آب سیب‌ زمینی

یکی از داروهای خانگی بسیار عالی برای سوزش معده آب سیب‌زمینی است. این ماده‌ی خوراکی دارای آنزیمی است که مسئولیت خنثی کردن اسید را در دستگاه گوارش شما بر عهده دارد. به این ترتیب تاثیر آنها را روی بدن‌تان کاهش می‌دهد و از سوزش معده جلوگیری می‌کند. بهتر این است که آب سیب‌زمینی را صبح‌ها با معده‌ی خالی مصرف کنید. یادتان باشد که فقط آب سیب‌زمینی تازه بنوشید و از مصرف کردن نوشیدنی‌های بسته‌بندی شده و مصنوعی موجود در بازار پرهیز کنید. برای آماده کردن آب سیب‌زمینی، باید مطابق با مراحل زیر عمل کنید: – یک سیب‌زمینی متوسط بردارید. – آن را پوست بکنید و به خوبی شستشو بدهید و سپس به ۴ قسمت برش دهید. – تکه‌های سیب‌زمینی را در یک مخلوط کن برقی له کنید و بعد با استفاده از یک صافی آب آن را بگیرید. – شما می‌توانید آب سیب‌زمینی را با آب سرد رقیق کنید اما هیچ‌گونه گیاه دارویی یا ادویه‌ای به این آب اضافه نکنید.

سوزش معده و برگ ریحان

برگ ریحان یکی از داروهای خانگی طبیعی برای سوزش معده است. به خصوص که برگ‌های ریحان می‌توانند تا حدی به از بین بردن این اختلال کمک کند. برای استفاده از برگ ریحان جهت درمان سوزش معده می‌توانید طبق دستور زیر عمل کنید: – جویدن دو یا سه برگ ریحان کمک‌تان می‌کند که فورا از شر سوزش معده خلاص شوید. – روش دیگر این است که می‌توانید یک مشت برگ ریحان را در آب (یک لیوان) به مدت چند دقیقه بجوشانید. – سپس ترکیب را صاف کنید و معجون به‌دست آمده را در حالی که هنوز گرم است بنوشید. شما بهتر است این نوشیدنی را پس از خوردن مواد غذایی به منظور کاهش سوزش معده مصرف کنید.

سوزش معده و زیره‌ی سبز‌

زیره‌ی سبز‌ یک درمان بسیار خوب برای سوزش معده است. علاوه بر این، دانه‌های زیره‌ی سبز به تحریک هضم کمک می‌کنند و همچنین مشکلات گوارشی از جمله اسیدیته و گاز را کاهش می‌دهند. برای استفاده از زیره جهت درمان سوزش معده طبق مراحل زیر عمل کنید: – دانه‌های زیره‌ی سبز (یک قاشق چایخوری) را در یک فنجان آب بجوشانید. – اجازه بدهید به مدت حدود ۵ دقیقه دم بکشد و سپس ترکیب را صاف کنید. – توصیه می‌شود که این نوشیدنی را صبح‌ها و بعد از وعده‌های غذایی خود به مدت چند روز یا تا زمانی که علائم سوزش معده بهبود بیابند، مصرف کنید. – زیره‌ی سبز همچنین یک ادویه فوق‌العاده و خوشمزه برای اضافه کردن به بسیاری از غذاها است.

غذاهای دارای پروبیوتیک

غذاهای دارای پروبیوتیک احساس سوزش معده، درد و ناراحتی ناشی از اسیدیته‌ی بالا و مشکلات دستگاه گوارش را بهبود می‌دهند. پروبیوتیک‌ها، باکتری‌های مفیدی هستند که سلامت روده‌ و سلامت کل دستگاه گوارش را افزایش می‌دهند. مصرف غذاها و نوشیدنی‌های محتوی پروبیوتیک‌ها موجب توازن باکتری‌های مفید دستگاه گوارش می‌شود و از تشکیل اسید اضافی در معده جلوگیری می‌کند. ماست، برخی از محصولات لبنی، محصولات حاصل از سویا، کفیر، ساورکرات (کلم‌شور تخمیری)، شکلات تلخ و چای کمبوچا منابع خوبی برای تأمین پروبیوتیک‌ها هستند. پروبیوتیک‌ها به‌ شکل مکمل‌های تغذیه‌ای نیز در بازار وجود دارند که می‌توانید پس از مشورت با پزشک آنها را مصرف کنید.

جویدن آدامس

جویدن آدامس بدون‌شکر راهکاری ساده برای مبارزه با سوزش معده است. جویدن آدامس، ترشح بزاق دهان را افزایش می‌دهد. بزاق خاصیت قلیایی دارد. وقتی آب دهان را قورت می‌دهید، خاصیت قلیایی آن اسید معده را خننثی می‌کند و فورا سوزش معده را تسکین می‌دهد. براساس مطالعه‌ای که در سال ۲۰۰۱ در مجله‌ی بیماری‌های گوش، حلق و بینی به چاپ رسید، جویدن آدامس تاثیرات مثبتی بر pH دهان و مری دارد و می‌تواند درمانی طبیعی برای جلوگیری از رفلاکس و ترش‌ کردن باشد. براساس مطالعه‌ی دیگری که در سال ۲۰۰۵ در مجله‌ی تحقیقات دندانپزشکی به چاپ رسید، مصرف آدامس بدون شکر نیم ساعت پس از صرف غذا می‌تواند رفلاکس اسید گوارشی پس از صرف غذا را کاهش دهد. پس از وعده‌های غذایی یک آدامس بدون‌ شکر را ۳۰ دقیقه بجوید تا با کاهش اسید، از سوزش معده و سینه جلوگیری کنید. از مصرف آدامس‌های محتوی شکر یا طعم‌دهنده‌ی نعناع خودداری کنید.

بیشتر بخوانید : سوزش زبان ♥ سوزش ادرار ♥ سوزش گلو ♥ رفلاکس معده ♥ برای نفخ معده چی خوبه

همه چیز درباره علت و درمان تپش قلب ناگهانی با داروهای گیاهی

تپش قلب

تپش قلب ,تپش قلب به انگلیسی,تپش قلب و لرزش بدن,تپش قلب ناگهانی,تپش قلب و سرگیجه,تپش قلب بعد از غذا,تپش قلب در خواب نشانه چیست,تپش قلب مداوم

توضیحاتی در مورد تپش قلب

تعداد ضربان قلب طبیعی بزرگسالان در حالت استراحت بین ۶۰ تا ۱۰۰ ضربه در دقیقه است. به طور کلی ضربان قلب پایین در حالت استراحت نشان دهنده ی عملکرد کارآمدتر قلب و تناسب بهتر قلبی عروقی است. برای مثال یک وزرشکار حرفه ای ممکن است در حالت استراحت ضربان قلبی حدود ۴۰ داشته باشد.این حالت ممکن است در قفسه ی سینه، گلو و یا گردن احساس شود. این حالت می تواند اذیت کننده و حتی نگران کننده باشد در صورتی که معمولا جدی و خطرناک نیست و معمولا بعد از مدتی خود به خود از بین می رود. بیشتر اوقات این موضوع به علت استرس، نگرانی یا به دلیل مصرف بیش از اندازه ی کافئین، نیکوتین یا الکل به وجود می آید.در این مطلب از سایت جسارت در مورد تپش قلب صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.

تپش قلب یا ضربان غیرعادی

این حالت به ضربان غیرعادی قلب اطلاق می‌گردد که منجر به احساس انقباض عضلات قلب در قفسهٔ سینه می‌شود و توسط فرد به صورت ضربات محکم، سریع و نامنظم احساس می‌گردد. این حالت می‌تواند همراه با اضطراب باشد که لزوماً حاکی از وجود یک مشکل ساختاری یا عملکردی در قلب نیست، با این حال می‌تواند یک نشانهٔ ناشی از یک ضربان نامنظم یا سریع باشد. این حالت می‌تواند پیوسته یا به صورت متناوب و دارای طول و فرکانس متغیر باشد. علایم همراه با این حالت عبارت‌اند از سرگیجه، تنگی نفس، عرق کردن، سردرد و درد قفسهٔ سینه. این حالت ممکن است با مواردی همچون بیماری‌های عروض کرونری قلب، پرکاری تیروئید، بیماریهای مؤثر بر ماهیچهٔ عضلهٔ قلب مانند کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک، بیماری‌هایی که منجر به پایین بودن سطح اکسیژن خون می‌گردند همچون آسم، آمفیزم، جراحی‌های قبلی قفسهٰ سینه، مشکلات کلیه، پایین بودن سطح سرتونین مغز، کم خونی و درد، داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی و کلسیم و همچنین مشکلات تغذیه‌ای مانند کمبود تائورین، آرژینین و آهن.

علائم تپش قلب

این حالت با درد قفسهٔ سینه حاکی از مشکلات عروق کرونری است. چنانچه درد سینه پس خم شدن به جلو تسکین یافت می‌تواند موید مشکلات پریکارد باشد. این حالت با سرگیجهٔ خفیف و جزئی، غش کردن یا حالت نزدیک به غش، می‌تواند حاکی از فشار خون کم و همچنین ریتم و آهنگ غیرعادی و خطرناک قلب باشد. تپش قلب همراه با تقلای فیزیکی می‌تواند موید کاردیومیوپاتی هیپرتروفی باشد

علت تپش قلب

۴ علت می‌توان را برای تپش قلب برشمرد: مورد فهرست شماره‌ای تحریک برون قلبی سیستم عصبی سمپاتیک اختلال سمپاتیک فشار خون بالا ضربان نامنظم و غیرعادی قلب

عوارض تپش قلب

این حالت به جز این که یک مشکل قلبی است، عوارض جانبی دیگری نیز به ایجاد می کند. در تپش قلب ناشی از مشکلات قلبی، عوارض زیر ممکن است اتفاق بیافتد. ❇ غش کردن اگر ضربان قلب شما سریع شود، ممکن است فشار شما بیافتد و باعث غش کردن شما شود. اگر شما بیماری قلبی مانند بیماری های قلبی مادرزادی و مشکلات دریچه ی قلبی داشته باشید، امکان به وجود آمدن این حالت بیشتر است. ❇ ایست قلبی ایست قلبی در اثر تپش قلب نادر است. این حالت می تواند سبب آریتمی های تهدید کننده ی حیات شود و همچنین ممکن است سبب توقف تپش موثر قلب شود. ❇ سکته ی مغزی تپش قلب می تواند سبب فیبریلاسیون دهلیزی شود، وضعیتی که در آن ضربان طبیعی قلب مختل می شود و خون در یک ناحیه تجمع یافته و می تواند سبب ایجاد لخته شود. این لخته ممکن است کنده شود و شریان های مغزی را مسدود کند و سبب سکته ی مغزی شود. ❇ نارسایی قلبی این عارضه در صورتی به وجود می آید که قلب برای مدتی طولانی نتواند خون را به خوبی پمپاژ کند و این موضوع باعث آریتمی و فیبریلاسیون دهلیزی شود. بعضی اوقات کنترل آریتمی که سبب نارسایی قلب شده است، می تواند عملکرد قلب را بهبود ببخشد. بیشترین دلایلی که باعث نارسایی قلبی می شوند شامل حمله قلبی قلبی، فشار خون بالا، فیبریلاسیون دهلیزی، بیماری های دریچه قلب و کاردیومیوپاتی است.

تشخیص تپش قلب

اگر پزشکتان گمان کند که شما تپش قلب دارید، با گوشی پزشکی به صدای قلب شما گوش خواهد داد. پزشک شما ممکن است به دنبال مشکلات پزشکی مانند تورم غده ی تیروئید که مسبب این حالت شما هستند، باشد. دیگر آزمایش هایی که ممکن است پزشک شما درخواست کند، شامل موارد زیر هستند: ✅نوار قلب در این آزمایش غیرتهاجمی، فرد کارشناس یک سری وسیله روی قفسه سینه شما قرار می دهد که آن ها ضربان های الکتریکی قلب شما را ثبت می کنند. نوار قلب به پزشک شما کمک می کند تا هر نوع بی نظمی ضربان قلب و مشکلات ساختاری ای که می توانند باعث تپش قلب شوند را تشخیص دهد. این آزمایش ممکن است هم در زمان استراحت و هم در زمان ورزش انجام شود. ✅مانیتورینگ هولتر مانیتور هولتر یک وسیله ی قابل حمل است که شما آن رو می پوشید تا نوار قلب جاری شما، معمولا برای ۲۴ تا ۷۲ ساعت را ثبت کند. این وسیله در هنگامی که پزشک نتواند با استفاده از نوار قلب متداول علت تپش نامنظم قلب را تشخیص دهد، استفاده می شود. ✅ثبت وقایع اگر شما همچنان بعد از استفاده از مانیتور هولتر هیچ بی نظمی ضربان قلبی نداشتید، پزشک شما ممکن است از یک وسیله برای ثبت وقایع قلبی شما استفاده کند. شما تا جای ممکن در طول روز این وسیله را می پوشید و در هنگامی که با علائم تپش قلب مواجه شده، دکمه ی دستگاه را فشار می دهید تا شروع به ثبت وقایع کند. ممکن است نیاز باشد برای چند هفته از این دستگاه استفاده کنید. ✅اکوی قلب اکوی قلب یک آزمایش غیر تهاجمی است که شامل سونوگرافی قفسه ی سینه می شود. این کار یک تصویر را ارائه می دهد که نشان دهنده ی ساختمان و عملکرد قلب می باشد. با عبور امواج سونوگرافی از قلب شما، یک کامپیوتر آن ها را تحلیل کرده و یک تصویر متحرک روی مانیتور نشان می دهد.

درمان تپش قلب

به جز در مواقعی که پزشک شما متوجه وجود یک مشکل قلبی می شود، این حالت به ندرت نیاز به درمان دارد. در عوض پزشک شما راه هایی برای مقابله با ایجاد تپش نامنظم قلب به شما می آموزد. اگر تپش قلب شما در اثر یک بیماری مانند آریتمی به وجود آمده باشد، درمان شما با تمرکز بر روی آن بیماری به انجام می رسد.بعضی از داروهای درمان تپش نامنظم قلب شامل موارد زیر هستند: متوپرولول پروپرانولول آتنولول بلاک کننده های کانال کلسیم ⚠ توجه: این داروها ممکن است برای درمان درد قفسه ی سینه، درمان فشار خون بالا و یا بی نظمی ضربان قلب تجویز شوند.هر چند این مشکل ممکن است ناخوشایند باشد، اما معمولا بی خطر است. در موارد نادر تپش قلب ممکن است یکی از علائم مشکل های جدی قلبی مانند آریتمی (تپش نامنظم قلب) باشد که نیازمند درمان هستند.

روش های درمانی تپش قلب

✔ کاهش استرس و نگرانی ها تکنیک های ریلکسیشن (آرامش بخش) مانند یوگا و تنفس عمیق درمانی را تمرین کنید. ✔ دوری از محرک ها محرک ها مانند کافئین، نیکوتین، بعضی از داروهای سرماخوردگی و نوشیدنی های انرژی زا میتوانند ضربان قلب شما را تند تر یا نامنظم کنند. ✔ خم شدن و آب سرد خم شدن و استفاده از آب سرد می توانند سبب تحریک عصب واگ و کمک به کنترل ضربان قلب شوند. تنفس عمیق به آرام شدن شما کمک می کند و استرس ناشی از این حالت شما را می کاهد. ✔ اجتناب از داروهای غیر قانونی (مخدر ها) ✔ انجام مانور والسالوا

تپش قلب و داروها

این حالت می تواند عارضه جانبی مصرف برخی داروها هم باشد، مثل داروهایی که برای درمان آسم و اختلالات تیروئید استفاده میشوند. قلب‌های سالم نیز ممکن است دچار اختلال ریتم یا آریتمی شوند و تقریبا اکثر آدمها تا به حال تپش قلب را تجربه کرده اند. این احساس بیشتر هنگام استرس و اضطراب و ترس ویا در هنگام بی خوابی های شب اتفاق می افتد و اکثرا در خانمها شایع‌تر است. هنگام فعالیت بدنی، ورزش، بالا رفتن از پله‌ها، حمل خریدهای روزانه، فشار روحی، خوشحالی، غم، عصبانیت و هیجان ضربان قلب بالا می‌رود تا به بدن اکسیژن کافی برسد. اما گاهی اوقات این ضربان سریع و کوبنده قلب مدت بیشتری باقی می‌ماند و به اضطراب و نگرانی‌ فرد می‌انجامد. اگر اختلال ریتم آنقدر شدید باشد که پمپاژ قلب تحت تاثیر قرار گرفته و باعث سرگیجه یا حتی بیهوشی شود یا اگر همراه با آن درد سینه، تنگی نفس یا حالت تهوع احساس شود یا اینکه در فامیل نزدیک سابقه سکته قلبی وجود داشته باشد فرد دچار شده میبایست به پزشک مراجعه کند.

تپش قلب در خانم ها

پرولاپس دریچه میترال یکی از اختلالات آناتومیکی قلب به شمار می‌آید و یکی از علائم آن می‌تواند این حالت باشد. در این اختلال دریچه میترال بر اثر کمبود نوعی پروتئین، هنگام بسته شدن مقداری به داخل دهلیز خم می‌شود. پرولاپس در خانم‌ها شایع‌تر است اما شیوع کلی‌اش در جامعه حدود ۲درصد است یعنی از هر ۱۰۰ نفر ممکن است ۲ نفر پرولاپس داشته باشند.

پایین آوردن ضربان و تپش قلب

✅ کمی آب بنوشید. ✅ محکم سرفه کنید. ✅ تحرک تان را کم کنید. ✅ مصرف کافئین را کمتر کنید. ✅ تغذیه متعادل داشته باشید. ✅ در یک وعده غذا پرخوری نکنید. ✅ استرس تان را کم کنید و بخوابید. ✅ فعالیت بدنی منظم داشته باشید. اگر این ۵ نشانه را در خود احساس کردین جدی بگیرید و به پزشک مراجعه کنید:

همه چیز درباره قلب

قلب پمپ عضلانی است که خون بوسیله آن در بدن جریان می‌یابد. قلب در هر تپش تقریبا صد سانتیمتر مکعب خون را در بدن پخش می‌کند و حدود ۱۰ هزار لیتر خون بوسیله این تلمبه در درون رگهای هدایت می‌شود. در مدت عمر متوسط یک انسان شاید ۲۵۰ میلیون لیتر خون بوسیله قلب، تلمبه زده شود. طول مدت هر دوره انقباض و انبساط قلب انسان، ذر حدود ۱ ثانیه است. بنابراین،‌ قلب روزی حدود صدهزار بار می‌‌تپد . ضربان قلب فرد بالغ در زمان استراحت و در حالت عادی باید بین 50 تا 80 بار در دقیقه باشد. برای عملکرد صحیح و پمپاژ به موقع، مدار الکتریکی ویژه ای در قلب وجود دارد. این مدار انقباض را از دهلیزها آغاز و پس از کمی تاخیر (که برای پر شدن بطنها لازم است) فرمان انقباض را به بطنها می دهد. در هر ضربان قلب منبعی در دهلیز به نام گره سینوسی، یک موج الکتریکی ایجاد می کند و آن را به سوی دهلیزها و منبع تولید کننده دیگری به نام گره دهلیزی-بطنی می فرستد. گره دهلیزی-بطنی پس از دریافت موج بالایی، اندکی تامل کرده و سپس امواجی را بسوی بطن ها می فرستد. حرکت هماهنگ طبیعی قلب ریتم سینوسی نامیده می شود.

تپش قلب چیست

این حالت به صورتهای گوناگون نظیر کوبیدن، لرزیدن ، تپیدن و … احساس می‌شود. تپش قلب در افراد ممکن است با رخ ‌دادن ضربانی غیر عادی اغلب در قفسه سینه،گردن یا گلو نیز همراه باشد. برخی ذکر می‌کنند که قلبشان می‌ریزد یا بعضی می‌گویند که قلبشان چند دقیقه تاپ‌تاپ می‌زند و دوباره به حالت عادی بر می‌گردد. در برخی نیز تپش قلب به صورت دائم احساس می‌شود. احساس تپش قلب همیشه به معنی سرعت بالای ضربان قلب (تاکی کاردی) نیست بطوریکه در سرعت ضربان خیلی پایین (برادی کاردی) هم ممکن است احساس تپش قلب وجود داشته باشد. تپش قلب ممکن است بیانگر یک بیماری جدی باشد یا اهمیت چندانی نداشته باشد.

علل تپش قلب

تپش قلب در اکثر موارد نشانه بیماری خاصی نمی‌باشد و جای نگرانی چندانی ندارد ولی گاهی ممکن است نشانه بیماری های خیلی مهم باشد. برخی از علل شایع تپش قلب اینها هستند: * برخی بیماری قلبی مانند ناکافی بودن میزان اکسیژنی که باید در دسترس سلولهای عضله قلب (ایسکمی قلبی) قرار گیرد، بیماری های دریچه ای مختلف از جمله افتادگی (پرولاپس) دریچه میترال، نارسایی قلبی و التهاب عضله قلب (میوکاردیت ها)، التهاب پرده پوشاننده قلب (پریکاردیت) و بی نظمی ضربان قلب (آریتمی های قلبی( * علل روحی و روانی و نیز برانگیخنگی احساسی مانند ترس،استرس یا اضطراب ، افسردگی و… * ورزش و فعالیت جسمی * موادی مانند کافئین،نیکوتین،کوکائین و برخی از قرص‌های لاغری. * بیماری‌هایی مانند پرکاری تیروئید، بیماری های ریوی و کاهش میزان اکسیژن خون (هیپوکسی ( * برخی داروها مانند داروهایی که برای درمان بیماری های تیروئید،آسم،فشارخون بالا یا بی‌نظمی ضربان قلب مصرف می‌شوند. همچنین داروهای سرما خوردگی که حاوی پسودوافدرین میباشند. * بی‌خوابی ، خستگی * کم‌ خونی * تب

دلایل روانی تپش قلب

تپش قلب به تنهایی نشاندهنده هیچ گروه خاصی از اختلالات نیست و اغلب در واقع اختلال فیزیکی اولیه نبوده، بلکه مشکلی روانی است. گاهی بویژه در بیماران مبتلا به اضطراب ، بیماران از احساس تپش قلب شکایت دارند که اغلب در بررسیها اختلال ضربان (مثل نوار قلب و هولتر ۲۴ ساعته) هیچ مشکلی مشخص نمی‌شود.

تپش قلب و فعالیت بدنی

ورزش و فعالیت بدنی شدید می‌تواند باعث ایجاد تپش قلب برای مدت چند دقیقه در افراد سالم شود. فردی‌ که‌ بیماری‌ قلبی‌ ندارد ممکن‌ است‌ با ورزش‌ ضربان‌ قلب‌ بسیار افزایش یابد که‌ البته‌ این‌ طبیعی‌ است‌ و مشکلی‌ محسوب‌ نمی‌شود. استرس، هیجان و اضطراب نیز از عوامل شناخته شده تپش قلب به شمار می‌روند. از سوی دیگر مصرف چای غلیظ ، قهوه تلخ و برخی سیگارها ممکن است در فرد تپش قلب ایجاد نمایند.

تپش قلب و پرولاپس دریچه میترال

در پرولاپس دریچه میترال نیز که یکی از بیماریهای خوشخیم دریچه میترال قلب می‌باشد، تپش قلب به نسبت شایع بوده و افرادی که این مسئله را دارند، باکمی فعالیت بدنی دچار درد و تپش قلب می‌شوند. مصرف‌ بعضی‌ از مواد و داروها مثل‌ کافئین ‌، کوکایین ‌، افدرین‌ یا سایر داروهای‌ تقویت‌کننده‌ دستگاه‌ سمپاتیک‌ ، دکونژستان‌ها ، داروهای‌ کم‌کننده‌ اشتها ، قهوه‌ زیاد ، کولا و سایر محرکها با یا بدون‌ کافئین ، آمفتامین‌ها و سیگار باعث تپش قلب می‌شوند.

بیشتر بخوانید : بیماری های قلبی ♥ ایست قلبی ♥ سکته قلبی ♥ سرطان قلب ♥ حمله قلبی